Przeprowadzanie tlenoterapii

Oxygenotherapy - leczenie tlenem. Metoda ta stosowana jest w wielu chorobach narządu krążenia i narządów oddechowych, aktywnie stosowanych w chirurgii ropnej, z chorobami naczyniowymi. Nie stosuje się czystego tlenu, ponieważ obniża to ośrodek oddechowy.

Terapia tlenowa może być wykonywana przez inhalację( przez drogi oddechowe) lub przez nie wdychanie( podskórnie, a także przez przewód pokarmowy).

Wprowadzony w jakikolwiek sposób tlen nie tylko uzupełnia jego niedobór w organizmie, ale także ma działanie lokalne.

Przechowuj i transportuj tlen w cylindrach, pomalowany na niebiesko. W dużych placówkach medycznych butle tlenowe znajdują się w specjalnym, izolowanym pomieszczeniu, skąd przez system metalowych rur, tlen wchodzi do dozymetrów, gdzie jest zwilżany i podawany pacjentowi przez cewnik nosowy. W małych szpitalach tlenoterapia odbywa się przez cewnik nosowy z balonu( tlen nawilża się w aparacie Bobrowa).Do cewnikowania stosuje się sterylne cewniki nr 8-12, w których dodatkowo wykonuje się kilka otworów.

Oxygenoterapia z poduszką tlenową

Poduszka z tlenem to gumowana torba, wyposażona w gumową rurkę z kranem i ustnikiem. Może pomieścić od 25 do 75 litrów tlenu. Jest wypełniony tlenem z butli z tlenem. Przed rozpoczęciem terapii tlenem należy owinąć ustnik 2-3 warstwy wilgotnej chusteczki gazowej. Następnie dociska się mocno do punktu pacjenta i otwiera się kurek, za pomocą którego można wstępnie regulować szybkość dostarczania tlenu. Oddychanie odbywa się przez lejek z ustami, wydech - z nosem. Kiedy ilość tlenu w poduszce spada, wciśnij poduszkę dłonią, inaczej tlen z trudem dostanie się do dróg oddechowych. Po użyciu lejek wyciera się dwa razy 3% roztworem nadtlenku wodoru lub 70% roztworem etanolu.

Kolejność czynności przy wprowadzaniu cewnika nosowego.

1. Zagotuj cewnik i naoliw je wazeliną.

2. Wprowadzić cewnik do dolnego kanału nosowego i dalej do gardła na głębokość 15 cm - końcówka wprowadzonego cewnika powinna być widoczna podczas badania gardła.

3. Podłącz zewnętrzną część cewnika do policzka, skroni lub czoła pacjenta za pomocą kleju, tak aby nie wypadł z nosa lub nie przeszedł przez przełyk.

4. Otwórz zawór dozymetru i podawaj tlen z prędkością 2 -3 m3 na minutę, monitorując prędkość na skali dozymetru.

Terapia tlenowa jest również wykonywana za pomocą komory ciśnieniowej - hiperbarycznego natleniania( wprowadzanie tlenu pod zwiększonym ciśnieniem 2-3 atm.).

Komora ciśnieniowa może być lokalna( dla kończyny górnej lub dolnej) i ogólna. Rozpuszczalność takiego tlenu w osoczu krwi znacznie wzrasta, co zwiększa podaż tlenu do tkanek ciała.

Jedną z nieindukcyjnych metod tlenoterapii jest podskórny zastrzyk tlenu. Dawka terapeutyczna wynosi od 50 do 600 ml tlenu. Jest wstrzykiwany do tkanki podskórnej przednio-przedniej powierzchni uda i regionu podspojówkowego.