Nic uproszczenia

Tego wieczoru w Teatrze Bolszoj trwała opera Michlail Glinka Ruslan i Ludmiła. Uwertura zabrzmiała, potwierdzając ideę bohaterstwa, lojalności, odwagi. Potem kurtyna otworzyła się, a dziewczyna siedząca przy barierce w pudełku, cicho sapnęła - z zachwytem w barwnej scenerii, jasnością strojów artystów na scenie weselnej Ludmiły, córki kijowskiego księcia. I chociaż doskonale znała treść - mój ojciec czytał jej wiersz Aleksandra Puszkina we wczesnym dzieciństwie - dziewczyna odżyła po zniknięciu Ludmiły, słuchała z podniecenia w arii głównych bohaterów, w chóralny śpiew.

Irisha Vashkevich był po raz pierwszy w Teatrze Bolszoj."Czy zrozumiem, bo opera jest tak wielopłaszczyznowa, głęboka?" - zmartwiony ojciec. Matka nie wątpiła: zrozumiałaby - nie jest to pierwszy rok, w którym brała udział w chórze.

Operę wyróżniała ludzkość, jej prostota. Uczestniczył w subtelnym liryzmie, heroiczności, filozofii i humorze. Głównym emocjonalnym kluczem był oczywiście patriotyzm."Ruslan i Ludmiła", w rzeczywistości, liryczna i epicka opowieść o bohaterstwie, rosyjskim ucisku. Wszystko przeniknięte wiarą w przyszłą chwałę Rosji - każda postać, wydarzenie, dźwięk. I jest jasne - musimy walczyć o szczęście. Z Czernomorem, innymi wrogami. Prawdziwe szczęście jest tym, co wygrywa w walce.

Nieraz dwa domy wróciły do ​​opery, rozmawiając z Irlandczykami. A ojciec po służbie, matka i babcia. Spektakl może być impresją o wiele potężniejszą niż książki, które dziewczyna kochała i chętnie czytała. Była też muzyka, aktorstwo, śpiew. Nawet sceneria.

Jest opinia - dla dzieci, mówią, trzeba pokazywać im bajeczki, specjalnie napisane sztuki. .. Nie walą głową w zawiłości, głębokie myśli, problemy współczesnego życia, szukanie bohaterów, ich rzucanie. Innymi słowy, przenieść do etapu życia w wersji uproszczonej. Pozwól mi się nie zgodzić.

Nawet niemowlę( niestety nie zawsze są one dopuszczane do gry w ciągu dnia) intuicyjnie zdołają zrobić coś cennego dla siebie z opery, którą słyszeli, baletu, który widzieli, gry dla dorosłych. I tym bardziej nastolatek. Dla nich istnieją własne teatry dla dzieci, Teatr dla Młodych, gdzie odbywają się zarówno współczesne sztuki, jak i muzyka klasyczna. Bardzo lubimy rozmawiać o edukacji poprzez sztukę.Ale człowiek jest szczególnie dotknięty przez coś, co rezonuje z jego osobistym doświadczeniem, z jego myślami, które będą dotykać jego uczuć.

Czasami nastolatek patrzy na grę słynnego dramatopisarza zupełnie beznamiętnie, nic go nie dotyka. I nagle, z jednej lub drugiej sytuacji, dusza zaczyna się ekscytować.Myśl się obudzi, wątki od etapu do chłopca rozciągną się.Jest pole siłowe, które podnieca umysł i serce widza.

Nie zakładaj, że gra od nowa się od nowa, w audytorium odbudowuje świadomość.Nie, to skomplikowany proces. Pomóż pogłębić myśli po występie, rozmowie młodego widza z rodzicami, omówieniu problemów, ich rozwiązaniom, oferowanym przez dramaturga, reżysera, aktorów. Sztuki A. Vampilova, A. Gelmana, A. Galina, L. Pietruszewskiej prowadzą do długich dyskusji, mimowolnie zamieniając się w rozmowę o życiu. Jest taki rozwój wierzeń, który jest tak niezbędny dla naszego młodego pokolenia, jeśli chcemy, żeby to było myślenie, poważnie, głęboko myślenie.

Bardzo przydatne spotkania kreatywnego zespołu z młodymi widzami po występie.

Na przykład w Młodzieżowym Teatrze w Czelabińsku powstała dobra tradycja zachęcająca rodziców do takich rozmów. Razem z dziećmi oglądają tę lub inną sztukę, a potem wspólnie próbują zrozumieć wszystko, co autorzy i artyści chcieli powiedzieć zawiłościom. Rozmowa jest szczera, a nie według uczonego scenariusza, jak to praktykuje się czasem w szkołach. Często rodzice w takich czasach dokonują pewnego rodzaju odkrycia - rozpoznają swojego syna lub córkę z zupełnie innej perspektywy, stają się sobie bliżsi.

Spektakl "The Legend of the Chudes" K. Skvortowa jest interesująco wykonany w tym teatrze. Stworzony na zasadzie folkloru, z udziałem muzyki, starożytnych rytuałów, opowiada o legendarnym plemieniu na Uralu, wzywa, by nie zapominać o jego historii.

Przez długi czas w sali po przedstawieniu miała miejsce wymiana poglądów - czy jest jasne dla odbiorcy, jak ważna jest sytuacja, czy aktorzy grają zgodnie z prawdą.Chodziło o przeszłość i teraźniejszość kraju, o pamięć ludzi, o możliwości teatru. W poszukiwaniu prawdy, postacie, osoby i młodzież oraz dorośli byli jasno pokazani. Uzupełniali się nawzajem, argumentowali, z całym swoim zachowaniem potwierdzającym edukacyjną rolę przedstawienia.

Takie spotkania miały kolejny nieoczekiwany rezultat. Relacje w rodzinach między dziećmi a dorosłymi zmieniły się, bez względu na to, kim są ci dorośli - metalurdzy, nauczyciele, oficerowie, lekarze. ..

W moskiewskim teatrze młodzieżowym często zwracają się do klasyków.

Na jego scenie wielokrotnie występował "Obrażony i ranny" na podstawie opowiadania F. Dostojewskiego. Trudny spektakl to skomplikowana kolizja, nieodgadniona prawda. Nie wszyscy uważali, że jest to możliwe, bez takich uproszczeń, aby pokazać nastolatkom skręcone perypetie życia. Ale reżyser odtworzył fabułę opowieści, nic do wygładzenia. W ten sposób teatr uczył młodych widzów poważnego podejścia do twórczości klasyki, do problemów, które stale nam przedstawia rzeczywistość.A teraz też.

W sztukach współczesnych autorów rozwiązywanych jest wiele problemów społecznych i moralnych. Rola teatru wzrosła teraz zauważalnie, na scenie widzimy dzisiejsze życie w całej jego złożoności, sprzeczności. A my, rodzice, nie można lekceważyć jego wpływu na nastolatka, nawet jeśli nie mieszkasz w dużym mieście, ale w małej miejscowości tylko z amatorskiego klubu dramatu. Ale nawet tam ekran telewizora prowadzi bezpośrednio do domu aktorów stolicy, najlepszych występów, które podnieciły tysiące widzów. Również w twoim domu odbędzie się rozmowa, która potrwa dłużej niż jeden dzień.Oczywiście, jeśli wydajność interesuje ciebie lub twoje dzieci, będzie to wymagało każdej decyzji rozwiązania pewnych problemów, ich szczerej oceny. Bez obłudy i półprawdy.

Nasze społeczeństwo jest obecnie w trakcie restrukturyzacji. A ponieważ nie możemy spotkać dzieci, nawet po wykonaniu ostrego tematu nowoczesny, lekki, zawoalowane, nie nazywając rzeczy po imieniu, obawiając się, aby siać zamęt w umyśle nastolatka. Jeśli sztuka prowokuje do refleksji, oznacza to, że rozmawialiśmy z synem lub córką poważnie, bez upiększeń, ze sceny. Potrzebujemy sztuki, aby kształcić prawdziwych patriotów, ludzi przedsiębiorczych, energicznych, zdolnych do robienia wielkich rzeczy dla dobra ludzi.

Ci, którzy uznają korzyści płynące z dyskusji nad tylko współczesnymi sztukami, które odzwierciedlają naszą rzeczywistość, są w błędzie. Czy prace ostronasyschennye autorstwa Aleksandra Ostrowskiego, bezlitośnie biczowania stare, straszne rozkazy nie wymagają wywiady z wyższych Junior? Czy historycznych sztuk?

W tym samym Moskiewskim Teatrze dla Młodych Widzów młodzież oglądała spektakl M. Szatrowa "Szósty lipca".W domu, Dimka długo pytał ojca, dlaczego napisano program - dramat dokumentalny, a nie historyczna gra? Obaj mówią prawdopodobnie o historii? Dlaczego "szósty lipca" nie jest uważany za historyczny?

ojciec wziął czas - wyjaśnił, że nastolatek Shatrov napisał sztukę ani list bez odchodzenia od oryginalnych dokumentów, że gatunek dokumentalny jest bardzo dokładne, a nawet nieznacznie suchawy. Chłopiec jednak nie zauważył tej suchości. To nie przypadek, dzielenie się późniejszymi wrażeniami z rodzicami, próbowano dosłownie w tym pokoju, by odtworzyć grę aktorów. Tam, na scenie, działając bohaterów, które chciały Dima, aby dowiedzieć się jak najwięcej, wydarzeń historycznych naprawdę martwi się o to, „zgodnie z wolą autora i reżysera działania odbywa się szybko, ekscytujące.

jasny reflektor świecił Blue Velvet, mocno etapie. MuzykęSzostakowicza monumentalny Kreml otworzył bramy i dwie wieże po obu stronach - i w drzwiach była grupa ludzi do krawędzi sceny przeniósł się bolszewicy, którzy przyszli do piątej Wszechrosyjskiego Zjazdu Sowietów, Lenina, Swierdłowa, Dzierżyński druga grupa. .. -. Eserowcy Wszystkie - postacie historyczne

nieco mylić, ale przede wszystkim jasno przedstawiana wszystkie wydarzenia tego wieczoru Dima A z tego co słyszałem, wyjaśnia dlaczego po wszystkich eserowcy zbuntowali, chłopiec czuł się trochę starszy, mądrzejszy wydawało. ..dzisiaj nagle spojrzał w tym historycznym roku osobiście obserwował wydarzenia z szóstego historii lipcu.

kraju, poświęconej jej książek, gra zawsze zaniepokojony młodzieży. wydajność sztuce Michaiła Bułhakowa „Dni Turbin” jak magnes przyciąga młodzież.Zwłaszcza ci, którzy nie zadowoleni z prymitywnych bojowników, chcą zrozumieć, w jaki sposób trwa rewolucja, miała miejsce wojna domowa.

"Ludzie nie są z nami. Ludzie przeciwko nam „- monety

pułkownik Aleksiej Turbin oddalającego jego pułk i wysyłanie kadetów do swoich domów. Sytuacja polityczna jest dla niego bardzo jasna: "W Rosji są dwie siły: bolszewicy i my. Spotkamy się ponownie: albo je pogrzebimy, albo raczej nas zabiorą. "Bułhakow śledzi losy bohaterów w jednym z krytycznych momentów historii. Barwnie napisana i tłum scena w gimnazjum, i kwestionuje turbiny w swoim mieszkaniu, a łączenie Reds w Kijowie. Pod koniec proroczych słów Mikołaja, młodszego brata zmarłego Aleksieja Turbina: „Panowie, to jest wielki nowy historyczny prolog do gry.”

Dzięki mistrzowi Bułhakowa w wyobraźni nastolatków przez długi czas odciśnięte są wszystkie wydarzenia tego strasznego, burzliwego czasu. Od jednorodnej masy białogwardzistów, chłopcy już zaczynają identyfikować tych, którzy zdołali ustalić, która strona ma rację i dołączyć do grona jej obrońców.

Repertuar kin jest zróżnicowany. Zapoznaje widzów z życiem innych narodów, innych epok i naszych współczesnych. W każdej grze można znaleźć zdjęcia, sceny zawierające wspaniały materiał do patriotycznej edukacji dzieci.

Mamy już niedbale wzruszeni tym, co żywym zainteresowaniem dzieci postrzegają epizody historyczne rozgrywające się na scenach teatrów. Dlatego chcę bliżej, częściej przedstawiać mojego syna lub córkę w historii naszej Ojczyzny, czytać książki historyczne, chodzić do muzeów i wycieczki do mojej ojczyzny. Porozmawiamy o tym więcej w specjalnej sekcji. A teraz przypomnijmy sobie dobrze znane słowa NK Krupskiej. Art, powiedziała Nadieżda Konstantinowna, pozwala ci "głębiej zrozumieć twoje myśli i uczucia, lepiej myśleć i czuć się głębiej. ..".