Niż przyzwyczajenie dzieci do jęków jest niebezpieczne
Powiew nie znika samoczynnie. Zamknięcie naszych oczu na obrzydliwe zachowanie dziecka i przekonywanie siebie, że "to jest właśnie taki okres, wkrótce się skończy", robisz krzywdę sobie i dziecku.
Konsekwencje jęków utrzymują się przez długi czas i dotyczą wszystkich członków rodziny. Dzieje się tak, ponieważ:
• Połów jest zaraźliwy! Jeśli dziecko widzi, że brat lub siostra kontroluje rodziców za pomocą jęczenia, z pewnością spróbuje zrobić to samo. Na przykład starsza siostra chce ciasteczka, ale jej matka odmawia jej, ponieważ obiad będzie wkrótce gotowy. Natychmiast młodsze dzieci dołączają i zaczynają skomleć: "Chcemy też jeść. .. Dlaczego nie. .. Daj mi ciasteczko. .. Nie chcę czekać. .. Chcę teraz ciasteczko."
• Wątroba może rozwinąć się w użalanie się nad sobą.Dziecko przestanie wierzyć w siebie i będzie się bało próbować czegoś nowego. Na przykład: "Nie chcę grać w piłkę nożną. .. Nie mogę. .. Nie mogę. .. Dlaczego mnie zmusisz!"
• Powiew może spowodować, że dziecko stanie się przegranym, słabeuszem. Wierząc, że ciągłe dokuczanie jest wskaźnikiem wrażliwości i wrażliwości, rodzice zaczynają nadmiernie protekcjonalnie traktować dziecko. Stopniowo dziecko zaczyna wierzyć, że jest słaby, drażliwy i odpowiednio się zachowuje. Na przykład: "Bobby nie jest jak wszystkie dzieci. .. Jest bardzo wrażliwym chłopcem. .. Musi być chroniony przed innymi dziećmi. .. Jest to niebezpieczna gra: biegnij, spadaj, uderzaj. .. Lepiej pozwól mu usiąść na linii bocznej."Dziecko może nawet zataić rodziców, wierząc, że jest niedoceniany.
• Powiew nie znika samoczynnie. Jeśli nie podejmiesz działań, dziecko może stać się całkowicie niemożliwe do opanowania. Na przykład: "Pozwól mi odejść, ale teraz mówisz, że nie możesz. .. Cóż, co jest zabronione. .. Wciąż pójdę."
• Nytikov nie lubi nauczycieli i jest wyszydzany przez kolegów z klasy. Jako dorośli często kłócą się z szefami i pracownikami, z rodziną i przyjaciółmi. Na przykład: "Nie słuchasz mnie. .. Nie rozumiesz mnie. .. Potrzebuję więcej czasu. .. Nie mogę tego zrobić, gdy pytasz. .. Nie wiem jak, zrób to dla mnie. .. To zbyt skomplikowane".
• Wir może łatwo przerodzić się w histerię.Na przykład: "Chcę zobaczyć kreskówkę.Włącz kreskówkę!Jesteś zły! Nienawidzę cię!Tata zawsze pozwala mi oglądać kreskówki. "Wkrótce dokuczanie zostaje zastąpione przez płacz, dziecko zaczyna pękać i rozrzucać zabawki, toczy się po podłodze, kopie i walczy.
Niektóre dzieci wyrastają z marudzenia, ale jest to raczej wyjątek niż reguła. Złe zachowanie nie idzie samo, bez interwencji dorosłych. Czasami dzieci przestają marudzić, ponieważ znalazły inne, bardziej skuteczne, ale nie mniej destrukcyjne sposoby wpływania na innych. Zaczynają kłamać, kraść, stać się tajemnicą.Potrzeba uwagi, którą wcześniej usatysfakcjonował jęczenie, jest teraz realizowana za pomocą tak niebezpiecznych nawyków jak używanie alkoholu i narkotyków.
Nie kpij z marudzenia. Kpiny jeszcze bardziej zaszkodzą waszemu związkowi z dzieckiem.
Czasami dzieci przestają marudzić, ponieważ dokuczają im rówieśnicy. W żadnym wypadku rodzice nie powinni korzystać z tej metody. Szyderstwo dziecka( nawet w celach edukacyjnych) powoduje u niego psychiczną traumę.W przyszłości również zemści się na przestępcach za pomocą kpiny.