Jak zrozumieć, że dziecko ma rozszerzoną nerkę i jak leczyć

Sytuacje, w których dziecko ma rozszerzoną nerkę, nie jest rzadkością.W inny sposób ta patologia w medycynie nazywa się pyeloectasia. Może to być wrodzone, gdy noworodek rozszerza nerkę nerki lub nabył, wpływa na jedną z dwóch nerek i, w rzadkich przypadkach, tylko dwie.

Zasadniczo tę chorobę wykryto u chłopców, a ryzyko rozwoju jej u dziewcząt jest od trzech do pięciu razy niższe. W związku z faktem, że nerki są ciałem pary, lekarze klasyfikują jednostronny i dwustronny wzrost miednicy.

Jeśli rozszerzeniu miednicy towarzyszy rozszerzanie się kielicha, może to również oznaczać przekształcenie nerek. Równocześnie z miednicą może wzrosnąć wielkość moczowodu.

Przyczyny rozwoju

Rozwój pyeloectasia jest promowany przez predyspozycje dziedziczne lub szkodliwe działanie toksyczne na matkę i dziecko w czasie ciąży.

Ogólnie choroba występuje z powodu naruszenia drogi moczowej. Gdy

odpływ pęcherzowo moczu z pęcherza przechodzi z powrotem do miedniczki nerkowej, tworząc wstępne miednicy rozszerzeń uważane odwrotnej strumień moczu. Przy prawidłowym funkcjonowaniu narządów główną przeszkodą refluksu jest zastawka znajdująca się w miejscu wejścia do pęcherza moczowodu. Jeżeli zawór przestaje działać prawidłowo, mocz ponownie wraca do miednicy, powodując wzrost jego rozmiaru.

Innym powodem jest zwiększenie miedniczki dziecka - jest zwiększenie wskaźników ciśnienia w pęcherzu rozwija powodu zaburzeń dostarczania nerw pęcherza. Etapy

rozwoju i przejawy

procesie chorobowym, kiedy dziecko lub noworodka zwiększonej miednicy nerek można podzielić na trzy etapy: Dodatek

• miedniczek nerkowych, nie towarzyszy naruszenie nerki.
• Powiększenie miednicy nerek i kielicha, któremu towarzyszy częściowe zaburzenie czynności nerek.
• Powiększenie miednicy nerek, któremu towarzyszą objawy rozrzedzenia tkanek i upośledzenia funkcji nerek.

W większości przypadków lekarze mogą wykrywać ekspansję miedniczek nerkowych już w 16. i 17. tygodniu życia, więc ta patologia jest coraz częściej określana jako wrodzona.

Norma dla noworodków nie może przekraczać 7-10 mm. Proces powiększania miednicy nie wywołuje bólu ani innych nieprzyjemnych wrażeń, ponieważ jest bezobjawowy. Jeśli badanie ultrasonograficzne wykazało powiększenie miednicy, lekarz zalecił dodatkowe prześwietlenie pęcherza moczowego i nerek.

Ryzyko rozwoju zwiększenia miedniczki nerkowej to zwiększone ryzyko wystąpienia innych nieprawidłowości, które powodują upośledzenie odpływu moczu. Zasadniczo pyelectasia towarzyszą następujące komplikacje:

• wodonercze - patologia wywołało tworzenie bariery w strefie przejściowej miednicy do moczowodu i miedniczki nerkowej objawia się gwałtownym wzrostem wielkości, bez zwiększania wymiarów moczowodu.
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek - rozwój procesu zapalnego w nerkach.
• Refluks pęcherza moczowego jest procesem cofania moczu do nerek z pęcherza.
• megaureter - gwałtowny wzrost moczowodu, moczowodów refluksu spowodowane skurcz w moczowodzie na dole i wskaźników wysokie ciśnienie w pęcherzu.
• Zawory w tylnej cewce moczowej u chłopców.
• Ektopowe moczowody - moczowód wchodzi do cewki moczowej u chłopców i w pochwie dziewcząt. Często to powikłanie rozwija się, gdy nerka jest podwojona.
• Ureterocele - moczowód napompowany w postaci pęcherzyka w miejscu zlewania się do pęcherza. A jego wylot jest zawężony.

Lekkie odmiany procesu pyeloektazji przechodzą głównie bez interwencji medycznej, a ciężkie objawy wymagają organizacji leczenia, aw niektórych sytuacjach - interwencji chirurgicznej.

proces medyczny

Jeśli zwiększona miednicy nerki dziecka, już w pierwszych miesiącach życia wymaga badanie ultrasonograficzne układu moczowego i nerek. Podczas diagnozowania ekspansji miednicy konieczne jest ciągłe monitorowanie ich wielkości i testów moczu.

Jeśli patologia ma łagodny przebieg, wówczas lekarze przeprowadzają regularne badania ultrasonograficzne co trzy miesiące. W przypadku wykrycia zakażenia układu moczowego lub zwiększenia stopnia odmydlenia, dziecko zostaje skierowane do badania urologicznego za pomocą metod radiologicznych. Dzięki tym metodom specjalista otrzymuje pełny obraz choroby, ustala poziom jej rozwoju, formę, przyczyny naruszenia drogi moczowej i rozwija odpowiednie leczenie. Ważne jest, aby zrozumieć, że ekspansja miednicy nerek u dziecka nie jest straszną chorobą na całe życie. Ta choroba jest dobrze uleczalna.

Dzieci z rozpoznaniem pyelonektazji są leczone zgodnie z ustaloną formą choroby i przyczyną jej wystąpienia. Jeśli wzrost miedniczek nerkowych nie jest silny, wpływa na jedną lub obie nerki - wtedy jest to łatwy lub średni etap patologii. W takiej sytuacji dziecko powinno znajdować się pod nadzorem nefrologa, stale poddawać się badaniu USG nerek i wykonywać badania moczu. W przypadku braku wyraźnego pogorszenia stanu zdrowia i widocznych objawów choroby, lekarz wyznacza pacjenta, aby przeszedł kurs fizjoterapii, stosowanie leków ziołowych i kontrolował ultrasonografię.Dzięki opisanej terapii u większości dzieci płuca i środkowe formy powiększenia miednicy są spontaniczne.

Ważne jest zrozumienie, że nie będzie można wyleczyć tej choroby przy użyciu metody uniwersalnej lub tylko z lekiem. Ponadto nie można przewidzieć rozwoju pyeloectasia po urodzeniu dziecka.

W niektórych przypadkach - przy silnym wzroście miedniczek nerkowych lub z nieregularną strukturą moczowodu - nie można tego zrobić bez interwencji chirurgicznej, która polega na usunięciu istniejącej przeszkody w odchylaniu moczu. W tej sytuacji eksperci nie zalecają czekania na moment, w którym problem zostanie wyeliminowany, ponieważ może to doprowadzić do całkowitej utraty nerek.

Jeśli pyeloectasia przebiega intensywnie, a rozmiar miedniczek nerkowych stale rośnie, konieczna jest również interwencja chirurgiczna w proces chorobowy, który umożliwi usunięcie przeszkody lub pozbycie się wypływu pęcherzowo-moczowodowego. Nowoczesne technologie w medycynie umożliwiają rezygnację z operacji w dosłownym tego słowa znaczeniu, ponieważ interwencje chirurgiczne są organizowane za pomocą metod endoskopowych, przy użyciu małych instrumentów wprowadzanych przez kanał.

Podstawowymi zasadami leczenia są: zapobieganie wyczerpaniu się choroby, regularne badania u nefrologa i badania USG.