Choroby tarczycy

Tarczycy odgrywa ważną rolę w procesach zachodzących w organizmie podczas ciąży. Hormony tarczycy są zaangażowane w rozwój i wzrost płodu. Zwykle podczas rodzenia jest wzmocnienie funkcji tarczycy, a jego funkcją jest ograniczona tylko przed porodem.

Niedoczynność tarczycy - zmniejszenie czynności tarczycy, jest rzadkie. Patologia ta może być związana z uszkodzeniami autoimmunologicznych tarczycy lub rozwija się w wyniku leczenia zatrucia spowodowane wysokimi poziomami hormonu tarczycy - nadczynność tarczycy. Kobiety w ciąży z niedoczynnością tarczycy występują osłabienie, senność, utrata apetytu, senność, skarżą się na utratę pamięci, suchość skóry, wypadanie włosów i kruche włosy, bladą skórę.Może wystąpić obrzęk, depresja. Leczenie zwykle obejmuje terapię zastępczą hormonami tarczycy.

Częściej występuje wzrost czynności tarczycy - nadczynność tarczycy. U kobiet w ciąży pierwszą oznaką nadczynności tarczycy są wymioty. Pacjenci skarżą się także kołatanie serca, nerwowość, drażliwość, zaburzenia snu, pocenie się, uderzenia gorąca, drżenie rąk, wzrost wielkości tarczycy, niewielki wzrost temperatury ciała.

czasie ciąży, należy stały monitoring położnik-ginekolog i endokrynolog. Kobieta w szpitalu we wczesnych etapach, aż do 12 tygodni dla oceny i decyzji w sprawie ewentualnej kontynuacji lub przerwaniu ciąży. Płodność jest możliwa tylko przy łagodnej nadczynności tarczycy i pozytywnym wpływie leczenia. Przy najmniejszych komplikacjach wskazana jest hospitalizacja.

Dla testów krwi, diagnozy niezbędne do określenia poziomów hormonów tarczycy.

Patologia tarczycy podczas ciąży jest niebezpieczne zarówno dla kobiet jak i dla płodu. Możliwy rozwój powikłań, poronień, wad wrodzonych u dziecka. Niemniej jednak przy odpowiednim i szybkim leczeniu ryzyko takich powikłań nie jest większe niż u zdrowych kobiet.

czasie ciąży ważne jest, że lekarz do wyboru optymalnej dawki leku i do korekcji zaburzeń tarczycy.