Terapia docelowa raka nerki: jaka jest jego implementacja

Terapia celowana w przypadku raka nerki jest jedną z najnowszych metod leczenia nowotworów złośliwych, która opiera się na zasadach ukierunkowanego wpływu na podstawowe mechanizmy molekularne leżące u podstaw patologii.

Wynalazek zupełnie nowej metody terapii w onkologii został zrealizowany za pomocą różnych badań teoretycznych, które zostały wdrożone w latach siedemdziesiątych XX wieku.

W 1971 roku naukowiec Volkman mówił o zjawisku onkogenezy w onkologii. Guz podczas wzrostu wymaga utworzenia sieci naczyń.Kiedy osiąga średnicę 2 mm, nie może się formować bez tworzenia nowych naczyń.W związku z tym, z nie-niebezpiecznego zestawu komórek dla ludzkiego ciała, guz zaczyna przekształcać się w złośliwy układ komórkowy, który ma zdolność do rozprzestrzeniania przerzutów. Z powodu pojawienia się nowych naczyń wzrost liczby komórek złośliwych ma charakter wykładniczy, powodując przyspieszony wzrost guza.

To jest ważne! Ponadto w latach siedemdziesiątych opisano mechanizm regulacji proliferacji komórek. Polega ona na tym, że wzrost nowotworu występuje po rozwinięciu się mutacji w niektórych genach uczestniczących w namnażaniu komórek.

Okazuje się, że opracowano zupełnie nowe cele do wynalezienia leków przeciwnowotworowych. Leki te nazywane są celami.

Na całym świecie lekarze odnotowują obecnie wzrost częstości uszkodzeń nerek nowotworami złośliwymi. Takie statystyki są bezpośrednio związane z ogólnym wzrostem w onkologii ludzi, jak również z poprawą procesów diagnostycznych, które pomagają ustalić chorobę nawet we wczesnym stadium. Do niedawna osoba z rozpoznaniem przerzutowego raka nerki była skazana na niepowodzenie - w końcu chemioterapia, radioterapia, terapia hormonalna nie przynoszą żadnych skutków w przypadku raka nerki. W ostatniej dekadzie wiele się zmieniło, szczególnie w podejściu do wdrażania terapii lekowej. Pacjenci mają możliwość przedłużenia życia i poprawy samopoczucia dzięki nowym lekom, które są ukierunkowane.

Główne charakterystyki leczenia

Docelowe leki w raku nerki wpływają na guz nieco inaczej niż zwykłe metody. Prowokuje śmierć komórek złośliwych i prawie nie wpływa na zdrowe tkanki, więc nie powoduje poważnych negatywnych konsekwencji.

W onkologii leczenie to opiera się na badaniu i prawidłowym zrozumieniu mechanizmów struktury molekularnej nowotworu, a także na wynalezieniu leków, które bezpośrednio wpływają na określone cząsteczki odpowiedzialne za wzrost i progresję komórek nowotworowych.

Leki docelowe można stosować samodzielnie lub w połączeniu z tradycyjnym leczeniem raka nerki - za pomocą radioterapii lub chemioterapii. Najnowsze postępowe leczenie jest często stosowane jako środek zapobiegający nawrotom.

Ukierunkowane leczenie za pomocą inhibitorów antygenezy

W celu pełnego wzrostu guza muszą się w nim rozwijać nowe naczynia, tlen i składniki odżywcze będą przepływać do tkanek komórek nowotworowych. Komórki nowotworowe są zdolne do wytwarzania różnych czynników wzrostu, które będą stymulować pojawianie się nowych naczyń.Proces ten nazywa się antygenogenezą, a działanie inhibitorów antygenogenezy znacznie spowalnia proces złośliwy.

To ważne! Mechanizmy oddziaływania leków celowanych różnią się od wpływu czynników chemioterapeutycznych, ponieważ te pierwsze naruszają wzrost nowotworu na poziomie cząsteczek i minimalnie wpływają na zdrową tkankę.

Efekt leczenia i jego efekty toksyczne

Terapia celowana może zapobiegać proliferacji i rozprzestrzenianiu się komórek nowotworowych, więc jej toksyczny wpływ na zdrowe komórki w organizmie człowieka jest znacznie mniejszy niż leczenie cytotoksyczne.

Częstość występowania poważnych działań niepożądanych pozostaje stosunkowo niewielka. Występuje neutropenia, trombocytopenia, naruszenie funkcji przewodu pokarmowego - niestrawność i wzrost stężenia amylazy. Uszkodzenie nabłonka skóry przejawia się w 5% przypadków w postaci zespołu dłoniowo-podeszwowego. W niektórych przypadkach rozwija się nadciśnienie, a większość powikłań można łatwo powstrzymać, zmniejszając dawkę leków.

Czas trwania leczenia i zastosowanych dawek:

Standardowa przepisana dawka wynosi 50 mg na dobę przez cztery tygodnie. Potem jest dwutygodniowa przerwa. Wraz z rozwojem poważnych skutków ubocznych dawka zostaje zmniejszona do 37,% lub do 25 mg, a późniejsze zmniejszenie dawki nie ma sensu.

Możliwości łączenia z innymi rodzajami leczenia

Zgodnie z działaniem środków cytostatycznych i brakiem wrażliwości na nie w złośliwych komórkach nowotworowych ich równoczesne stosowanie z lekami docelowymi nie przyniesie rezultatów.

W inny sposób można mówić o połączeniu funduszy docelowych z podobnym, ale nieco innym mechanizmem oddziaływania. Równoczesny wpływ funduszy na różne cele w organizmie przyczynia się do ogólnej skuteczności leczenia.

Podoba Ci się artykuł?Podziel się z przyjaciółmi i znajomymi: