Wykrywanie wirusa zapalenia wątroby typu C.
HCV w materiale zazwyczaj nie występuje.
przeciwieństwie HCV serologiczne Metody diagnostyczne, w których wykrywanie przeciwciał przeciw HCV, PCR można wykryć obecność HCV RNA bezpośrednio obliczyć jego stężenie w materi testu
le. Test ma specyficzną specyficzność i wysoką czułość: dziesięć cząsteczek RNA HCV w materiale testowym wystarcza do jego wykrycia. Wykrywanie przeciwciał przeciw HCV, tylko potwierdza fakt zakażeniu pacjenta, ale nie daje to wskaźnik aktywnego zakażenia( wirus replikacji) i rokowanie. Ponadto, przeciwciała HCV wykrywano w krwi pacjentów z ostrym i przewlekłym zapaleniem wątroby, a także u pacjentów, którzy są chorzy i odzyskiwane, a często AT we krwi pojawiają się w odległości kilku miesiącach po wystąpieniu objawów klinicznych choroby, co czyni go trudnym do zdiagnozowania. Wykrywanie HCV we krwi za pomocą PCR jest bardziej informacyjną metodą diagnostyczną.Identyfikacja HCV RNA metodą PCR dowodów wiremii, daje wskazanie replikacji wirusa w organizmie i jest jednym z kryteriów skuteczności leczenia przeciwwirusowego. Wykrywanie HCV RNA przez PCR we wczesnych stadiach rozwoju infekcji wirusowej na tle całkowitego braku jakichkolwiek markerów serologicznych może służyć jako najwcześniejszy dowód zakażenia. Jednak wyizolowane wykrywanie RNA HCV na tle całkowitej nieobecności jakichkolwiek innych markerów serologicznych nie może całkowicie wyeliminować fałszywie dodatniego wyniku PCR.W takich przypadkach konieczna jest kompleksowa ocena badań klinicznych, biochemicznych i morfologicznych, z powtarzanym powtarzanym potwierdzeniem obecności zakażenia PCR.Algorytm rozpoznawania HCV metodą PCR przedstawiono na ryc.
Ogromne znaczenie ma zastosowanie PCR u pacjentów z przewlekłym HCV, gdyż większość z nich nie ma korelacji pomiędzy obecnością wirusowej replikacji i aktywności enzymów wątrobowych. W takich przypadkach tylko PCR pozwala na ocenę obecności replikacji wirusa, szczególnie jeśli wynik końcowy jest wyrażony ilościowo. W większości przypadków zniknięcie HCV RNA z surowicy krwi następuje później niż normalizacja enzymów wątrobowych, więc ich normalizacja nie może służyć jako podstawa do zaprzestania leczenia przeciwwirusowego.
praktyczne znaczenie do wykrycia HCV RNA metodą PCR do badania nie tylko surowicy krwi, ale także limfocyty, gepatobioptaty. Wirusy można wykryć 2-3 razy częściej w tkance wątroby niż w surowicy. Oceniając wyniki badania surowicy krwi na HCV RNA, należy pamiętać, że wiremia może mieć charakter fluktuacyjny( np. Zmiana aktywności enzymu).Dlatego po pozytywnych wynikach badania PCR można uzyskać wynik ujemny i na odwrót. W takich przypadkach, aby rozwiać wątpliwości, które się pojawiają, lepiej jest zbadać hepatobiobaty.
Wykrywanie RNA HCV w materiale za pomocą PCR służy do następujących celów:
■ rozwiązywanie wątpliwych wyników badań serologicznych;
■ różnicowanie HCV z innymi postaciami zapalenia wątroby;
■ wykrycie ostrego stadium choroby w porównaniu z przeniesioną infekcją lub kontaktem;stopień zakażenia noworodków matek seropozytywnych HCV;
■ monitorowanie skuteczności leczenia przeciwwirusowego.
Wszystkie powyższe cechy oceny wyników i podejścia do diagnozy HCV za pomocą PCR są istotne dla innych zakażeń.
Metoda PCR umożliwia nie tylko wykrycie RNA HCV w badanym materiale, ale także ustalenie jego genotypu. Oznaczenie genotypu wirusa ma ogromne znaczenie dla selekcji pacjentów z przewlekłym HCV w leczeniu interferonu alfa i rybawiryny. Wskazania laboratoryjne do leczenia przewlekłego interferonu alfa HCV są następujące:
■ zwiększona aktywność aminotransferaz;
■ obecność RNA HCV we krwi;
■ HCV genotypu 1;
■ wysoka wiremia we krwi( ponad 8x105 kopii / ml).
Obecnie możliwe jest ilościowe oznaczenie zawartości RNA HCV w surowicy krwi za pomocą PCR, co ma ogromne znaczenie w leczeniu leczenia interferonem alfa. Poziom wiremii ocenia się następująco: dla HCV RNA ze 102 do 104 kopii / ml - słabe;od 105 do 107 kopii / ml - średnia, powyżej 108 kopii / ml - wysoka. Przy skutecznym leczeniu zmniejsza się poziom wiremii.