Toy Story

Wykształcenie dzieci ze starożytnych Rzymian nie było zbyt lubiane. Ale, jak wszyscy troskliwi rodzice, oczywiście próbowali zadowolić dzieci dobrą zabawką.Zwykle dają zabawki dla dobrego zachowania, ale w Rzymie były święta - Saturnalia, w którym zostały przedstawione zabawki dla dzieci i dla złego zachowania - jako znak przebaczenia swoich wybryków i wykroczeń.Wiele psikusów - wiele zabawek. A "asortyment" zabawek do tego czasu był już dość duży.

Która gra na Ziemi pochodzi od samego początku? Nie próbuj znaleźć odpowiedzi na to pytanie - prawdopodobnie nie jest. W końcu człowiek zaczął grać od pierwszych dni swojego istnienia. Od najdawniejszych czasów znane są zabawki do kopiowania obiektów dla dorosłych - cebuli, strzał, sań, łodzi. Niewielcy mieszkańcy starożytnego Egiptu posiadali już prawdziwe lalki z drewna i tkaniny, figurki zwierząt, kule ze skóry. Czy zabawki i kości słoniowej, bursztyn, srebro, marmur. Oczywiście dzieci z popularnych zabawek były prostsze - od drewna, gliny, ale były jaskrawo kolorowe.

Pierwsza pisemna wzmianka o grze znajduje się w starożytnej greckiej mitologii. Według jednej z legend dzieci królowej Niobe grały w "kamykach".Na starożytnych wazach greckich znajdują się rysunki przedstawiające kobiety rozbawione tą grą.Oraz w „Iliadzie” Homera, mówienie o bohatera wojny trojańskiej Patroklosa, powiedział, że był jeszcze chłopcem spowodowało gniew jego towarzyszy, stale grając z nimi w „pięciu kamieni”."Kamyki" - prosta gra, możesz grać w dowolnym miejscu - w domu, na spacerze, na plaży lub nad rzeką.Wystarczy znaleźć pięć małych kamyków( około wielkości orzecha laskowego).Sens gry jest, że manipulując kamienie, do wykonywania różnych kształtach, takich jak: podrzucając jedną mieć czas, aby podnieść z podłogi trzy, cztery lewo itp Gra jest teraz prawie nikt nie gra - nie były nowe, znacznie bardziej interesujące zabawy. ..Ale zabawka dla najmłodszych, znaleziona podczas wykopalisk w Pompejach, niewiele się zmieniła, bez Ciebie, ani twoich rodziców, ani rodziców twoich rodziców. To grzechotka.

Błędem byłoby sądzić, że w tamtych czasach były tylko takie proste zabawki. Wcale nie. Ktoś bardzo trafnie, że dobra zabawka może wystąpić tylko wtedy, gdy kreator, aby go utworzyć, dorosły człowiek, zaczyna grać i grać na poważnie. Wiele dawnych rozrywek dorosłych często zawierało elementy najważniejszych odkryć dokonanych zaledwie wiele wieków po stworzeniu zabawki. Stało się tak z zabawkami Herona z Aleksandrii, które rozsławiły jego imię wieloma cudownymi wynalazkami. Terminy narodzin i śmierci Herona nie są dokładnie znane. Oczywiście żył pod koniec II - początku I wieku przed naszą erą.Geron opisał pompę pożarową, zbiornik wodny, wynalazł automatyczne urządzenie do sprzedaży "świętej" wody( tak na marginesie używamy dzisiaj prawie takich samych automatów).A jednak najbardziej niesamowitym wynalazkiem może być eolipil Gerona. Była to wielka kula, w którą były cztery zakrzywione rurki. Kula ta została wzmocniona na osi nad ogniem. Kiedy Geron napełnił miskę z wodą i rozpalił ogień pod nim, na początku słychać bulgotanie, a następnie z probówek z gwizdkiem rozpoczął się wyrwać parę wodną, ​​a piłka przyszedł powoli obracać.Obracał się coraz szybciej, wyrzucając strumień pary, który otoczył go białą chmurą.Ludzie, którzy widzieli ten cud, ale nie znali jego urządzeń, uważali, że balon był "nieczystą" siłą.

Mechaniczna zabawka. Koniec XIX wieku.

Stara zabawka wykorzystująca zasadę silnika odrzutowego.

Teraz taka zabawka nie jest zaskakująca, ale eolipil - prototyp turbin parowych, który pojawił się w 2 tysiącleciach. Ta zabawka może być uznana za jeden z pierwszych silników odrzutowych.

Najbardziej zawiłe, najbardziej złożone zabawki powstały w XVII-XIX wieku. To były prawdziwe mechaniczne cuda. Oto sprytny zając gryzący marchewkę i martwe uszy. Piękna kobieta trzyma kompaktowy z proszkiem w ręku i, patrząc w lustro, afiszuje się.Mechaniczny błąd majowy, równy rozmiarowi, aby żyć, czołgać się, przenosić anteny, podnosi skrzydła. Ale pułk żołnierzy w rytm maleńkim bębna marszu na małej ulicy. ..

Zabawki że czas często służył do dekoracji pomieszczeń i trzymane jako klejnotów rodzinnych, mają dziedziczone.

Sklep z zabawkami. W połowie XIX wieku.

Potem domy dla lalek z kompletnym umeblowaniem, rzadkimi meblami, zupełnie jak prawdziwe, naczynia ze srebra, kości słoniowej, porcelany. I wszystko zostało skopiowane z teraźniejszości tak dokładnie, że dziś historycy, artyści i historycy sztuki często korzystają z pomocy oryginalnych katalogów zabawek. Na zamówienia lalek możemy ocenić umiejętności tkaczy, szwaczek, koronek, modeli minionych stuleci.

Większość zabawek zostały wykonane w nadziei zaskoczyć, zadziwić nawet dzieci i dorosłych, podkreślając bogactwo i smak ich właściciela. Tak( lub coś podobnego) mogło wyglądać jak impreza w jednym z pałaców Francji, Niemiec, Włoch około 300 lat temu. Służba przywitała gości i zaprowadziła ich do dużej eleganckiej sali. Setki świec płoną.W centrum sali na dużej platformie znajduje się klawesyn, obok którego modnie ubrana dziewczyna siedzi na krześle w oczekiwaniu na publiczność.Na znak właściciela stoi, kłaniając się gościom i siadając przy klawesynie, zaczyna grać.Gra doskonale. To prawda, jej surowa, nieruchoma twarz i związana postać nie harmonizują z piękną muzyką.Po zakończeniu gry wstaje, kłania się słuchaczom, czeka na oklaski. I nagle zatrzymuje się.Wokół hali rozlega się dreszcz zachwytu. Goście zdali sobie sprawę, że "aktorka" była po prostu wielką lalką bez życia. Właściciel jest zadowolony ze swojego wynalazku.

Mechaniczna zabawka. Koniec XIX wieku.

W Rosji było wiele interesujących zabawek mechanicznych. Po wojnie patriotycznej w 1812 r. Pojawiła się nieskończona liczba drewnianych żołnierzy - konnych, pieszych, z bronią, pojedynczo i całymi plutonami. Najbardziej zróżnicowane rozmiary to te, które są małe, prawie wielkości nakrętki cedrowej, a następnie wierzchołka, dwa, trzy. Często zaopatrywano ich w mechanizm zwijania, a na przykład dzielni perkusiści uderzali w bębny z hukiem.

Dziwnie, ale w rosyjskiej zabawce grał słynny Gargantua, stworzony przez wyobraźnię francuskiego pisarza Rabelais. Pierwsze ryciny zagranicznych był w rosyjskich popularnych druków jak „chwalebnej popivaly i obedaly”, a następnie przeniesione i zabawki reprezentujący tę samą „obedalu” - z ogromnym głowy, wyłupiaste oczy i szerokie usta, agape, która, jeśli można obracać pokrętłopieczone kaczki, świnie i inne jedzenie leciały z naczyń.

Na początku ubiegłego stulecia społeczeństwo rosyjskie było zdominowane przez sentymentalizm i romantyzm. Były tam zabawki-ptaki, delikatnie i smutno skrzypiące, gdy pchały małe futro na swoim stojaku, zabawki-ptaki, pisklęta. Z rąk rzemieślników Troickich przyszedł elegant i młoda dama. On - w kraciastych spodniach, w czarnym płaszczu, z włosami na skroniach i elegancką kaczką na czole. Jest w krynolinie i różowej sukience z dziwną fryzurą i wielkim kwiatkiem w dłoni. Obracając pokrętło w podstawce, można było prowadzić dandysa i pani w ruchu, i zaczęli się kłaniać ceremonialnie, zgodnie z etykietą, panował w salonie naszych dziadków.

Kolejną ulubioną zabawką w tym samym czasie w różnych wersjach jest niebieski staw przed jednym lub kilkoma malowanymi domami. Na stawie z jednego domu do drugiego lub wokół nich unoszą się białe łabędzie napędzane obrotowym uchwytem. Czy to nie spotkał ten sam wzór, aw rzeczywistości w majątków ziemiaństwa, którzy kochali zorganizować w stawie przed ich majątków sztucznej wyspie z lotu ptaka domu i niech łabędzie pływać wokół - i to drewno?

W tych zabawkach pływania "gęsi-łabędzie" towarzyszyła muzyka. Handle, powodując ich przesuwać, obracać i bęben z napiętych strun, a za nimi zranić gęsie pióro, a wynik jest cichy melodyjny Strum, przypominający dźwięk harfa eolska że w czasach Żukowski zostały umieszczone na dachu altanki lub w oddziałach otaczającej „tajemnicza»Stawy.

Oprócz zabawek dla dorosłych, sami je stworzyli. W rosyjskich wioskach na początku tego stulecia najpopularniejszą zabawką była domowej roboty szmaciana lalka. Nawet w biednych chłopskich chatach, gdzie główna rozrywka dzieci służyła za łykowe buty, łyżki, drewniane jajka, czasami żyły dziesiątki takich lalek. Zrobiono je w ten sposób: kawałek materiału złożono ciasno - to jest pień.Górna część była pokryta białą szmatką - twarz jest gotowa. Warkocz był zazwyczaj pleciony z liny. Ale oto jak ubierać lalkę - tutaj potrzebna była wyobraźnia mistrza. W biznesie były strzępy chintz, кумача, китайки.Sukienki ozdobiono haftem, warkoczem, a nawet owijkami do cukierków. Dokonywanie lalki i grać z nimi w znacznym stopniu wspierane przez dorosłych, ponieważ w ten sposób dziewczynki nauczyły się ciąć, szyć, haftować, spin, uczenia się zdolność do sukni.

W tym stuleciu nastąpił gwałtowny rozwój technologii, czas na nowe zabawki. Na całym świecie chłopcy kochali projektanta maszyn. Składał się z dziurawego planocheka, miniaturowych nakrętek i śrub, za pomocą których można było budować dźwigi, mosty, wozy. Ale bardzo niewielu ludzi wie, że ta wspaniała gra, rozwijająca wyobraźnię i pomysłowość, została wymyślona nie przez inżyniera, ale przez sprzedawcę z sklepu mięsnego w mieście Liverpool F. Hornby. Ciekawym pomysłem jest wywiercić otwory na śruby w listwach, aby można je było wkręcać w różnych odległościach i pod różnymi kątami, przyszedł do niego w nocy 1900 roku w pociągu. Następnie wynalazca znalazł dla swojej gry i dobre imię - "mechano".Co roku nowa gra stawała się coraz bardziej skomplikowana, stawała się coraz bardziej interesująca i zróżnicowana. Po mechanicznym wózku pojawiły się lokomotywy, a następnie samoloty.

Drewniana zabawka "Rynek Sukharevsky".

Teraz na świecie są setki różnych typów projektantów. Jedna włoska firma wyprodukowała nawet zestaw, z którego można wymyślać maszyny wymyślone przez Leonarda da Vinci - różne żurawie, kruszarkę kamieni itp. "Każdego dnia twoje dziecko będzie miało nową zabawkę.I zrobi to sam "- to podstawowa zasada producentów projektantów. Istnieją zestawy, z których możesz zebrać wszystko, co chcesz: od zwykłego domu po statek kosmiczny. W ich podstawie - wielobarwne plastikowe "klocki", na których zamocowane są różne konstrukcje, doskonale dopasowane do siebie elementów. Takie zestawy budowlane również nie są nową zabawką.Zostały one wynalezione w ostatnim stuleciu przez niemieckiego J. Liebiga, który nie jest znany jako producent zabawek, ale jako założyciel całej nauki - agrochemii.

Jakie gry są dziś najbardziej popularne? Zamiast prostych kamyków pojawiły się najnowsze osiągnięcia "dorosłej" technologii, a przede wszystkim elektroniki. Z jej pomocą stworzyło wiele ekscytujących gier wideo, które szybko rozwijają praktyczne umiejętności w pracy z nowoczesną technologią, a wczesny rozwój technologii komputerowej pozwala ci stać się wykwalifikowanym programistą przed opuszczeniem szkoły. Na przykład, w pozalekcyjnych kręgach szkół w różnych krajach, same dzieci modelują żywe serce, reaktor jądrowy, system zarządzania małym przedsiębiorstwem. Dzieci często przewyższają swoich nauczycieli w zakresie programowania i rozumienia programów.

Czasami można usłyszeć stwierdzenie, że gry elektroniczne, jak mówią, niczego nie dają graczowi. Rzeczywiście, mięśnie z elektroniczną piłką nożną lub hokej nie mogą dogonić.Ale cel tych gier jest zupełnie inny: rozwijają szybkość reagowania, pomysłowość, zdolność do oceny sytuacji i podjęcia właściwej decyzji.

W wielu krajach produkowane są specjalne gry, które szkolą szybkość reakcji. W jednym z nich lwy przedstawione na wystawie mają tendencję do wydostawania się z klatki przez boczne bramy. Zadaniem gracza jest zapobieganie temu przez kontrolowanie przycisków z dwoma strażnikami. Przeciwnik gracza - ale esencja układu, który kontroluje lwy. Jeśli z powodzeniem poradzisz sobie z zadaniem, sam układ przyspiesza ruch lwów, zmuszając ich do wykonywania fałszywych ruchów, innymi słowy, jest to rywalizacja osoby o "przebiegłości" i szybkości obwodu mikroelektronicznego. Muszę powiedzieć, że styl, opcje i techniki gier komputerowych są praktycznie nieograniczone.

Czy wiesz?

Jaką grę uznaje się za "grę ubiegłego wieku"?

Kostka Rubika. Została stworzona w 1974 roku przez węgierską architektkę Ernę Rubik.27 miniaturowych kostek, tworzących dużą, zawiera 3 miliardy kombinacji kolorów. Zadaniem gracza jest osiągnięcie, aby każda strona dużego sześcianu stała się jednokolorowa. Wyszukiwanie losowe nie daje wiele do rozwiązania, ponieważ możliwe są 43 · 1018 kombinacje pozycji kostek. Jeśli losowo wykonasz 10 różnych kombinacji na sekundę, będziesz potrzebować milionów lat na rozwiązanie problemu. Dlatego musimy działać rozsądnie. Trening pomysłowości i fascynacja znalezieniem rozwiązania problemu sprawiły, że ta gra jest popularna na całym świecie.