Historia zarządu szkoły
Nie jest zabronione pisanie i rysowanie na ścianach domów w starożytnym Rzymie. A mieszkańcy chętnie to zrobili. I jak na tyle kompetentny, a inskrypcje było tak wiele, że jeden obywatel dowcipny nawet nabazgrał następujące wersy:
Dziwię się, że ściany jak nie może zawodzić, ale nadal noszą inskrypcje jak tandetna!
Kto nauczył Rzymian czytać i pisać?Dziwne, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka - niewolnicy. Starożytny Rzym był znany ze swojej bogatej kultury i jej twórców w pierwszej kolejności nie wyróżniały i bogatych właścicieli niewolników i ludzi, którzy angażują się w bardziej skromnej pozycji. Pisarze, poeci, filozofowie, naukowcy, prawnicy, lekarze, artyści, rzeźbiarze, architekci, budowniczowie, rzemieślnicy w zdecydowanej większości dowolnym stosunku do świata szlachty nie miał.Wśród nich było wielu przedstawicieli podbitych ludów, wyzwoleńców i niewolników. Prawie wszyscy miejscy niewolnicy posiadali umiejętność czytania i pisania, ponadto nauczyciele i lekarze byli w większości niewolnikami. Szkoła
.Paryż, 1815 klasa szkolna. Ryc. G. Doré.
I pierwsza fajna tablica została wymyślona, jak mówią, przez nieznanego nauczyciela niewolników w starożytnym Rzymie. Co skłoniło go do tego wynalazku? Może ściana jest pokryta? Teraz pytanie nie ma jednej odpowiedzi, ale od dawna jest potężny, a jednak mają sobie równych w wielu obiektach środki do transmitowania informacji stało się powszechne na całym świecie.
Board niewiele się zmieniło przez ostatnie setki lat. Ale trzeba to poprawić.Po pierwsze, rozmiar tablicy nie zawsze wystarcza, a jednocześnie dwóch studentów może odpowiedzieć na lekcję, siłę trzech uczniów. Po drugie, dzieci o małych rozmiarach, bez względu na to, jak długo, nie mogą osiągnąć górnej krawędzi. Po trzecie, poświęca się dużo czasu na wymazywanie tego, co zostało napisane. Po czwarte, nawet najdokładniejsze z nich najczęściej opuszczają miejsce na tablicy z zabrudzonymi kredowymi rękami i ubraniami. Krótko mówiąc, fakt, że zarząd powinien zostać ulepszony, nie ma wątpliwości. Ale jak?
Biurko z deską.Pod koniec XIX - początek XX wieku.
W niektórych japońskich szkołach tradycyjna czarna tablica została zastąpiona białą plastikową deską.Piszą na nim piórem z grubą szczotką, zaimpregnowanym łatwym do usunięcia tuszem w sześciu kolorach.
- Można zrobić płytę w postaci zamkniętego pierścienia w taśmie, które przewijane ręcznie lub za pomocą małego silnika elektrycznego. Górny bęben jest napędem, a dolny zanurzony jest w kąpieli wodnej, w której specjalne urządzenie zmywa kredę.Inna opcja - plansza jest wykonana w formie książki. Z tego powodu jego powierzchnia znacznie się zwiększa.
A co, jeśli skomponujemy planszę z ruchomych sekcji? Podobnie uczniowie jednej ze szkół w regionie Kurskim pod kierunkiem nauczyciela matematyki. Odpowiedź przynajmniej ta płyta może polklassa, bez przeszkadzania sobie nawzajem, aw trakcie lekcji nie trzeba wymazać wszystko: mimo wszystko, jego powierzchnię użytkową - 17 metrów kwadratowych. To trzy razy więcej niż zwykła tablica. Uczeń może obrócić swoją sekcję pod dowolnym kątem, podnieść ją, obniżyć - jednym słowem dostosować ją do siebie. Prawdopodobnie dla szkoły taka deska jest najwygodniejsza, ponieważ jest prosta i nie wymaga specjalnej konserwacji.
Jednak tablice są potrzebne nie tylko w salach lekcyjnych, w dużych salach - na wykłady, konferencje, seminaria. W takich przypadkach używane są bardziej złożone urządzenia. Na przykład zamiast drewnianej lub plastikowej powierzchni używa się oświetlonego panelu szklanego, za którym w nisze znajduje się dużo małych magnesów. Na szkle nie można pisać kredą, ale można użyć elektromagnesu. Warto dotknąć ich panelem, małe magnesy wyskoczą ze swoich nisz i przykleją się do grzbietu. Jeśli szybko dotkniesz i natychmiast wycofasz rękę, otrzymasz punkt, a jeśli zaczniesz pisać, magnesy dokładnie powtórzą twoje ruchy. Zdobądź słowo, rysunek, formułę.W przypadku "wymazań" obrazy zawierają inny elektromagnes, a wszystkie magnesy chowają się z powrotem w nisze.
W dużych audytoriach, mówiących, coraz częściej wykorzystywane są ekrany z wyświetlanym na nich obrazem. Na takie ekrany i wskaźnik powinien być specjalny. Jest lekki, a jako źródło światła wykorzystuje przenośny laser z zasilaniem bateryjnym. Wskaźnik podświetla jasny czerwony punkt we właściwym miejscu ekranu, który jest dobrze widoczny nawet w świetle dziennym.
Zwróć uwagę na
Przyjrzyj się uważnie tablicy w twojej klasie - możliwe, że będziesz miał ciekawe pomysły. Na przykład utwórz planszę do lekcji muzyki. Jak to będzie wyglądać?
Być może "śpiewając".Gdy tylko wierzchołek specjalnego wskaźnika dotknie narysowanej nuty, zaczyna brzmieć.Nagrane na tablicy ze wskaźnikiem mogą zostać utracone.