Japoński pigwa

Następna po wymuszeniu rozkwitnie japońska pigwa( chaenomeles).To oczywiście nie jest prawdziwa pigwa. Prawdziwy pigwa to drzewo z dużymi owocami. Chaenomeles to niski krzew, który kwitnie przed kwitnieniem liści, zwykle na początku maja. Kwitnienie trwa około 3 tygodni. Duże kwiaty ognia, przypominające kwiaty jabłoni, zebrane w wiązki po 2-4 sztuki, gęsto gęsto pokrywają gołe trzyletnie pędy. Istnieją również formy ogrodowe z jasnoróżowymi kwiatami.

Pod pigwą nie powinieneś sadzić cebul ani wczesnych kwiatów, ponieważ krzew jest bardzo krzywy ze względu na to, że jest bardzo dużo korzeni. Pokrój je nie doradzaj, niech krzew rośnie swobodnie. Oczywiście zbędne, mogą zostać usunięte, jeśli zaczną się zbytnio obgryzać.W tym celu musimy wykopać ziemię w krzakach matki, a następnie odciąć podziemną strzelbę.Jeśli po prostu odetniesz pęd od góry, to znowu zacznie się rozwijać.

Są dwa rodzaje tego krzewu: są niewymiarowe, mają około 1 m wysokości, zwane on chaenomeles z Maulea. Krzew ma kształt opadający. I jest wysoki krzew, który osiąga wysokość 2,5 m, zwany japońskim Chaenomel. Roślina ta nie nadaje się do uprawy na północnym-zachodzie, ponieważ jakakolwiek pigwa zawiesza się powyżej poziomu pokrywy śnieżnej, więc lepiej jest sadzić niższy browar Maulei chaenomel, który tylko najwyższy z roślin zamarzł.Trzeba go wyciąć, ale dolna część buszu jest zachowana, a najczęściej kwiat znajduje się pośrodku buszu. Aby zobaczyć jego kwitnienie, pigwa musi być ciągle cienka.

Pigwa ma bardzo piękne liście. Jest zielony i lśniący, całe lato jest błyszczące, w kierunku jesiennego rumienia. Zimą trzeba ją przykryć czymś, związać lutrasilem, a po zimie bardzo wcześnie się rozłączać, bo nie obawia się wiosennych przymrozków. W skrócie, pigwa wymaga corocznej uwagi.

Możesz sadzić chaenomele wzdłuż torów, w rogach, gdzie przecinają się ścieżki. Jeśli chcesz zrobić niskie zielone ogrodzenie, możesz użyć rośliny do tego celu, ponieważ jest kolczaste i mocno zarośnięte. Przez to bardzo trudno jest dostać się do każdego wroga, na przykład małego psa lub kota innych ludzi, kurczaka lub gęsi. Takie niskie granice są zwyczajowe w krajach bałtyckich, Finlandii i Norwegii.