Nefropatia nerek, nefropatia nerek i ich objawy

nefropatia nazywa się grupę chorób, które różnią się od ich przyczyny i przebiegu, a wynikające z łamania procesy metaboliczne w organizmie. Rodzaje nefropatii nerek zależą od konkretnych objawów zmian, beri-beri, niedotlenienia itp.przyczynić się do rozwoju chorób.

Z nefropatią uszkodzone są struktury nerek, a praca nerek pogarsza się.Nefropatia może być głównie dziedziczna lub wtórna, czyli nabyta.

W wyniku postępującej nefropatii może wystąpić ryzyko wystąpienia przewlekłej postaci niewydolności nerek. Który na pierwszych etapach jego rozwoju jest bezobjawowy, co jest szczególnie niebezpieczne dla stanu zdrowia człowieka.

Przyczyny i odmiany

nefropatia Ze względu na fakt, że nefropatia nie jest chorobą, lecz raczej staje się rezultatem innych procesów chorobowych, istnieje wiele powodów, dla jego rozwoju - nieustannie biorąc leki, zatrucia metalami ciężkimi, wpływ na organizm przez promieniowanie, zaburzeń metabolicznych,procesy nowotworowe, wpływ toksyn na organizm, nieprawidłowości w budowie nerek i kanałów moczowych.

Nefropatia wymienna lub dysharmoniczna jest uszkodzeniem nerek spowodowanym zaburzeniami metabolicznymi. Ta patologia często występuje w praktyce pediatrycznej, ponieważ zaburzenia metaboliczne w moczu obserwuje się u co trzeciego dziecka.

W stanie normalnym, wraz z moczem, pewna ilość soli jest wydalana z organizmu. Jednocześnie mocz nie traci przejrzystości i nie ma w nim żadnych obcych cząstek. Podczas przeprowadzania badania mikroskopowego moczu znajdują się w nim kryształy soli. W zależności od stężenia soli, takich lekarz będzie decydować o dostępności takich patologii jak wymiana nefropatii nerek. Jeśli

wymiana nefropatia pozostaje stała u dziecka, a także lekarz stwierdzi fakt, że krewni cierpiał na kamicę nerkową, wymagane jest przeprowadzenie pewnych środków profilaktycznych i terapeutycznych. Nadmierna alokacja soli wraz z moczem jest uważana za czynnik ryzyka powstawania kamieni nerkowych.

szczawian wapnia nefropatia - często u dzieci w wieku, a jej rozwój może być skorelowana z zaburzeniami procesów metabolicznych szczawianu wapnia. Szczawiany dostają się do organizmu człowieka z pożywieniem i są syntetyzowane przez sam organizm.

Przyczyny powstawania szczawianu są następujące:

• Wysokie stężenie szczawianów w spożywanym pożywieniu.
• Patologie jelitowe - wrzodziejące zapalenie okrężnicy, zespolenia jelitowe itp.
• Wysoka produkcja szczawianów w organizmie.

Oxalatnaja a nephropathy - wieloczynnikowa patologia. Według różnych źródeł dziedziczny czynnik rozwoju nefropatii szczawianowej wynosi do 75%.Jednak oprócz genetycznych predyspozycji wiele zależy od wpływu na odżywianie ciała, stresujące sytuacje, ekologię itp.

Pierwsze objawy choroby powstają niezależnie od wieku osoby i można je wykryć nawet u noworodków. Najbardziej powszechne choroby rozpoznano pięciu - siedmiu lat w testach detekcyjnych moczu kryształów szczawianu pewnej ilości białka, w krwinkach czerwonych i leukocytów. Obserwuje się także wzrost gęstości usuniętego moczu.

szczawian nefropatia, co do zasady, nie wpływa na ogólny rozwój dzieci, ale mogą one być oznakowane wegetatywnej dystonii-naczyniowego, otyłość, skłonność do obniżenia ciśnienia krwi i bóle głowy. Okres ostrej choroby jest konieczne w czasie dojrzewania, czyli w wieku lat 10 do 14 z powodu zaburzeń hormonalnych w ciele nastolatka.

progresji tej choroby może prowadzić do tworzenia się kamieni nerkowych, rozwoju procesu zapalnego w przypadku dodatkowego zakażenia bakteryjnego.

fosforan nefropatia - często występuje w stanach patologicznych, które towarzyszy wymiany wapnia i fosforu w organizmie. Główną przyczyną powstawania jest przewlekła infekcja układu moczowego.

nefropatia fosforanowego często towarzyszy szczawian wapnia, ale w tym przypadku jest mniejszy.

Nefropatia układu moczowego - stanowi naruszenie wymiany kwasu moczowego. Przez jeden dzień w ludzkim organizmie wytwarza się do 1000 mg kwasu moczowego, jedna trzecia tej objętości jest wydzielana do jelit, gdzie jest niszczona przez bakterie. Resztę filtruje się w nerkach i absorbuje z powrotem, a jedynie około 12% całkowitej objętości wydala się wraz z moczem.

Pierwotna nefropatia moczanowa jest spowodowana dziedzicznym zaburzeniem metabolizmu kwasu moczowego.

Wtórna nefropatia moczanowa rozwija się jako powikłanie innych patologii, jest wynikiem przyjmowania niektórych leków lub zakłócania funkcjonowania kanalików nerkowych lub z powodu naruszenia fizyko-chemicznych właściwości moczu. Osadzanie się kryształów moczanu w tkance nerkowej powoduje powstawanie procesu zapalnego i pogorszenie stanu nerek. Pierwsze objawy patologii przejawiają się już we wczesnym dzieciństwie, ale głównie lekarze zwracają uwagę na utajony przebieg choroby.

Przeprowadzając ogólną analizę moczu, ujawnia obecność niewielkiej liczby czerwonych krwinek i białka. Przy dużej koncentracji moczu mocz staje się ceglanym odcieniem.

Zakłócenie metabolizmu cystyny. Cystyna jest uważana za produkt procesów metabolicznych aminokwasu zwanego metioniną.Są dwa główne powody, dla podwyższenia stężenia cysteiny w moczu - jest nadmiar komórek nerkowych lub zaburzenia proces resorpcji cystyny ​​w kanalikach nerkowych.

Cystina gromadzi się w komórkach z powodu defektów genetycznych. Większość wewnątrzkomórkowej akumulacji cystyny ​​wykrywane nie tylko nerki, ale także śledziona, wątroba, szpik kostny, węzły chłonne, w limfocytach krwi obwodowej w mięśniach oraz w tkance nerwowej i innych narządów.

raport cystyna resorpcji w kanalikach nerkowych jest wykryty z powodu wad dziedzicznych procesy transportu z aminokwasami, takimi jak arginina, cystyna, ornityna i lizyna przez ściany komórkowe.

Jeśli nefropatia metaboliczna zacznie się rozwijać bez względu na jej różnorodność.To pokazuje objawy kamicy, aw przypadku infekcji - proces zapalny w nerkach.nefropatia proces diagnostyczny

Leczenie i diagnostyka

opiera się na badaniu klinicznym choroby, badań laboratoryjnych, USG.W razie potrzeby wdrażane są bardziej wyrafinowane i dokładne metody diagnostyki instrumentalnej. Leczenie

odbywa się w szpitalu i jest w realizacji działań, które wymagają usunięcia czynnika sprawczego, wdrożenie leczenia objawowego, czyli przywrócenie ciśnienia krwi, eliminuje opuchliznę, normalizację wydalanego moczu i homeostazy krwi.