Dodatkowe nerki: przyczyny i oznaki edukacji
Taka anomalia, jako dodatkowa, jak dotąd, jest rzadkością.Zwykle, gdy jest uformowany, ma oddzielne dopływy krwi i moczowód, który łączy się z moczowodem głównej nerki lub łączy się bezpośrednio z pęcherzem przez niezależne usta.
Czasami moczowód dodatkowej nerki jest ektopowy, co powoduje ciągły przepływ moczu. Z reguły znajduje się nieco niżej niż normalnie i znajduje się na poziomie niższego kręgu regionu lędźwiowego lub jelita krętego, rzadko w obszarze miednicy. Jego wymiary są różne w każdym przypadku, ale w zasadzie ta nerka jest znacznie mniejsza niż normalny narząd.
Obecnie coraz częściej zdarzają się przypadki dodatkowej diagnostyki nerek, ponieważ działania diagnostyczne uległy poprawie. Czasami ta patologia jest ustalana przypadkowo podczas rutynowego badania klinicznego lub podczas kontaktu z lekarzem z innymi problemami układu moczowego.
Objawy powstawania patologii
Wraz z tworzeniem dodatkowej nerki, z reguły górna i dolna część są oddzielone, oddzielone od siebie bruzdą.Charakteryzuje się on następującymi cechami:
- Wyposażenie własnej kapsuły.
- Własny system zaopatrzenia w krew.
- Obecność własnego moczowodu.
Okazuje się, że trzecia dodatkowa nerka często znajduje się tuż poniżej jednej z tych zdrowych. Jeśli znajduje się w pobliżu głównego, to jego dopływ krwi jest spowodowany tętnicą.Jeśli dodatkowe jest zbyt niskie w okolicy miednicy lub w jelicie krętym, dopływ krwi jest spowodowany tętnicą biodrową.
To ważne! Dodatkowa nerka ma mały rozmiar, czasami osiąga normalny rozmiar. Może być bez formy, czasami ma kształt gruszki. Zwykle dodatkowy narząd zachowuje częściową strukturę na podobieństwo zdrowej, może funkcjonować prawidłowo lub może po prostu nie działać.
Mózg dodatkowej nerki z reguły łączy się z normalnym pęcherzem moczowym lub moczowodem zdrowym. Powikłanie uważa się, jeśli moczowód wchodzi do pochwy lub odbytnicy.
Często dodatkowe anomalie powstają w dodatkowej nerce, takiej jak podwojenie moczowodów i miednicy, często takie patologie są łączone z patologiami normalnych nerek.
Kliniczne oznaki rozwoju patologii
Najczęściej nie obserwuje się objawów klinicznych. Osoba nie narzeka na pogorszenie zdrowia i ból.
Objawy patologii rozwijają się tylko w przypadku uszkodzenia dodatkowej nerki. Może to być naruszenie wycieku moczu z powodu niewłaściwej struktury, powodującej tworzenie się złogów lub rozwój wodonercza.
Nieprawidłowe umiejscowienie dodatkowej nerki i niedorozwój miąższu wywołuje rozwój odmiedniczkowego zapalenia nerek, który postępuje bardzo ciężko i jest trudny do wyleczenia. Wyjście moczowodu nie w układzie moczowym jest uzupełnione nietrzymaniem moczu.
Wdrażanie środków diagnostycznych
Rozpoznanie dodatkowej nerki wykonuje się przy użyciu cystoskopii, urografii moczowej i USG.
Samo występowanie dodatkowej nerki nie jest oczywiste, więc nie wymaga organizacji leczenia. Ale z reguły narząd z nieprawidłową strukturą często cierpi na poważne choroby. Zasadniczo jest to kamica nerkowa, odmiedniczkowe zapalenie nerek lub wodonercza.
Czasami ektopowy moczowód rozwija się, kiedy opróżnia się do innego narządu zamiast pęcherza - do szyjki macicy. Jelito, kanał oddawania moczu, pochwa. Tak więc istnieje stały przepływ moczu z moczowodu.
Cel leczenia i jego wdrożenie
Proces leczenia jest skorelowany ze stanem dodatkowej nerki, jej funkcjonowaniem i strukturą.Najczęściej lekarze starają się go zatrzymać, to znaczy, aby uniknąć nefrektomii. Bardzo ważne jest monitorowanie stanu narządu. Kiedy zmiana jest przeprowadzana zwykłego leczenia, które w niektórych sytuacjach pozostaje nieskuteczne.
To ważne! Pod warunkiem, że patologie dodatkowej nerki zagrażają zdrowiu pacjenta i pogarszają pracę głównej nerki, lekarz przepisuje organizację operacji.
Głównymi wskazaniami do nefrektomii są kamica nerkowa, wodonercze, odmiedniczkowe zapalenie nerek i tym podobne. Wybór leczenia dla dziecka zależy od stopnia utraty funkcji dodatkowej nerki i od klinicznej manifestacji zmiany. Jeśli bolesne odczucia, wzrost wskaźników ciśnienia krwi nie występuje, funkcja nerek zostaje zachowana, następnie w 40% przypadków prowadzi się operację oszczędzania narządów lub leczenie zachowawcze, pod warunkiem, że patologiczna nerka jest stale monitorowana.
Podoba Ci się artykuł?Podziel się z przyjaciółmi i znajomymi: