Leki przeciwcukrzycowe - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

Diabetes mellitus jest jedną z poważnych społecznie chorób. Oznacza to, że ta choroba stanowi dziś realne zagrożenie dla całego naszego społeczeństwa, wraz z, na przykład, takimi strasznymi chorobami jak rak, gruźlica, HIV, zapalenie wątroby. Rocznie rządy różnych krajów wydają miliony na leczenie cukrzyków, zwalczanie ich skutków i zapobieganie tej patologii. Niemniej jednak choroba rozprzestrzenia się z rekordową prędkością.Do tej pory, według niektórych doniesień, 10 procent rosyjskich obywateli ma cukrzycę w ukrytej lub jawnej formie.

Diabetes mellitus może po raz pierwszy prawie się nie ujawnić.Na tym etapie już występują zaburzenia metabolizmu( przede wszystkim - wzrost poziomu cukru( glukozy) we krwi), ale stan zdrowia pozostaje prawie normalny. Pierwszymi objawami mogą być suchość w ustach, pragnienie, szybkie oddawanie moczu, suchość i swędzenie skóry, zmęczenie. Oczywiście większość ludzi nie reaguje na takie zmiany dobrego samopoczucia. Prowadzi to do tego, że cukrzyca jest diagnozowana dość późno, kiedy już występują powikłania choroby. W końcu nawet prawie niezauważony nadmiar prawidłowych wartości cukru we krwi jest szkodliwy dla wielu narządów. Oczy, nerki, mózg, włókna nerwowe, wątroba cierpią.

Aby zapobiec takim uszkodzeniom, należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza i rozpocząć leczenie cukrzycy. Jeśli więc podejrzewasz, że masz cukrzycę, natychmiast skontaktuj się ze specjalistą i przeprowadź ankietę.Jeśli to konieczne, lekarz wybierze niezbędne leczenie.

Ogólnie rzecz biorąc, w leczeniu cukrzycy stosuje się dietę, zmiany stylu życia, tabletki redukujące cukier, insulinę.Specjaliści, w zależności od rodzaju cukrzycy, wybierają inne leczenie. W leczeniu cukrzycy typu 1 zawsze stosowana jest wyłącznie insulina, w tym przypadku tabletki są absolutnie nieskuteczne. W leczeniu cukrzycy typu 2 można stosować zarówno tabletki, jak i insulinę, a także kombinację tych leków. Przyjrzyjmy się bliżej różnym czynnikom hipoglikemicznym.

Leki obniżające poziom cukru we krwi

Tabletki z cukrzycy są podzielone zgodnie z punktem zastosowania działania na trzy grupy.

Pierwszą z nich są leki działające na trzustkę .Takie leki stymulują produkcję insuliny. Grupa ta obejmuje preparaty sulfanylomocznika( gliklazyd, glibenklamid), glinkę( repaglinid, nateglinid).Leki te są dość skuteczne w porównaniu z innymi grupami. Za ich pomocą można łatwo osiągnąć normalizację poziomu cukru we krwi, szczególnie we wczesnych latach choroby. Ale działanie to osiąga się, zwiększając poziom własnej insuliny we krwi, co często prowadzi do niepożądanych konsekwencji. Komórki trzustki cierpią.Są zmuszeni do wytwarzania nadmiernej ilości insuliny, co prowadzi do ich stopniowego wyczerpania i śmierci. Ponadto podwyższony poziom insuliny we krwi prowadzi do zwiększenia masy ciała. Nawet wyższe stężenie insuliny może obniżyć zbyt duże stężenie cukru we krwi( stan ten nazywany jest hipoglikemią), co wymaga natychmiastowej interwencji, w przeciwnym razie rozwija się śpiączka i pacjent może umrzeć.

Kolejna grupa leków przeciwcukrzycowych działa na tkanki obwodowe ( tłuszcz, mięsień) i wątrobę.Tabletki te nie zwiększają stężenia insuliny we krwi, ale poprawiają wrażliwość tkanek na ten hormon. Tak więc przy takiej samej ilości insuliny zmniejsza się poziom cukru we krwi. Ponadto niepotrzebna produkcja glukozy w wątrobie jest zablokowana. Do tej grupy należą biguanidy( metformina), tiazolidynodiony( pioglitazon, rozyglitazon).Metformina jest stosowana częściej. W rzeczywistości jest on uznawany za "lek z wyboru", czyli lek stosowany głównie w cukrzycy typu 2, zgodnie z nowoczesnymi rosyjskimi zaleceniami dla endokrynologów. Metformina obniża poziom cukru we krwi, zmniejsza nadmiar stężenia insuliny we krwi, obniża poziom cholesterolu, pomaga normalizować masę ciała. Najczęstsze działania niepożądane związane z przyjmowaniem metforminy to: biegunka, nudności, wymioty. Lek ma wiele przeciwwskazań do powołania. Dlatego w połączeniu z ciężką patologią wątroby, nerek, płuc, serca i metforminy może rozwinąć się stan zagrożenia życia - kwasica mleczanowa. Dlatego niezależny cel tego leku jest niedopuszczalny. Tiazolidynodiony nie są szeroko stosowane. Ich odbiór nie towarzyszy zaburzeniom trawienia, ale obrzęki często się rozwijają.Dlatego w przypadku chorób serca te tabletki są wykluczone.

Trzecia grupa leków stosowanych w leczeniu cukrzycy, działa w jelicie cienkim. Leki te blokują enzymy, które biorą udział w trawieniu węglowodanów, spowalniając wzrost poziomu cukru we krwi po jedzeniu. Ta grupa obejmuje inhibitory alfa-glukozydaz( akarboza, miglitol).Leki te są stosowane dość rzadko, w tym ze względu na stosunkowo niską skuteczność.W leczeniu cukrzycy tylko te leki nieznacznie obniżają poziom cukru we krwi. Często są przepisywane razem z innymi lekami. Tabletki z tej grupy mogą powodować wytwarzanie gazu, biegunkę.

W Rosji zaczęły pojawiać się nowe leki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2.Ten agoniści i analogi peptydu glukagonopodobnego 1( GLP-1), inhibitory dipeptydylopeptydazy 4( DPP-4) .Punktem ich działania są zarówno trzustka, jak i wątroba. W trzustce pobudzają wydzielanie insuliny, zmniejszają tworzenie się glukonu( ten hormon zwiększa poziom cukru we krwi);w wątrobie zmniejszyć tworzenie się glukozy. Przy krótkim czasie trwania cukrzycy preparaty GLP-1 i DPP-4 mają wysoką skuteczność.Oni nie tylko obniżenie poziomu glukozy we krwi, z niskim ryzykiem wystąpienia hipoglikemii, ale również przyczynić się do zmniejszenia masy ciała, mają korzystny wpływ na serce, obniżają poziom cholesterolu. Preparaty z tej grupy wykazały w eksperymentach unikalną właściwość przywracającą masę i aktywność trzustkowych komórek wytwarzających insulinę.Główne działania niepożądane ujawniły biegunkę, mdłości. Wystarczy niewygodne dla pacjenta, jest to, że niektóre z tych preparatów jest dostępna tylko w postaci roztworów, a nie tabletki, co oznacza, że ​​muszą codziennych iniekcji( iniekcje).insulina

w leczeniu cukrzycy

Teraz omówmy nadrzędny wstrzykiwania leku używanego w leczeniu cukrzycy - insuliny .Insulina była z powodzeniem stosowana w medycynie od prawie wieku. Jest absolutnie uniwersalny - to znaczy może być stosowany w leczeniu każdego rodzaju cukrzycy, niezależnie od przyczyn, które doprowadziły do ​​zwiększenia poziomu cukru we krwi. Insulina jest biologicznie aktywną substancją, która jest zwykle wytwarzana przez trzustkę.We krwi zdrowej osoby zawsze występuje niewielkie stężenie tego hormonu. A po zjedzeniu, szczególnie jeśli zawierał węglowodany( na przykład cukier, owoce, chleb), poziom insuliny gwałtownie wzrósł.W rezultacie, cukier, zwiększony po spożyciu, jest używany przez komórki ciała, a jego zawartość we krwi spada do standardowych wartości. To normalne. W cukrzycy dochodzi do osłabienia powstawania insuliny lub jej działania.

Do leczenia każdego rodzaju choroby można stosować te same preparaty insuliny. Przez insulinę pochodzenia zwierzęcego mogą być( bydło, świnie), ludzki( rekombinowanej) lub analog insuliny ludzkiej. Insuliny wieprzowe i bydlęce są najtańsze, są pozyskiwane z trzustki zwierząt. Oczywiście hormony świni, byka i człowieka nie są całkowicie identyczne, więc insulina zwierzęca nie działa bardzo wydajnie. Ponadto taka insulina często powoduje alergie. Z tego powodu w Rosji w ostatnich latach takie leki są zabronione. Wszyscy nasi pacjenci otrzymują bardziej nowoczesne leki.

Najczęściej stosowana ludzka rekombinowana insulina. Jest produkowany przez genetycznie zmodyfikowane bakterie. Lek otrzymany w ten sposób jest w pełni zgodny z insuliną wytwarzaną przez zdrową trzustkę człowieka. Nazywa się insulinę krótkodziałającą.W przypadku podawania podskórnego insulina zaczyna wykazywać działanie hipoglikemiczne 30 minut po wstrzyknięciu, szczyt działania nastąpi po 2 godzinach, a całkowity czas działania wynosi 6-8 godzin. Taką insulinę podaje się 20-30 minut przed każdym posiłkiem.

Aby zapewnić prawidłowy metabolizm w ciągu dnia, osoba zawsze potrzebuje małego, podstawowego stężenia insuliny we krwi. Aby zapewnić to stężenie, stosuje się rekombinowaną insulinę o średnim czasie trwania. Aby to uzyskać, cynk lub białko dodaje się do "krótkiej" insuliny. Następnie insulina nabiera nowych właściwości - jest wolniej wchłaniana do krwioobiegu i była aktywna przez 12-16 godzin. Dlatego taka insulina jest najczęściej podawana 2 razy dziennie w tym samym czasie.

Najczęściej pacjent będzie potrzebował 3 wstrzyknięć "krótkiej" insuliny przed głównymi posiłkami i 2 wstrzyknięć "średniej" insuliny( rano i przed snem).

Najnowocześniejsze preparaty insuliny są analogami ludzkiej insuliny. Struktura cząsteczki jest zmieniona w porównaniu do normalnej ludzkiej insuliny, a tym samym zmniejszenie liczby iniekcji i w celu poprawy kontroli cukrzycy. Zazwyczaj insulina jest wstrzykiwana codziennie przez pacjenta do podskórnej tkanki tłuszczowej brzucha, ud. Dawka leku jest najpierw pobierana przez lekarza, a następnie pacjent poprawia się.Dawki zależą od ilości spożywanych węglowodanów, aktywności fizycznej, poziomu cukru we krwi. Do iniekcji przy użyciu prostych strzykawki insulinowej, szczególne poszczególnych wtryskiwaczy( PEN) lub stałą zasilacz insuliny( insuliny) pompy. Zgodnie z tym, dla insuliny wstrzykiwaczy wytwarzanych w kasetach do 1,5 ml do 3 ml i dodano do strzykawek w fiolkach 5 ml lub 10 ml. Pompę można napełniać zarówno z fiolki, jak iz naboju. Ważne jest, aby prawidłowo przechowywać insulinę i nigdy nie używać jej po upływie daty ważności.

W Rosji insulina i inne leki stosowane w leczeniu cukrzycy są zawarte w "Liście podstawowych lekarstw".Oznacza to, że wszyscy obywatele ubezpieczeni w obowiązkowym systemie ubezpieczeń zdrowotnych są uprawnieni do bezpłatnego otrzymywania tych leków. Aby skorzystać z tej możliwości, należy odwiedzić endokrynologa w przychodni lub powiatowego lekarza, recepty na łasce narkotyków i je odebrać w aptece załączeniu. Obywatele, którzy nie mają grupy osób niepełnosprawnych, pochodzą z budżetu regionalnego. Insulina w ostatnich latach jest zawsze kupowana w całości, w tym samym czasie pigułki często nie mają wystarczającego finansowania. Jeśli chodzi o pacjentów, którzy mają grupę osób niepełnosprawnych, leki dla tej kategorii obywateli są opłacane z budżetu federalnego. Zwykle zarówno tabletki, jak i insulina są kupowane w całości, a wszyscy pacjenci otrzymują odpowiednie leki. Osoby niepełnosprawne, które odmówiły rekrutacji usług socjalnych w zakresie świadczenia narkotyków, prawo do bezpłatnego pobierania insuliny i tabletek z cukrzycy. W niektórych regionach tacy pacjenci otrzymują insulinę kosztem lokalnego budżetu.leki

powikłań cukrzycy leczenie

powikłań cukrzycy jest powoływany endokrynologa i inni specjaliści: kardiolog, nefrolog, neurolog, okulista, chirurg. W celu leczenia chorób układu krążenia spowodowanych przez cukrzycę, statyny, fibraty, beta-blokery, azotany, blokery kanału wapniowego, diuretyki i innymi lekami. Gdy uszkodzona jest tkanka nerwowa, przepisuje się terapię witaminową, przeciwutleniacze, leki przeciwdrgawkowe i niektóre leki przeciwdepresyjne. Aby skorygować stan nerek, stosuje się inhibitory konwertazy angiotensyny, blokery receptora angiotensyny II, heparynę, kwas nikotynowy. Okulista może zalecić pacjentom angioprotector, enzymy i inne leki w celu zmniejszenia uszkodzenia oczu cukrzycowej. W przypadku komplikacji wszystkie te leki będą musiały być używane w sposób ciągły lub kursy kilka razy w roku.

Diabetes mellitus jest zawsze dość poważną chorobą.Jeśli nie jest możliwe normalizowanie poziomu cukru we krwi, poważne komplikacje są zagrożone dla pacjenta. Tylko uważne podejście do choroby, przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza dotyczących odżywiania, stylu życia i przyjmowania przepisanych leków, pomoże utrzymać zdrowie, zdolność do pracy i przedłużyć życie.

Doktor endokrynologa Tsvetkova IG