Hormony nerek: jak i dlaczego wpływają na ludzkie ciało

Lekarze często kojarzą uszkodzenie nerek i obrzęk z różnymi zaburzeniami równowagi hormonów w ciele. Nie mają specjalnej tkanki endokrynnej, ale mimo to niektóre komórki są w stanie syntetyzować i wytwarzać substancje biologicznie czynne, które nazywane są hormonami nerkowymi.

Mają wszystkie oznaki zwykłych hormonów.

Wpływ i wzajemne relacje nerek i hormonów

Układ hormonalny i nerki są ze sobą powiązane. To tam synteza pewnych hormonów - reniny, witaminy D3.W przypadku niektórych typów hormonów nerki stają się tak zwanym narządem docelowym, a wiele z nich jest po prostu przetwarzanych i generowanych przez nie.

Ta złożoność procesów w nerkach i wyjaśnia zaburzenia hormonalne, które rozwijają się w przewlekłej niewydolności tego narządu.

Działanie głównych hormonów nerek - reniny, prostaglandyn i erytropoetyny jest bardzo różne:

1. Renin. Objętość wody w ludzkim ciele koreluje ze stężeniem w nim soli. Każda z cząsteczek soli jest związana z określoną liczbą cząsteczek wody. Z obfitą potliwością osoba traci dużo soli i wody, a wraz z brakiem przepływu krwi zmniejsza się ciśnienie krwi, więc serce nie jest w stanie dostarczyć krwi do wszystkich narządów. Wraz ze spadkiem ciśnienia krwi wzrasta wchłanianie reniny do krwi, co z kolei aktywuje działanie substancji białkowych, które powodują zwężenie światła naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia krwi. Ponadto, takie substancje aktywują wytwarzanie nadnerczy przez aldosteron, który dostaje się do krwi. Krew nasycona aldosteronem zmniejsza wytwarzanie soli i wody przez nerki.
   instagram viewer
2. Erytropoetyna. Hormon ten wpływa na wytwarzanie czerwonych krwinek. Wszyscy wiedzą, że czerwone krwinki dostarczają organizmowi tlenu. Objętość erytropoetyny koreluje ze stężeniem tlenu we krwi - w miarę zmniejszania się stężenia zwiększa się objętość erytropoetyny. Hormon jest odpowiedzialny za stymulację transformacji komórek szpiku kostnego do erytrocytów.
3. Prostaglandins. Działanie tych hormonów nie jest w pełni zrozumiałe. Prostaglandyny są fizjologicznie czynnymi substancjami, które powstają w tkankach ludzi i większości zwierząt. Prostaglandyny mogą mieć różne efekty fizjologiczne: wywołują skurcz mięśni gładkich, zmieniają ciśnienie krwi, gruczoły dokrewne, wpływają na równowagę wodno-solną itp.

Przyczyny zakłóceń w produkcji hormonów

Wraz z rozwojem niektórych patologii zaczyna się naruszanie produkcji hormonów przez nerki. W zależności od choroby produkują niewystarczające lub nadmierne ilości. Zwykle dzieje się tak, gdy zmiany są poważne.

To ważne! Wraz z aktywnym sportem, wraz z potem, człowiek traci dużo wody i soli. Aby zrekompensować stratę, potrzebny jest obfity napój o wysokim stężeniu soli - woda mineralna lub napój izotoniczny, który pozwala nerkom przywrócić normalną równowagę soli.

Dysfunkcje wytwarzania hormonów w niewydolności nerek

Nieprawidłowości hormonalne związane z utratą funkcji nerek są bardzo złożone i różnorodne.

Istnieją cztery mechanizmy zaburzeń równowagi hormonalnej w przewlekłym niedoborze:

1. Pogorszenie produkcji hormonów, które są syntetyzowane przez nerki, wywołane przez spadek miąższu. Zatem niedokrwistość nerek koreluje ze słabą syntezą erytropoetyny przez nerki. A osteomalacja i hipokalcemia są wynikiem pogorszenia produkcji aktywnej witaminy D3.
2. Upośledzenie skuteczności hormonów u pacjentów z niewydolnością nerek z powodu utraty miąższu - miejsca ich uderzenia. Na przykład działanie aldosteronu hamujące sód pogarsza się, powodując ograniczenie magazynowania sodu i powstawanie zespołu utraty soli.
3. Utrata nerek w funkcji wydalniczej wydłuża okres półtrwania hormonów i zmniejsza ich klirens. Może to prowadzić do rozwoju hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą leczonych insuliną.
4. Toksyny wytwarzane przez mocznicę i inne złożone zmiany mogą zmieniać działanie hormonów.

Okazuje się, że wraz z rozwojem przewlekłej niewydolności nerek wszystkie mechanizmy zaburzeń endokrynologicznych zaczynają funkcjonować.

Złożone zaburzenia kości są przykładem złożonego wpływu niedoboru witaminy D3.

Podoba Ci się artykuł?Podziel się z przyjaciółmi i znajomymi: