Życie po usunięciu nerki: możliwe ryzyko i powikłania

Nefrektomia to proces chirurgicznego usunięcia nerki. Jeśli zostanie wykonana nefrektomia po wykryciu złośliwego procesu w nerkach, sąsiadująca tkanka tłuszczowa i nadnercza są usuwane razem z narządem. Jeśli usunięta jest tylko górna lub dolna część narządu, operację nazywa się częściową nefrektomią.

Pomimo złożoności interwencji chirurgicznej powikłania i ryzyko ich rozwoju nie występują praktycznie u pacjentów bez wyraźnych dodatkowych uszkodzeń ciała, a życie po usunięciu nerek jest znormalizowane w stosunkowo krótkim czasie.

Obustronna nefrektomia polega na usunięciu obu nerek. Taka operacja jest zorganizowana jako pośredni etap transplantacji nerki, aby pozbyć się ciała z możliwych źródeł infekcji dróg moczowych.

Nefrektomia może być konieczna w przypadku różnych patologii nerek, w sytuacjach, w których ich funkcjonowanie lub integralność anatomiczna nie może zostać przywrócona, a jednocześnie występuje wysokie ryzyko powikłań.Takie stany to:

• Rany postrzałowe nerek połączone z miażdżeniem tkanki nerkowej.
instagram viewer
• Zamknięte urazy nerek powodujące poważne upośledzenie funkcjonowania.
• Kamica moczowa, wraz z rozwojem ropy.
• Proces nowotworowy w nerce.

Faza przygotowawcza

Przed rozpoczęciem operacji wymagane jest przeprowadzenie badania moczu i krwi. Obowiązkowe badania krwi obejmują:

• Ogólne badania krwi.
• Testy krzepnięcia krwi.
• Badania krwi na zawartość cukru. Biochemiczne badania krwi.

Bezpośrednio przed zabiegiem pacjent jest badany przez anestezjologa. Nefrektomia wymaga znieczulenia ogólnego.

Przeprowadzanie operacji

Pacjent umieszczany jest na stole operacyjnym. W zależności od tego, czy wykonuje się usunięcie lewej nerki lub prawej nerki, pacjent zostaje odwrócony na zdrową stronę ze specjalnym wałkiem umieszczonym pod nim. Aby naprawić tę pozycję, używane są specjalne urządzenia stołu operacyjnego.

Lekarz uzyskuje dostęp do nerek wykonując ukośne nacięcie w okolicy lędźwiowej. Następnie wykonuje się warstwową sekcję skóry, tkanki podskórnej, powięzi i mięśni. Teraz chirurg ma natychmiastowy dostęp do nerki, zamknięty w specjalnej kapsułce z tłuszczem. Nerka jest usuwana z tej kapsułki. Czasami takie manipulacje stają się trudne do wykonania technicznie, ponieważ narząd może mieć blizny i zrosty.

Po wydaleniu nerki jego stopa jest zabandażowana i skrzyżowana. Początkowo, za pomocą dwóch ligatur, moczowód jest zabandażowany. Następnie naczynia nerkowe są wydzielane - żyła i tętnica - które również są zabandażowane i przecinają się.Po całkowitym skrzyżowaniu szypuły nerkowej organ zostaje usunięty.

Pod koniec operacji lekarz bada łóżko nerkowe i zatrzymuje krwawienie z małych naczyń.Następnie umieszcza się rurkę drenażową w łóżku, a ranę stopniowo zszywa się i nakłada na nią sterylny bandaż.

Po operacji za pomocą zakraplacza, ciało pacjenta otrzymuje niezbędne środki przeciwbólowe i płyny. Ponadto prowadzony jest dokładny monitoring ciśnienia krwi, poziomu elektrolitów i bilansu płynów. Bardzo często przez krótki czas bezpośrednio po operacji pacjent wymaga założenia cewnika moczowego. Gdy stan pacjenta na to pozwoli, zostanie on poproszony o stopniowe wstanie z łóżka i rozpoczęcie chodzenia.

Zazwyczaj średni pobyt w szpitalu po nefrektomii wynosi od dwóch do siedmiu dni, a dokładny czas jest skorelowany z ciężkością operacji. W przypadku komplikacji lekarz przedłuża okres pobytu w szpitalu.

Zachowanie po wypisaniu ze szpitala

W ciągu trzech miesięcy po zakończeniu operacji pacjent powinien unikać poważnego wysiłku fizycznego, uprawiania sportu, aw pierwszym miesiącu należy założyć specjalny bandaż.Nie należy również podnosić ciężarów o wadze przekraczającej 3 kg, unikać picia alkoholu i hipotermii.

Zaleca się chodzić częściej i chodzić na świeżym powietrzu. Zwykle po siedmiu do dziesięciu dni osoba jest wypisywana ze szpitala, pod warunkiem, że jest w dobrym zdrowiu. Jeśli praca nie jest związana z pracą fizyczną, możesz rozpocząć pracę.Dopiero po upływie czterech do sześciu tygodni można wznowić aktywność seksualną.Ryzyko

i możliwe powikłania

jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego, a nawet znieczulenie zawsze towarzyszy pewien ryzyko wystąpienia powikłań, które mogą stanowić zagrożenie dla życia, nie tylko związane z obecnością choroby, jak również od indywidualnych cech organizmu, czasami są one niemożliwe do przewidzenia.

Możliwe ryzyko znieczulenia u pacjenta jest wyjaśniane przez anestezjologa.

Bezpośrednie powikłania podczas operacji obejmują uszkodzenie pobliskich narządów - jelit, śledziony, opłucnej. Trzustka. Może to spowodować konieczność ich resekcji lub wycięcia lub zszywania wad.

Powikłania w bezpośrednim okresie pooperacyjnym mogą być następujące:

• Ciężkie krwawienie, które może powodować powtarzające się zabiegi chirurgiczne.
• Zakrzepica zatorowa.
• Infekcje zakaźne - ropne procesy zapalne w obrębie rany pooperacyjnej.
• Powstawanie ostrych wrzodów dwunastnicy lub żołądka, krwawienie z przełyku.
• Niewłaściwa ewakuacja jelita, prowadząca do niedrożności jelit.

Kilka miesięcy po operacji mogą rozwinąć się następujące komplikacje:

• Po otwartej operacji może wystąpić deformacja, czyli przepuklina.
• Edukacja w jamie brzusznej zrostów.
• Ponowne tworzenie się guza nerki.

Jeśli długość życia danej osoby po usunięciu nerek, praktycznie nie różni się ona od długości życia zdrowych ludzi. Obserwacja

lekarz

Głównym celem obserwacji przez lekarza po zabiegu nefrektomii jest ocenić jakość pozostałej nerki, a realizacja kontrola powtarzane przejaw choroby w przypadku złośliwych guzów nerek.

Sześć miesięcy po operacji należy skierować do urologa dla organizacji badania kontrolnego, który jest rozmowa z lekarzem, tomografii komputerowej na przestrzeni otrzewnej. Następnie tomografia komputerowa powinna być wykonywana co najmniej raz w roku.

Ponadto, pacjent będzie musiał wziąć co roku biochemiczne badania krwi oraz badanie rentgenowskie klatki piersiowej zorganizować.Co do zasady, dokładny czas badania kontrolnego wyznacza lekarza.