Obowiązki dziecka

Niech cieszy się ze swoich obowiązków. W jaki sposób dziecko uczy się wykonywać wiele obowiązków? Z samej swojej natury zaczyna zdawać sobie sprawę, że ubieranie się, mycie zębów, zamiatanie podłogi, czyszczenie są wszystkie dorosłe i kuszące rzeczy. Jeżeli rodzice mogą go utrzymać dobre stosunki, kiedy się starzeją, on przyniesie radość do realizacji różnych zleceń: przynieść opał, beat dywanów, - bo nadal chce zrobić ważną pracę i pomóc mamie i tacie. Większość z nas( w tym autor) nie potrafi wychowywać dzieci w taki sposób, aby zapewnić stałą współpracę i wzajemne zrozumienie. Ale jeśli zrozumiemy, że dzieci chcą być użyteczne, łatwiej nam będzie nie zamieniać domowych obowiązków w nieprzyjemne zajęcie. Tylko nie trzeba się irytować, aby wykonywać te obowiązki.

Nie możesz oczekiwać, że dziecko będzie odpowiedzialne za wypełnianie swoich obowiązków - nawet za 15 lat.(Większość dorosłych od czasu do czasu traci poczucie odpowiedzialności.) Musisz mu przypomnieć.Jeśli masz cierpliwość, przypomnij grzecznie, "za pewnik" ton, jakby rozmawiając z dorosłym. Jest to zirytowany, poniżający ton, który zabija całą radość z pracy. Pomaga także, jeśli dajesz dziecku pracę, którą może on wykonywać z innymi członkami rodziny: wytrzyj naczynia lub przetnij trawnik. Wtedy dorosłość pracy i świadomość, że pomaga, pobudzają dziecko.

Dressing. od pół roku, a dziecko próbuje rozebrać się( on ciągnie pończochę do najbardziej żołądka, a on, oczywiście, stuck).W wieku dwóch lat już całkiem dobrze się rozbiera. Teraz bardzo się stara ubierać, ale wszystko jest mylące. Będzie prawdopodobnie zajmie około roku, więc nauczył się nosić rzeczy łatwiejsze, a najtrudniej, tak jak robi się przyciski lub wiązanie sznurowadeł, pojmuje tylko cztery lub pięć lat.

Okres od półtora do czterech lat wymaga dużo taktu. Jeśli nie pozwolisz dziecku robić tego, co wie, lub jeśli ciągle będzie mu przeszkadzać, wpadnie w złość.Jeśli nie wolno mu się uczyć w tym wieku, kiedy tego chce, może na zawsze stracić swoje pragnienie. Ale jeśli na początku mu nie pomożesz, nigdy się nie ubierze i będzie rozczarowany własną porażką.Pomóż mu taktownie, jak to możliwe. Wyciągnij nieco skarpetę, aby ułatwić jej wykończenie. Włóż ubrania, które założy, aby był bardziej wygodny. Zainteresowanie lżejszymi częściami pracy, a ty wykonujesz trudniejsze zadania. Jeśli jest zdezorientowany, nie bierz tego na siebie, ale pomóż mu się rozwikłać.Pozwól mu kontynuować sam. Jeśli poczuje, że jesteś z nim, a nie przeciw niemu, będzie o wiele bardziej posłuszny. Ale oczywiście wymaga to dużo cierpliwości.

Czyszczenie zabawek. Jeśli dziecko jest jeszcze małe, i chcesz go posprzątać po zabawkę, przekształcić go w części gry i zabawy z entuzjazmem: „Kwadratowe kostki iść tutaj, wysokie stosy i długie - tutaj. Wyobraź sobie, że jest tutaj garaż.Czas na maszyny do spania. "W wieku czterech lub pięciu lat przyzwyczai się do sprzątania samego siebie i będzie czerpać przyjemność z tej aktywności. Wiele razy zostanie to zrobione bez przypomnienia. Ale jeśli nadal potrzebuje pomocy, pomóż mu w przyjazny sposób.

Jeśli powiesz trzyletnie dziecko: "Zabierz stąd swoje zabawki", brzmi to nieprzyjemnie. Nawet jeśli lubi tę aktywność, dochodzisz do punktu zbyt praktycznego, a ten trzylatek tego nie polubi. Ponadto wciąż jest w "upartym" wieku.

Dobroczynna pomoc w sprzątaniu nie tylko rozwija uprzejmą postawę, ale jest łatwiejsza dla matki niż długie spory.

Kopusha. Jeśli trzeba zobaczyć, kiedy coś jak matka próbuje podnieść rano słaby dziecko jak miała skrzydła, ostrzega, beszta - wstać z łóżka, umyć, ubrać, zjeść śniadanie, nie spóźnić się do szkoły - wtedy przysiąc, że sami nigdynie będziesz się zachowywał w ten sposób. Dziecko nie urodziło się z croakers. Stał się nią stopniowo, w większości przypadków z powodu ciągłego pchania: "Szybko umieraj", "Ile razy ci powiem: idź do łóżka!".Łatwo jest rozwinąć nawyk ciągłego spieszenia dziecka, ale w nim sprzyja uporowi. Rodzice mówią, że jeśli się nie spieszą, dziecko nigdy się nie skończy. To błędne koło, ale zaczęli to jego rodzice. Częściej matka. Być może jej postać jest niecierpliwa, przyzwyczajona do ciągłego popychania innych - zwłaszcza mężczyzn. Zwykle nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, jak bardzo jego własne inicjatywy są pozbawiane.

We wczesnych latach, nawet zanim dziecko będzie mogło postępować zgodnie z instrukcjami, pomóż mu radzić sobie z codziennymi czynnościami. Gdy się zestarzeje i będzie gotowy do wzięcia odpowiedzialności, wycofaj się z powrotem tak szybko, jak to możliwe. Jeśli pozostanie, coś zostanie zapomniane, niedostrzegalnie przejmie dowództwo nad sobą.Kiedy idzie do szkoły, przyzwyczajaj go do myśli, że teraz to jego troska - nie spóźnij się.Może warto pozwolić mu odejść o jeden lub dwa późno lub spóźnić się na szkolny autobus i lekcje: pozwól mu poczuć żal i wyrzuty sumienia. Dziecko jest o wiele bardziej żałuje matki, jeśli coś jej brakuje. To najbardziej wiarygodna zachęta dla niego.

Możesz czuć, że uważam, że dziecko nie powinno mieć żadnych obowiązków. Wręcz przeciwnie. Wierzę, że musi usiąść przy stole, kiedy jedzenie jest gotowe, i wstać rano o właściwej porze. Chcę tylko powiedzieć, że jeśli może przez większość czasu pokazywać swoją własną inicjatywę, przypominać "za pewnik" tonem, gdy zapomina o zrobieniu czegoś, nie karci i nie zamawia w przedsprzedaży, nie naciska zbyt wiele, zwykle robi to, czego potrzebuje.