Manifestacja seksualności

Kiedy rodzi się dziecko, jeśli tylko wyniki wstępne badanie nie zawiódł swoich rodziców, zwykle pierwszą rzeczą, jesteśmy zainteresowani, czy to jest zdrowe. Drugie pytanie, które zazwyczaj pytają, brzmi tak: „Chłopiec czy dziewczynka” Rodzice wiedzą, który urodził się z nimi i czy im się to podoba, czy nie, oni nieświadomie zacząć traktować dziecko zróżnicowane: jako chłopiec lub dziewczynka. I już od tego wieku dziecko uświadamia sobie, że jest chłopcem czy dziewczynką.W pierwszych miesiącach po urodzeniu dziecka matka ma na niego największy wpływ. Następnie, gdy dziecko dorasta, dostaje pewnego doświadczenia i dowiedzieć się więcej na temat świata i ludzi w jego umyśle zachowanie ludzi wspieranych przez ich stosunek do niego jako chłopca lub dziewczynki.

To doświadczenie pozwala dziecku na zachowują się jak oczekiwano od niego przez rodziców lub

znajome( czyli jako chłopca lub dziewczynki).Chłopiec zachowuje się jak chłopiec, dziewczyna - jak dziewczynka.

Dziecko w zachodnim społeczeństwie mają do trzech lat rozwija się zwykle pewną postawę, że

daje innym szansę pewnie rozpoznać w nim chłopca czy dziewczynkę.Zasadniczo chłopcy mogą być zidentyfikowani poprzez to, jak budują coś, bawią się samochodzikami, bawią się z ojcem lub innymi mężczyznami. Czasami mogą zachowywać się agresywnie w stosunku do innych dzieci. Podobnie dziewczyna zaczyna zachowywać się tak, jak oczekują dorośli, czyli w całkowicie odpowiedni sposób. Zazwyczaj dziewczynki bawią się lalkami, aby pomóc matce, starając się spędzać czas z kobietami, pomagając im wydostać, przygotować posiłek, są rozmowny, czekają na pomoc od innych, raz w trudnym położeniu. Dziewczęta, między innymi, nie są agresywne.

W opisanych przypadkach pokazano, że dzieci, począwszy od najmłodszych lat, zachowują się zgodnie z płcią.Oczywiście są wyjątki. Ponadto społeczeństwo się zmienia. Jednak ogólnie przyjęte normy zachowania dla różnych płci są nadal silne w naszym społeczeństwie. Między innymi ogromną rolę w różnicowaniu płci odgrywają reklamy, popularnego programu telewizyjnego i programów radiowych, ponieważ często podkreślają różnice między płciami. Tak czy inaczej, dziecko mocno przyswaja sobie przynależność do określonej płci. W większości przypadków ta świadomość towarzyszy dziecku przez całe życie.

często celowo społeczeństwo edukuje cechy chłopców znaków takich jak agresywność, chropowatość, twardość, i jeszcze w tym samym czasie uczy się być zgodny z płcią przeciwną i aby ją chronić.Społeczeństwo zawsze zachęca do męskiej niezależności, niezależności, zdolności do stawania w obronie siebie, oddania i zdolności rozsądnego rozumowania. I to samo społeczeństwo uczy dziewczęta, że ​​są zadbane, czyste, uczą ich czułości i cierpliwości. W naszych głowach stereotyp kobiet jako kruche stworzenia( z fizycznego punktu widzenia), delikatnych, wrażliwych, zdolnych do empatii, potrzebujących wsparcia i ochrony.

Mimo tych tendencji w zachowaniu chłopców i dziewcząt są przekazywane z pokolenia na pokolenie, ale czasami mogą wystąpić pewne odchylenia od przyjętych norm. Często zależy to od tego, w jaki sposób rodzice, przyjaciele, inne dzieci, media, a nawet nauczyciele, przedstawiają role chłopcom i dziewczętom.

Przez całe życie niemowląt chłopców i dziewczęta uczą się norm zachowania, które odpowiadają ich płci i nadal takie samo zachowanie w wieku dorosłym, w tym seksualnie.

stereotypy istniejące w społeczeństwie, nieruchomego i nadmiernie uproszczony, co często prowadzi do nieporozumień.Społeczeństwo stworzyło także pewien stereotyp relacji romantycznych i seksualnych. Zgodnie z tradycją dzieci uczą się, że mężczyźni z reguły dokonują własnego wyboru i są inicjatorami aktywności seksualnej. Kobiety w romantycznym związku są porównywane do "bramkarzy" i czekają na zaproszenie. Płeć męska jest zwykle podawana w przewodniku, aktywnej roli i kobiety - pasywny. Uważa się, że mężczyzna powinien znać i ostrzec życzenie kobiet. Mężczyźni są uważani za ekspertów w tej dziedzinie. Nie trzeba o nie prosić i nie trzeba ich podawać.Zakłada się również, że prawdziwi mężczyźni są bardzo wrażliwi. Mężczyźni charakteryzują się szybkim temperamentem, a kobiety - zgodnością.Mężczyźni mogą "spalić swoją młodość", ale jeśli kobieta to zrobi, społeczeństwo potępi ją.

Takie stereotypy należy uznać za błędne, a ich zwolennicy nie mogą uciec od gorzkich rozczarowań.Wynika to z faktu, że takie poglądy nie doceniają naszych możliwości i nie pozwalają nam pokazać wiele z tego, do czego naprawdę jesteśmy zdolni i co możemy zrobić.Te stereotypy oddzielają kobiety od mężczyzn i często pozbawiają je możliwości zbliżenia się.

Istnieje również z góry przyjęte przekonanie, że kobiety są tak pobudliwe seksualnie jak mężczyźni. Chociaż kto tak naprawdę wie, czy tak jest. Prawdopodobnie należy po prostu mówić o cechach charakteru nieodłącznie związanych z mężczyznami lub kobietami. Te cechy charakteru są związane z tą lub inną płcią i możemy je uprawiać w sobie. Na przykład mężczyzna dowolnej płci może wykazywać "męską" twardość charakteru, a także "kobiecą" czułość.W rzeczywistości jesteśmy bardziej skomplikowani niż tradycyjny stereotyp seksualny, a nasze życie jest o wiele bogatsze, ponieważ możemy wybrać i kultywować w sobie

te cechy, które uważamy za niezbędne lub atrakcyjne. I nie obchodzi nas, jaki to seks.

Dla mężczyzny ważne jest, aby czasami być delikatnym i wykazać się silnym charakterem, aby osiągnąć prawdziwą intymność z partnerem. W tym samym czasie kobieta, jeśli chce odnieść sukces w społeczeństwie, powinna być bardziej aktywna i wytrwała.

Jeśli chodzi o uczucia erotyczne, to od dzieciństwa otwieramy te części ciała, które są najbardziej wrażliwe i przyjemne w dotyku. Od najwcześniejszego dzieciństwa, naturalna ciekawość sprawiała, że ​​delikatnie dotykaliśmy tych części ciała, które znajdują się między nogami.

A nasze zrozumienie genitaliów i naszego rozwoju seksualnego jest w dużej mierze zdeterminowane przez nastawienie innych do tego, co robimy. Gdyby świat był perfekcyjnie ułożony, być może natychmiast powiedziano by nam, co i kiedy, a my wiedzieliśmy, że zwyczajowo nie pieści swojego ciała przed oczami innych.

Nie oznacza to jednak, że wszystko, co robimy, jest złe lub powinieneś się tego wstydzić.Wcale nie! Krytyczna reakcja dorosłych na nasze działania lub działania, kiedy mówią "jest nieprzyzwoita", "nie dotykaj zgiełku", a jeszcze gorzej - "nie patrz, albo oślepniesz", później, w wieku dorosłym, możesz stworzyć wiele seksualnych kompleksów.

Czasami zdarza się również, że dorośli przywiązują zbyt dużą wagę do seksualności, przejawiają się w dziecku z wiekiem. Taka inwazja może być przyczyną tego, co nazywamy wykorzystywaniem seksualnym( patrz rozdział 16).