Czym jest dysbioza?

Stosunek różnych populacji drobnoustrojów, które wspierają równowagę biochemiczną, immunologiczną i prawidłowy metabolizm w organizmie człowieka, niezbędnych do utrzymania i utrzymania zdrowia, nazywa się normoflora. Disbacteriosis( dysbioza) jest jakościowym i( lub) ilościowym naruszeniem tego związku z późniejszym rozwojem zaburzeń metabolicznych i odporności oraz możliwym występowaniem zaburzeń jelitowych i żołądkowych.

Jest to przede wszystkim wyrażone w:

zmniejszenie stężenia bifidobakterii o 1-2 rzędy wielkości;

zmniejszył stężenie laktobakterii o 1-2 rzędy wielkości;

wzrost stężenia E. coli o zmienionych właściwościach;

zmniejszenie lub zwiększenie stężenia prawidłowych E. coli;

wzrost stężenia innych mikroorganizmów oportunistycznych.

Istnieje wiele czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które naruszają równowagę biologiczną normoflory. A ich specyfika w dużej mierze zależy od wieku.

1. Noworodki: bakteryjne zapalenie pochwy

i mastitis u matki;

przeprowadzanie działań resuscytacyjnych dla noworodka;

później stosuje się do piersi;

długi pobyt w szpitalu położniczym oraz możliwość kolonizacji okrężnicy za pomocą agresywnych szczepów mikroorganizmów środowiskowych;

fizjologiczna niedojrzałość jelitowej funkcji ruchowej;

obecność małych ropnych infekcji;

nietolerancja mleka z piersi;Pierwotne niedobory odporności

.

2. Piersiak i wczesny wiek:

niekorzystny w okresie noworodkowym( w historii);

wczesne karmienie niemowląt;

zaburzenia dyspeptyczne;

częste ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych;

krzywica;

niedokrwistość;

hipotrofii;

zmiany w stanie psychoneurologicznym dziecka;

alergiczne zapalenie skóry.

3. Wiek przedszkolny i szkolny:

będąc w zamkniętych kolektywach;

częste ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych;

reakcje alergiczne.

4. Młodzież:

częste ostre infekcje dróg oddechowych;

reakcje alergiczne;Uzależnienie

.

5. Średni wiek:

ryzyko zawodowe.

6. Osoby w podeszłym wieku: związane z wiekiem zmiany właściwości mikroflory

.

7. Bez względu na wiek:

stres;

niezrównoważona dieta( dieta nieodżywcza, zestaw żywności i niskiej jakości);

infekcje jelitowe;

leczenie lekami przeciwbakteryjnymi;

długotrwała hormonoterapia, leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi;

chemioterapia i radioterapia u pacjentów z chorobą nowotworową;

stany niedoboru odporności.

Dysbacteriosis diagnozuje się na podstawie badania klinicznego i analizy mikrobiologicznej stolca.

Główne objawy dysbakteriozy jelitowej: naruszenie ogólnego stanu( zatrucie, odwodnienie), utrata masy ciała, objawy zmian w błonie śluzowej żołądka i zaburzenia trawienia w różnych jego częściach.