Różyczka u dzieci: zdjęcia, objawy i leczenie, profilaktyka
Choroba ta jest przypisywana infekcjom wieku dziecięcego. Jest to ostra choroba wirusowa, której objawem jest wysypka o małej śledzionie, niewielki zespół zatrucia i łagodny stan zapalny górnych dróg oddechowych.
Jeżeli w dzieciństwie zachoruje na różyczkę, nie stanowi szczególnego zagrożenia dla jego zdrowia. Ale gdy kobieta w ciąży zachoruje, może to spowodować poważne konsekwencje dla płodu.
Obecnie różyczkę przypisuje się do kontrolowanych zakażeń, co oznacza, że dostępna jest szczepionka, aby temu zapobiec, która jest uwzględniona w harmonogramie szczepień w większości krajów.
Ponieważ choroba powoduje wirusa, charakteryzuje się falistym charakterem ognisk infekcji. Cykl tej choroby trwa od ośmiu do dwunastu lat. Oznacza to, że po określonym czasie następuje wzrost liczby przypadków infekcji, których liczba może przekroczyć 2% całkowitej populacji państwa, po czym następuje gwałtowny spadek poziomu zagrożenia, a różyczka objawia się jako rzadkie pojedyncze incydenty.
W tym artykule rozważymy różyczkę u dzieci: objawy, leczenie, a także profilaktykę i zdjęcie początkowego etapu, który może zdiagnozować chorobę.
Wirus powodujący infekcję u dzieci nazywa się wirusem różyczki. Należy do Togaviridae( rodzina Togaviridae).Nazwa wynika ze specyfiki struktury. Toga tłumaczy się jako płaszcz i wskazuje, że cząsteczka RNA wirusa jest pokryta podwójną membraną wyposażoną w ciernie.
Mimo to, w środowisku zewnętrznym patogen różyczki czuje się niepewnie i umiera po godzinach pokoju w temperaturze pokojowej. Przyspieszenie tego procesu ułatwiają zmiany w środowisku kwasowo-zasadowym, wahania temperatury, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, formalina, eter i środki dezynfekujące.
W strefie wysokiego ryzyka nie było wcześniej dorosłych dorosłych różyczki, a dzieci nie były zaszczepione w wieku od dwóch do dziewięciu lat. Choroba podlega sezonowości, często występuje zimą i wiosną.Ludzie, którzy mieli infekcję, rozwijają odporność.
Zakażenie jest przenoszone z zakażenia typowym lub wymazanym przebiegiem choroby.Źródłem zakażenia mogą być dzieci w wieku do trzech lat, w których różyczka jest wrodzona. Ryzyko jest prezentowane przez pacjenta na tydzień przed wystąpieniem wysypki, w okresie obecności wszystkich objawów klinicznych choroby i w ciągu siedmiu dni po zniknięciu.
Zakażenie może wystąpić, gdy osoba z różyczką kicha, kaszle, płacze, mówi lub wydycha ostro. To w powietrzu sposób przenikania infekcji. Prześwitowy sposób przeniesienia choroby jest możliwy, gdy kobieta w ciąży jest źródłem wirusa w stosunku do płodu.
U dorosłych i dzieci, specyfika objawów różyczki zależy od stadium, na którym się znajduje. Różyczka ma kilka z nich:
Przeczytaj również: co wygląda, objawy i leczenie ospy wietrznej ze zdjęciami, początkowy etap.
Raz w organizmie płodu przez łożysko, wirus powoduje znaczne szkody dla zdrowia dziecka, prowadzi do zaburzeń rozwoju płodu. Poziom uszkodzenia nie zależy od ciężkości różyczki u matki. Nawet jeśli kobieta nie odczuwa żadnych negatywnych zmian w jej stanie związanym z infekcją, nie oznacza to, że wirus w żaden sposób nie wpłynął na dziecko. Może prowadzić do poronienia, zatrzymania rozwoju płodu lub martwego płodu.
Możliwe są inne rodzaje skutków choroby na zarodku, w których deformacje są narażone na jego narządy i układy. Istnieje regularność, zgodnie z którą konsekwencje są bardziej poważne niż na wcześniejszym etapie ciąży, gdy kobieta jest chora.
Wraz ze wzrostem czasu trwania ciąży zmniejsza się prawdopodobieństwo wrodzonych wad rozwojowych. Jeżeli infekcja wystąpiła w drugim trymestrze ciąży, najczęściej patologie dotyczą narządów słuchu. Późniejsza infekcja może spowodować uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, które nie zawsze mogą być rozpoznane natychmiast po urodzeniu. Wykażą później konwulsje, choroby psychiczne i upośledzenie umysłowe. Wrodzona różyczka manifestuje się w obecności objawów zwanych triadą Gregga. Należą do nich zaćma, wady serca i głuchota.
Zobacz także objawy leczenia odry i świnki.
U dorosłych i dzieci nie ma specyficznej terapii, której działanie byłoby skierowane na różyczkę.Leczenie ma charakter objawowy, a przy braku powikłań jest wykonywane w domu.
pacjent został przepisany leżenia w łóżku, którego czas trwania wynosi trzy do siedmiu dni, zapewniają odpowiednie odżywianie, odpowiednich do wieku i obfite drinka przyspieszenia detoksykacji.
U osób dorosłych, aby zwalczać patogen może być stosowany virotsidy i uciekać się do immunomodulatory i immunostymulujące.
Biorąc pod uwagę ryzyko, zakażone kobiety w ciąży przebywające przez okres nieprzekraczający 28 tygodni są wysyłane w celu aborcji. Jeżeli wykonanie aborcji w przypadku niektórych oznaczeń nie może być przedłużony ciąży lub większy niż określony okres, przepisane zastrzyki immunoglobuliny i innych środków zapobiegawczych mających na celu możliwie największej ochrony i zachowania ciąży dziecka.
Zapobieganie Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa, gdy wykryje, wysypka na ciele pacjenta, jest izolowana na tydzień, a osoby, które wchodzą w kontakt z osobą zakażoną, przez 21 dni. Jeśli kobieta w czasie ciąży jest w kontakcie z osobą zakażoną, testowane na obecność jej immunitetu przez serologii, które powtórzono po 5 tygodniach.
Szczepienie jest specyficznym środkiem zapobiegawczym. Jest wykonywany w wieku jednego roku i powtarzany po sześciu latach. Zazwyczaj do tego celu wykorzystać na żywo połączony MMR MMR skierowane przeciw chorobom takim jak różyczki, odry i świnki. Dziewczęta, które nie zostały zaszczepione w młodszym wieku, zostają wyznaczone na 14 lat.
Do wytworzenia przeciwciał przeciwko wirusowi różyczki istnieje jedno wartościowy - Rudivax. Zaleca się kobietom bez nabytej odporności planowanie ciąży. Ale należy go podać nie później niż trzy miesiące przed zarzucanym poczęciem.
Zobacz także szczepień: odrze, różyczce, śwince - kiedy to zrobić, odpowiedzi komplikacji. Powikłania
różyczkę Oprócz powyższych przypadków, artropatia( bóle stawów), a szkodliwe skutki wirusa na rozwijający się organizm w okresie życia płodowego, obraz kliniczny może być zaostrzane przez pojawienie się nowych chorób, której początki tkwią w różyczki.
na tle choroby podstawowej można pogarsza przewlekłe infekcje, infekcje strefa ekspansji powoduje zapalenie ucha, zapalenie płuc i zapalenie mózgu.
Jeżeli w dzieciństwie zachoruje na różyczkę, nie stanowi szczególnego zagrożenia dla jego zdrowia. Ale gdy kobieta w ciąży zachoruje, może to spowodować poważne konsekwencje dla płodu.
Obecnie różyczkę przypisuje się do kontrolowanych zakażeń, co oznacza, że dostępna jest szczepionka, aby temu zapobiec, która jest uwzględniona w harmonogramie szczepień w większości krajów.
Ponieważ choroba powoduje wirusa, charakteryzuje się falistym charakterem ognisk infekcji. Cykl tej choroby trwa od ośmiu do dwunastu lat. Oznacza to, że po określonym czasie następuje wzrost liczby przypadków infekcji, których liczba może przekroczyć 2% całkowitej populacji państwa, po czym następuje gwałtowny spadek poziomu zagrożenia, a różyczka objawia się jako rzadkie pojedyncze incydenty.
W tym artykule rozważymy różyczkę u dzieci: objawy, leczenie, a także profilaktykę i zdjęcie początkowego etapu, który może zdiagnozować chorobę.
Pathogen
Wirus powodujący infekcję u dzieci nazywa się wirusem różyczki. Należy do Togaviridae( rodzina Togaviridae).Nazwa wynika ze specyfiki struktury. Toga tłumaczy się jako płaszcz i wskazuje, że cząsteczka RNA wirusa jest pokryta podwójną membraną wyposażoną w ciernie.
Mimo to, w środowisku zewnętrznym patogen różyczki czuje się niepewnie i umiera po godzinach pokoju w temperaturze pokojowej. Przyspieszenie tego procesu ułatwiają zmiany w środowisku kwasowo-zasadowym, wahania temperatury, ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, formalina, eter i środki dezynfekujące.
W strefie wysokiego ryzyka nie było wcześniej dorosłych dorosłych różyczki, a dzieci nie były zaszczepione w wieku od dwóch do dziewięciu lat. Choroba podlega sezonowości, często występuje zimą i wiosną.Ludzie, którzy mieli infekcję, rozwijają odporność.
Zakażenie jest przenoszone z zakażenia typowym lub wymazanym przebiegiem choroby.Źródłem zakażenia mogą być dzieci w wieku do trzech lat, w których różyczka jest wrodzona. Ryzyko jest prezentowane przez pacjenta na tydzień przed wystąpieniem wysypki, w okresie obecności wszystkich objawów klinicznych choroby i w ciągu siedmiu dni po zniknięciu.
Zakażenie może wystąpić, gdy osoba z różyczką kicha, kaszle, płacze, mówi lub wydycha ostro. To w powietrzu sposób przenikania infekcji. Prześwitowy sposób przeniesienia choroby jest możliwy, gdy kobieta w ciąży jest źródłem wirusa w stosunku do płodu.
Objawy różyczki u dzieci
U dorosłych i dzieci, specyfika objawów różyczki zależy od stadium, na którym się znajduje. Różyczka ma kilka z nich:
- 1) Infekcje wirusowe przeżywają okres inkubacji, który trwa od momentu infekcji do pojawienia się pierwszych objawów. W przypadku różyczki czas trwania tego etapu wynosi od 13 do 23 dni. W tym czasie patogen ma czas, aby wniknąć w błony śluzowe dróg oddechowych, rozprzestrzenić się na węzły chłonne i pomnożyć je.
- 2) Kolejny etap choroby nie jest w ogóle obserwowany. Nazywa się prodromal i trwa od kilku godzin do dwóch dni. Objawy niedożywienia są słabo wyrażone poprzez pogorszenie samopoczucia, wzrost normalnej temperatury o 1-1,5 stopnia. Krótko przed wystąpieniem wysypki zaczyna się powiększać węzły chłonne szyjne, potyliczne i przyuszne.
- 3) Erupcje skórne mogą pojawić się w ciągu kilku dni. Czasami poprzedzane są enanthema( to formacja na miękkim podniebieniu różowych plam, które w niektórych przypadkach łączą się i przechodzą na pobliskie powierzchnie - twarde podniebienie i łuki).Drobna wysypka może rozprzestrzeniać się w całym ciele, ale największą koncentrację obserwuje się na twarzy, pośladkach i prostownikach kończyn. Wysypki są dość obfite, nie mają tendencji do łączenia się i wkrótce zaczynają tracić intensywność koloru. Po nich następuje delikatna pigmentacja i delikatny peeling.
- 4) Dodatkowymi objawami na tym etapie mogą być słabe objawy nieżytowe, którym towarzyszy podwyższona temperatura ciała, której wskaźnik osiąga 38 ˚С.Pacjenci dorośli czasami skarżą się na bolesne stawy, które mogą puchnąć i rumienić się.
- 5) Wszystkie objawy stopniowo zanikają wraz z wyzdrowieniem( stadium rekonwalescencji).
Przeczytaj również: co wygląda, objawy i leczenie ospy wietrznej ze zdjęciami, początkowy etap.
Różyczka w czasie ciąży
Raz w organizmie płodu przez łożysko, wirus powoduje znaczne szkody dla zdrowia dziecka, prowadzi do zaburzeń rozwoju płodu. Poziom uszkodzenia nie zależy od ciężkości różyczki u matki. Nawet jeśli kobieta nie odczuwa żadnych negatywnych zmian w jej stanie związanym z infekcją, nie oznacza to, że wirus w żaden sposób nie wpłynął na dziecko. Może prowadzić do poronienia, zatrzymania rozwoju płodu lub martwego płodu.
Możliwe są inne rodzaje skutków choroby na zarodku, w których deformacje są narażone na jego narządy i układy. Istnieje regularność, zgodnie z którą konsekwencje są bardziej poważne niż na wcześniejszym etapie ciąży, gdy kobieta jest chora.
Wraz ze wzrostem czasu trwania ciąży zmniejsza się prawdopodobieństwo wrodzonych wad rozwojowych. Jeżeli infekcja wystąpiła w drugim trymestrze ciąży, najczęściej patologie dotyczą narządów słuchu. Późniejsza infekcja może spowodować uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, które nie zawsze mogą być rozpoznane natychmiast po urodzeniu. Wykażą później konwulsje, choroby psychiczne i upośledzenie umysłowe. Wrodzona różyczka manifestuje się w obecności objawów zwanych triadą Gregga. Należą do nich zaćma, wady serca i głuchota.
Zobacz także objawy leczenia odry i świnki.
Leczenie różyczki
U dorosłych i dzieci nie ma specyficznej terapii, której działanie byłoby skierowane na różyczkę.Leczenie ma charakter objawowy, a przy braku powikłań jest wykonywane w domu.
pacjent został przepisany leżenia w łóżku, którego czas trwania wynosi trzy do siedmiu dni, zapewniają odpowiednie odżywianie, odpowiednich do wieku i obfite drinka przyspieszenia detoksykacji.
U osób dorosłych, aby zwalczać patogen może być stosowany virotsidy i uciekać się do immunomodulatory i immunostymulujące.
Leczenie objawów różyczki polega na stosowaniu środków wykrztuśnych, przeciwgorączkowych i przeciwbólowych. Przy wysokim nasileniu wysypek w początkowej fazie ich pojawienia się można przepisać leki przeciwhistaminowe.
Biorąc pod uwagę ryzyko, zakażone kobiety w ciąży przebywające przez okres nieprzekraczający 28 tygodni są wysyłane w celu aborcji. Jeżeli wykonanie aborcji w przypadku niektórych oznaczeń nie może być przedłużony ciąży lub większy niż określony okres, przepisane zastrzyki immunoglobuliny i innych środków zapobiegawczych mających na celu możliwie największej ochrony i zachowania ciąży dziecka.
wideo na temat: „Jak leczyć różyczkę u dzieci - dr Komarovsky”
różyczka
Zapobieganie Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa, gdy wykryje, wysypka na ciele pacjenta, jest izolowana na tydzień, a osoby, które wchodzą w kontakt z osobą zakażoną, przez 21 dni. Jeśli kobieta w czasie ciąży jest w kontakcie z osobą zakażoną, testowane na obecność jej immunitetu przez serologii, które powtórzono po 5 tygodniach.
Szczepienie jest specyficznym środkiem zapobiegawczym. Jest wykonywany w wieku jednego roku i powtarzany po sześciu latach. Zazwyczaj do tego celu wykorzystać na żywo połączony MMR MMR skierowane przeciw chorobom takim jak różyczki, odry i świnki. Dziewczęta, które nie zostały zaszczepione w młodszym wieku, zostają wyznaczone na 14 lat.
Do wytworzenia przeciwciał przeciwko wirusowi różyczki istnieje jedno wartościowy - Rudivax. Zaleca się kobietom bez nabytej odporności planowanie ciąży. Ale należy go podać nie później niż trzy miesiące przed zarzucanym poczęciem.
Zobacz także szczepień: odrze, różyczce, śwince - kiedy to zrobić, odpowiedzi komplikacji. Powikłania
różyczkę Oprócz powyższych przypadków, artropatia( bóle stawów), a szkodliwe skutki wirusa na rozwijający się organizm w okresie życia płodowego, obraz kliniczny może być zaostrzane przez pojawienie się nowych chorób, której początki tkwią w różyczki.
na tle choroby podstawowej można pogarsza przewlekłe infekcje, infekcje strefa ekspansji powoduje zapalenie ucha, zapalenie płuc i zapalenie mózgu.