Bieganie przewlekłej rzeżączki prowadzi do niebezpiecznych konsekwencji

Przewlekła rzeżączka jest jedną z najczęstszych chorób wenerycznych, w której występują błony śluzowe układu moczowo-płciowego. Czasami proces patologiczny rozciąga się również na błonę śluzową jamy ustnej, oczu i odbytnicy. Czynnikiem wywołującym rzeżączkę jest gonococcus. Zasadniczo choroba jest przenoszona w następujący sposób:

• z seksem bez zabezpieczenia( w większości przypadków),
• sposobem domowym: poprzez ręcznik, loofah, pościel.

Po ekspozycji na błonę śluzową, gonokokowe wywołuje miejscowy stan zapalny. Proces może przeniknąć do oka śluzowego z powodu nieprzestrzegania zasad higieny. Noworodki są zarażone chorą matką podczas przechodzenia przez kanał rodny. Na śluzówkę jamy ustnej i odbytnicy wpływa seks oralny i analny.

Objawy przewlekłej rzeżączki u mężczyzn

Objawy rzeżączki pojawiają się w trzecim dniu zakażenia, chociaż czas trwania okresu inkubacji może wynosić do 2 tygodni. Mężczyźni zaczynają doświadczać pieczenia, swędzenia w obszarze cewki moczowej, dyskomfort staje się bardziej intensywny, gdy odwiedzasz toaletę.Rano często dochodzi do zlepiania się, zaczerwienienia kanału moczowego, a także wydzielania, które na początkowym etapie są raczej rzadkie i pomalowane na szaro. Kilka dni później zyskują zielonożółtawy odcień i stają się gęste i obfite.

Zaniedbana forma rzeżączki przechodzi w chroniczny, obejmujący wszystkie pobliskie narządy: najądrza, pęcherzyki nasienne, gruczoł krokowy. Przewlekła rzeżączka u mężczyzn charakteryzuje się uczuciem łagodnego pieczenia i niewielkiego wyładowania, które często pojawiają się rano. Ogólny przebieg choroby jest raczej powolny, ale niektóre czynniki( ostre jedzenie, alkohol, pobudzenie, hipotermia) mogą wywołać zaostrzenie.

Przewlekła rzeżączka obarczona jest powikłaniami, takimi jak zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie najądrza, zwężenie cewki moczowej, często prowadzące do niepłodności. Patologie te wymagają długiego cyklu leczenia lub interwencji chirurgicznej.

Jak choroba występuje u kobiet

Jeśli chodzi o kobiety, gdy są zakażone gonokokiem, w większości przypadków dotyczy to szyjki macicy i szyjki macicy. Kiedy choroba się pogarsza, pojawia się silny ból, a nawet podczas oddawania moczu, w tym w dolnej części brzucha, zmianom w kanale szyjki towarzyszą wydzieliny śluzowe z domieszką ropy. Często zapalenie rozprzestrzenia się na gruczoły płciowe, co prowadzi do ciężkiego obrzęku i bolesności warg sromowych.

Jeśli zignorujesz chorobę, szybko przejdzie ona do postaci przewlekłej, która charakteryzuje się prawie całkowitym brakiem objawów. Czasami mogą występować słabe bóle ciągnące w dolnej części brzucha i małe wyładowanie. Ten stan zwodniczy prowadzi do fałszywego poczucia całkowitego wyleczenia, chociaż w rzeczywistości stan zapalny postępuje i rozprzestrzenia się, a pacjent pozostaje zaraźliwy. Zaostrzenia patologii mogą wystąpić podczas przemęczenia, przedłużonej ekspozycji na zimno, podczas menstruacji.

Przewlekła rzeżączka u kobiet, pomimo niemal całkowitego braku zewnętrznych objawów, często prowadzi do bardzo nieprzyjemnych i niebezpiecznych następstw: rozwoju zapalenia macicy, jajników, jajowodów, zrostów, niepłodności. Te patologie objawiają się w ostrej postaci: pacjenci obawiają się silnego bólu w okolicy lędźwiowej, podbrzuszu, ropnego wydzielania, często z domieszką krwi, wzrasta temperatura ciała.

U kobiet, podobnie jak u mężczyzn, zaniedbana przewlekła rzeżączka może prowadzić do niebezpiecznych stanów, gdy konieczna jest interwencja chirurgiczna. Podstępna choroba powoduje patologiczne zmiany w narządach płciowych i niepłodności, rozprzestrzenia się na wszystkie narządy: serce, nerki, mózg, wątrobę, kości, stawy, mięśnie, skórę i może prowadzić do wspólnej infekcji krwi( posocznicy).

Jak leczy się przewlekłą rzeżączkę

Biorąc pod uwagę wysoki stopień zakaźności i prawdopodobieństwo powikłań, leczenie przewlekłej rzeżączki u mężczyzn, podobnie jak u kobiet, powinno rozpocząć się od pierwszych objawów. Nawet po wyzdrowieniu pacjenci są obserwowani przez kolejne 2-3 miesiące w celu wykrycia możliwych czających się gonokoków.

Pacjenci powinni przestrzegać specjalnej diety: całkowicie wyeliminować napoje alkoholowe, marynaty, ostre, wędzone potrawy i zrezygnować z kontaktów seksualnych. Terapia ma złożony charakter: leczenie antybiotyków łączy się z zastosowaniem leków regenerujących i immunostymulujących.

Powołanie antybiotyków jest wskazane dopiero po wykryciu czynnika wywołującego rzeżączkę.W tym celu pacjenci otrzymują specjalne leki, które prowadzą do nawrotu choroby, po czym przeprowadzają testy laboratoryjne wydzielin z narządów płciowych. Badana jest czułość patogenu na niektóre antybiotyki, po czym przepisywany jest określony lek.

Działanie immunostymulantów polega na jednoczesnym wzmocnieniu odporności i prowokacji ataku gonokokowego, w którym środki przeciwbakteryjne dają optymalny wynik.

Stosuje się swoistą i niespecyficzną immunoterapię:

• Pierwsza jest odpowiednia w przypadku braku objawów lub obecności skomplikowanej postaci patologii. Jego istotą jest wprowadzenie szczepionki gonokokowej, która wywołuje zaostrzenie choroby. Kurs składa się z 8 zastrzyków podawanych co drugi dzień.
• W drugiej immunoterapii( niespecyficznej) stosuje się pirogeniczny prodigiozan w połączeniu z terapią regenerującą.