Rodzaje błota

Zabieg błotny to terapeutyczne zastosowanie błota o różnym pochodzeniu, a także substancji brudnych. Borowiny naukowo nazywa borowiny, a nauka o leczeniu błoto - peloterapiey( od greckiego pelos -. «Brud, glina” i Therapeia - «leczenie»).Leczenie błotem ma wielowiekową historię.Od niepamiętnych czasów starożytnych cywilizacji Europy Eskulapa przepisane do ich leczenia pacjentów błota, starożytni Egipcjanie wysmarowane ciało substancji błotniste Nilu osadów zmineralizowanych wód powierzchniowych wykorzystywanych przez starożytnych Rzymian i Greków. Na wschodzie pływały nie mniej popularne kąpiele błotne - z ich pomocą leczono w starożytnych Indiach i Chinach.

stała się szczególnie popularna w XIX wieku w Rosji błota terapii., Że od tego czasu kąpiele błotne Krymu i Kaukazu zaczął odwiedzać dużą liczbę pacjentów i tylko dbają o swoje zdrowie.

Do tej pory zachowały się receptury tybetańskich uzdrowicieli, które zalecały otarcie bolesnych miejsc brudem.

Błoto lecznicze powstaje w pewnych warunkach, które są tworzone przez samą naturę, a zatem można powiedzieć, że sama ziemia daje człowiekowi zdrowie, żywotność, młodość i piękno. Lecznicze błoto zawiera wiele cennych substancji, które mają korzystny wpływ na całe ciało.

Ponieważ wprowadzanie powierzchni cieczy szlam masy kremowej co jest pożądane ze względu na natychmiastowe użycie jako odparowania jego skład często traci wiele substancji leczniczych. Jednak ostatnio dzięki usprawnieniom technologicznym w procesie suszenia aktywnie wykorzystano także suche błota medyczne.

Różne rodzaje mułu różnią się zasadniczo pod względem warunków formowania, materiału wyjściowego i składu chemicznego.

zależności od właściwości fizyko-chemicznych wydziela kilka rodzajów peloid : siarczek szlamu, torfu, sapropel i Knoll.

Mułowo-siarczkowe błoto, którego proces powstawania trwa od stuleci, występuje w postaci osadów dennych zbiorników morskich, przybrzeżnych i kontynentalnych. Proces tworzenia mułu jest ściśle związany z żywotną aktywnością makro- i mikroorganizmów, co prowadzi do akumulacji różnorodnych substancji organicznych. Błoto mułowe jest ciastowatą lub tłustą masą czarnego koloru z zapachem zgniłego jajka.składa się ona z drobnych cząstek gliny i produktów reakcji chemicznych, znacznych ilości koloidów, sole mineralne, jod, brom, boru, cynku, miedzi, manganu, litu, potasu, wapnia i innych substancji organicznych pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Mikroorganizmy,

wykorzystują jako źródło energii substancję organiczną, przy braku tlenu, przekształcają siarczany w siarkowodór. Wchodząc do związku z solami rozpuszczalnymi w wodzie lub glinką żelazną, siarkowodór tworzy siarkowe żelazo, które nadaje mu czarny kolor.

dodanie siarkowodoru w błocie osadu zawiera inne gazy. - dwutlenek węgla, metan i Ave mułu szlam ma wyraźne właściwości bakteriobójcze i wyższe zasolenie zbiornika, bardziej hamowały wzrost organizmów patogennych.

Koloidy nadają mułu wysoką zdolność zatrzymywania wody, dzięki czemu ma właściwości plastyczności, wytrzymałości i wysokiej jakości termicznej.

Po wysuszeniu czarny kolor surowego mułu zamienia się na szary.

Borowina torfowa - osady bagienne powstałe w wyniku długiego rozkładu roślin, który występuje bez dostępu do powietrza, ale przy udziale mikroorganizmów. Błoto torfowe powstaje w przypadku, gdy spływ opadów jest utrudniony, co prowadzi do zasypywania i zarastania jezior.

Wartość takiego zabrudzenia zależy od stopnia rozkładu substancji roślinnych: im lepsza dekompozycja, tym silniejsze właściwości lecznicze błota. Jest to ciemnobrązowy lub brązowo-szary plastik, nieprzyjemnie pachnąca masa, która po ściśnięciu w pięść łatwo przesuwa się między palcami. Ma wysoką zdolność zatrzymywania wody, jego wilgotność może osiągnąć ponad 90%.Obecność w kompozycji siarczanów torfu, siarkowodoru i innych substancji ponieważ torf do absorbowania wody w glebie, jak również te, które występują w pobliżu źródła mineralne - gruczołowej, solanka, siarczkowe lub radioaktywne. W związku z tym substancje mineralne zawierające te wody są opóźnione i wzbogacone o masę torfu.

Leczenie torfu - stosowanie torfu w celach leczniczych jest specjalnym rodzajem leczenia borowinowego. Większość lekarzy uważa, że ​​leczenie borowiną torfową jest łatwiej tolerowane przez pacjentów niż szlam. Zalety torfoterapii że torf szlam różni znaczną zawartość organicznego, mniejszą przewodność cieplną, wysoką pojemność cieplną, wyższą temperaturę optymalną.W przypadku obróbki torfu należy stosować wysoki stopień rozkładu torfu, co odpowiada wymogom sanitarnym( ogrzano do temperatury 42-55 ° C).

Sapropel to brunatno-szare, muliste osady uformowane na dnie słodkowodnych ciał, gdzie występuje muł pochodzenia organicznego. Sapropel różni się od błota osadu dużej zawartości wody( zdolność zatrzymywania wody osiąga 97%) i w mniejszym plastyczności płynnej konsystencji. Sapropel zawiera dużą ilość substancji organicznych. Jego struktura zawiera także węglowodany, asfalty, kwasy tłuszczowe, aminokwasy, wiele soli i pierwiastków śladowych. - krzem, fosfor, potas, żelazo, wapń, magnez, miedź, sole sodowe, itd. Również w sapropel terapeutycznego błota wykryte antyseptyczne i grzybów, hormonoterapiąantibiotikopodobnye, witaminy, enzymy i inne.

W zastosowaniu terapeutycznym górnej fizjoterapii( 1,2 metra) na gromadzenie sapropelu oraz zestaw aplikacji.

Błoto Sopochnye - półpłynne formacje ilaste, występujące po kolonistycznych erupcjach. Gatunek ten występuje z reguły w regionach bogatych w gaz i ropę.W tworzeniu podobnych mułów dużą rolę odgrywają bakterie występujące w wodach pól naftowych i morskich mułów. Ponieważ wzgórek szlam wypływa na powierzchnię w wyniku dużego ciśnienia w wodonośnych podpowierzchniowych, a gdy przemieszcza się w kierunku powierzchni one zostać wzbogacona różnych mikro- i makroelementy, takie jak mangan, strontu, litu, baru i innych. Sopochnaya roztwór szlam zawiera dużą ilość jodu, bori bromu. Zawiera różne fizjologiczne grupy drobnoustrojów i ślady substancji organicznych.

Użyj błota do zastosowań i kąpieli medycznych.