Paradontoza: zdjęcia, objawy i leczenie w domu
Pomimo faktu, że pierwsze opisy chorób przyzębia zostały już przeprowadzone na kilka stuleci przed nadejściem nowej ery, większość pytań dotyczących przyczyn tej choroby i sposobów jej leczenia pozostaje niejasna.
Jednak informacja, którą posiadają już nowi periodontycy, pozwala opracować ogólną koncepcję dotyczącą konkretnego przebiegu, diagnozy i leczenia choroby przyzębia.
Definicja i terminologia
Przede wszystkim konieczne jest określenie, co rozumie się pod pojęciem "choroba przyzębia".Jest to niezapalna choroba przyzębia objawiająca się zanikami zmian w jej tkankach. Wielu pacjentów uważa, że nie jest konieczne odróżnianie choroby przyzębia od przyzębia, ponieważ obie choroby dotykają tych samych tkanek jamy ustnej, a leczenie prowadzi jeden specjalista - periodontolog.
Jednak podstawowe różnice w etiologii( przyczyny wystąpienia) i kliniczne objawy tych stanów patologicznych wymagają całkowicie odmiennych podejść do ich leczenia.
Przyczyny chorób przyzębia
Rozbieżności dotyczące przyczyn chorób przyzębia są nadal aktualne. Istnieją dwa główne punkty widzenia:
- 1) Upośledzony tropizm przyzębia. Ponieważ najczęściej parodontoza dotyka pacjentów w wieku 45-50 lat i mają zmiany w układzie sercowo-naczyniowym, zakłada się, że w przypadku dziedzicznej predyspozycji dopływ krwi do układu kostno-stawowego stopniowo się pogarsza. Tkanki przyzębia, u których występuje niedobór dopływu krwi włośniczkowej, stopniowo ulegają zmianom zanikowym.
- 2) Odpowiedź autoimmunologiczna organizmu. Wraz z wiekiem błędy gromadzą się w pracy układu odpornościowego, a tkanki własnej tkanki przyzębia zaczynają być postrzegane jako powodujące oporność organizmu. Aktywowane makrofagi, osteoblasty i inne środki ochrony ciała stopniowo prowadzą do uogólnionej atrofii ozębnej.
Skargi
Skargi pacjenta zależą bezpośrednio od ciężkości choroby.
W przypadku choroby przyzębia o łagodnym nasileniu, na samym początku rozwoju patologii, skargi zwykle nie pojawiają się.Sporadycznie pacjenci zauważają niewielki wzrost wrażliwości zębów na bodźce zewnętrzne - kwaśne, słodkie, zimne lub gorące, ale nie uważają tych problemów za istotne.
Dlatego pierwszy etap choroby najczęściej pozostaje niezauważony lub jest diagnozowany przypadkowo, gdy odnosi się do specjalisty w związku z inną chorobą narządu jamy ustnej lub podczas badania profilaktycznego.
W przypadku choroby przyzębia o umiarkowanym nasileniu, pacjent może skarżyć się na nagie szyje, a często na częściową ekspozycję korzeni zębów. Pojawienie się bolesnej reakcji na temperaturę i bodźce smakowe jest znacznie częstsze niż na początkowym etapie. Wzrasta uczucie swędzenia w obszarze dziąseł.
U pacjentów z ciężkimi chorobami przyzębia odnotowano znaczną ekspozycję korzeni zębów( 1/2 długości lub więcej).Narzekają na ruchliwość zębów i bolesność podczas jedzenia.
Istnieją skargi na brak części usuniętych zębów( w tym niezależnie) ze względu na dużą mobilność i niemożność skubania z powodu silnego bólu. Pozostałe zęby mogą być pochylone wachlarzowo.
Objawy choroby przyzębia
Zmiany wykrywane podczas obiektywnego badania przez specjalistę są również bezpośrednio związane z ciężkością choroby. Charakterystyczne objawy choroby przyzębia rozwinie się ze stadium:
Z łagodnym zapaleniem przyzębia obserwuje się wiele, choć nieznacznie odsłoniętych szyjek zębów. Dziąsła zachowują swój zwykły wygląd lub wyglądają nieco bledszy niż zwykle. Na rentgenogramie pojawiają się drobne zanikowe zmiany w tkance kostnej - zwiększa się porowatość i traci ostrość krawędzi zębów.
Przy średnim stopniu nasilenia występuje znaczna recesja( obniżenie) dziąseł z gołymi zębami do 1 / 3-1 / 2 długości korzeni zębów, jednak ich ruchliwość często nie przekracza pierwszego stopnia.
Występuje wyraźna pozytywna reakcja podczas testu termicznego, a także perkusji. Na rentgenowskich znaczący zanik uszkodzeń kości wyrażono osteoprorza połączoną z częścią sklerotycznych.
Z parodontozą ciężką stopnia występuje całkowity brak brodawek dziąsłowych. Dziąsła są blade i przerzedzone. Korzenie zębów są narażone na ½ lub więcej. Zęby są ruchliwe, bardzo wrażliwe i często nachylone do strony przedsionkowej( poza jamą ustną).
Jeśli pacjent jest już brakuje kilku zębów, zauważył niewielki, niemal bezkrwawy i bezbolesny usunięcie, co często sprawia, że jest to możliwe, aby oczyścić większości telefonów same zęby. Na zdjęcia rentgenowskie zanik kości wyrostka zębodołowego może dojść do takiego nasilenia, że konie zęby rzeczywiście tracą kontakt z tkanką kostną.
Diagnostyka
przyzębia diagnoza choroby przyzębia zwykle nie stwarza poważne trudności. Biorąc pod uwagę dane historyczne( czas trwania choroby od bezobjawowej start), brak dolegliwości pacjenta podczas początkowych etapach niedoboru i gdy średnia ciężkości choroby).Objawy kliniczne bardzo charakterystyczne dla chorób przyzębia, w tym dane z badania radiograficznego.
Wyjaśnienie diagnozy jest czasami wymagane w początkowych stadiach choroby przyzębia. W tym przypadku, specjalista może przeprowadzić dodatkowe badania:
- 1) Próbkę Kulazhenko - określenie stabilności naczyń włosowatych.przeprowadza się za pomocą urządzenia, które powoduje ubytek powietrza w niewielkim obszarze błony śluzowej w obszarze dziąseł.Dzięki szybkości uwalniania krwiaka można ocenić stan ścian naczyń włosowatych krwi.
- 2) Test pęcherzykowy. Pod błoną śluzową gumy wprowadza się niewielką ilość soli fizjologicznej, aż do utworzenia się pęcherzyka. W czasie trwania jego rozproszenia może być oceniana pęcznienia( hydrofilowej) tkanek miękkich.
najważniejsze w diagnostyce chorób przyzębia jest jego diagnostyka różnicowa chorób przyzębia, jak te dwie choroby mają pewne podobne cechy, ale całkiem inne podejście do leczenia.
Diagnostyka różnicowa
Leczenie chorób przyzębia powinno być wyjątkowo złożone i przeprowadzone w następnym etapie po kolejnych etapach.
1) Eliminacja wszystkich czynników traumatycznych.
2) Pomimo tego, że depozyty zębowe w chorobie przyzębia zwykle nie występują obficie, należy je ostrożnie usunąć.W tym przypadku należy zwrócić szczególną uwagę na dużą dokładność manipulacji, aby uniknąć dodatkowej traumatyzacji choroby przyzębia;
3) Wymiana uszczelek i nieusuwalnych protez zębowych, powodujących uraz przyzębia. Korekta lub wymiana protez ruchomych. Usunięcie nieusuwalnych wsporników lub innych struktur, które powodują funkcjonalne przeciążenie przyzębia. Eliminacja urazowej okluzji, tj.czynniki, które zakłócają swobodne ruchy żucia.
4) Sanitacja jamy ustnej.
5) W obecności objawów zapalenia - terapii przeciwzapalnej( maść Metrogil Denta, buliony rumianku, nagietka).Nie należy stosować mocnych roztworów środków antyseptycznych, które mogą powodować podrażnienie wrażliwej, atroficznej błony śluzowej jamy ustnej.
6) Stymulacja miejscowego krążenia krwi: masaż podciśnieniowy
- za pomocą aparatu Kulazhenko;
- hydromasaż za pomocą roztworów antyseptycznych lub wywarów;
- prądy d'Arsonval.
7) podawania biostimulants zastosowanie:
- Aloe
- FIBS
- szklistego
8) stymulacji laserowa przyzębia. Oddziałując na tkankę na poziomie komórkowym i subkomórkowym, promieniowanie laserowe zwiększa zdolność regeneracyjną tkanek. Szczególnie wysokie wymagania dotyczące leczenia laserowego są nakładane, jeśli pacjent ma alergie na leki.
9) Cel witamin, zwłaszcza C, B1, A i E, w tym wstrzyknięć.
10) Prowadzenie powtarzających się cykli leczenia w okresie spadku aktywności choroby, aby zapobiec zaostrzeniu.
11) Choroby związane z leczeniem w specjalizowanych specjalistów( choroby układu pokarmowego, układu sercowo-naczyniowego, cukrzycy, itd.).
12) Obserwacja lekarska.
Oprócz metod terapeutycznych istnieje również chirurgiczne leczenie parodontozy .Jej istota polega na wprowadzeniu leków kości i przesadzania specjalnych filmach promujących regenerację tkanek przyzębia, w tym studni odzyskiwania kostnego. Jednak dla niektórych powszechnych chorób( na przykład cukrzycą) lub niezgodności z higieną leczenia chirurgicznego może być skuteczne lub wynik interwencji - krótki.
Kolejnym kierunkiem leczenia chorób przyzębia jest ortopedia. Oprócz standardowej protetyki, którą należy wykonać, biorąc pod uwagę możliwą szybką recesję dziąseł, bardzo konieczne jest wykonanie konstrukcji do szycia. Może to być proteza z wieloma klamrami.
Dobre wyniki uzyskuje się również poprzez szynowanie zębów taśmami z włókna szklanego przymocowanymi na tylnej powierzchni zębów kompozytowymi światłoutwardzalnymi materiałami. Zęby, które są połączone w ten sposób z klockami, lepiej postrzegają obciążenie żucia i opierają się odchyleniom w kształcie przechyłu i wachlarza.
Leczenie chorób przyzębia w domu jest niebezpieczne i niezwykle nieskuteczne. Nie leczyć siebie.
Leczenie chorób przyzębia w domu
kilka receptur tradycyjnej medycyny, które mogą pomóc w walce z chorobą przyzębia w domu.
Zapobieganie
aby zapobiec progresji choroby wskazane jest, aby odwiedzić Periodontologia co najmniej 4 razy w roku, niezależnie od obecności lub braku skarg. Ważne jest również wdrożenie zaleceń w domu:
- 1) Staranne przestrzeganie wszystkich wymogów higieny jamy ustnej w celu zachowania wyników leczenia i zapobiegania nawrotom;
- 2) Zgodność z dietą.Wyklucz z diety najbardziej drażniące pokarmy( bardzo gorące lub bardzo gorące), a także zbyt mocny pokarm, który może przeciążyć, uszkadzając włókna przyzębia.
Dieta powinna być zbilansowana, tzn.zawierają wystarczającą liczbę niezbędnych składników odżywczych, a także witamin i pierwiastków śladowych. Pierwszeństwo należy przyznać nierafinowanej żywności, zwłaszcza tłuszczom i węglowodanom.
Według różnych autorów choroba przyzębia ujawniona w początkowym stadium choroby może być całkowicie wyleczona. Przy bardziej surowym przebiegu możliwa jest jego trwała i długotrwała stabilizacja.
Będzie to jednak wymagać długiego i ciągłego wysiłku wspólnoty obu interesariuszy - zarówno lekarza, jak i pacjenta. Samotny problem zwany "Parodontozą" nie może być zarządzany.
| przyzębia przyzębia Choroby | ||
| częstotliwości | 2-4% wszystkich chorób przyzębia | bardzo powszechną chorobą powodującą |
| Report odżywianie | przyzębia mikroflory jamy ustnej i płytki nazębnej liczne | |
| powierzchni ognisk | tylko cały czas kości wyrostka | możliwie lokalniei uogólnione |
| dominujący proces patologiczny | zanikowe zapalenie | |
| obecność płytki nazębnej i | lekko | obfitość twardych i miękkich, nadmierne i poddziąsłowych depozytów |
| Zapalenie dziąseł | No | Wyrażającą |
| krwawiące dziąsła nie | wyrażona | bardzo znaczący |
| patologicznych kieszonek przyzębnych | nieobecny lub nieistotny | Bardzo głęboko |
| ropienie | Nie | Są( różnej intensywności w ostrej fazielub umorzenie) |
| Mobility | zęby brakuje na początku choroby, ze znacznym ciężką | pojawia się tak wcześniePojawienie się choroby |
| ropnie pachwiny | nie charakterystyczny | Często podczas węzłów chłonnych reakcja ciężki |
| , gorączka, pogorszenie stanu zdrowia | Nie | możliwe w przypadku ciężkiego przebiegu choroby Leczenie paradontozy |