Wścieklizna u ludzi: objawy i przebieg choroby

Wścieklizna. Wścieklizna jest zakaźną chorobą wirusową, która atakuje komórki nerwowe mózgu i rdzeń kręgowy, która przechodzi oznaki głębokiego uszkodzenia układu nerwowego( otępienie, agresywność), prowadząc do nieuchronnej śmierci.

Po raz pierwszy wścieklizna została opisana przez Celsusa w 1 w. AD.Od tego czasu opracowano szczepionkę przeciwko wściekliźnie, jednak leczenie nie zostało wynalezione. Tak więc obecnie wścieklizna jest nadal śmiertelną chorobą.

W związku z tym pojawiają się pytania: kto jest czynnikiem sprawczym jak manifestuje wścieklizny u ludzi, czy choroba szalonych krów u ludzi, jakie są środki zapobiegawcze, czy zaszczepione przeciwko wściekliźnie osoby sprawia, że ​​zaczynają w porządku? .

Czynnikiem sprawczym wścieklizny jest wirus RNA Neuroryctes wścieklizny.

W jaki sposób przenoszona jest wścieklizna i jakie są jej objawy?

Wścieklizna jest przenoszony przez nosicieli - przez ukąszenie chorym zwierzęciem lub chorym zwierzęciem lub liże rany aerogenną podczas wizyty jaskiń zamieszkałych przez nietoperze, pokarmowego - poprzez żywność, transplatsentarno - od matki do płodu.

Zwierzęta będące źródłem infekcji to lisy, wilki, psy, gryzonie, duże zwierzęta rogate, małe zwierzęta, konie itp.

Czas trwania okresu inkubacji zależy od umiejscowienia guza lub zgryzu. Przy ugryzieniu, okres inkubacji wynosi średnio 2 tygodnie, a po ugryzieniu stopa może osiągnąć 1 rok.

Zarejestrowano przypadki, gdy pierwsze objawy wścieklizny po ugryzieniu psa wystąpiły 2-3 lata po urazie.
W obrazie klinicznym choroby występują 3 okresy: depresja, pobudzenie, okres paralityczny.

Okres depresji

Pierwszymi objawami wścieklizny u osoby są swędzenie, uczucie pieczenia w miejscu długo gojącej się rany lub otarcia. Jest niezwykle rzadkie w obszarze poprzedniej rany może pojawić się przekrwienie, obrzęk. Z boku układu nerwowego zmiany przejawiają się w depresji, przygnębieniu, niespokojnym śnie z koszmarami, lękiem, lękiem przed śmiercią, apatią.

Okres wzbudzenia

Występuje 2-3 dni po chorobie, czemu towarzyszy wzrost temperatury do 37-37,5 ° C.Objawia się wyraźnym wzrostem napięcia współczulnego układu nerwowego( zwiększony puls, rozszerzone źrenice), rozwojem takich objawów jak: wodo-, foto-, akustyko-, aerofobia.

Jednym z najbardziej uderzających objawów jest hydrofobia. Pacjent jest spragniony, ale gdy próbuje wziąć łyk wody z okrzykiem, odrzuca szkło, pojawia się skurcz mięśni oddechowych. W przyszłości takie bolesne skurcze mogą rozwinąć się tylko wtedy, gdy pacjent myśli o wodzie. Inne oznaki wścieklizny u danej osoby to agresywność, nadmierne ślinienie się, nieodpowiednie zachowanie.

Stopniowo okresy stanu wzbudzonego są wydłużane i stają się częstsze. Pojawiają się halucynacje, zarówno wizualne, jak i węchowe i słuchowe. W okresie między atakami świadomość jest jasna, a pacjent jest w stanie przyjąć krytyczny stosunek do swojego stanu, odpowiednio odpowiada na pytania. Czas trwania okresu wzbudzenia wynosi 2-3 dni.

Okres paralityczny

Dla okresu paralitycznego charakterystyczny jest "złowieszczy spokój".Wzbudzenie stopniowo zastępowane jest apatią, drgawki z reguły ustają.W tym przypadku następuje okres wyimaginowanego dobrostanu, który szybko się kończy.

Temperatura ciała gwałtownie rośnie do wysokich wartości, zwiększa się częstość akcji serca i gwałtownie rozwija się porażenie kończyn.Śmierć występuje po 12-48 godzinach w wyniku porażenia ośrodków oddechowych, sercowo-naczyniowych.

Rozpoznanie i leczenie

Zasadniczo lekarz stawia diagnozę na podstawie obrazu klinicznego choroby. Retrospektywnie diagnoza jest oparta na wykrywaniu krwinek Babish-Negri w badaniu histologicznym przekrojów mózgu. Może

izolacji wirusa z biologicznych płynów ustrojowych pacjenta( ślina, płyn mózgowo-rdzeniowy) i PAF reakcji produkcyjnej biopsji skóry lub wydruków rogówki.

Obecnie ludzie nie mogą leczyć wścieklizny u ludzi. Wścieklizna jest śmiertelną chorobą.

Każda terapia ma na celu jedynie złagodzenie stanu.

Zapobieganie

Na użądleniu lub lizawek rany pilna potrzeba, aby przejść do najbliższej izby przyjęć, który zadecyduje czy przeprowadzić szczepienia przeciwko wściekliźnie.

Obecnie do szczepień przeciwko wściekliźnie stosuje się szczepionkę przeciwko wściekliźnie dla ludzi "KOKAV" - skoncentrowaną szczepionkę przeciwko wściekliźnie i "AIG" - immunoglobulinę przeciwko wściekliźnie.

Szczepionka przeciwko wściekliźnie wywołuje długotrwałą odporność czynną( 1 rok), powstaje 10-14 dni, immunoglobulina wścieklizny - pasywna, ale natychmiast, od momentu wprowadzenia gotowych przeciwciał.

Wybór preparatu zależy od umiejscowienia i ciężkości ukąszenia, miejsca wylinki. Leczenie i profilaktyczną immunizację za pomocą przeciwbakteryjnej szczepionki można przeprowadzać ambulatoryjnie, podczas gdy stosowanie immunoglobuliny przeciwwstrząsowej jest możliwe tylko w warunkach szpitalnych.

Wstęp AIG jest zwykle wykonywany pod osłoną leków przeciwhistaminowych. Szczepienie przeprowadza się w 0, 3, 7, 10, 30, 90 dni.
Podczas stosowania leków przeciw wściekliźnie zaleca się całkowite zaprzestanie przyjmowania alkoholu przez cały czas trwania szczepień i 6 miesięcy po nim, aby zapobiec powikłaniom układu nerwowego.

Wścieklizna bydlęca u ludzi

Choroba niezwiązana z konwencjonalną klasyczną wścieklizną zwierząt i ludzi. Inną nazwą tej choroby jest encefalopatia gąbczasta.

W tym przypadku czynnikiem zakaźnym są priony lub nieprawidłowe białka, które reprezentują cząsteczki, które wpływają na tkankę nerwową, w szczególności na mózg.

Czy u ludzi może rozwinąć się szalona wścieklizna? Może. Zakażenie następuje drogą pokarmową podczas jedzenia skażonego mięsa( do 0,5 grama)

Objawy:

Utrata masy ciała, astenia, zaburzenia snu, pamięć to początkowe objawy choroby. Stopniowo dołącz spastyczne paraliż, drżenie. Może wystąpić zmniejszenie widzenia, ataksja.Śmierć pojawia się w ciągu 8-12 miesięcy od pojawienia się pierwszych objawów choroby. Skuteczne metody leczenia, a także metody zapobiegania, nie zostały jeszcze opracowane.