Leczenie dermatomikozy: podstawowe metody

Do tej pory choroby chorób grzybiczych skóry i przydatków są bardzo rozpowszechnione, a status społeczny i miejsce zamieszkania ludzi nie ma większego znaczenia. Zachęca to lekarzy i naukowców do poszukiwania nowych metod diagnostyki i terapii dermatoz.

Według średnich szacunków, grzybica skóry dotyka ponad połowę światowej populacji, z różnymi kategoriami wiekowymi. Niedawno grzybica skóry stała się bardziej powszechna u dzieci.

Co powoduje dermatomycoses

Dermatomikozy są spowodowane przez infekcje grzybicze - dermatomycetes. Są w dużej liczbie w naturalnym środowisku, ale nie wszystkie są niebezpieczne dla ludzi. Ale niektóre dermatomycy są bardzo zakaźne dla ludzi. Ulubionym miejscem do pokonania tych grzybów są tkanki i komórki ludzkie, które mają keratynę w swoim składzie. Te cele obejmują włosy, paznokcie i warstwy powierzchniowe skóry.

Grzyb nie może penetrować głębszych warstw, więc choroba jest uważana za powierzchowną grzybicę( grzybicę skóry).Wniknięte w komórki i tkanki dermatomycy mogą być spowodowane ich aktywnym układem enzymatycznym. Grzyby odrywające się od skóry wpadają do gleby - jest to naturalny rezerwuar dla grzybów tego rodzaju, aw nim mogą przetrwać przez długi czas.

Kilka rodzajów grzybów należy do dermatomycetes - mikrosporium, trichofit i epidermophytum. Wszyscy są w stanie przetwarzać keratynę ludzkiego ciała.Źródłem zakażenia tych grzybów mogą być zarówno zwierzęta, jak i ludzie. Trichofity i mikrospory żyją na zwierzętach i mogą być przenoszone z nich na ludzi, a trichofity przenoszone są tylko z człowieka na człowieka. Istnieją również rodzaje mikrospor, które żyją tylko w glebie.

Choroby grzybicze odnoszą się głównie do bardzo zakaźnych( zakaźnych) chorób, mogą być przenoszone z osoby na człowieka, ze zwierząt na ludzi, a nawet przez glebę, aby zarazić osobę.Ale największy rozprzestrzeniony do tej pory grzyb przenosi się z człowieka na człowieka.

Jak można diagnozować grzybicę skórną

Zewnętrzne objawy grzybicy skóry nie pozwalają jednoznacznie stwierdzić na korzyść tej lub innej choroby, ponieważ ich diagnostyczne badania laboratoryjne są konieczne. Zwykle w celu określenia rodzaju grzyba stosuje się skrobanie mikroskopowe. W tym celu użyj skal skóry, paznokci, kawałków włosów, zawartości pęcherzyków. W przyszłości materiał traktowany jest specjalnymi rozwiązaniami, które pozwalają na dobrą ocenę patogenu. Ta metoda nazywana jest testem KON.

Stosuje się również całkiem nową i nowoczesną metodę - kolor materiału testowego z białym białkiem fluoru z dalszą mikroskopią.

Połączenie tych dwóch metod jest bardzo wygodne, ponieważ pozwalają nam identyfikować zarówno młode formy grzybów, jak i stare.

W celu dokładnego ustalenia czynnika sprawczego stosuje się także zasiew materiału na pożywce - metodę hodowli. Niestety, ta metoda nie jest całkowicie niezawodna, w ponad połowie przypadków grzyb nie może być wyizolowany.

Przy pomocy nowoczesnych technologii lekarze próbują również zidentyfikować patogen. Tak więc metoda bezpośredniej diagnostyki DNA, diagnostyka PCR, sprawdziła się dobrze. Badania te w ciągu zaledwie 24 godzin pozwalają ocenić rodzaj czynnika wywołującego grzybicę skóry.

Skóra dermatofitowa

Skóra dermatofitowa jest również nazywana grzybicą międzygrzybową.Choroba ta jest rejestrowana u co dziesiątej osoby z grzybiczymi zmianami skórnymi. Przyczyną grzybicy pachwinowej są wszystkie te same grzyby - trichophytum, microsporum i epidermophytum, w niektórych przypadkach mogą występować mieszane infekcje, a ponadto oprócz tych grzybów zarejestrowane są grzyby z rodzaju Candida.

Objawy grzybicy skóry mają dość charakterystyczne objawy:

• Różowawe brązowe plamki, które nieznacznie wznoszą się ponad powierzchnię skóry;
• Miejsca są okrągłe lub owalne i lekko łuszczące się;
• Plamy mają tendencję do stopniowego zwiększania rozmiaru i łączenia się z innymi podobnymi ogniskami, w wyniku czego skóra jest pokryta wzorzystym wzorem reprezentowanym przez wiele plamek;
• Początkowa lokalizacja plamek to strefa pachwinowa, ale później mogą opuścić ten obszar i wpłynąć na wewnętrzną powierzchnię ud, pośladków, dolnej części brzucha. U mężczyzn może brać udział skóra moszny i penisa;
• Po chwili w środku plamy powstają blade plamki, skóra przestaje być mocno zerwana, zaczerwienienie z plamek ustępuje - rozpoczyna się odwrotny rozwój plamki;
• Jednak obwodowe części plamki pozostają czerwone, z wyraźną obwódką i rolką unoszącą się wzdłuż konturu - tak zwany objaw sznurka.

Proces ma przedłużony powtarzający się kurs, bez leczenia może trwać latami. Jego aktywacja może być wywołana przez nadmierne pocenie się, pocieranie nóg o nogę.Najczęstszy powrót choroby występuje w ciepłym sezonie, a zwłaszcza w upale. Pełni ludzie najczęściej cierpią na tę chorobę.

Często pacjenci próbują leczyć grzybicę skóry niezależnie za pomocą maści hormonalnych, jednak nie zapewnia to pełnego wyleczenia, więc choroba nabiera przewlekłego przebiegu.

Leczenie grzybicy pachwinowej

Jeśli występuje jedynie uszkodzenie gładkiej skóry strefy pachwinowej, główne leczenie grzybicy skóry składa się z maści antygrzybiczych. Pomimo olbrzymiego wyboru maści przeciwgrzybiczych, najczęściej stosowano:

1. Terbinafina - czynniki syntetyczne grupy alliloaminowej. Wyprodukowany w postaci maści lub tabletek. Działa na najwcześniejszych etapach choroby, hamując aktywność enzymatyczną grzybów.
2. Generics Terbinafine - Thermic. Jest dostępny w postaci sprayu.

Maść z dermatomikozy jest mniej korzystna, szczególnie podczas gorącej pory roku, ponieważ gdy jest używana, następuje efekt cieplarniany i przetaczanie preparatów w naturalnych fałdach skóry. Pod tym względem aerozole są znacznie wygodniejsze w użyciu.

Spray termiczny jest również wygodny, ponieważ chroni skórę przed zwilżaniem, swędzeniem, działa przeciwzapalnie. W tym przypadku występuje znaczny spadek zaczerwienienia i obrzęku skóry. Dlatego ten lek jest zalecany nie tylko do leczenia, ale także do zapobiegania grzybicy pachwinowej. W tym celu można go stosować raz dziennie, w ilości wystarczającej do zatrzymania nadmiernej potliwości( zwiększone pocenie się).

Preparat należy rozpylać z niewielkiej odległości do obszaru pachwiny i przyległych obszarów. Aby leczyć ten lek, należy go stosować do dwóch razy dziennie przez tydzień.Już po kilku pierwszych razach pacjenci zauważają zanik objawów i poprawę stanu.

W odniesieniu do innych środków zapobiegawczych należy stwierdzić, że grzyby bardzo lubią ciepło i wilgoć, dlatego aby zapobiec zakażeniu skóry, należy zachować ostrożność, aby uniknąć nadmiernego zwilżenia strefy pachwinowej. W tym przypadku zaleca się stosowanie bawełnianej bielizny jako rodzaju szortów, dla mężczyzn zaleca się noszenie majtek bokserki.

Osoby cierpiące na cukrzycę lub otyłość powinny również używać do suszenia maści, talków, sprayów, oprócz bielizny. To samo dotyczy miłośników basenów, saun, łaźni, procedur masażu.