Czym jest deja vu? I dlaczego to się dzieje?

Każdy z nas słyszał o takim uczuciu jak deja vu, a większość z nich doświadczyła tego. Uczucie, kiedy widzieliśmy go tutaj, rozmawiając z kimś, to wszystko było. .. Możemy szczegółowo pamiętać pomieszczenia, w którym się to zrobić, nigdy nie było, ludzie, z którymi nigdy wcześniej nie spotkał ipodobne. Dlaczego tak się dzieje? Jak się pojawia? Wielu zadaje te pytania, ale odpowiedzi na nie są nadal zaciemnione przez mrok.artykuł

Plan:

• Dejavu jest. .. badanie
  
• z „deja vu»
  
• wyjaśnienie fizjologicznej
  
• Reincarnation lub zrestartować?
  

Dejavu. ..

Po raz pierwszy termin „deja vu»( déjà vu - deja vu) został wykorzystany przez francuskiego psychologa Emile Buarakom( 1851/17) w swojej książce "The Psychology of the Future"Wcześniej, jest to dziwne zjawisko określane jako „fałszywego rozpoznania” lub „paramnesia”( oszustwa pamięci z naruszeniem świadomości), albo też „promneziya”( synonim deja vu).

Istnieje również kilka podobnych zjawisk: deja Vecu( "już doświadczenie"), deja entendu( "już słyszałem"), jamais vu( "nigdy nie widział").Przeciwny efekt deja vu - jamaive, jest typowy dla niego, gdy osoba nie rozpoznaje rzeczy znanych. Ten efekt różni się od utraty pamięci faktem, że ten stan pojawia się dość nagle, na przykład, twój przyjaciel podczas rozmowy z tobą, może nagle wydać ci się całkowicie nieznajomą osobą.Cała wiedza o tej osobie po prostu znika. Ale zjawisko jameway jest znacznie mniej powszechne niż deja vu.

Naukowcy mają trudności z badaniem tych efektów, ponieważ z kolei odnoszą się wyłącznie do ludzkich uczuć i uczuć.Z punktu widzenia fizjologii przyczyną wszystkich tych zjawisk jest mózg. Bardzo trudno jest eksperymentować w tej dziedzinie, ponieważ nawet najmniej znacząca ingerencja może sprawić, że osoba niepełnosprawna, głucha, ślepa lub jeszcze gorsza sparaliżowana.

Badanie "deja vu"

Naukowe badanie zjawiska deja vu nie było tak aktywne. W 1878 roku, niemieckie czasopismo psychologiczne, sugerowano, że poczucie „już widziane” występuje, gdy procesy percepcji i świadomości, które występują głównie w tym samym czasie, w konkretnym przypadku rassoglasovyvayutsya w życie, na przykład, zmęczenie. To wyjaśnienie stało się jednym z boków teorii, co z kolei sugeruje przyczynę pojawienia się deja vu w zatłoczeniu mózgu. Jeśli powiedzieć innymi słowy, to deja vu powstaje w przypadku, gdy osoba jest bardzo zmęczona, aw mózgu pojawiają się szczególne niepowodzenia.

Sądząc po drugiej stronie teorii, efekt deja vu jest wynikiem dobrego odpoczynku mózgu. W takim przypadku procesy zachodzą szybciej kilka razy. Jeśli jesteśmy w stanie przetworzyć ten lub ten obraz dość szybko i łatwo, nasz mózg, na poziomie podświadomości, interpretuje to jako sygnał tego, co już widzieliśmy. Jak pisał w 1889 roku amerykański psycholog William H. Burnham, kto był autorem tej teorii - „gdy widzimy dziwny obiekt, jego wygląd jest w dużej mierze nieznane ze względu na trudności, z którymi mamy do czynienia z wiedzą o jego właściwościach. Ale wtedy, kiedy wreszcie wyparły się think-tanki, percepcja dziwnej sceny może wydawać się tak łatwa, że ​​wydarzenie wydaje się znajome. "

Później Zygmunt Freud i jego zwolennicy zajęli się badaniem efektu deja vu. Naukowiec uważał, że uczucie "już widzianego" powstaje u człowieka w wyniku spontanicznego zmartwychwstania w jego bezpośredniej pamięci o podświadomych fantazjach. Jeśli chodzi o zwolenników Freuda, oni z kolei uważali, że déjà vu jest wynikiem walki, „i” z „on” i „Wielki. - Ja jestem”

Niektórzy ludzie tłumaczą swoje deja vu faktem, że wcześniej nieznane miejsca lub rzeczy widzieli już we śnie. Ta wersja nie jest również wykluczona przez naukowców. W 1896 roku Arthur Allin, profesor psychologii na University of Colorado w Boulder, wysunął teorię, że efekt deja vu - przypomnienie fragmentów zapomnianych snów nami. Nasze reakcje emocjonalne na nowy obraz mogą odtworzyć fałszywe poczucie uznania. Efekt deja vu występuje, wtedy kiedy nagle nasza uwaga krótko rozprasza podczas naszej pierwszej znajomości z nowym obrazem.


Powitanie w pierwszym okresie tłumaczone jest emocjonalnym wyrazem okresu dorastania, zdolnością do ostrej reakcji, a nawet dramatyzowania pewnych zdarzeń, z braku doświadczenia życiowego. W tym przypadku dana osoba otrzymuje pomoc fikcyjną, otrzymując ją bezpośrednio z fałszywej pamięci. Co do samego drugiego szczytu, to z kolei również znajduje się w punkcie zwrotnym, ale jest to kryzys wieku średniego.

Na tym etapie deja vu to chwile nostalgii, niektórzy żałują przeszłości, chęci powrotu do przeszłości. Taki efekt można też nazwać pamięcią zwodniczą, ponieważ wspomnienia mogą nie być nawet prawdziwe, ale przypuszcza się, że przeszłość jest przedstawiana jako idealny czas, kiedy była piękna.

W 1990 r. Psychiatra z Holandii, Herman Sno, zasugerował, że ślady pamięci są przechowywane w ludzkim mózgu w postaci niektórych hologramów. Hologram ze zdjęcia wyróżnia się tym, że każdy fragment hologramu zawiera wszystkie informacje potrzebne do przywrócenia całego obrazu. Im mniejszy fragment, tym odtwarzalny obraz jest niejasny. Zgodnie z teorią Sno, pojawiające się uczucie tego, co już zostało zaobserwowane, uzyskuje się, gdy jakiś drobny szczegół sytuacji jest bliski fragmentowi pamięci, co z kolei wywołuje niejasny obraz przeszłego wydarzenia.

Pierre Glouier, neuropsychiatra, przeprowadził eksperymenty w latach 90. i uporczywie nalegał, by pamięć używała specjalnych systemów "odzyskiwania" i "znajomości".W swojej pracy, opublikowanej w 1997 roku, argumentował, że zjawisko deja vu pojawia się w dość rzadkich chwilach. Kiedy nasz system rozpoznawania zostanie aktywowany, a system odzyskiwania nie. Inni naukowcy twierdzą, że systemu odzyskiwania nie można wyłączyć całkowicie, ale może on po prostu być niedopasowany, co z kolei przypomina teorię zmęczenia, która została przedstawiona dużo wcześniej.

Fizjologiczne wyjaśnienie

Ale bez względu na to, naukowcy byli w stanie dowiedzieć się, które części mózgu są zaangażowane w proces w momencie, gdy dana osoba doświadcza poczucia deja vu. Warto zauważyć, że różne części mózgu reagują bezpośrednio na różne opcje pamięci. Część frontalna jest odpowiedzialna za przyszłość, czasową za przeszłość, a główna - pośrednia - jest odpowiedzialna za naszą teraźniejszość.Kiedy wszystkie te części mózgu wykonują swoją normalną pracę, kiedy świadomość jest w normalnym stanie, wtedy poczucie, że coś powinno się wydarzyć, może pojawić się tylko wtedy, gdy myślimy o przyszłości, martwimy się nią, ostrzegamy ją lub budujemy.plany.

Ale nie wszystko jest tak proste, jak byśmy chcieli. W naszym mózgu istnieje taki region( ciało migdałowate), który bezpośrednio nadaje emocjonalny "ton" naszemu postrzeganiu. Na przykład, gdy rozmawiasz z kimś i widzisz, jak zmienia się twoja twarz, to ciało migdałowate w ułamku sekundy daje sygnał o tym, jak dokładnie to reaguje. Zgodnie z koncepcjami neurologicznymi, czas trwania "teraźniejszości" jest tak krótki, że nie doświadczamy tyle, ile pamiętamy.

Krótka pamięć przechowuje informacje przez kilka minut. Do tego z kolei hipokamp( hipokamp) odpowiada: wspomnienia, które z kolei są powiązane z jednym lub innym zdarzeniem, są rozproszone w różnych ośrodkach sensorycznych mózgu, ale są połączone w pewnej kolejności przez hipokamp. Ponadto istnieje również pamięć długotrwała, która znajduje się na powierzchni mózgu, wzdłuż części czasowej.

W rzeczywistości można powiedzieć, że przeszłość, teraźniejszość i przyszłość istnieją w naszych mózgach bez wyraźnych granic. Kiedy doświadczamy czegoś w teraźniejszości, porównujemy to z podobną przeszłością i już decydujemy, jak powinniśmy reagować na to, co dzieje się w niedalekiej przyszłości. Jest w tym momencie i obejmuje wszystkie niezbędne obszary mózgu. W przypadku, gdy istnieje zbyt wiele połączeń między pamięcią krótkotrwałą a długotrwałą, teraźniejszość może być postrzegana jako przeszłość iw tym przypadku występuje efekt deja vu.

Jako wyjaśnienie tego zjawiska możliwe jest przyciągnięcie i modele globalnego porównania, tak jak nazywa się to psychologami. Ta lub inna sytuacja może wydawać się znajoma człowiekowi, ponieważ przypomina jej raczej przeszłe wydarzenie zapisane w jego pamięci, lub w przypadku, gdy ma ona podobieństwo do dużej liczby zdarzeń utrzymywanych w pamięci. Oznacza to, że już w identycznych i bardzo podobnych sytuacjach byłeś więcej niż raz. W ten sposób mózg podsumował i porównał te wspomnienia, więc nauczyłeś się podobnego do nich obrazu.

Reinkarnacja lub ponowne uruchomienie?

Wiele osób ma skłonność do tego, że deja vu ma jakieś tajemnicze, jeśli nie mistyczne, korzenie. Dzieje się tak ze względu na fakt, że naukowcy nie potrafią wyjaśnić, dlaczego istnieje deja vu. Parapsycholodzy wyjaśniają deja vu z teorią reinkarnacji, w przypadku gdy dana osoba żyje więcej niż jednym życiem, a kilka z nich przypomina sobie niektóre epizody jednego z nich.

Starożytni Grecy wierzyli w reinkarnację, nawet wczesnych chrześcijan i dość słynnego szwajcarskiego psychologa Carla Gustawa Junga, który z kolei wierzył, że żył dwoma równoległymi życiami. Jedno życie jest jego, a drugie życie lekarza, który żył w XVIII wieku. Warto również zauważyć, że Lew Tołstoj wspomniał o deja vu.

Tina Turner, gdy przybyła do Egiptu, nagle zobaczyła dość znane krajobrazy i przedmioty, i przypomniała sobie, że podczas faraonów była przyjaciółką słynnej królowej Hatszepsut. Coś podobnego doświadczyła znana piosenkarka Madonna podczas jej wizyty w cesarskim pałacu w Chinach.


Wielu psychologów uważa, że ​​zjawisko to może być jedynie funkcją samoobrony osoby. Kiedy znajdujemy się w niezręcznej sytuacji lub w nieznanym miejscu, automatycznie zaczynamy szukać pewnych znajomych rzeczy lub przedmiotów, robi się to, aby jakoś utrzymać nasze ciało w czasie stresu psychicznego.

Zjawisko deja vu jest dość powszechne. Specjaliści stwierdzili, że 97% osób przynajmniej raz, ale doświadczyło tego uczucia. Pojawiły się również dość unikalne przypadki. Kiedy osoba doświadcza uczucia deja vu prawie codziennie. Zasadniczo temu uczuciu towarzyszy lekkie poczucie dyskomfortu, ale czasami może ono przerażać.


To niezwykłe zjawisko próbuje wyjaśnić nawet fizykę.Istnieje ekstatyczna koncepcja, według której przeszłość, teraźniejszość i najbliższa przyszłość występują równocześnie. Nasza świadomość z kolei może postrzegać tylko to, co nazywamy "teraz".Fizycy wyjaśniają zjawisko deja vu, pewne usterki w czasie.

Pomimo faktu, że zjawisko to jest dziwne i tajemnicze, ponieważ nie stanowi żadnego zagrożenia dla osoby, oznacza to, że każda osoba może osobiście wyjaśnić sobie, dlaczego dana sytuacja lub przedmiot wydaje mu się znajoma. Być może kiedyś widziałeś go, jak rzuca okiem w telewizji lub po prostu czyta o tym w jakiejś książce.