Torbiel zęba: co to jest, objawy, leczenie, zdjęcie
Co to jest? Torbiel jest złożoną formacją patologiczną wnęki, składającą się z błony i płynnej lub miękkiej zawartości.
Wśród wielu odmian wyróżnia się osobną grupę - torbiele zębopochodne powstające z udziałem zębów: korzeniowych i pęcherzykowych.
Jak rozwija się torbiel korzenia zęba i co to jest? W przypadku braku leczenia paradontozy lub niewydolności wypełnienia korzeni światło kanału korzeniowego na długi czas staje się pożywką dla infekcji.
W przypadku dobrego oporu ciała wokół wierzchołkowego otworu zęba tworzy się tkanka łączna. kapsułka zaprojektowana w celu zmniejszenia uwalniania drobnoustrojów i toksycznych produktów ich życiowej aktywności, ich izolacji od innych tekstylia. Z biegiem czasu wokół wierzchołka korzenia tworzy się wnęka, składająca się z dwóch warstw. Błona jest reprezentowana przez tkankę łączną wyłożoną od wewnątrz komórkami nabłonka. przeglądarka profilu na Instagramie
Te ostatnie stale wytwarzają płyn, który utrzymuje niewielkie nadciśnienie wewnątrz torbieli, co prowadzi do powolnej resorpcji otaczającej tkanki kostnej.
Torbiel korzeniowa zęba rozwija się bez objawów zewnętrznych, nie powodując dyskomfortu u pacjenta. Stopniowo powiększający się, może istnieć przez lata i być wykrywany na zdjęciu rentgenowskim podczas przypadkowego badania lub podczas ropienia podczas zaostrzenia przewlekłego zapalenia przyzębia.
Poza etapem zaostrzenia torbiel zęba może objawiać się po osiągnięciu wielkości centymetra lub więcej przez wystawanie zewnętrznej płytki kostnej szczęki, co można określić za pomocą palpacji (czucia). Jednocześnie pod palcami dochodzi do lekkiego załamania rozrzedzonej warstwy kości z charakterystycznym dźwiękiem przypominającym chrupnięcie zabawki celuloidowej.
W przypadku całkowitego zniszczenia tkanki kostnej przez ścianę torbieli wyczuwalny jest ubytek pokryty cienką i miękką błoną śluzową. Gdy torbiel zakrywa korzenie zębów sąsiednich, te ostatnie mogą ulec przemieszczeniu, co objawia się klinicznie w postaci zmiany położenia zębów w jamie ustnej.
Wraz z zaostrzeniem przewlekłego zapalenia przyzębia torbiel ropie, jej zawartość staje się gęsta, z nieprzyjemnym zapachem i zmienia kolor na biały. Typowe objawy nie potrwają długo. Pojawia się silny ból promieniujący do sąsiednich zębów lub przeciwnej szczęki. Ból znacznie nasila się podczas opukiwania bolącego zęba, co jest ważnym znakiem diagnostycznym w wykrywaniu przyczyny zapalenia. Na dziąśle w miejscu projekcji torbieli może powstać przetoka z ropną wydzieliną.
Rozpoznanie torbieli korzeniowej jest zwykle proste. Główna metoda badawcza - rentgen, pozwala zidentyfikować zaokrąglony obszar z mniej wyraźnym wzorem kości i wyraźnymi konturami. Torbiel może znajdować się stycznie do wierzchołka korzenia zęba, ale może też otaczać go ze wszystkich stron.
Jeśli obraz korzeni sąsiednich zębów zostanie nałożony na kontur torbieli na obrazie, należy monitorować integralność ich szczeliny ozębnej. Jeśli ta ostatnia jest złamana, jest to oznaka zaangażowania innych zębów w strukturę torbieli. W przeciwnym razie zęby nie są zaangażowane, a ich obraz na tle torbieli jest konsekwencją rzutowania objętościowej struktury szczęki na płaszczyznę filmu rentgenowskiego.
Diagnostyka różnicowa torbieli korzenia zęba jest przeprowadzana z niezębogennymi torbielami szczęki i niektórymi rodzajami chorób onkologicznych. Torbiele neodontogenne dotyczą trzonu szczęki, a nie wyrostka zębodołowego i nie są związane z korzeniami zębów. Aby odróżnić go od onkologii, w wątpliwych przypadkach przeprowadza się badanie morfologiczne zawartości torbieli i fragmentów torebki.
Istnieją dwie główne metody leczenia torbieli korzeniowej zęba - lecznicza i chirurgiczna.
Jeśli nie można zastosować jednej z tych metod, ząb należy usunąć poprzez łyżeczkowanie ścian torbieli przez otwór kostny.
Wskazany jest przy małych cystach i dobrze drożnych kanałach korzeniowych u młodych ludzi. Przeciętny schemat leczenia składa się z następujących etapów:
Ten typ torbieli występuje znacznie rzadziej niż torbiele korzeniowe. Najczęściej powstają w okolicy dolnych trzecich zębów trzonowych (zębów mądrości) z resztek tkanek, które brały udział w odkładaniu się zarazków zębowych. Klinicznie pojawiają się dopiero po ropieniu lub przypadkowym wykryciu.
Diagnostyka jest prosta. Na rentgenogramie widoczna jest jako ubytek z wyraźnymi konturami zarysowującymi ząb, zwykle stykający się z koronalną częścią ściany torbieli.
Torbiel zęba jest chorobą niebezpieczną ze względu na jej skryty i stały wzrost. Dlatego w przypadku jej stwierdzenia należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zapobiegnie to wielu powikłaniom, w tym ropnym zapaleniom lub poważnym zabiegom chirurgicznym.
Wśród wielu odmian wyróżnia się osobną grupę - torbiele zębopochodne powstające z udziałem zębów: korzeniowych i pęcherzykowych.
Przyczyny i struktura
Jak rozwija się torbiel korzenia zęba i co to jest? W przypadku braku leczenia paradontozy lub niewydolności wypełnienia korzeni światło kanału korzeniowego na długi czas staje się pożywką dla infekcji.
W przypadku dobrego oporu ciała wokół wierzchołkowego otworu zęba tworzy się tkanka łączna. kapsułka zaprojektowana w celu zmniejszenia uwalniania drobnoustrojów i toksycznych produktów ich życiowej aktywności, ich izolacji od innych tekstylia. Z biegiem czasu wokół wierzchołka korzenia tworzy się wnęka, składająca się z dwóch warstw. Błona jest reprezentowana przez tkankę łączną wyłożoną od wewnątrz komórkami nabłonka. przeglądarka profilu na Instagramie
Te ostatnie stale wytwarzają płyn, który utrzymuje niewielkie nadciśnienie wewnątrz torbieli, co prowadzi do powolnej resorpcji otaczającej tkanki kostnej.
Objawy torbieli zęba
Torbiel korzeniowa zęba rozwija się bez objawów zewnętrznych, nie powodując dyskomfortu u pacjenta. Stopniowo powiększający się, może istnieć przez lata i być wykrywany na zdjęciu rentgenowskim podczas przypadkowego badania lub podczas ropienia podczas zaostrzenia przewlekłego zapalenia przyzębia.
Poza etapem zaostrzenia torbiel zęba może objawiać się po osiągnięciu wielkości centymetra lub więcej przez wystawanie zewnętrznej płytki kostnej szczęki, co można określić za pomocą palpacji (czucia). Jednocześnie pod palcami dochodzi do lekkiego załamania rozrzedzonej warstwy kości z charakterystycznym dźwiękiem przypominającym chrupnięcie zabawki celuloidowej.
W przypadku całkowitego zniszczenia tkanki kostnej przez ścianę torbieli wyczuwalny jest ubytek pokryty cienką i miękką błoną śluzową. Gdy torbiel zakrywa korzenie zębów sąsiednich, te ostatnie mogą ulec przemieszczeniu, co objawia się klinicznie w postaci zmiany położenia zębów w jamie ustnej.
Wraz z zaostrzeniem przewlekłego zapalenia przyzębia torbiel ropie, jej zawartość staje się gęsta, z nieprzyjemnym zapachem i zmienia kolor na biały. Typowe objawy nie potrwają długo. Pojawia się silny ból promieniujący do sąsiednich zębów lub przeciwnej szczęki. Ból znacznie nasila się podczas opukiwania bolącego zęba, co jest ważnym znakiem diagnostycznym w wykrywaniu przyczyny zapalenia. Na dziąśle w miejscu projekcji torbieli może powstać przetoka z ropną wydzieliną.
Diagnostyka torbieli korzenia zęba
Rozpoznanie torbieli korzeniowej jest zwykle proste. Główna metoda badawcza - rentgen, pozwala zidentyfikować zaokrąglony obszar z mniej wyraźnym wzorem kości i wyraźnymi konturami. Torbiel może znajdować się stycznie do wierzchołka korzenia zęba, ale może też otaczać go ze wszystkich stron.
Jeśli obraz korzeni sąsiednich zębów zostanie nałożony na kontur torbieli na obrazie, należy monitorować integralność ich szczeliny ozębnej. Jeśli ta ostatnia jest złamana, jest to oznaka zaangażowania innych zębów w strukturę torbieli. W przeciwnym razie zęby nie są zaangażowane, a ich obraz na tle torbieli jest konsekwencją rzutowania objętościowej struktury szczęki na płaszczyznę filmu rentgenowskiego.
Diagnostyka różnicowa torbieli korzenia zęba jest przeprowadzana z niezębogennymi torbielami szczęki i niektórymi rodzajami chorób onkologicznych. Torbiele neodontogenne dotyczą trzonu szczęki, a nie wyrostka zębodołowego i nie są związane z korzeniami zębów. Aby odróżnić go od onkologii, w wątpliwych przypadkach przeprowadza się badanie morfologiczne zawartości torbieli i fragmentów torebki.
Leczenie torbieli korzenia zęba
Istnieją dwie główne metody leczenia torbieli korzeniowej zęba - lecznicza i chirurgiczna.
Jeśli nie można zastosować jednej z tych metod, ząb należy usunąć poprzez łyżeczkowanie ścian torbieli przez otwór kostny.
Terapeutyczna metoda leczenia torbieli zębów
Wskazany jest przy małych cystach i dobrze drożnych kanałach korzeniowych u młodych ludzi. Przeciętny schemat leczenia składa się z następujących etapów:
- 1) Organizacja dostępu do ujść kanałów skorupy ziemskiej. W tym celu wszystkie zniszczone tkanki są wycinane i / lub uprzednio nałożone plomby są usuwane.
- 2) Specjalny instrument wykrywa wejścia do kanałów korzeniowych, określa ich drożność, kierunek i długość. Wykonuje się kontrolne zdjęcie rentgenowskie za pomocą metalowych narzędzi wprowadzonych do kanałów.
- 3) Poszerzenie kanałów korzeniowych i wycięcie zakażonych ścian, aw przypadku obecności starego wypełnienia korzeniowego jego całkowite usunięcie.
- 4) Na wszystkich etapach pracy w kanałach korzeniowych konieczne jest stałe i obfite leczenie roztworami antyseptycznymi, np. Chlorheksydyną lub podchlorynem sodu.
- 5) Po mechanicznym i antyseptycznym oczyszczeniu kanałów korzeniowych następuje otwarcie wierzchołka i usunięcie leku z wierzchołka, najczęściej na bazie wodorotlenku wapnia. Ta grupa środków ma wysoką zasadowość (12) i neutralizuje kwaśne środowisko wewnątrz torbieli, a także wykazuje wysoką aktywność przeciwbakteryjną. Wodorotlenek powoduje niszczenie błon torbieli i sprzyja odbudowie tkanki kostnej, w tym będąc źródłem niezbędnego do tego wapnia.
- 6) Tymczasowe wypełnienie kanałów korzeniowych przeprowadza się kilkakrotnie w odstępie 1-3 tygodni do pojawienia się rentgenowskich śladów zniszczenia torbieli. Po każdym pośrednim etapie leczenia ubytek zęba uszczelnia się tymczasowym materiałem wypełniającym.
- 7) Po zakończeniu leczenia wypełnienie kanałów korzeniowych i zewnętrznej części zęba wykonuje się dowolną standardową technologią. Późniejsza ostateczna odbudowa tkanki kostnej szczęki może zająć od miesiąca do 1-2 lat.
Chirurgiczna metoda leczenia torbieli korzeni zębów
- 1) Dokładne leczenie endodontyczne zęba polega na odkażeniu kanału korzeniowego, a następnie wypełnieniu cementem glasjonomerowym.
- 2) Po wysokiej jakości znieczuleniu dziąsło nacina się na torbieli na długość przekraczającą długość ubytku kostnego. Brzegi rany są rozchylone i przytrzymane.
- 3) Zewnętrzną płytkę kostną wycina się w obszarze projekcji torbieli.
- 4) Ściany torbieli zeskrobuje się, odcinając dostępną część korzenia. W przypadku stwierdzenia wady wypełnienia korzeni linia cięcia jest uszczelniona dodatkowym materiałem wypełniającym.
- 5) W ubytku umieszcza się preparat przyspieszający regenerację tkanki kostnej (trociny kostne lub mąka), ranę zszywa się. Na skórę nakłada się bandaż uciskowy typu „mysz”.
Torbiel pęcherzykowa (zawierająca ząb)
Ten typ torbieli występuje znacznie rzadziej niż torbiele korzeniowe. Najczęściej powstają w okolicy dolnych trzecich zębów trzonowych (zębów mądrości) z resztek tkanek, które brały udział w odkładaniu się zarazków zębowych. Klinicznie pojawiają się dopiero po ropieniu lub przypadkowym wykryciu.
Diagnostyka jest prosta. Na rentgenogramie widoczna jest jako ubytek z wyraźnymi konturami zarysowującymi ząb, zwykle stykający się z koronalną częścią ściany torbieli.
Leczenie ma charakter wyłącznie chirurgiczny. Po znieczuleniu płat dziąsła odrzuca się i wycina się fragment kości, otwierając dostęp do torbieli. Muszla jest łuskana, ząb jest usuwany. Dziąsła są zszywane, czasami pozostawiając elastyczny drenaż.
Torbiel zęba jest chorobą niebezpieczną ze względu na jej skryty i stały wzrost. Dlatego w przypadku jej stwierdzenia należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zapobiegnie to wielu powikłaniom, w tym ropnym zapaleniom lub poważnym zabiegom chirurgicznym.