Sarkoidoza płuc: objawy i leczenie, przyczyny, zapobieganie
Co prawda - termin „sarkoidoza” oznacza, układowej choroby różnych organów, która charakteryzuje się zapaleniem tkanek późniejszego tworzenia klastrów nieprawidłowych komórek, znanego jako ziarniniaki.
Jednym z najbardziej powszechnych rodzajów sarkoidoza jest sarkoidoza płuc, który jest również nazywany sarkoidozę Boeck lub Besnier-Boeck-Schaumann.
sarkoidoza płuc występuje u ponad 90% pacjentów z chorobą sarkoidoza, chociaż jest ona rzadko izolowane i łączone z tego samego węzła chłonnego lub skóry.
Według raportów statystycznych, choroba występuje najczęściej u osób w Europie Północnej, a także Afroamerykanów i Azjatów. Głównie kobiety chorują przed 40 rokiem życia. Do dziś etiologia choroby nie jest w pełni zrozumiała. Głównymi powodami lekarze uważają, dziedziczność, zakażenia, choroby układu odpornościowego.
Sarkoidoza światła występuje w kilku postaciach, które jednocześnie także ustalić stopień choroby:
postać śródpiersia-płucna stanowi śródpiersiowe węzły chłonne. W takiej sytuacji, oprócz infiltrację tkanki płucnej, a także dwustronny głównych i prosówkowej rozpowszechniania.
Postać płucna stanowi trzeci etap choroby. W tej sytuacji obrażenia stają się poważniejsze. Na tle powstawania konglomeratów jest stały odpływ wygląd zwłóknienie i rozedma płuc. Również
sarkoidoza płucna jest klasyfikowany w zależności od prędkości, z jaką postępuje. W tym przypadku
izolacji:
w większości przypadków rozwija się stopniowo. Pierwsze objawy odczuwane są gorączka, bóle stawów, zaburzenia snu. Osoba odczuwa ciągłe zmęczenie i załamanie. Jest utrata apetytu i, w rezultacie, dość znacznej utraty wagi.
Objawy sarkoidozy płucnej zależy również na jakim etapie rozwoju się choroba. Tak więc, na śródpiersia postaci płuc charakteryzuje się kaszlu i duszności, które są połączone z bólem mostka.
Również w tej postaci mogą wystąpić zmiany skórne, gruczoły ślinowe, ślinianki i węzłów chłonnych. Formularz hilar charakteryzuje się bólem w klatce piersiowej, obecność świszczącego oddechu i kaszlu. Objawy te są połączone z wysoką temperaturą ciała. Również na tym etapie często diagnozować rumień guzowaty skóry.
Kiedy postać płucna kaszlu i duszności gorszym, są połączone przez plwociny, czasami zmieszane z krwią.pogarsza się również pracę wszystkich narządów i układów, w szczególności tworzy objawów niewydolności krążenia.
Rozpoznanie Rozpoznanie choroby opiera się na danych klinicznych, a także szczegółowego zbadania historii pacjenta i jego dziedzictwa. Następnie przeprowadza się ogólne badanie krwi. W sarkoidozy zawiera kilka zmian, a mianowicie: i leukocytoza, wysoką szybkość opadania krwinek czerwonych, eozynofilia, limfopenię.
pacjentów z podejrzeniem sarkoidozy płucnej, zaleca się wykonanie serii procedur. Przede wszystkim CT płuc i MRI.Badania te określają ogniskowej rozpowszechniania, wzrost w węzłach chłonnych. Również nie jest zbyteczne wykonywanie bronchoskopii.
najbardziej dokładne rozpoznanie, aby potwierdzić lub odrzucić obecności sarkoidozy płucnej, stanowi analizy histologicznej. Odbywa się to na próbkach z biopsji, które są usuwane w trakcie bronchoskopii nakłucie transtorkalnoy lub biopsji. Ponadto, wysoka niezawodność pokazuje zastosowanie tak zwanej próby Kveim. Analiza ta zapewnia wprowadzenie podskórne antygenu sarkoidoza.
Po około 3 tygodniach w miejscu wstrzyknięcia wycięto i histologiczna analiza próbki jest wykonywana. Z wynikiem pozytywnym, próbka oznaczona Kveim rozwoju standardowego ziarniniaki.
często są przypadki, w których występuje sarkoidoza płucna absolutnie bez żadnych objawów. Zazwyczaj w takiej sytuacji, że choroba jest diagnozowana podczas rutynowego badania radiograficzne.
względu na długoterminowy rozwój sarkoidozy płuc, pacjent wymaga stałego nadzoru lekarskiego przez 6-8 miesięcy. Powołanie niektórych leków zależy od stadium choroby.
Wszyscy pacjenci w aptece, podzielone na kilka grup: pacjenci
szczególności lek, walcząc sarkoidozę już niestety nie istnieje. Wynika to z faktu, że etiologia choroby nie została ustanowiona.
sarkoidozy W większości przypadków sarkoidoza jest łagodne. Jednakże wiele z jego formach charakteryzują się brakiem jakichkolwiek widocznych objawów i nie powoduje dyskomfortu osoba poważne.
Około 30% pacjentów z sarkoidozą płucną się przewlekły. W tym przypadku wymaga regularnego monitorowania przez lekarza, i ewentualnego zapobiegania niewydolności oddechowej, który jest często utworzonej z takiego przebiegu choroby.
mieć pewną liczbę pacjentów odzysku jest możliwe po pierwszym udanym leczeniu. W innych choroba może przez całe życie przypominać sobie wiele remisji.
rokowanie sarkoidozę płuc jest znacznie poprawić, jeśli choroba została zidentyfikowana we wczesnych stadiach, dlatego zaleca się, aby nie zaniedbać zapobiegawczych procedur radiologicznych.
powikłania sarkoidozy W sarkoidoza, powstawanie powikłań, z których najbardziej boli układu oddechowego i układu krążenia. Te komplikacje, takie jak serce płucne należy syndrom. W tym stanie zagęścić ściana serca, jego dopływ krwi jest zakłócony. W rezultacie może się rozwinąć niewydolność serca.
również często powikłaniem rozedmy płuc jest sarkoidoza, zespół bronhoobturatsionny. Proces zwłóknienie ziarniniaki sarkoidoza w prawie 10% przypadków może prowadzić do zwłóknienia śródmiąższowego płuc. Czasami może również pojawić sarkoidoza tło i gruźlicy płuc lub infekcje występują akcesję.
zapobiegawcze Środki zapobiegawcze w sarkoidozie obejmują zasady zawarte w życiu zdrowego stylu życia. W celu zapobieżenia ewentualnemu wystąpieniu choroby, zaleca się, aby rzucić palenie.
powinny być ograniczone do minimum spożycie produktów z różnego rodzaju nienaturalnych dodatków, ograniczenia kontaktu ze szkodliwymi substancjami chemicznymi.
szczególności ryzyko zachorowania na sarkoidozę istnieje u osób już zdiagnozowanych z zaburzeniami układu odpornościowego. Tacy ludzie muszą być bardziej uprzejmy dla ich zdrowia, a przy najmniejszym podejrzeniu zastosowanie do instytucji medycznej.
Ludzie, którzy zostali z rozpoznaniem sarkoidozy też musi zwracać uwagę na swoje zdrowie, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom choroby. Jedną z ważniejszych zasad tych pacjentów jest ograniczenie spożycia wapnia.
Ponieważ sarkoidoza jest nienormalny powstawanie kamieni w pęcherzu, jedzenie jest bogaty w wapń, to tylko przyspieszyć ten proces. Z tego samego powodu, że jest to konieczne w celu ograniczenia ich ekspozycji na słońce: opalania przyczynić się do zwiększonej produkcji witaminy D, co z kolei zwiększa ilość wapnia we krwi.
Jednym z najbardziej powszechnych rodzajów sarkoidoza jest sarkoidoza płuc, który jest również nazywany sarkoidozę Boeck lub Besnier-Boeck-Schaumann.
sarkoidoza płuc występuje u ponad 90% pacjentów z chorobą sarkoidoza, chociaż jest ona rzadko izolowane i łączone z tego samego węzła chłonnego lub skóry.
Według raportów statystycznych, choroba występuje najczęściej u osób w Europie Północnej, a także Afroamerykanów i Azjatów. Głównie kobiety chorują przed 40 rokiem życia. Do dziś etiologia choroby nie jest w pełni zrozumiała. Głównymi powodami lekarze uważają, dziedziczność, zakażenia, choroby układu odpornościowego.
Klasyfikacja
Sarkoidoza światła występuje w kilku postaciach, które jednocześnie także ustalić stopień choroby:
- 1) piersiowej wstępna forma limfozhelistaya( 1 stopień choroby)
- 2) śródpiersia i płuc postaci płuc( 2 stadium choroby)
- 3)płucną( 3 etap choroby)
postać śródpiersia-płucna stanowi śródpiersiowe węzły chłonne. W takiej sytuacji, oprócz infiltrację tkanki płucnej, a także dwustronny głównych i prosówkowej rozpowszechniania.
Postać płucna stanowi trzeci etap choroby. W tej sytuacji obrażenia stają się poważniejsze. Na tle powstawania konglomeratów jest stały odpływ wygląd zwłóknienie i rozedma płuc. Również
sarkoidoza płucna jest klasyfikowany w zależności od prędkości, z jaką postępuje. W tym przypadku
izolacji:
- przewlekłej sarkoidozy, sarkoidoza
-
- wolno postępująca sarkoidoza
- poronienia objawów
sarkoidozę płucną sarkoidozą płucną sarkoidozą
w większości przypadków rozwija się stopniowo. Pierwsze objawy odczuwane są gorączka, bóle stawów, zaburzenia snu. Osoba odczuwa ciągłe zmęczenie i załamanie. Jest utrata apetytu i, w rezultacie, dość znacznej utraty wagi.
Objawy sarkoidozy płucnej zależy również na jakim etapie rozwoju się choroba. Tak więc, na śródpiersia postaci płuc charakteryzuje się kaszlu i duszności, które są połączone z bólem mostka.
Również w tej postaci mogą wystąpić zmiany skórne, gruczoły ślinowe, ślinianki i węzłów chłonnych. Formularz hilar charakteryzuje się bólem w klatce piersiowej, obecność świszczącego oddechu i kaszlu. Objawy te są połączone z wysoką temperaturą ciała. Również na tym etapie często diagnozować rumień guzowaty skóry.
Kiedy postać płucna kaszlu i duszności gorszym, są połączone przez plwociny, czasami zmieszane z krwią.pogarsza się również pracę wszystkich narządów i układów, w szczególności tworzy objawów niewydolności krążenia.
Rozpoznanie Rozpoznanie choroby opiera się na danych klinicznych, a także szczegółowego zbadania historii pacjenta i jego dziedzictwa. Następnie przeprowadza się ogólne badanie krwi. W sarkoidozy zawiera kilka zmian, a mianowicie: i leukocytoza, wysoką szybkość opadania krwinek czerwonych, eozynofilia, limfopenię.
pacjentów z podejrzeniem sarkoidozy płucnej, zaleca się wykonanie serii procedur. Przede wszystkim CT płuc i MRI.Badania te określają ogniskowej rozpowszechniania, wzrost w węzłach chłonnych. Również nie jest zbyteczne wykonywanie bronchoskopii.
najbardziej dokładne rozpoznanie, aby potwierdzić lub odrzucić obecności sarkoidozy płucnej, stanowi analizy histologicznej. Odbywa się to na próbkach z biopsji, które są usuwane w trakcie bronchoskopii nakłucie transtorkalnoy lub biopsji. Ponadto, wysoka niezawodność pokazuje zastosowanie tak zwanej próby Kveim. Analiza ta zapewnia wprowadzenie podskórne antygenu sarkoidoza.
Po około 3 tygodniach w miejscu wstrzyknięcia wycięto i histologiczna analiza próbki jest wykonywana. Z wynikiem pozytywnym, próbka oznaczona Kveim rozwoju standardowego ziarniniaki.
często są przypadki, w których występuje sarkoidoza płucna absolutnie bez żadnych objawów. Zazwyczaj w takiej sytuacji, że choroba jest diagnozowana podczas rutynowego badania radiograficzne.
Leczenie płuc sarkoidoza
względu na długoterminowy rozwój sarkoidozy płuc, pacjent wymaga stałego nadzoru lekarskiego przez 6-8 miesięcy. Powołanie niektórych leków zależy od stadium choroby.
Wszyscy pacjenci w aptece, podzielone na kilka grup: pacjenci
- z aktywnych pacjentów z sarkoidozą
- których diagnoza jest ustanowiony w pierwszym
- pacjentów z pacjentami nawrotów lub choroby
- zaostrzenie którzy sarkoidoza w fazie nieaktywnej( są skutki resztkowego)
szczególności lek, walcząc sarkoidozę już niestety nie istnieje. Wynika to z faktu, że etiologia choroby nie została ustanowiona.
Prognoza leczenie
sarkoidozy W większości przypadków sarkoidoza jest łagodne. Jednakże wiele z jego formach charakteryzują się brakiem jakichkolwiek widocznych objawów i nie powoduje dyskomfortu osoba poważne.
Około 30% pacjentów z sarkoidozą płucną się przewlekły. W tym przypadku wymaga regularnego monitorowania przez lekarza, i ewentualnego zapobiegania niewydolności oddechowej, który jest często utworzonej z takiego przebiegu choroby.
mieć pewną liczbę pacjentów odzysku jest możliwe po pierwszym udanym leczeniu. W innych choroba może przez całe życie przypominać sobie wiele remisji.
rokowanie sarkoidozę płuc jest znacznie poprawić, jeśli choroba została zidentyfikowana we wczesnych stadiach, dlatego zaleca się, aby nie zaniedbać zapobiegawczych procedur radiologicznych.
powikłania sarkoidozy W sarkoidoza, powstawanie powikłań, z których najbardziej boli układu oddechowego i układu krążenia. Te komplikacje, takie jak serce płucne należy syndrom. W tym stanie zagęścić ściana serca, jego dopływ krwi jest zakłócony. W rezultacie może się rozwinąć niewydolność serca.
również często powikłaniem rozedmy płuc jest sarkoidoza, zespół bronhoobturatsionny. Proces zwłóknienie ziarniniaki sarkoidoza w prawie 10% przypadków może prowadzić do zwłóknienia śródmiąższowego płuc. Czasami może również pojawić sarkoidoza tło i gruźlicy płuc lub infekcje występują akcesję.
sarkoidoza
zapobiegawcze Środki zapobiegawcze w sarkoidozie obejmują zasady zawarte w życiu zdrowego stylu życia. W celu zapobieżenia ewentualnemu wystąpieniu choroby, zaleca się, aby rzucić palenie.
powinny być ograniczone do minimum spożycie produktów z różnego rodzaju nienaturalnych dodatków, ograniczenia kontaktu ze szkodliwymi substancjami chemicznymi.
szczególności ryzyko zachorowania na sarkoidozę istnieje u osób już zdiagnozowanych z zaburzeniami układu odpornościowego. Tacy ludzie muszą być bardziej uprzejmy dla ich zdrowia, a przy najmniejszym podejrzeniu zastosowanie do instytucji medycznej.
Ludzie, którzy zostali z rozpoznaniem sarkoidozy też musi zwracać uwagę na swoje zdrowie, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom choroby. Jedną z ważniejszych zasad tych pacjentów jest ograniczenie spożycia wapnia.
Ponieważ sarkoidoza jest nienormalny powstawanie kamieni w pęcherzu, jedzenie jest bogaty w wapń, to tylko przyspieszyć ten proces. Z tego samego powodu, że jest to konieczne w celu ograniczenia ich ekspozycji na słońce: opalania przyczynić się do zwiększonej produkcji witaminy D, co z kolei zwiększa ilość wapnia we krwi.