Niedoczynność tarczycy: przyczyny, objawy i leczenie niedoczynności tarczycy
Co prawda - tarczycy jest patologiczny stan ciała człowieka spowodowane przez zaburzenia gruczołu tarczowego.
Choroba ta charakteryzuje się niedoborem hormonów tarczycy, i może być wrodzona lub nabyta.
jest jedną z najczęstszych chorób tarczycy.
To wymaga specyficznej terapii hormonalnych środków, za pomocą których objawami są zmniejszone prawie do zera, a człowiek nie doświadcza w życiu codziennym ma dyskomfortu.
Co powoduje niedoczynność tarczycy, a co to jest? Choroba jest dwojakiego rodzaju: wrodzona i nabyta. W przytłaczającej liczbie przypadków występuje typ wrodzony. Jest on utworzony przez odkształcenia tarczycy, na przykład, jego niedorozwój lub aplazja.
powodować może być błędna lokalizacja tarczycy, w którym znajdują się w pobliżu podstawy języka. Innym powodem pojawienia tarczycy mogą być zaburzeniem genetycznym biosyntezę hormonów tarczycy.
niedoczynność tarczycy kilka podgatunków:
przysadki możliwie po uszkodzeniu, co powoduje patologicznych zmian w komórkach ciała i zakłóca tyreotropinę produkcji. Najczęściej tak się dzieje, gdy nowotwory przysadki, jego obrażenia. Trzeciorzędowej
powstaje w wyniku uszkodzenia podwzgórza, tego, który zwłaszcza te części są odpowiedzialne za wytwarzanie hormonu hormon uwalniający tyreotropinę( TRH).Kiedy obwodowa
tarczycy występuje zablokowanie thyritropic krążące hormony lub tkanek organizmu wykazują oporność niego. Przyczyny powstawania postaci obwodowej nie zostały dokładnie zbadane. Wielu naukowców uważa, że w tym przypadku wielką rolę odgrywa dziedziczność.
Objawy niedoczynności tarczycy niedoczynność tarczycy, ponieważ tarczyca zaczyna produkować znacznie mniejszą ilość hormonów, pogarszające pracę prawie wszystkich podstawowych układów organizmu: przewodu pokarmowego, układu rozrodczego, nerwowego i układu krążenia. Zmiany
rozwijają się stopniowo, a często stają się widoczne, gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium. Objawy niedoczynności tarczycy u kobiet jest bardzo zróżnicowana, wśród najczęstszych objawów należy zauważyć: procesy pogorszenia
Wielu lekarzy przypisują ten stan w okresie przejściowym, gdy rozwój choroby jest zbyt wcześnie, aby powiedzieć, ale jego objawy są już zaczynają przeszkadzać osobie. Depresja, depresja, depresja, upośledzenie pamięci.
manifestu, lub, jak to nazywa, prawdziwą niedoczynność tarczycy jest kompensowana i niewyrównaną.W niewyrównanej obrazu klinicznego przedstawiono najbardziej wyraźnie i obejmuje prawie wszystkie z powyższych objawów. W przypadku skomplikowanego wariantu obserwuje się znaczne uszkodzenie różnych układów ciała. Najczęściej mówimy o takich poważnych chorób jak choroba serca, kretynizm, błon surowiczych. Na szczęście z dzisiejszym poziomie medycyny ten etap niedoczynności tarczycy jest niezwykle rzadkie
Niedoczynność tarczycy jest chorobą trudną do zdiagnozowania. Obraz kliniczny tej choroby jest raczej rozmazany, a objawy odpowiadają wielu innym chorobom. Dość często choroba jest mylona z innymi endokrynopatiami: opóźnieniem wzrostu, krzywicą, chondrodystrofią, chorobą Hirschsprunga.
W przypadku podejrzenia niedoczynności tarczycy należy najpierw sprawdzić stężenie hormonów tarczycy. W tym celu analizuje się próbki krwi żylnej. Z reguły obraz jest typowy dla choroby, gdy poziom tyroksyny i trijodotyroniny jest znacznie zmniejszony. Ale ilość hormonu pobudzającego tarczycę można zmniejszyć, a także zwiększyć.
Dla diagnostyki ważne jest również wykonanie badania ultrasonograficznego tarczycy. Będzie to okazja do ustalenia, czy w organizmie są zmiany strukturalne, które mogą pociągać za sobą naruszenie jego funkcji. Jeśli to konieczne, wykonuje się biopsję tarczycy.
Leczenie niedoczynności tarczycy musi być koniecznie kompleksowym podejściem. Konieczne będzie przede wszystkim leczenie hormonalne, które rekompensuje niedobór tarczycy.
W tym przypadku stosuje się leki zawierające sztuczne analogi hormonów tarczycy. Najczęściej jest to kwestia leków, których substancją czynną jest lewotyroksyna sodowa. Dawka jest dobierana indywidualnie i zależy od stadium choroby oraz od indywidualnych cech organizmu.
W niektórych przypadkach z niedoborem jodu w organizmie można pokazać pacjentowi leki i produkty zawierające jod w dużych ilościach. Jednak taka terapia może być prowadzona tylko pod nadzorem lekarza i po odpowiednich testach, które potwierdzają stan niedoboru jodu.
Niedoczynność tarczycy wymaga stałego monitorowania lekarza i regularnego przyjmowania niezbędnych leków. W przeciwnym razie choroba może prowadzić do poważnych powikłań, które są obarczone nawet fatalnym skutkiem. Najpoważniejszą komplikacją jest śpiączka z niedoczynnością tarczycy.
Zazwyczaj ten stan występuje u pacjentów w podeszłym wieku, u których choroba została nasmarowana i nie została zdiagnozowana w odpowiednim czasie. Niedoczynność tarczycy może powodować takie czynniki, jak hipotermia, silny stres, uraz. W tym stanie występuje silny spadek temperatury ciała, bradykardia, hipoglikemia. Pacjent wymaga natychmiastowej interwencji lekarzy, ponieważ taki stan może doprowadzić do jego śmierci.
Odnotowano negatywny wpływ choroby na stan układu sercowo-naczyniowego. Ponieważ w warunkach tej choroby wzrost poziomu tak zwanego "złego" cholesterolu( patrz jak obniżyć poziom cholesterolu), częstość patologii serca u pacjentów z niedoczynnością tarczycy jest znacznie zwiększona.
Szczególnie niebezpieczna wrodzona niedoczynność tarczycy. Dzieci, które nie przyjmują leków hormonalnych, aby poprawić ich stan, mogą odczuwać opóźnienie wzrostu, rozwoju fizycznego i psychicznego.
Dzięki terminowej apelacji do lekarzy, pacjentowi z niedoczynnością tarczycy, dana osoba ma wszelkie szanse na pełne życie. Z reguły w przypadku nieskomplikowanych gatunków terapia daje doskonałe wyniki. Objawy praktycznie znikają, poprawia się stan psychoemotoryczny pacjenta.
Należy zauważyć, że w większości przypadków, szczególnie w przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy, całkowite wyleczenie jest niemożliwe, a pacjent prawie całe życie musi zażywać leki. Jednak ich efekty uboczne są prawie niewidoczne, a efekt pozwala zapomnieć o chorobie i jej możliwych komplikacjach.
Nabyta forma ma duże szanse na całkowite wyleczenie. Ponieważ jest to najczęściej konsekwencja naruszenia tarczycy lub innych narządów, wówczas eliminując jedną z towarzyszących patologii, można osiągnąć i poprawić produkcję brakujących hormonów.
Choroba ta charakteryzuje się niedoborem hormonów tarczycy, i może być wrodzona lub nabyta.
jest jedną z najczęstszych chorób tarczycy.
To wymaga specyficznej terapii hormonalnych środków, za pomocą których objawami są zmniejszone prawie do zera, a człowiek nie doświadcza w życiu codziennym ma dyskomfortu.
powoduje niedoczynności tarczycy
Co powoduje niedoczynność tarczycy, a co to jest? Choroba jest dwojakiego rodzaju: wrodzona i nabyta. W przytłaczającej liczbie przypadków występuje typ wrodzony. Jest on utworzony przez odkształcenia tarczycy, na przykład, jego niedorozwój lub aplazja.
powodować może być błędna lokalizacja tarczycy, w którym znajdują się w pobliżu podstawy języka. Innym powodem pojawienia tarczycy mogą być zaburzeniem genetycznym biosyntezę hormonów tarczycy.
niedoczynność tarczycy kilka podgatunków:
- podstawowej
- wtórny
- trzeciorzędowa
- obwodowej
przysadki możliwie po uszkodzeniu, co powoduje patologicznych zmian w komórkach ciała i zakłóca tyreotropinę produkcji. Najczęściej tak się dzieje, gdy nowotwory przysadki, jego obrażenia. Trzeciorzędowej
powstaje w wyniku uszkodzenia podwzgórza, tego, który zwłaszcza te części są odpowiedzialne za wytwarzanie hormonu hormon uwalniający tyreotropinę( TRH).Kiedy obwodowa
tarczycy występuje zablokowanie thyritropic krążące hormony lub tkanek organizmu wykazują oporność niego. Przyczyny powstawania postaci obwodowej nie zostały dokładnie zbadane. Wielu naukowców uważa, że w tym przypadku wielką rolę odgrywa dziedziczność.
Objawy niedoczynności tarczycy niedoczynność tarczycy, ponieważ tarczyca zaczyna produkować znacznie mniejszą ilość hormonów, pogarszające pracę prawie wszystkich podstawowych układów organizmu: przewodu pokarmowego, układu rozrodczego, nerwowego i układu krążenia. Zmiany
rozwijają się stopniowo, a często stają się widoczne, gdy choroba jest już w zaawansowanym stadium. Objawy niedoczynności tarczycy u kobiet jest bardzo zróżnicowana, wśród najczęstszych objawów należy zauważyć: procesy pogorszenia
- zmęczenie
- senność
- pamięci i myślenia
- zaparcia
- zaburzenia miesiączkowania w suchej skóry żeński
- populacja waga nieuzasadniony zysk
- i
- włosów obrzęk
- duszność i bólw serca podczas ćwiczeń
- wzrosła chilliness „syndrom kończyn zimno”
Wielu lekarzy przypisują ten stan w okresie przejściowym, gdy rozwój choroby jest zbyt wcześnie, aby powiedzieć, ale jego objawy są już zaczynają przeszkadzać osobie. Depresja, depresja, depresja, upośledzenie pamięci.
manifestu, lub, jak to nazywa, prawdziwą niedoczynność tarczycy jest kompensowana i niewyrównaną.W niewyrównanej obrazu klinicznego przedstawiono najbardziej wyraźnie i obejmuje prawie wszystkie z powyższych objawów. W przypadku skomplikowanego wariantu obserwuje się znaczne uszkodzenie różnych układów ciała. Najczęściej mówimy o takich poważnych chorób jak choroba serca, kretynizm, błon surowiczych. Na szczęście z dzisiejszym poziomie medycyny ten etap niedoczynności tarczycy jest niezwykle rzadkie
Diagnostyka
Niedoczynność tarczycy jest chorobą trudną do zdiagnozowania. Obraz kliniczny tej choroby jest raczej rozmazany, a objawy odpowiadają wielu innym chorobom. Dość często choroba jest mylona z innymi endokrynopatiami: opóźnieniem wzrostu, krzywicą, chondrodystrofią, chorobą Hirschsprunga.
W przypadku podejrzenia niedoczynności tarczycy należy najpierw sprawdzić stężenie hormonów tarczycy. W tym celu analizuje się próbki krwi żylnej. Z reguły obraz jest typowy dla choroby, gdy poziom tyroksyny i trijodotyroniny jest znacznie zmniejszony. Ale ilość hormonu pobudzającego tarczycę można zmniejszyć, a także zwiększyć.
Dla diagnostyki ważne jest również wykonanie badania ultrasonograficznego tarczycy. Będzie to okazja do ustalenia, czy w organizmie są zmiany strukturalne, które mogą pociągać za sobą naruszenie jego funkcji. Jeśli to konieczne, wykonuje się biopsję tarczycy.
Leczenie niedoczynności tarczycy
Leczenie niedoczynności tarczycy musi być koniecznie kompleksowym podejściem. Konieczne będzie przede wszystkim leczenie hormonalne, które rekompensuje niedobór tarczycy.
W tym przypadku stosuje się leki zawierające sztuczne analogi hormonów tarczycy. Najczęściej jest to kwestia leków, których substancją czynną jest lewotyroksyna sodowa. Dawka jest dobierana indywidualnie i zależy od stadium choroby oraz od indywidualnych cech organizmu.
W niektórych przypadkach z niedoborem jodu w organizmie można pokazać pacjentowi leki i produkty zawierające jod w dużych ilościach. Jednak taka terapia może być prowadzona tylko pod nadzorem lekarza i po odpowiednich testach, które potwierdzają stan niedoboru jodu.
Powikłania niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy wymaga stałego monitorowania lekarza i regularnego przyjmowania niezbędnych leków. W przeciwnym razie choroba może prowadzić do poważnych powikłań, które są obarczone nawet fatalnym skutkiem. Najpoważniejszą komplikacją jest śpiączka z niedoczynnością tarczycy.
Zazwyczaj ten stan występuje u pacjentów w podeszłym wieku, u których choroba została nasmarowana i nie została zdiagnozowana w odpowiednim czasie. Niedoczynność tarczycy może powodować takie czynniki, jak hipotermia, silny stres, uraz. W tym stanie występuje silny spadek temperatury ciała, bradykardia, hipoglikemia. Pacjent wymaga natychmiastowej interwencji lekarzy, ponieważ taki stan może doprowadzić do jego śmierci.
Odnotowano negatywny wpływ choroby na stan układu sercowo-naczyniowego. Ponieważ w warunkach tej choroby wzrost poziomu tak zwanego "złego" cholesterolu( patrz jak obniżyć poziom cholesterolu), częstość patologii serca u pacjentów z niedoczynnością tarczycy jest znacznie zwiększona.
Szczególnie niebezpieczna wrodzona niedoczynność tarczycy. Dzieci, które nie przyjmują leków hormonalnych, aby poprawić ich stan, mogą odczuwać opóźnienie wzrostu, rozwoju fizycznego i psychicznego.
Prognoza leczenia
Dzięki terminowej apelacji do lekarzy, pacjentowi z niedoczynnością tarczycy, dana osoba ma wszelkie szanse na pełne życie. Z reguły w przypadku nieskomplikowanych gatunków terapia daje doskonałe wyniki. Objawy praktycznie znikają, poprawia się stan psychoemotoryczny pacjenta.
Należy zauważyć, że w większości przypadków, szczególnie w przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy, całkowite wyleczenie jest niemożliwe, a pacjent prawie całe życie musi zażywać leki. Jednak ich efekty uboczne są prawie niewidoczne, a efekt pozwala zapomnieć o chorobie i jej możliwych komplikacjach.
Nabyta forma ma duże szanse na całkowite wyleczenie. Ponieważ jest to najczęściej konsekwencja naruszenia tarczycy lub innych narządów, wówczas eliminując jedną z towarzyszących patologii, można osiągnąć i poprawić produkcję brakujących hormonów.