Wydalnicza urografia nerek: przewodzenie i przeciwwskazania

nerek wydalniczy urografii - diagnoza radiologiczne sposób moczu kanał, który opiera się na możliwości nerki wydzielają specyficzne czynniki kontrastujące wprowadzone do organizmu. W ten sposób lekarz otrzymuje obrazy narządów. Z reguły preparaty kontrastowe podaje się dożylnie w ciągu dwóch do trzech minut, a objętość substancji zależy od wagi osoby.

urografii umożliwia uzyskanie obrazów ciała, jak również miednicę nerek i kubki, a nawet pęcherza. Metoda ta jest uważana za najbardziej funkcjonalny, ponieważ wybór środka kontrastowego w nerek systemu miednicy może występować tylko wtedy, gdy zadowalającego nerek. Czasami urografia wydalnicza pozwala uzyskać jednoznaczny pogląd na temat każdego z parowanych narządów w porównaniu z innymi badaniami.

Pierwsze strzały są odbierane w ciągu ośmiu do dziesięciu minut po wejściu w ciało kontrastowego leku, a następnie w ciągu piętnastu do dwudziestu czterdziestu minut. Czas bezpośrednio koreluje z powstałym obrazem i dla celów diagnozy. Czasami

wodonercze w celu uzyskania obrazu kubki i nerki miednicy badania przeprowadza się w późniejszych etapach, po jednej - dwóch godzin po spożyciu środka kontrastowego. Dokonuje się tego również poprzez ciągłą urografię, polegającą na wielokrotnym podawaniu leku w ciągu dwudziestu do czterdziestu minut po pierwszej dawce.

główne zalety

diagnostyczny wydalniczy urografia pomaga uzyskać wyraźne zdjęcia pyelocaliceal systemu nerek w rozwoju wodonercza ponieważ środki kontrastowe zaczynają gromadzić się w zaawansowanych miednicy i kubki. Powtarzające się podawanie leku w objętości 10-15 ml jest uważane za bezpieczne.

Ostatnio coraz bardziej popularne podaniu środka kontrastowego dożylnie metodą kroplowego przez 10 - 15 minut w 200 - 250 ml roztworu o stężeniu danej substancji 25%.

To ważne! Pierwsze zdjęcie uzyskuje się godzinę po wprowadzeniu środka kontrastowego do ciała. Takie diagnostyka zapewnia pięknym wyraźne obrazy dróg moczowych, a nawet ze słabą czynnością nerek, zapobiegając potrzebę realizacji wstecznym pyelography. Równocześnie z uzyskaniem obrazu górnych dróg moczowych na urogramach, ich cienie stają się wyraźnie widoczne.

Obrazy są najlepiej przejawia się w ich pracy minutę później - pół roku po wprowadzeniu środka kontrastowego roztwór do ciała oraz jego przenikanie do krwiobiegu. Tak więc lek kontrastowy gromadzi się w miąższu nerki i nie zaczyna się uwalnianie przez kanały moczowe. Aby uzyskać jeszcze lepszy i lepszy obraz, wymagana jest dodatkowa tomografia.

Ogólnie urografia wydalnicza jest cenną metodą diagnostyczną.Daje to możliwość zrobienia zdjęć nerek i dróg moczowych, a także pozwala zorientować się w jakości ich funkcji.

Działania przygotowawcze przed badaniem

Wyjątkowa urografia: przygotowanie do egzaminu oznacza przestrzeganie pewnych zasad. Co do zasady, bezpośrednio przed realizacją wydalniczy urografii pacjent będzie musiał początkowo do oddawania krwi w celu ustalenia jej składu biochemicznego - tak wyklucza rozpoznania choroby nerek, gdy diagnoza jest zabronione postępowanie.

Kilka dni przed zorganizowaniem badania pacjent musi powstrzymać się od spożywania produktów wywołujących tworzenie się gazów. Nie jedz przez trzy godziny przed zabiegiem. Jeśli ekspert uzna to za konieczne, dzień wcześniej wyznacza pacjentowi środek przeczyszczający.

To ważne! Przed przeprowadzeniem urografii wydalniczej pacjent powinien poinformować lekarza o występowaniu reakcji alergicznych, o zażywanych lekach. Przed badaniem wymagane jest usunięcie metalowych przedmiotów z ciała. Powikłania

i przeciwwskazania do

wydalniczy badań diagnostycznych z nerkami ma szerokie odczyty i wykorzystywane praktycznie do wszelkich patologii urologicznych. Jednakże, podobnie jak inne metody, metoda ta charakteryzuje się przeciwwskazaniami. Należą upadku, wstrząsu, ciężkie uszkodzenie nerek, takie jak upośledzenie koncentracji i zdolność azototemiya, ciężkie choroby wątroby przejaw funkcjonalności, wysoką wrażliwość na czynniki jodu lub kontrastu.

W świetle tych ostatnich, przed wykonaniem diagnozy wymagany jest test tolerancji. Tak więc roztwór 1 ml wstrzykuje się do żyły w przeddzień badania. Jeśli nie ma reakcji, to z tym rozwiązaniem wykonuje się dalszą wydalniczą wydalność.Jeśli nie ma próbki, urografia składa się z dwóch etapów: początkowo około 2 ml roztworu wstrzykuje się do żyły - jeśli nie ma reakcji przez dwie minuty, podaje się pozostałą dawkę.

Podoba Ci się artykuł?Podziel się z przyjaciółmi i znajomymi: