Czym jest glikemia i jak niebezpieczna jest? Diagnoza choroby

Pojęcie glikemii jest jednym z najważniejszych pojęć w życiowej aktywności ludzkiego ciała. Słowo pochodzenia greckiego obejmuje dwa ważne pojęcia: "słodki" i "krew".Innymi słowy, glikemia to zawartość glukozy we krwi, najważniejsza zmienna w funkcjonowaniu żywych organizmów, którą można kontrolować i regulować.

Zwykle glikemia powinna wynosić od 3,3 do 5,5 mmol / l. W tym przypadku stabilność tego wskaźnika należy uznać za warunek wstępny, w przeciwnym razie mózg po prostu nie będzie w stanie prawidłowo funkcjonować.

obniżenie poziomu glukozy we krwi do poziomu lub wzrostu kluczowych może spowodować utratę przytomności, drgawki, w wyniku ostatecznej - śpiączki.

Metody regulacji glikemii

W organizmie glikemia podlega działaniu pewnych procesów fizjologicznych. Wahania stężenia glukozy we krwi po posiłku w górę występuje, gdy organizm absorbuje światło z węglowodanów spożywczych, czasem pęka ich skrobie. Obniżony poziom glukozy obserwuje się w następstwie katabolizmu, w szczególności z aktywnością fizyczną, podwyższoną temperaturą, silnym stresem.

W procesie utrzymywania stałego poziomu glikemii biorą udział hormony( insulina, adrenalina i inne).Objawy

patologia, w zależności od odchylenia glukozy w jednym lub drugim kierunku, badacze zidentyfikowali dwa warunki:

1. hipoglikemii
2. hiperglikemia.

Są to stany, które występują, gdy poziom glukozy we krwi spada i rośnie. Ponieważ przyczyny tych stanów są całkowicie odwrotne, objawy glikemii również są znacząco różne.

Hipoglikemia występuje u zdrowych ludzi poprzez przestrzeganie zbyt rygorystycznych diet, przy silnym wysiłku fizycznym. Pacjenci z cukrzycą mogą wystąpić z nieprawidłowo dobraną dawką insuliny. Hipoglikemię charakteryzuje stan głodu, nudności i wymiotów, ogólne osłabienie. Występuje arytmia, zwiększone podniecenie, zawroty głowy i słaba koordynacja. W przypadku braku wykwalifikowanej opieki stan może ulec pogorszeniu, w tym omdlenia i śpiączki.

Hiperglikemia występuje u pacjentów z cukrzycą.Ostry stan hiperglikemiczny jest bezpośrednim wskaźnikiem, jeśli nie faktycznie cukrzycą, a następnie predyspozycją do niego. Wśród objawów są silne pragnienie, wielomocz, zmęczenie, swędzenie skóry.

Pacjenci z cukrzycą również mają glikemię poposiłkową, stan, w którym po posiłku poziom glukozy jest wyższy niż 10 mmol / l.

Jak diagnozuje się glikemię?

Istnieją dwa sposoby klinicznego określenia glikemii: glikemia na czczo i tekst na tolerancję glukozy.

Pierwszy sposób, stężenie glukozy, jest najbardziej powszechna i obejmuje pomiar stężenia glukozy we krwi po ośmiu godzinach postu. Poziom granicy tego wskaźnika wynosi 6,2 mmol / l.

W ostatnich latach często stosuje się takie określenie, jak naruszenie glikemii na czczo. Pod nim zwykle oznacza stan, gdy poziom cukru we krwi na czczo wynosi od 5,6 do 6,2 mmol / l. Ale kilka godzin po roztworze glukozy w organizmie wzrasta do 7,7 mmol / l. Taki wynik uważany jest za alarmujący i uważany za czynnik prawdopodobny w późniejszym rozwoju cukrzycy. Jednak nie zawsze oznacza to naruszenie glikemii na czczo.

Należy pamiętać, że za wydawanie dokładnej diagnozy i potwierdzenie prognoz, trzeba mieć co najmniej dwa wskaźniki poziomu cukru we krwi, korzystnie przeprowadza się w różnych dniach, aby uniknąć błędów sytuacyjnych. Przeprowadzając to badanie, niezwykle ważne jest powstrzymanie się od przyjmowania leków wpływających na tło hormonalne, ponieważ mogą one wpływać na wynik analizy.

Jeśli wynik oznaczania poziomu glukozy we krwi na czczo nie ma wpływu wszelkich obcych czynników, jest wyjaśnienie stanu organizmu ważne jest, aby dalej studiować: test tolerancji na cukier.

Analizę przeprowadza się dokładnie w tych sytuacjach, gdy nie ma istotnej przyczyny do rozpoznania cukrzycy, ale wyniki glikemii na czczo wykazują nieprawidłowy poziom. Test przeprowadza się w następujący sposób: krew pobiera się na pusty żołądek, następnie pacjent wypala 75 gramów glukozy rozpuszczonej w niewielkiej ilości wody. Po dwóch godzinach pobiera się ostateczną próbkę krwi, która będzie wskaźnikiem dynamiki. Wskaźnik do 7,8 mmol / l wykazuje normę, od 7,8 do 10,3 mmol / l wskazuje na naruszenie cukru, a nadmiar tej liczby jest bezpośrednim objawem cukrzycy.