Rak objawów macicy

Rak macicy to wzrost komórek nowotworowych w macicy. W ostatnich latach, w sposób ciągły i równomierny wzrost częstości występowania raka macicy i drugą trzecią wszystkich przypadków raka u kobiet, na drugim raka piersi i raka jajnika. Pomimo istniejącej opinię o powolnym charakter wzrostu i rozprzestrzeniania się raka endometrium, śmiertelność z powodu tej choroby jest nadal bardzo istotne.

termin rak macicy często używane zamiast określenia „rak endometrium”, ponieważ nowotwór macicy najczęściej rozwija się w błonie śluzowej macicy - tkanki wykładziny macicy. Guzy nowotworowe mogą się rozwijać w ściany mięśniowej macicy( mięsak macicy), mimo że jest stosunkowo rzadko.

Rak macicy jest najczęstszym rakiem miednicy żeńskiej narządów płciowych;najczęściej dotyka kobiety w okresie po menopauzie, w wieku od 50 do 70 lat. Młodsze kobiety, których jajniki produkują estrogen, ale nie owulacja, jak również kobiety z PCOS są również narażone na rozwój raka macicy. Rak macicy zwykle rozwija się i rozprzestrzenia powoli;jest wyleczony we wczesnym wykryciu i leczeniu.

• Przyczyna raka macicy jest nieznana.

• otyłość, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, rozrost śluzówki macicy, endometriozie, polipy, zespół policystycznych jajników i późne menopauzie z ciężkiego krwawienia związanego ze zwiększonym ryzyku raka macicy.

• Długotrwałe stosowanie estrogenowej terapii zastępczej( bez czynnika progesteronu) u kobiet w okresie pomenopauzalnym jest związane z większym prawdopodobieństwem zachorowania na raka macicy.

• Tamoksyfen, lek stosowany w leczeniu raka piersi, zwiększa ryzyko raka macicy.

• Rak macicy występuje częściej u kobiet z małymi dziećmi lub bez nich;jest mniej powszechny u tych, którzy stosowali doustne środki antykoncepcyjne.

Wzrost wskaźnika wykrycia raka macicy w organizmie występuje głównie w krajach o wysokim ekonomicznym standardzie życia.

zwiększona częstość występowania raka macicy, wiele powiązanych ze wzrostem materialnych warunków życia, zmiany w zasadach żywności( wzrost wykorzystania mięsa i tłuszczów zwierzęcych), szeroka niekontrolowane stosowanie środków antykoncepcyjnych i leków hormonalnej natury. Inni widzą przyczynę wzrostu ogólnej długości życia kobiet.

wysokiej obserwowanej w grupach podwyższonego ryzyka, które obejmują kobiety z towarzyszącym endokrynologiczne i choroby metaboliczne zaburzenia czynności jajników.

Kobiety młody wiek ryzyko raka endometrium związanej z wcześniejszym patologii narządów: mięśniak macicy w 1.6-8%;endometrium polipowatość - 5.3-25%;dysfunkcja na tle policystycznych jajników - 25%;różne formy przerostu endometrium - 81,3%.

• Krwawienie z pochwy po menopauzie.

• Obfite stałe lub niezwykłe( wodniste lub z krwi) wydzieliny z pochwy.

• Ból w dolnej części brzucha i utrata masy ciała z ciężkim rozwojem choroby.

• Główną metodą zakończeniu leczenia macicy( chirurgiczne usunięcie macicy).Jajowody i jajniki, górną częścią pochwy i sąsiednich węzłów chłonnych można również usunąć w zależności od stopnia rozprzestrzeniania nowotworów.

• nowotworów we wczesnym stadium( nieinwazyjne komórek rakowych normalny wygląd) mogą być leczone przy użyciu macicę bez usuwania sąsiadujących narządów.

• Jeśli rak Uważa się, że przemieszczane poza wczesnym etapie, radioterapię( zewnętrznego i wewnętrznego naświetlania) mogą być stosowane jako dodatek do operacji;napromienianie wewnętrznej kulek radioaktywnych wprowadzony do nowotworu, albo są umieszczone obok niego w ciągu 48-72 godzin w jednej sesji.

• Progestogen można stosować w leczeniu raka macicy;Chemioterapia jest w większości przypadków nieskuteczna.

Metody leczenia raka macicy w ciągu ostatnich 2 dekad uległy znaczącym zmianom. Sytuacja ta jest w dużej mierze ze względu na ewolucję poglądów na temat właściwości biologicznych i promieniowrażliwość nowotworów złośliwych trzonu macicy, pogłębianie zrozumienia cech patogenezy i rola układu podwzgórze-przysadka w rozwoju i klinicznych objawów choroby, a także rozszerzanie wiedzy o naturze limfatycznego przerzutów nowotworów endometrium. Uznaje się, że z wiodących i są połączone terapie chirurgiczne.

najbardziej znaczącym osiągnięciem w dziedzinie leczenia chirurgicznego chorych na raka trzonu macicy jest uzasadnienie zróżnicowanych wskazań do stosowania trzech rodzajów interwencji chirurgicznej. Zastosowanie zaawansowanej histerektomii pozwoliło na poprawę 5-letnich wyników leczenia chorych na raka macicy o 12%.Tak więc ważną rolę w zwiększaniu skuteczności leczenia właściwie należy do komponentu chirurgicznej.

Opinions lekarze są zgodni, mówiąc, że priorytetem jest dla kombinowanej metody leczenia, zapewnia dość dużą wydajnością 5-letnia przeżywalność pacjentów.

Powszechne stosowanie radioterapii jest celem czynnik wymaga poprawy istniejących i rozwoju nowych metod ekspozycji na promieniowanie.

Radioterapia jako element łączonego leczenia pacjentów z rakiem macicy. Dane literaturowe na temat roli składnika promieniowego w złożonym i złożonym leczeniu pacjentów z rakiem macicy są wysoce kontrowersyjne. Wielu badaczy z zastosowaniem terapii przedoperacyjnej jamy ciała gamma.

Po napromieniowaniu przedoperacyjne wskazują następujące wyniki: 1.

osiągnąć utratę lub zmniejszenie żywotności komórek nowotworowych, w celu zapewnienia operacji w ablastics warunkach;

2. zmniejszenie wielkości guza, umożliwić leczenie chirurgiczne w przypadkach, gdy lokalny rozprzestrzenianie się raka nie pozwala na przeprowadzenie operacji w I etapie leczenia. W niektórych badaniach

koła przedoperacyjnych oznaczeń dla promieniowania wewnątrz cavitary ograniczonych obserwacji, w którym istnieje wzrost lub spadek macicy zróżnicowania histologicznego guza, jak również II i III fazie. W wielu innych klinikach, w których używany jest przedoperacyjną napromieniania jej zwolennicy wskazują następujące zalety: 1.. .

korzystnie od radiobiologicznych pozycji, to znaczy poddaje się skutków nowotworu z nienaruszoną unaczynienia.

2. Redukcja przeszczepów komórek nowotworowych, a zatem istnieje niebezpieczeństwo śródoperacyjnej rozpowszechniania.

3. zmniejszone ryzyko powikłań promieniowy bok przylegający do narządów macicy.

zauważyć małą, ale wyraźne polepszenie wyników leczenia w porównaniu z macicy bez uprzedniego gamma-terapię.Jednak w niektórych szpitalach, wniosek ten nie został potwierdzony. I słusznie zauważyłem, że ekspozycja na promieniowanie jest skierowana tylko na guz pierwotny, który nadal będzie usuwany. Pytanie odnośnie do węzłów chłonnych jest w tym przypadku otwarte. Jednak ich usuwanie lub napromienianie odgrywa ważną rolę w leczeniu raka macicy.

Niektórzy badacze uważają, że kiedy napromienianie przedoperacyjne:

1. zmniejsza możliwość indywidualizacji taktyki medycznych;

2. «rozmazany” morfologiczny wygląd guza, co powoduje trudności w określeniu stopnia histologicznego zróżnicowania i głębokości inwazji;

3. Operacja jest wykonywana w najgorszych warunkach( w tkankach napromieniowanych), co prowadzi do zwiększenia częstości występowania powikłań pooperacyjnych.

Według innych autorów, przedoperacyjnego napromieniania chorych na raka endometrium powoduje nadmierne standaryzacji programu leczenia, często prowadząc do jego agresywność, o którym mowa w literaturze angielskiej «uporczywego leczenia» koncepcji.

znany również prac na badania przedoperacyjnego EBRT oczywiście w tradycyjnym trybie frakcjonowania z całkowitej dawki 30-40Gr do punktu B. Głównym celem takiego uderzenia rozpoznawane zmniejszenia możliwości rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych poprzez naświetlanie regionalnego układu limfatycznego. Niektórzy autorzy uważają, że konieczne jest przeprowadzenie kursu połączonego radioterapii przed operacją.

Zakresy stosowane do przedoperacyjnego napromieniania dawek wahają się od 30 do 60 Gy przy długotrwałych dawkach i 20-30 Gy z intensywnie skoncentrowanymi kursami.

Jednak u pacjentów po zakończeniu radioterapii, późniejsze badanie histologiczne usuniętej macicy ujawniło pozostałości komórek nowotworowych. Na przykład, komórki nowotworowe występują u 67% pacjentów, działającej po przedoperacyjnej radioterapii i dobrze zróżnicowany gruczolakorak zostały wykryte w 46%, umiarkowanie zróżnicowanego - 80% i słabo zróżnicowanego - 89%.Wiele badań wskazuje, że szczątki guza stwierdzono u 47% pacjentów operowanych po zakończeniu radioterapii.

W związku z tym opinie autorów na temat możliwej pozytywnej roli napromieniania przedoperacyjnego wydają się niejednoznaczne. Wszystko to potwierdza potrzebę dalszej poprawy składowej radialnej skojarzonego leczenia raka macicy.

W leczeniu skojarzonym pacjentów z rakiem ciała macicy często stosuje się napromienianie pooperacyjne.

Gdy pooperacyjne napromienianie szukać:

1. przyczynę śmierci komórek nowotworowych pozostałych nieusunięty podczas zabiegu, aby zapobiec rozwojowi wznowy;

2. w przypadku celowo nie-radykalnej interwencji, zapewniają tłumienie wzrostu nieusuwalnej części guza;

3. Osiągnięcie śmierci komórek nowotworowych w obszarach regionalnych przerzutów. Gdy

przerzutów regionalnych węzłów chłonnych użyciu pooperacyjnego napromieniania z powodu niezdolności do całkowitego wykonania rodnik węzłów chłonnych i ewidencjonowania śródoperacyjnej rozpowszechniania się komórek nowotworowych po operacji nabywania dużą siłę wzrostu. W tym przypadku wyznaczenie pooperacyjnego zdalnego napromieniania jest obowiązkowe. Jednak możliwość leczenia regionalnych przerzutów przy użyciu istniejących metod radioterapii jest wątpliwa. Biorąc pod uwagę, pokonanie regionalnych węzłów chłonnych zmniejsza pięcioletni wskaźnik przeżycia pacjentów do 20-30%.

Ocena roli "zapobiegawczej" radioterapii w zapobieganiu nawrotom regionalnym raka jest również trudnym zadaniem. Pojawia się obraz niepewności naszej wiedzy o możliwej pozytywnej roli prewencyjnego naświetlania niewątpliwie niedotkniętych węzłów chłonnych. Wydaje się, że pomimo zakorzenionych tradycji połączonego leczenia pacjentów z rakiem macicy, wskazania do odległego radioterapii pooperacyjnej wymagają gruntownej ponownej oceny. Jest to uzasadnione, między innymi z faktu, że jest często obserwowane u chorych na raka trzonu macicy stopni Otyłość II-III stwarza trudności technologiczne podczas teleterapia.

mimo licznej liczby referatów zajmujących się różnymi aspektami skojarzonego leczenia chorych na raka trzonu macicy, badania na temat roli radioterapii, uważamy, że zbyt mało uwagi. Konieczne są dalsze badania prospektywne w tym kierunku. Jednocześnie należy zauważyć, że przy planowaniu takich badań powstają złożone problemy deontologiczne. Na przykład planowana odmowa przeprowadzenia zdalnego radioterapii pooperacyjnej u pacjentów z chorobą stopnia III, u których ryzyko nawrotu i przerzutów jest bardzo wysokie.

Jednym ze sposobów oceny roli radioterapii pooperacyjnej w leczeniu złożonym i złożonym jest porównanie skuteczności leczenia w materiale retrospektywnym w zależności od szeregu czynników prognostycznych charakteryzujących cechy organizmu i guza. Ta ścieżka nie jest jednak pozbawiona wad, ponieważ trudno jest stworzyć porównywalne grupy pacjentów. Ponadto, w pewnych sytuacjach klinicznych, ze względu na ścisłe regulacje pooperacyjnego napromieniania, takich jak przerzutów regionalnych węzłów chłonnych, w celu wytworzenia grupy kontrolnej niemal niemożliwe.

W prawdziwej praktyce klinicznej zagadnienie mianowania radioterapii pooperacyjnej rozwiązuje się właśnie na podstawie oceny zestawu kryteriów prognostycznych. Wśród najważniejszych cech charakterystycznych lokalnego regionów rozprzestrzeniania nowotworu, to struktura histologiczna( stopień zróżnicowania), głębokość inwazji na mięśniówkę macicy, stadium choroby, udział proces regionalnych węzłów chłonnych, przemywanie cytologia danych w jamie brzusznej. Uwzględnienie czynników prognostycznych pozwala logicznie uzasadnić potrzebę radioterapii pooperacyjnej. Jednak należy zauważyć, że tradycyjne zastosowanie bardziej agresywnych programów leczenia dla pacjentów z kompleksem niekorzystnych wskaźników rokowniczych nie zawsze prowadzi do sukcesu w leczeniu: wpływie cech charakteryzujących cechy guza, gdyż neguje działanie czynników terapeutycznych. Odmowa przeprowadzenia zdalnego radioterapii pooperacyjnej u pacjentów z korzystnymi wskaźnikami prognostycznymi jest możliwa bez poświęcania przeżycia.

Jak wynika z literatury, kwestia roli i wskazań do napromieniania pooperacyjnego pozostaje kontrowersyjna. Prawidłowe wartości analizy pooperacyjnych radioterapii i w opisie oznaczeń dotyczących jej zachowania jest możliwe tylko w wyniku dalszych badaniach prospektywnych i wstecznym wielowariantowej analizy materiału, ze względu na złożoność i niejednoznaczność wpływu różnych czynników prognostycznych.

Radioterapia jako niezależna metoda leczenia pacjentów z rakiem macicy. Radioterapia stosowana jest jako radykalnego leczenia pacjentów z rozpoznaniem raka trzonu macicy i przeciwwskazania somatycznych w chirurgii, a także w nieoperacyjnych nowotworów występowania. Należy jednak zauważyć, że wyniki leczenia radiacyjnego są znacznie gorsze od połączonych wskaźników.

Wyniki radykalnej radioterapii są bardzo niejednoznaczne, stanowiące u pacjentów z rakiem ciała macicy pierwszego stadium klinicznego na FIGO 57,1- 85,7%;II - 53,1- 76,5%;III - 37,5-44,5%;IV - 24,9%.

W związku z raczej niskimi wynikami leczenia niewątpliwe jest uwzględnienie struktury niepowodzenia radioterapii. W tym celu przeanalizowaliśmy dane zbiorcze dotyczące 880 pacjentów z rakiem macicy.

Nawroty w strefie napromieniania rozwinęły się u 23,8% pacjentów, odległe przerzuty - w 15,2%.Analiza tabeli 5 pozwala dojść do wniosku, że główny ciężar właściwy w strukturze uszkodzeń zajmują nawroty w obszarze guza pierwotnego i stref przerzutów regionalnych. Oznacza to, że jedna z rzeczywistych sposobów zwiększenia skuteczności radioterapii raka endometrium jest poprawa wewnątrz jam ciała technik napromieniania w oparciu o szerokie wykorzystanie nowoczesnego sprzętu do radioterapii.

Radioterapia wewnątrzszczepowa. Wdrażanie promieniowania wewnątrzkomórkowego wiąże się z pewnymi trudnościami. Jest to spowodowane względnie niską wrażliwością na promieniowanie nowotworu i koniecznością stosowania wysokich dawek promieniowania jonizującego w związku z tym.

Podobny problem komplikuje fakt, że doprowadzenie dość wysokich dawek do głównego ogniska ogranicza się do tolerancji otaczających zdrowych tkanek lub narządów.

Wartość wartości dawki jest szeroko dyskutowana w literaturze specjalistycznej. W wielu pracach ta okoliczność została udowodniona z wielkim przekonaniem. W szczególności, chodzi o nieskuteczności radioterapii w dawkach awarii już naruszone w tych latach, kiedy technika ta belka nie dostarczył niezbędnych poziomów dawkowania w narządach i ciemieniowej części miednicy. Wyniki leczenia zależą od wielkości całkowitej dawki ogniskowej. A najbardziej optymalnym poziomem jest dawka rzędu 50-70 Gy, stworzona na poziomie surowiczej pokrywy macicy. Ogólnie większość autorów uważa, że ​​efekt terapeutyczny jest bezpośrednio zależny od wielkości dawki. Jednak kwestia wymaganych dawek ładunków pozostaje nierozwiązana.

Głównym zadaniem napromieniania wewnątrznaczyniowego jest stworzenie jednolitego rozkładu dawki w całej objętości dotkniętego narządu. W tym celu zaproponowano różne opcje umieszczania źródeł promieniotwórczych w jamie macicy.

przez liniowego umieszczenia najstarszych źródeł i proste, że nie stracił swoje znaczenie w dzisiejszych czasach. Sposób polega na tym, że wnęka macicy do spodzie wprowadza kilka źródeł linii umieszczonej w specjalnym metalu lub gumy radiofory. Stosowanie leków określonej długości jamy macicy jest wybierany na podstawie którego długość wszystkich aktywnych źródeł.Realizacja tych programów leczenia przewiduje 4-5 sesjach trwających 24-48 godzin ekspozycji na zsumowaniu guza pierwotnego do całkowitej dawki rzędu 60-80 Gy. Jednak metoda ta, o czym świadczą liczne publikacje, nie dostarcza jedną z podstawowych zasad komo- napromieniowania - równomierność rozkładu energii w guzie. To wyjaśnia raczej skromne wyniki leczenia przy użyciu tej metody. Uważa się, że w tych przypadkach, w dolnej rury i macicy kątów nie osiągnie niezbędną dawkę).Opisana technika może być użyta tylko pacjentów o normalnym długości jamy macicy i umiejscowienia guza w dolnym segmencie lub szyjki macicy.

W celu usunięcia wspomnianych wad zaproponowano E i w kształcie litery U do nanoszenia. Takie ułożenie źródeł tworzy dość jednolite pole dawki we wszystkich częściach macicy. Jednakże, ich rozmieszczenie nie zawsze jest możliwe w macicy ze względu na fakt, że wgłębienie jest często silnie odkształconej z powodu wzrostu guza.

najbardziej udany decyzja dotycząca optymalnego rozmieszczenia źródeł, znacznie poprawić wyniki 5-letniej kuracji było „mocno metoda wypełnienia” proponowane przez J. Heyman w 1930 roku. Sposób polega na tym, że w jamie macicy, w zależności od objętości podawanych 10-20 specjalne fiolki zawierające od 8 pl Ra. W celu standaryzacji warunków naświetlania autora zaproponowane podawać możliwie tę samą ilość leku, a także w celu osiągnięcia efektu wypełnionych ampułek rA inwestowania dodatkowych filtrów o różnych średnicach, liczba i rozmiar, który jest uzależniony od objętości jamy macicy. Zaokrąglony kształt źródła promieniowania i ich autonomia w stosunku do siebie, aby zapewnić dostateczną ruchliwość i elastyczność, co w całości do kształtu jamy macicy. Ta technika zapewnia jednorodny efekt promieniowania na guzie pierwotnym. Częstotliwość 5 lat współczynnik przeżycia w tym przypadku 69,9% w porównaniu z 45% w grupie pacjentów leczonych za pomocą aplikatorów liniowych.

Pomimo zalet sposobu wypełniania mocno, że proces pozostaje zasadniczo pracochłonne, tak że konieczne było wprowadzenie do jamy macicy każdego źródła indywidualnie. W 1952 r. Opracowana wcześniej technika została znacznie zmodyfikowana. Zaproponowano źródła specjalnie zaprojektowane do umieszczenia wewnątrz macicy. Preparaty postać zgrubienia od 3 do 6 mm z otworem w środku. Ta uproszczona konstrukcja urządzenia leki źródła pośrednictwa wewnątrzmacicznego jak stało się to możliwe, aby zebrać wymaganą liczbę aktywnych leków w połączeniu z nieaktywnych na jednym wątku w czasie i trzymać je w macicy przez rurkę, instytucja przez kanał szyjki macicy.

sesji jamy ciała naświetlanie prowadzi się raz w tygodniu, a w dalszym ciągu 45 godzin, w którym dawka ogniskowej osiąga 15-20 Gy. Dla 4-5 aplikacji dawka wynosi 80-100 Gy. Skuteczność takich technik napromieniania komo- zauważyć przez wielu autorów. Analiza

opublikowane badania mają na fakt, że metoda J. Heymanem umożliwia uzyskanie optymalnego rozkładu pierwotnego guza oraz wzmacnia skuteczność radioterapii średnio o 20-30% w porównaniu z zastosowaniem preparatów liniowych.

Jednak radioterapia wykorzystująca źródła sferyczne wiąże się z pewnymi trudnościami. Do głównych z nich należą zagadnienia dozymetrii, które wciąż są dalekie od doskonałości. W związku z tym nadal dawki wiele publikacji, owijając się kosztem komo- napromieniania jest, że w miligramorównoważników na godzinę, a nie w kategoriach wchłoniętej dawki. Wystąpiły trudności techniczne źródeł podawania, prawidłowe umieszczenie i zamocowanie leków guza prawdopodobieństwo ich przemieszczenia podczas obróbki i w związku z tym, że nie można utworzyć pole dawki dla stałej, a także złożoność systemu, aby zapewnić skuteczną ochronę personelu w różnych etapach pracy.

Obecnie jedną z głównych metod wewnątrzkomo-rowej terapii gamma jest metoda "po naładowaniu" wykorzystująca źródła wysokiej aktywności oparte na radionuklidach 60 Co;127 Cs;192 lr. Wykorzystanie specjalnego sprzętu do napromienienia raka macicy organizmu, który zapewnia automatyczne zaopatrzenie i ekstrakcję źródeł, jest radykalnie nowym zjawiskiem w radioterapii. Możliwość kierunkowego unieruchamiania źródeł promieniowania przyczynia się do powstawania ściśle zlokalizowanych pól dawki w guzie pierwotnym o stałych parametrach, co stwarza rzeczywiste warunki do monitorowania dozymetrycznego. Ponadto, niewątpliwymi zaletami tej metody są skrócenie czasu trwania sesji napromieniania, możliwość odpowiedniej analgezji, a także zmniejszenie zagrożenia radiologicznego dla personelu medycznego.

Badania ostatnich lat odzwierciedlają powszechne stosowanie źródeł wysokiej aktywności w radioterapii pacjentów z rakiem macicy. Napromienienie wewnątrzkomorowe przeprowadzono stosując dawki pojedynczej ogniskowej 10 Gy 1 raz na tydzień.W przerwach między sesjami napromieniowywania wewnątrzkomorowego przeprowadzono mobilne lub statyczne zdalne napromienianie regionalnych przerzutów. Całkowite dawki ogniskowe w skojarzonej radioterapii wynosiły 70-75 Gy w punkcie A i 70-75 Gy w punkcie A oraz 40-45 Gy w punkcie B.W tym samym czasie 3-letnia przeżywalność wyniosła 80%.

serii badań, w których wyniki uzyskane są zachęcające bezpośredniego leczenia pacjentów z zastosowaniem raka macicy należy podkreślić, że zastosowanie Doświadczenie wewnętrznych źródeł wysokiej aktywności, małe, wymaga gromadzenia i syntezę kliniczne dane doskonałości technik metodologicznych. Ponadto istnieje wiele nierozwiązanych problemów związanych z ilością zaabsorbowanej dawki, wymaganą liczbą frakcji i czasem napromieniania.

Szczególnie interesujące jest badanie dozymetrycznego wspomagania wewnątrznaczyniowej terapii gamma za pomocą źródeł o wysokiej aktywności. Stworzenie skutecznego pola dawki, szczególnie w powiększonej jamie macicy, jest sporym wyzwaniem. W celu poprawienia rozkładu przestrzennego dawki, biorąc pod urządzenia Wiązania konto projektowania AGAT i AGAT w OT V.A.Titovoy( 1981-1983) opracowali metodę z wielu komo- napromieniowania, co pozwala na uzyskanie niezbędnej wzrost aktywności dawki promieniowania w górnej części macicy. U większości chorych na raka macicy można zrealizować trzy główne pozycje endostatu: linię prostą i dwie boczne. Napromieniowanie napylaniem, jak nam się wydaje, ma pewne zalety w stosunku do zastosowania trójkanałowego endostatu. Pośród tych zalet jest przede wszystkim możliwość równoczesnego podawania kilku źródeł do endostatu położonego w pozycji bocznej wzdłuż ściany macicy. Wprowadzenie jednego endostatu wymaga mniejszej ekspansji kanału szyjki macicy, a zatem mniej traumatycznego.

wykorzystuje do zabiegów jamy ciała nowe urządzenie domowe AGAT-VU sposób zwiększa promień zapewnia powstawanie skutecznej zakresie dawek praktycznie bez fizjologicznych granicach. Pierwszym doświadczeniem klinicznego zastosowania uniwersalnej aparatury w leczeniu 70 pacjentów z rakiem macicy jest zachęcające. Jednak liczne nierozwiązane pytania kliniczne i dozymetryczne, brak znaczących grup pacjentów o długich drogach wymagają dalszych badań naukowych.

Możliwości, ograniczenia i ograniczenia zdalnego napromieniania chorych na raka macicy. Niezbędnym elementem do wdrożenia radioterapii jest terapia zdalna. Biorąc pod uwagę postęp radioterapii, metodologia terapii na odległość uległa pewnym zmianom. Tradycyjne postacie zapewniają napromienianie dwóch przeciwległych obszarach rozmiar 15-16x15-20 cm2 zespół rozszczepiania lub ekspozycji technika jednorazowa chetyrehpolnuyu 1,8-2 frakcji Gy całkowitej dawce 40-50 Gy.

przeprowadza się za pomocą bloków rozdzielających, osłaniając region pęcherza moczowego i odbytnicy, do pochłania dawkach bocznych części miednicy 40-50 Gy.ekspozycji przez pole statyczne przeciwległe tworzenia maksymalnej dawki podskórnego tłuszczu posiada swoje ograniczenia, takie jak brak możliwości podjęcia akcji wchłoniętej dawki potrzebne, szczególnie u kobiet z ciężkiej otyłości. Realizacja tych programów często prowadzi do rozwoju powikłań popromiennych sąsiadujących narządów macicy, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku z obniżoną tolerancją na promieniowanie.

W ciągu ostatniej dekady, praktyki krajowe i zagraniczne w leczeniu nowotworów ginekologicznych jest szeroko stosowany hamowanie i elektronicznych promieniowania akceleratory liniowe i betatron z energią 6-45 MeV.Naświetlanie przeprowadza się w sposób statyczny, 2 pola lub pól przeciwstawnych powstawania osnowy w ścisłej zależności od topografii pojedynczego obszaru napromieniowanych. Na promieniowanie o dużej energii ma wyraźny niski zdolność przenikania i odprowadzanie na zewnątrz użytecznego belki, jest uważane za korzystne w chorych hypersthenic zasadniczej.

Zastosowanie promieniowania wysokoenergetycznego w trybie wieloprędkości jest również obiecujące. Metoda ta pozwala na rozszerzenie wskazania kliniczne radioterapia zewnętrzna u pacjentów z miejscowo zaawansowanym nowotworem i istotnymi zaburzeniami metabolizmu lipidowego, a w celu zmniejszenia częstości występowania i nasilenia napromienianie z sąsiadujących narządów ze względu na równomierny rozkład dawki w guza, zmniejszenie jedno- i integralnych zaabsorbowana dawka w normalnychnarządy i tkanki.

Jednym z obiecujących sposobów poprawy skuteczności radioterapii u chorych na raka trzonu macicy jest zastosowanie zdalnego promieniowania telefonii komórkowej, pozwalając skoncentrować maksymalną dawkę na danej głębokości z gwałtownym spadkiem w swojej drugiej płycie poza guza ostrości.

Należy zauważyć, że konieczność stosowania zewnętrznych radioterapii u pacjentów chorych na raka trzonu macicy pozostaje kontrowersyjny. Większość autorów uważa, że ​​konieczne jest uzupełnienie napromieniania wewnątrznaczyniowego odległym, uzasadniając to poprzez poprawę wyników leczenia pacjentów.

Ponadto, konieczne jest planowanie i realizacja zewnętrznej radioterapii rozważyć poszczególne cechy chorych na raka trzonu macicy( zaawansowany wiek, obecność jednoczesnego endokrynologicznych i chorób metabolicznych, chorób układu sercowo-naczyniowego, zmniejszenie tolerancji otaczających tkanek i narządów).Dlatego metodologia zdalnego napromieniowania wymaga starannej korekty.

Hormonalna terapia w radioterapii pacjentów z rakiem macicy. Mówiąc o skuteczności łącznego promieniowania i leczenia raka endometrium, nie możemy zapominać, że ten guz związane z hormonami. Większość specjalistów uważa zatem za celowe stosowanie terminu "leczenie złożone".

W ostatniej dekadzie, terapia hormonalna jest z powodzeniem stosowany w połączeniu z chirurgii, radioterapii, a także oddzielnej metody w typowych form choroby.

ustalono, że syntetyczne progestageny spowodować zmniejszenie aktywności proliferacyjnej i niszczenia nowotworu endometrium i mogą utrudnić rozwój okultystycznych przerzutów nowotworu poza obszarem chirurgiczne i radioterapia

doświadczenie obserwacji klinicznej pozwala nam rozważyć adiuwant terapia hormonalna nie jest tak „efektów komplementarnych”, a jako metodęterapia patogenetyczna, przyczyniająca się do sytuacji odpowiedniego postępowania, znacznie poprawia wyniki chirurgiczne i łączoneIstnieje spora liczba publikacji, które świadczą o skuteczności stosowania progestagenów w skojarzonym leczeniu

.W badaniu, VA Titova i współautorzy.(1988) donoszą o zastosowaniu w połączeniu z hormonami radioterapii u pacjentów z guzami działać.Ważne, aby określić autorom na radiomodifying efekty progestagenów, które z pewnością powinny być zachętą do dalszych badań.

zastosowania terapii hormonalnej adiuwant prowadzi do remisji, w 30-35% przypadków, w tym zastosowania progesteronu - 56%;MAP - 35-37%, a przemysł obronny - 18-33%.

pewne hormony postęp raka śluzówki macicy z powodu zastosowania równi z progestagenów charakter antyestrogenowe związki syntetyzowane w oparciu o cząsteczkę stilbenu( enklomifen, kpomifen cytrynian tamoksyfenu nafoksil).Skuteczność kliniczna tamoksyfenu i kombinacja progesteronu przewidziano Sekiya i S. H. Tokamizawa( 1976), które wykazały ich działanie synergistyczne na komórki gruczolakoraka in vitro. Cechą tamoksyfenu jest jego konserwacja, a także działanie antyestrogenne i niektóre właściwości ekstrogenne. Najważniejszym z nich jest zdolność do zwiększenia syntezę receptorów progesteronu i mają specyficzne działanie na niektóre estrogenowego docelowej tkance układu rozrodczego.

Efekt regresji nowotworu obserwowano 5 razy częściej z wysoce zróżnicowanymi guzami niż z gruczolakorakiem o zmniejszonym stopniu dojrzałości. Wynika to z obecności wyraźnego związku między różnicowaniem komórek a zawartością receptorów w guzie.

będzie miejscem dodać, że długotrwałe stosowanie hormonów nie powoduje poważne skutki uboczne, a nawet zdolność do zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, co prowadzi do poprawy ogólnego stanu zdrowia, apetytu i przyrostu masy ciała.

Jak widać, szczególnie ważna jest możliwość zwiększenia skuteczności leczenia pacjentów z rakiem jamy macicy za pomocą terapii hormonalnej. Jednocześnie niewielka liczba takich prac utrudnia wyjaśnienie roli efektów hormonalnych w złożonej terapii. Służyło to jako zachęta do naszych badań.

Związki elektroakceptorowe jako modyfikatory ekspozycji na promieniowanie. Jednym z najbardziej obiecujących sposobów zwiększenia skuteczności leczenia promieniowaniem nowotworów złośliwych jest stosowanie leków radiomodifying selektywnie uwrażliwiania komórek na promieniowanie niedotlenienia.

Dane eksperymentalne pokazują, że wrażliwość na promieniowanie hipoksycznej frakcji komórek jest 3 razy mniejsza niż normalnie natlenionej.

W celu przezwyciężenia odporności na hipoksję subpopulacji komórek zaproponowano szereg metod i środków. Wśród nich najbardziej obiecujące było zastosowanie związków odciągających elektrony( EAS), które od wielu lat są szeroko badane w eksperymencie i klinice. Za granicą przeprowadzono fazy I-II badań klinicznych EAS.Badania te dotyczą głównie misonidazolu. W byłym ZSRR najczęściej stosowano metronidazol( M3) w ramach ogólnounijnego programu "Modyfikator".

Badania wyraźnie wskazują, że EAS może być z powodzeniem zastosowane w trzech obszarach:

1. Jak uwrażliwiających na niedotlenionych komórek nowotworowych zawierających komórki niedotlenienia;

2. jako chemosensybilizatory, które zwiększają skuteczność działania na guzy niektórych leków chemioterapeutycznych;

3. jako związki, które bez naświetlania i bez chemioterapii mają cytotoksyczność, powodując sam śmierć komórek.

radiobiologiczne eksperymenty wskazują, że EAS sensybilizator jest bezpośrednio proporcjonalne do stężenia leku w guzie i w efekcie wartości progowej, tj. E. nie jest widoczny przy stężeniu mniejszym niż 120-150 g na 1 g tkanki nowotworowej.

zauważył, że często występuje rak macicy na podstawie porodzie pęknięcia szyjki macicy, co z kolei prowadzi do inwersji kanału szyjki macicy, śluzówki i powierzchownych owrzodzeń formy, tzw nadżerek. Te ostatnie mogą przekształcić się w raka, zwłaszcza pod wpływem przedłużonej ekspozycji na wydzieliny macicy( białka), tak często obserwowane w chorobach kobiecych. Stąd pochodzenie raka szyjki macicy są ważne przewlekłe zapalenie macicy i jajników, szczególnie jeśli towarzyszy im obfite ropne leucorrhea. Jest to ważne i nieprzestrzeganie higieny życia seksualnego oraz szeregu innych czynników przyczyniających się do powstawania chorób ginekologicznych( aborcji).

Choroba jest niebezpieczna, ponieważ jej początkowe objawy często uciekają z kobiet, które nie zwracają uwagi na swoje zdrowie. Dlatego każda kobieta, zwłaszcza rodząca, musi uważnie monitorować stan swojej sfery seksualnej.

Najczęstszym i wczesnym objawem raka szyjki macicy jest plamienie z pochwy. Nie są to okresowe hemoroidy okresowe, znane każdej kobiecie, rozpoczynające się i kończące w określonych terminach;to głównie małe, ledwo wyczuwalny domieszka krwi do normalnego śluzu pochwowego, który pojawia się tuż poza miesiączką, po stosunku płciowym, douching, podnoszenia ciężkich i tak dalej. e., lub u kobiet, które nie występują miesiączki, menopauzy, a czasami bezSubtelna przyczyna.rak macicy znajduje się pojawienie uporczywych, sukrovichno-ropne lub wodnista wydzielina z zapachem zepsutego, czasami tylko widocznej przyczyny, silne krwawienia. W wielu przypadkach te początkowe znaki tracą na znaczeniu lub nie są należycie ważne. Istnieją również formy raka macicy, która w początkowej fazie nie daje żadnych objawów.

Jeśli kobieta obserwuje pojawienie się jednego z wymienionych objawów - niezwykłej krwi lub cuchnącego opuchlizny, powinna natychmiast skonsultować się z ginekologiem i dowiedzieć się.- czy są oznaki rozpoczynającej raka macicy, mając na uwadze, że na raka szyjki macicy we wczesnym stadium można wyleczyć w wiarygodny sposób, jeżeli utraty dobry czas, to lekarstwo jest bardzo wątpliwe, a choroba ma poważne cierpienia.

Rak macicy, zwłaszcza szyję raka, łatwo rozpoznawalny, gdy badanie ginekologiczne z pomocą luster, nie tylko stereotypowe obsługi badań, w których drobne, ale ważne oznaki diagnozy mogą być pominięte. We wczesnych stadiach rozwoju nowotworu, zwłaszcza jeśli jest on niewidoczny podczas badania, badanie mikroskopowe wymazów z wydzielin pochwy może pomóc w wykryciu w nich komórek rakowych.

W nieczystych przypadkach rozpoznawanie bezbłędne można ustalić na podstawie mikroskopowego badania niewielkiego fragmentu guza wyodrębnionego przez specjalny instrument( biopsja).Jeśli podejrzewasz raka macicy, musisz uciekać się do testu skrobania jamy macicy w tych samych celach. Dzięki tym prostym i bezbolesnym zabiegom można z ufnością postawić lub zaprzeczyć rozpoznaniu raka macicy.

Rak szyjki macicy to owrzodziała powierzchnia na powierzchni, która pojawia się w dolnej części macicy skierowanej w stronę pochwy. Na samym początku guz nie wywołuje nieprzyjemnych wrażeń i można go wykryć tylko podczas badania lekarskiego. Wraz ze wzrostem objętości luźna tkanka nowotworowa łatwo łzy podczas wysiłku, wysiłku lub stosunku. Powoduje to nieznaczne krwawienie, zabarwienie zwykłego wydzieliny z pochwy i pozostawiając różowoczerwone plamy na bieliźnie. Ten znak jest zwykle uważany za pierwszy objaw raka macicy, ale nie występuje we wszystkich przypadkach i nie zawsze jest wczesny.

Nieleczony nowotwór rozprzestrzenia się na szerokość i głębokość, stosunkowo szybko( w ciągu kilku miesięcy) przechodzi do sąsiednich tkanek, niszcząc szyjkę macicy i przenikając do przestrzeni okołonaczyniowej. Gwałtowny rozpad guza i trwałe krwotoki prowadzą do pojawienia się ropnego krwawiącego wycieku, a jednocześnie powstający proces zapalny i ucisk otaczających nerwów powodują ból w dolnej części brzucha iw kości krzyżowej.

Zatem te oznaki wskazują na już rozwinięty rak. Wbrew powszechnemu przekonaniu, bardzo wielu z tych pacjentów przez długi czas zachowuje kwitnący wygląd, który jedynie podkreśla podstępność tej choroby i osłabia czujność samych pacjentów i ich bliskich.

Leczenie raka macicy jest bardzo wdzięcznym zadaniem. Jeśli 50 lat temu, możliwe było tylko leczenie chirurgiczne, obecnie promieniowanie rentgenowskie i rad są szeroko stosowane w tej chorobie. W żadnej innej dziedzinie praktycznej onkologii metody radioterapii nie są stosowane z tak genialnym sukcesem, jak w przypadku raka macicy. Jednak tutaj, podobnie jak w przypadku wszystkich innych nowotworów, główna pozycja zachowuje pełną moc - im wcześniej rozpoczęte leczenie, tym lepsze wyniki, tym bardziej trwałe odzyskiwanie.

• Historia przypadku i badanie przez ginekologa.

• Rozpoznanie raka macicy wymaga biopsji tkanki endometrium lub łyżeczkowania w celu pobrania próbki tkanki.

• Badanie ultrasonograficzne narządów miednicy można wykonać w celu wykrycia nowotworów.

• Smugi( które są pobierane podczas badania miednicy) wykazują obecność złośliwych komórek w szyjce macicy, ale rozmaz nie jest wiarygodny w wykrywaniu raka endometrium.

Nowoczesne metody diagnozowania raka macicy. Zidentyfikowano wiele nowych aspektów diagnozy raka macicy. Wśród nich na uwagę zasługuje koncepcja dwustopniowego systemu egzaminacyjnego, w którym pierwszym etapem jest pierwotne wykrywanie, badanie pacjentów od zdrowych, podczas gdy w drugim etapie stosowane są zaawansowane metody diagnostyczne.

Możliwość radykalnego wyleczenia wszystkich pacjentów z rakiem stopnia 1 w macicy potwierdza celowość opracowania i wprowadzenia metod masowego badania przesiewowego w celu zapobiegania i wczesnego wykrywania choroby.

Ze względu na dużą informatywność i prostotę na pierwszym etapie( pierwotne wykrywanie), stosuje się badanie cytologiczne aspiratu z jamy macicy. Dokładność diagnostyczna metody cytologicznej jest dość wysoka, co według danych wielu autorów wynosi 93,7-94,2%.Udoskonalenie metod pozyskiwania materiału umożliwia zwiększenie jego wartości diagnostycznej do 100%.Gdy

podejrzewa atypowy rozrost endometrium lub raka diagnostyczny brane skrobanie jamy macicy, zwłaszcza histostructure określające stopień różnicowania nowotworu.

Przeprowadzono również badanie morfologiczne w celu zbadania kryteriów inwazji podścieliska, co przyczynia się do indywidualizacji taktyk terapeutycznych. Większość autorów zgadza się, że obniżenie stopnia zróżnicowania histologicznego i zwiększenie głębokości porażenia koreluje z niekorzystnym rokowaniem. Wskaźniki cytomorfologiczne są również szeroko stosowane do oceny zmian zachodzących w guzie pod wpływem promieniowania i terapii hormonalnej.

Sama metoda morfologiczna ma zastosowanie do oceny skuteczności leczenia radiacyjnego 9-12 miesięcy po jego zakończeniu. Jednak z powodu zatarcia kanału szyjki macicy, które obserwuje się w 18,4% przypadków, ryzyko perforacji macicy jest dość wysokie( 5,3%).W związku z tym wielu autorów uważa metodę cytologiczną za bardziej celową.

W ostatnim dziesięcioleciu dużym zainteresowaniem na morfometrię, przydatne w badaniu cech jakościowych elementów tworzących nowotwór( stosunek miąższu i zrębu, obwód i wymiary gruczołów wymiary średnicy i jąder komórek).

Dzięki temu dynamiczne badanie cytomorfologiczne guza pozwala ocenić stopień jego regresji w przebiegu określonej terapii.

Jedną z najbardziej informatywnych metod jest histerocerviccography. Znaczenie tej metody polega na ustaleniu cech guza - jego lokalizacji i zasięgu zmiany. Według danych, zbieżność miejscowej diagnozy, ustalonej z hysterografią z wynikami badania operacyjnego makrooperacji, odnotowano w 96,2% przypadków. Wysoka informatywność metody umożliwia jej wykorzystanie do oceny stanu kanału szyjki macicy, co ma szczególne znaczenie przy wyborze racjonalnej metody leczenia.

Histerocervicalography służy do udoskonalenia niektórych danych topograficznych i anatomicznych. W szczególności można ocenić położenie macicy w małej miednicy wzdłuż konturów kontrastowej wnęki. Histerocervicography, wykonywany w dwóch wzajemnie prostopadłych projekcjach, dość dokładnie określa pozycję macicy w stosunku do kości miednicy. W opinii wielu autorów, histerocervicalography dostarcza również informacji na temat objętości jamy macicy. Dane te służą jako główne kryteria wyboru optymalnych warunków napromieniania.

Ponadto w radioterapii lub hormonalnej terapii raka trzonu macicy, sposób ten pozwala na oszacowanie dynamiki regresję guza w trakcie leczenia oraz precyzuje sytuacji klinicznej po jego zakończeniu. Porównanie danych hysterografii z wynikami biopsji celowanej może służyć jako obiektywne kryterium zakończenia przebiegu radioterapii.

Ultrasonografia jest szeroko stosowana do wykrywania guzów miednicy.

ultradźwiękami można zdefiniować zewnętrzne wymiary macicy i wielkość jego zagłębienia w celu określenia obecności raka choroby współistniejące( mięśniaki, torbiele jajnika), która jest szczególnie ważna przy radioterapii i obliczania indywidualizacji absorbowanych dawkach od komo- napromieniowanie. W tym samym czasie wartość diagnostyczna echografii sięga 70%.

Możliwości diagnostyczne tomografii komputerowej są dobrze znane. Jest to wysoce informatywna metoda, która zapewnia lekarzowi niezbędną ilość informacji diagnostycznych i topometrycznych oraz umożliwia prowadzenie badań we wszystkich pacjentach bez ograniczeń fizjologicznych. Wielu powie, że dokładność diagnostyczna tomografii komputerowej jest znacznie wyższa niż metodami, takimi jak flebografii, lymphography, cystoskopii, błędy w wykrywaniu nawrotu podczas którego osiągnie 20-25%.Tomografia komputerowa ma wysoką rozdzielczość, aby podzielić tkanki według ich gęstości. Jest to szczególnie ważne w przypadku wizualizacji docelowego guza z otaczających zdrowych narządów i tkanek, aby skorygować rozkład dawki.

Kiedy rak endometrium

tomografia komputerowa dostarcza informacji na temat organów syntopy w najbardziej trudnym do klinicznych i radiologicznych obszarów badań, otyłość i pomaga w wyjaśnieniu przepisów charakterystycznych poszczególnych narządów masowych - macicy, odbytnicy, pęcherza moczowego. Ma to fundamentalne znaczenie w indywidualnym planowaniu wewnątrznawowego i zdalnego napromieniowania. Wartość diagnostyczna tomografii wynosi 81%;przy zmianie limfocytów - 47%.

Aby określić regiony przerzutów regionalnych, stosuje się radiograficzną limfo- grafię.Rola bezpośredniej limfografii w diagnostyce przerzutów raka macicy jest dobrze znana).Jego dokładność diagnostyczna szacowana jest na 85%.Szybkość

wykrycie przerzutów w węzłach chłonnych miednicy według lymphography, macicy ciało rakiem I jest 8-12,5%, etap II - 22-27.2%, etap III - 52.5-57.1% i etapu IV - 67%

.Ponadto częstość występowania limfocytów wyraźnie koreluje ze stopniem różnicowania guza. Zatem, w etapie raka endometrium, że częstotliwość zmian chorobowych w węzłowy bardzo zróżnicowanym rakiem dochodzi 1.5-3.1%;umiarkowanie zróżnicowany 4-10% i niski - 28-36%.Przerzuty udział brzusznych węzłów chłonnych we wszystkich formach zróżnicowanie nie przekracza 6-10.6%.

zlokalizowane w górnej części macicy bardzo zróżnicowane guzy przerzutów do węzłów chłonnych miednicy jest mniej niż 5% przypadków. W takich sytuacjach, według kilku autorów, nie ma potrzeby stosowania limfografii. Jeśli w gisterotservikografii wykazały rozproszone lub zwłaszcza całkowitej awarii macicy i histologicznie, - redukcja różnicowania nowotworu stosowanie lymphography jest pożądane. W takich przypadkach korzystne jest łączne zastosowanie gisterotservikografii lymphography umożliwiająca holistyczne podejście do funkcji guza pierwotnego i jej anatomicznym powierzchni chłonnego przerzutów.

często pacjenci z zaawansowanym wieku, obecność poważnych chorób współistniejących, endokrynologiczne i choroby metaboliczne są przeszkodą w wykorzystaniu środków bezpośredniego lymphography. W celu oceny występowania procesu guza, jak również realizację rodników węzłów chłonnych jest coraz częściej stosowana metoda pośredniego radionuklidów lymphography. Wykazano, że dokładność izotopu i bezpośredniej chłonności jest porównywalna i jest szacowana na podstawie wskaźnika 0,82;"Czułość" na podstawie danych pozytywnych jest nieco niższa dla metody izotopowej - odpowiednio 0,76 i 0,84;„Specyficzność” danych ujemnej 0,84 i 0,81 odpowiednio, co sugeruje, że te sposoby są do siebie komplementarne.

To jednak nie umniejsza znaczenie wysokiej self-izotopów lymphography z rakiem endometrium, gdy bezpośrednia kontrastowy układu limfatycznego jest przeciwwskazane.

informacje limfograficheskogo badań wykorzystywanych do planowania teleterapia, określając wysokość obszaru być napromieniowane.

Wszechstronne badania chorych na raka trzonu macicy obejmuje uzyskanie informacji o stanie związanych z korpusów macicy( cystoskopii, sigmoidoskopia) stanem dróg moczowych( cystochromoscopy, wydalniczy urografii, radioizotopy renografiya) i stanu funkcjonowania wątroby( gepatostsintigrafiya i echograficzne badania).

ten sposób, przy użyciu kompleksowego klinicznych i radiologicznych nuklidu promieniotwórczego metody badań można uzyskać żądaną ilość informacji o stopniu lokalnym i regionalnym rozprzestrzenianie się raka. Ta informacja, charakteryzująca proces nowotworowy i ogólny stan pacjenta, jest podstawą planowania taktyki leczenia. Definiuje ona pozytywny stosunek do leczenia chirurgicznego raka macicy lub uzasadnia odrzucenie go, pokazuje użyteczność radioterapią lub określa wskazania do wykonania poszczególnych składników - komo- lub zdalnym.

Jednak analiza danych literaturowych pozwala uznać, że istnieją liczne techniki diagnostyczne pozwalają na uzyskanie jakiegokolwiek jeden wskaźnik, a nie obiektywną informację jako całości. Także, to nie rozwiązuje wiele pytań metodologicznych w badaniu chorych na raka trzonu macicy, co uniemożliwia tworzenie indywidualnych programów leczenia.

poprawiając w ten sposób metody diagnostyczne oparte na usystematyzowanie informacji na temat nowotworu i parametrów funkcjonalnych ciała pacjenta jest niewątpliwie konieczne.

• W przypadku kobiet z wysokim ryzykiem choroby( które nie mają owulacji), można zapobiegać rakowi poprzez cykle stosowania leków progestagenowych.

• Regularne badanie miednicy w trakcie i po menopauzie może pomóc we wczesnym wykryciu i leczeniu wszelkich nieprawidłowości.

• Terapii zastępczej estrogenom u kobiet po menopauzie, które nie przeszły histerektomii, powinno towarzyszyć stosowanie leków progestagenowych. Jeśli tak nie jest, konieczna jest roczna biopsja endometrium w endometrium.

• Zadzwoń do swojego ginekologa, jeśli wystąpi silne krwawienie z pochwy lub krwawienie z pochwy między menstruacją lub po menopauzie.