Szkarlata gorączka u dzieci: zdjęcia, objawy i leczenie, profilaktyka
Co to jest? Szkarlatyna jest chorobą zakaźną o ostrym charakterze, spowodowane przez paciorkowce hemolitycznej, któremu towarzyszą objawy ból gardła, ogólnego zatrucia i pojawieniem się na wysypki punctate skóry.
Różni się dużym ryzykiem powikłań.Choroba ta jest najczęściej obserwowana u dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym, prawdopodobieństwo zakażenia jest najwyższe od sześciu do dwunastu lat.
Niemowlęta rzadko chorują na szkarlatynę, są chronione przez odporność matki, którą otrzymują podczas ciąży i karmienia piersią.U dorosłych taka diagnoza jest również rzadko rozpoznawana. Terminowe i prawidłowe leczenie pozwala uniknąć wystąpienia poważnych powikłań i śmiertelnego wyniku, w którym szkarlatyna zakończyła się przed odkryciem antybiotyków.
Obecnie zmniejsza się częstość występowania choroby i występowanie ciężkich postaci.
u dzieci i dorosłych, choroba jest Streptococcus pyogenes, należący do grupy A paciorkowców hemolitycznej, są szeroko reprezentowane w nowoczesnym społeczeństwie. Metoda ich rozprzestrzeniania się odbywa się w powietrzu, chociaż nie wyklucza się prawdopodobieństwa przeniesienia czynnika sprawczego metodą domowników.
Największym niebezpieczeństwem pod względem możliwości zakażenia jest osoba, która przez pierwsze kilka dni cierpi na szkarlatynę, w tym okresie uwalniana jest największa liczba patogenów.Źródłem infekcji może być osoba zdrowa, która jest nosicielem czynnika wywołującego szkarlatynę.
Najkorzystniejszym okresem dla pojawienia się choroby jest okres jesienno-zimowy, odpowiedni obszar geograficzny - kraje o umiarkowanym klimacie.gorączka
Scarlet charakteryzuje się obecnością i spójnego rozwoju trzy linie, które są związane z toksycznymi, wstrząsu septycznego, alergicznych objawów infekcji paciorkowcami. Są blisko spokrewnione.
W miejscach, przez które przeniknęły organizm paciorkowców( jak to często uszkodzenie śluzówki lub powierzchni rany i oparzenia skóry) trzon jest utworzone z zapaleniem. W przypadku szkarlatyny bakterie chorobotwórcze znajdują się na migdałkach podniebiennych. Czynnik sprawczy może swobodnie poruszać się po ciele poprzez szlaki limfatyczne, wchodząc w kontakt z pobliskimi tkankami lub intrakanalykulyarno.
We krwi pojawia się toksyczna substancja paciorkowców hemolitycznych, która ma negatywny wpływ na aktywność układu nerwowego, układu krążenia i hormonalnego. Rozwija się złożony proces patologiczny, reprezentowany przez zespoły toksyczne, septyczne i alergiczne.
Termolabilna frakcja egzotoksyny wpływa na rozwój toksycznej linii patogenezy, co wyjaśnia gorączkę, zatrucie, sympatyczne objawy zmian naczyniowych. Ze skomplikowanym przebiegiem choroby mogą pojawić się zaburzenia hipodynamiczne, zespół krwotoczny.
Czynniki drobnoustrojowe BGCA wpływają na wygląd linii septycznej. Charakteryzuje się występowaniem ropnych i nekrotycznych zmian zapalnych w obszarach pierwotnej infekcji. Linia ta może prowadzić do wystąpienia objawów choroby lub pojawiać się jako powikłanie w jej późniejszych stadiach.
Z powodu zwiększonej wrażliwości reaktywnej uszkodzonych tkanek pojawia się linia alergiczna. Objawy alergii mogą manifestować się od początku choroby, ale najsilniej przeszkadzał w 2 tygodnie po zakażeniu, aby umieścić powikłania, takie jak wysypki, brak motywacji subfebrilitet, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie stawów, zapalenie węzłów chłonnych i podobnych dolegliwości.
Gdy szkarłat faza gorączki autonomicznego nerwowego konsekwentnie wymienić siebie: podwyższone napięcie współczulne podziału charakterystyczne początkowym stadium choroby w drugim tygodniu otrzymuje sygnał przywspółczulnych podziału.
U dorosłych i dzieci czas trwania okresu inkubacji może wynosić od jednego dnia do dziesięciu, a następnie pojawiają się objawy. Szkarlata gorączka zwykle objawia się ostrym wzrostem temperatury ciała, stan pogarszają bóle głowy, ogólne złe samopoczucie, oznaki osłabienia, tachykardia, tkliwość brzucha. Wymioty mogą wystąpić z powodu zatrucia.
Połykanie staje się bolesny, inspekcja ujawnia tzw pieczenie gardła( łuki przekrwienie, języka, migdałków i cały tył gardła ograniczonego linią oddzielającą solidne i podniebienia śluzówkę).Istnieje możliwość tworzenia się pęcherzyków, kasetonów dławicy piersiowej, w którym dotknięte migdałki wydają się mniejsze lub głębsze kieszenie naloty.
cecha szkarłat wysypka jest jego lokalizacja na terenie hiperemię i występowanie kilku pierwszych dni choroby.na twarzy i górnej części segmentu korpusu pojawia Punctulate wysypka stopniowo rozszerzające na kończyny linii zagięcia wewnętrzne rejony ud i bioder.
ważnym objawem szkarlatynę jest tworzenie specjalnych pasów ciemnego koloru czerwonego w fałdach skórnych. W niektórych obszarach objawy wysypki mogą łączyć się z ciągłym rumieniem. Na powierzchni, wysypka twarz pokrywa policzki, mniej wyraźne na skroniach i czole, trójkąt nosowo-wargowych pozostaje wolny od niego i wyróżnia się szczególną bladość.Jeśli dotknięty obszar zostanie naciśnięty, wysypka zniknie na jakiś czas. Ze względu na zwiększenie naczyń kruchość
w miejscu wspólnych fałdy oraz w miejscach, gdzie skóra ściśnięte lub ocierały ubrania można zaobserwować drobne wybroczynowa krwotoki. Czasami
przepływu szkarłat wysypka gorączka nie wyłącznie, w tym przypadku, choroba towarzyszy małych pęcherzyków i elementów makulo-grudkowa. Manifestacje wysypka może być całkowicie nieobecny lub pojawia się tylko na czwartego dnia choroby.
wyeliminowania leczenia infekcji odbywa się najczęściej w domu. Tylko poważne przypadki występowania szkarlatynę, pojawienie się jej powikłań lub współzamieszkiwanie pacjenta z małymi dziećmi, nie chorujących na choroby wcześniej, są powodem do celów leczenia szpitalnego.
Pacjentowi przydzielono dziesięciodniowy odpoczynek w łóżku. W tym czasie, zaleca się przestrzegać diety sparing z semi-ciepłe jedzenie paszowego gotowane i puree. Aby przyspieszyć eliminację toksyn, zaleca się intensywne picie. Po ostrym okresie choroby rozpoczyna się stopniowe przejście do zwykłego menu. Różne
szkarłatne objawy gorączki leczone za pomocą następujących środków:
szkarlatynę z terminowym i prawidłowym prowadzeniu interwencji medycznych trzeciego dnia choroby pacjent zaczyna czuć się lepiej, temperatura stopniowo powraca do normy.
Pod koniec pierwszego tygodnia choroby blakną i znikają objawy wysypki, zastąpiony przez złuszczanie skóry. Jeżeli lekarstwo został całkowicie pokryty, groźba nawrotu choroby jest bardzo mała. Wytworzono odporność na całe życie, która niezawodnie chroni przed nawrotami.
W niektórych przypadkach szkarlatyna może wywoływać pojawienie się nowych chorób. W pierwszym tygodniu choroby rozprzestrzenianie się infekcji z migdałków do pobliskich obszarów jest obarczone zapaleniem ucha środkowego, zapaleniem zatok i zapaleniem węzłów chłonnych.
Do rzadko występujących powikłań należą: odoskrzelowe zapalenie płuc, zapalenie kości i szpiku, zapalenie wyrostka sutkowatego i posocznica.
Kompleksowe leczenie leczy te choroby. Większe niebezpieczeństwo stanowią te powikłania szkarlatyny, które pojawiają się później, mogą być wyrażone przez reumatyzm, pląsawicę, zapalenie kłębuszków nerkowych.
Zapobiegawcze środki zapobiegania chorobom u dzieci i dorosłych mają na celu szybką identyfikację i izolację zakażonych osób, wzmocnienie ciała i odporności. Osoby mające kontakt z zakażonym powinny używać jałowych masek i przestrzegać higieny osobistej.
Od początku infekcji do czasu wypisu ze szpitala zajmuje to do dwóch tygodni, po czym konieczne jest pozostanie w domu przez taki sam czas. Możesz zacząć pełnowartościowy sposób życia nie wcześniej niż za 3 tygodnie, a jednocześnie musisz przejść odpowiednie testy na obecność Streptococcus pyogenes.
Różni się dużym ryzykiem powikłań.Choroba ta jest najczęściej obserwowana u dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym, prawdopodobieństwo zakażenia jest najwyższe od sześciu do dwunastu lat.
Niemowlęta rzadko chorują na szkarlatynę, są chronione przez odporność matki, którą otrzymują podczas ciąży i karmienia piersią.U dorosłych taka diagnoza jest również rzadko rozpoznawana. Terminowe i prawidłowe leczenie pozwala uniknąć wystąpienia poważnych powikłań i śmiertelnego wyniku, w którym szkarlatyna zakończyła się przed odkryciem antybiotyków.
Obecnie zmniejsza się częstość występowania choroby i występowanie ciężkich postaci.
Przyczyny szkarlatyna u dzieci
u dzieci i dorosłych, choroba jest Streptococcus pyogenes, należący do grupy A paciorkowców hemolitycznej, są szeroko reprezentowane w nowoczesnym społeczeństwie. Metoda ich rozprzestrzeniania się odbywa się w powietrzu, chociaż nie wyklucza się prawdopodobieństwa przeniesienia czynnika sprawczego metodą domowników.
Największym niebezpieczeństwem pod względem możliwości zakażenia jest osoba, która przez pierwsze kilka dni cierpi na szkarlatynę, w tym okresie uwalniana jest największa liczba patogenów.Źródłem infekcji może być osoba zdrowa, która jest nosicielem czynnika wywołującego szkarlatynę.
Najkorzystniejszym okresem dla pojawienia się choroby jest okres jesienno-zimowy, odpowiedni obszar geograficzny - kraje o umiarkowanym klimacie.gorączka
Patogeneza
Scarlet charakteryzuje się obecnością i spójnego rozwoju trzy linie, które są związane z toksycznymi, wstrząsu septycznego, alergicznych objawów infekcji paciorkowcami. Są blisko spokrewnione.
W miejscach, przez które przeniknęły organizm paciorkowców( jak to często uszkodzenie śluzówki lub powierzchni rany i oparzenia skóry) trzon jest utworzone z zapaleniem. W przypadku szkarlatyny bakterie chorobotwórcze znajdują się na migdałkach podniebiennych. Czynnik sprawczy może swobodnie poruszać się po ciele poprzez szlaki limfatyczne, wchodząc w kontakt z pobliskimi tkankami lub intrakanalykulyarno.
We krwi pojawia się toksyczna substancja paciorkowców hemolitycznych, która ma negatywny wpływ na aktywność układu nerwowego, układu krążenia i hormonalnego. Rozwija się złożony proces patologiczny, reprezentowany przez zespoły toksyczne, septyczne i alergiczne.
Termolabilna frakcja egzotoksyny wpływa na rozwój toksycznej linii patogenezy, co wyjaśnia gorączkę, zatrucie, sympatyczne objawy zmian naczyniowych. Ze skomplikowanym przebiegiem choroby mogą pojawić się zaburzenia hipodynamiczne, zespół krwotoczny.
Czynniki drobnoustrojowe BGCA wpływają na wygląd linii septycznej. Charakteryzuje się występowaniem ropnych i nekrotycznych zmian zapalnych w obszarach pierwotnej infekcji. Linia ta może prowadzić do wystąpienia objawów choroby lub pojawiać się jako powikłanie w jej późniejszych stadiach.
Z powodu zwiększonej wrażliwości reaktywnej uszkodzonych tkanek pojawia się linia alergiczna. Objawy alergii mogą manifestować się od początku choroby, ale najsilniej przeszkadzał w 2 tygodnie po zakażeniu, aby umieścić powikłania, takie jak wysypki, brak motywacji subfebrilitet, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie stawów, zapalenie węzłów chłonnych i podobnych dolegliwości.
Gdy szkarłat faza gorączki autonomicznego nerwowego konsekwentnie wymienić siebie: podwyższone napięcie współczulne podziału charakterystyczne początkowym stadium choroby w drugim tygodniu otrzymuje sygnał przywspółczulnych podziału.
Objawy szkarlatyny u dzieci
U dorosłych i dzieci czas trwania okresu inkubacji może wynosić od jednego dnia do dziesięciu, a następnie pojawiają się objawy. Szkarlata gorączka zwykle objawia się ostrym wzrostem temperatury ciała, stan pogarszają bóle głowy, ogólne złe samopoczucie, oznaki osłabienia, tachykardia, tkliwość brzucha. Wymioty mogą wystąpić z powodu zatrucia.
Połykanie staje się bolesny, inspekcja ujawnia tzw pieczenie gardła( łuki przekrwienie, języka, migdałków i cały tył gardła ograniczonego linią oddzielającą solidne i podniebienia śluzówkę).Istnieje możliwość tworzenia się pęcherzyków, kasetonów dławicy piersiowej, w którym dotknięte migdałki wydają się mniejsze lub głębsze kieszenie naloty.
pierwsze konkretne objawy szkarlatynę u dzieci stwarzających jako powłoka białawy na języku.4-5 dni powierzchni ciała jest czyszczony i dostaje kolor czerwono-karmazynowy, brodawki są przerośnięte wygląd. W ciężkich postaciach choroby usta są zabarwione szkarłatnym odcieniem.
cecha szkarłat wysypka jest jego lokalizacja na terenie hiperemię i występowanie kilku pierwszych dni choroby.na twarzy i górnej części segmentu korpusu pojawia Punctulate wysypka stopniowo rozszerzające na kończyny linii zagięcia wewnętrzne rejony ud i bioder.
ważnym objawem szkarlatynę jest tworzenie specjalnych pasów ciemnego koloru czerwonego w fałdach skórnych. W niektórych obszarach objawy wysypki mogą łączyć się z ciągłym rumieniem. Na powierzchni, wysypka twarz pokrywa policzki, mniej wyraźne na skroniach i czole, trójkąt nosowo-wargowych pozostaje wolny od niego i wyróżnia się szczególną bladość.Jeśli dotknięty obszar zostanie naciśnięty, wysypka zniknie na jakiś czas. Ze względu na zwiększenie naczyń kruchość
w miejscu wspólnych fałdy oraz w miejscach, gdzie skóra ściśnięte lub ocierały ubrania można zaobserwować drobne wybroczynowa krwotoki. Czasami
przepływu szkarłat wysypka gorączka nie wyłącznie, w tym przypadku, choroba towarzyszy małych pęcherzyków i elementów makulo-grudkowa. Manifestacje wysypka może być całkowicie nieobecny lub pojawia się tylko na czwartego dnia choroby.
Leczenie szkarlatynę
wyeliminowania leczenia infekcji odbywa się najczęściej w domu. Tylko poważne przypadki występowania szkarlatynę, pojawienie się jej powikłań lub współzamieszkiwanie pacjenta z małymi dziećmi, nie chorujących na choroby wcześniej, są powodem do celów leczenia szpitalnego.
Zapobiegawczo pacjent izolowane przez okres do 10 dni po rozpoczęciu. Dzieci mogą być wysyłane do instytucji edukacji przedszkolnej i szkolnej tylko 12 dni po odzyskaniu.
Pacjentowi przydzielono dziesięciodniowy odpoczynek w łóżku. W tym czasie, zaleca się przestrzegać diety sparing z semi-ciepłe jedzenie paszowego gotowane i puree. Aby przyspieszyć eliminację toksyn, zaleca się intensywne picie. Po ostrym okresie choroby rozpoczyna się stopniowe przejście do zwykłego menu. Różne
szkarłatne objawy gorączki leczone za pomocą następujących środków:
- 1), aby wyeliminować przyczynę choroby uzkospektornye przepisanych leków z wyboru, w szczególności preferencji penicyliny i jej analogów. Druga grupa obejmuje erytromycynę i cefazolinę.Jeżeli środki te nie są odpowiednie do uciekania się do shirokospektornoy grupy antybiotyków, cefalosporyny. Zazwyczaj przepisane leczenie penicyliną - kurs przez 10 dni.
- 2) do leczenia miejscowego stosuje Joks, stopangin, Geksoral i innych. Ich wybór zależy od charakterystyki wiekowej pacjenta i obrazu klinicznego choroby. Obejmuje to takie środki jak miejscowe oddziaływanie rumianku Przepłukać gardła, furatsilinom Rotokanom lub w postaci rozpuszczonej.
- 3) oraz leczenie przeciwzapalne podawać immunotropowe lizobakt lub immudon.
- 4) przeciwkaszlowe i przeciwgorączkowe( aby dać dzieciom aspiryny jest zabronione) mogą być wykorzystywane do wspomagania suprastin wpływ użycia protivotoksicheskoe, Zyrtec itp tavegilom.
- 5) W przypadku powikłań.
wideo na temat: „Leczenie szkarlatynę u dzieci - dr Komarovsky” leczenie Prognoza
szkarlatynę z terminowym i prawidłowym prowadzeniu interwencji medycznych trzeciego dnia choroby pacjent zaczyna czuć się lepiej, temperatura stopniowo powraca do normy.
Pod koniec pierwszego tygodnia choroby blakną i znikają objawy wysypki, zastąpiony przez złuszczanie skóry. Jeżeli lekarstwo został całkowicie pokryty, groźba nawrotu choroby jest bardzo mała. Wytworzono odporność na całe życie, która niezawodnie chroni przed nawrotami.
Powikłania szkarlatyny
W niektórych przypadkach szkarlatyna może wywoływać pojawienie się nowych chorób. W pierwszym tygodniu choroby rozprzestrzenianie się infekcji z migdałków do pobliskich obszarów jest obarczone zapaleniem ucha środkowego, zapaleniem zatok i zapaleniem węzłów chłonnych.
Do rzadko występujących powikłań należą: odoskrzelowe zapalenie płuc, zapalenie kości i szpiku, zapalenie wyrostka sutkowatego i posocznica.
Kompleksowe leczenie leczy te choroby. Większe niebezpieczeństwo stanowią te powikłania szkarlatyny, które pojawiają się później, mogą być wyrażone przez reumatyzm, pląsawicę, zapalenie kłębuszków nerkowych.
Zapobieganie
Zapobiegawcze środki zapobiegania chorobom u dzieci i dorosłych mają na celu szybką identyfikację i izolację zakażonych osób, wzmocnienie ciała i odporności. Osoby mające kontakt z zakażonym powinny używać jałowych masek i przestrzegać higieny osobistej.
Od początku infekcji do czasu wypisu ze szpitala zajmuje to do dwóch tygodni, po czym konieczne jest pozostanie w domu przez taki sam czas. Możesz zacząć pełnowartościowy sposób życia nie wcześniej niż za 3 tygodnie, a jednocześnie musisz przejść odpowiednie testy na obecność Streptococcus pyogenes.