Tężec: objawy, leczenie, objawy, zdjęcie
Co to jest? Tężec jest ostrą anaerobową chorobą zakaźną wywoływaną przez bakterie i mający mechanizm przenoszenia kontaktów.
Bardzo ciężka patologia, często prowadząca do śmierci w wyniku uszkodzenia układu nerwowego.
Śmiertelność jest wysoka, liczba zgonów z powodu tężca plasuje się na trzecim miejscu po wściekliźnie i zarazie. Przejawia się jako uogólnione ataki i toniczne skurcze mięśni. Początek choroby wiąże się z urazami.
Jak można uzyskać tężec i co to jest? Czynnikiem sprawczym tężcowi u ludzi jest warunkowo patogenna bakteria Gram-dodatnia Clostridium tetani. Jest to typowe, że rozwija się w warunkach beztlenowych( bez tlenu), a także tworzy zarodniki, które mogą przetrwać w glebie przez całe stulecie. Dzięki specjalnemu rozmieszczeniu zarodników bakteria wygląda jak "podudzie".
Normalnie mikroorganizm występuje w jelicie wszystkich zwierząt stałocieplnych. Tam żyje i rozmnaża się, nie przynosi szkody i opuszcza ciało w naturalny sposób. Dobrze zachowany w glebie bogatej w próchnicę, stamtąd z pyłem może latać na dowolnych przedmiotach.
Kij tężcowy ma mechanizm przenoszenia kontaktu. Oznacza to, że bramy wejściowe mają różne uszkodzenia skóry: oparzenia, przebicia, skaleczenia, rany, zadrapania.
Bakteria jest niebezpieczna, ponieważ po dostaniu się do organizmu przez uszkodzoną tkankę wytwarza bardzo silną substancję - egzotoksynę tężca. Trucizna z dopływem krwi wpływa do centralnego układu nerwowego. Siła ta ma siłę zastępczą tylko dla toksyny botulinowej, ale jest całkowicie bezpieczna do przełknięcia, ponieważ nie jest wchłaniana w jelicie.
Od momentu, w którym pręt dostanie się do organizmu człowieka i do klinicznych objawów choroby, zajmuje około 6-14 dni. W tym okresie patogen rozmnaża się i produkuje truciznę.Pierwszymi oznakami i prekursorami tężca u ludzi mogą być: ból głowy, dreszcze, bolesne odczucia podczas połykania, utrata apetytu. Ale częściej choroba rozwija się ostro na tle normalnego stanu zdrowia.
Gdy charakterystyczne objawy tężca pojawiają się u ludzi, rana zwykle goi się, ale w obszarze tym zaczyna się martwić tępy ból. Jednocześnie pojawia się trismus - skurcz mięśni żucia, który ogranicza ruch w stawie żuchwy do tego stopnia, że nie można otworzyć ust. Mięśnie odpowiedzialne za żucie kurczą się konwulsyjnie.
Później do trismosa dodano dwa dodatkowe objawy tężca: "sardoniczny uśmiech" i opisthotonus. Pierwszy z nich jest związany z zaangażowaniem mięśni mimicznych w procesie. Twarz jest zniekształcona przez uporczywy grymas, w którym kąciki ust są opuszczone, a brwi uniesione. Ta bolesna ekspresja przypomina uśmiech i wynika z przedłużonego mimowolnego skurczu mięśni twarzy.
Opisthotonus to charakterystyczna postawa, która jest wynikiem tonicznego skurczu mięśni pleców, szyi i kończyn. Ciało łuk ostro łuk z łukiem z podparciem na piętach i tył głowy, głowa jest odrzucana z powrotem, dłonie są przyciśnięte do klatki piersiowej, dłonie i stopy są również zgięte. Ta sytuacja może być utrzymywana przez długi czas i wskazuje na wpływ pnia mózgu.
Ponieważ napięcie toniczne jest przekazywane do przestrzeni międzyżebrowej i mięśni przepony, niedotlenienie pojawia się w odpowiedzi na zmniejszenie minimalnej objętości oddychania. W procesie tym uczestniczą tylko duże mięśnie, cechą zmiany jest ciągłe nadciśnienie i ból. Wraz z przebiegiem choroby, pod wpływem różnych bodźców( słuchowych, słuchowych, wzrokowych), rozwijają się drgawki tężcowe, czasem trwale.
Stan konwulsyjny towarzyszy wielu wtórnym objawom: hipertermii, gdy temperatura wzrasta do 40 °, nadmiernego wydzielania( ślinienie), tachykardii, pocenie się.Osoba jest zawsze świadoma i ma silny lęk. Nie ma żadnych nieprawidłowości w narządach wewnętrznych.
Śmierć może pochodzić od uduszenia spowodowanego uciskiem mięśni krtani w szczycie drgawkowych napadów padaczkowych. Najczęściej jest to spowodowane zatrzymaniem oddychania lub zatrzymaniem czynności serca. Chociaż śmiertelność jest bardzo wysoka, powrót do zdrowia jest możliwy, ale jest bardzo powolny( do 2 miesięcy).Skurcze i napięcie mięśni zmniejszają się stopniowo. Ten okres czasu obarczony jest różnymi komplikacjami, takimi jak zapalenie płuc, zawał serca, sepsa, złamania trzonów kręgowych, przykurcze mięśni.
Przeczytaj również objawy i leczenie błonicy.
Skrupulatny zbiór wywiadu to wczesna diagnoza tężca. W przypadku tej patologii dane laboratoryjne mają drugorzędne znaczenie, ponieważ nie można wykryć egzotoksyny we krwi i nie ma żadnych nieprawidłowości.
Tylko dla tężca jest połączenie trywizmu, "sardonicznego uśmiechu", dysfagii( klasycznej triady), a także bólów bólowych wokół wyleczonych ran i sztywnych mięśni szyi.
Dlatego diagnoza opiera się na wskaźnikach klinicznych. Charakterystyczne jest również nieobecność nieprawidłowości w narządach wewnętrznych.
Leczenie odbywa się na oddziale intensywnej terapii pod nadzorem anestezjologa. Kompleksowe leczenie i leczenie tężca u ludzi implikuje:
Środki zapobiegawcze są przeprowadzane w kilku kierunkach. Istnieje niespecyficzna, specyficzna i awaryjna profilaktyka tężca.
Bardzo ciężka patologia, często prowadząca do śmierci w wyniku uszkodzenia układu nerwowego.
Śmiertelność jest wysoka, liczba zgonów z powodu tężca plasuje się na trzecim miejscu po wściekliźnie i zarazie. Przejawia się jako uogólnione ataki i toniczne skurcze mięśni. Początek choroby wiąże się z urazami.
Czynnik powodujący tężec u ludzi
Jak można uzyskać tężec i co to jest? Czynnikiem sprawczym tężcowi u ludzi jest warunkowo patogenna bakteria Gram-dodatnia Clostridium tetani. Jest to typowe, że rozwija się w warunkach beztlenowych( bez tlenu), a także tworzy zarodniki, które mogą przetrwać w glebie przez całe stulecie. Dzięki specjalnemu rozmieszczeniu zarodników bakteria wygląda jak "podudzie".
Normalnie mikroorganizm występuje w jelicie wszystkich zwierząt stałocieplnych. Tam żyje i rozmnaża się, nie przynosi szkody i opuszcza ciało w naturalny sposób. Dobrze zachowany w glebie bogatej w próchnicę, stamtąd z pyłem może latać na dowolnych przedmiotach.
Kij tężcowy ma mechanizm przenoszenia kontaktu. Oznacza to, że bramy wejściowe mają różne uszkodzenia skóry: oparzenia, przebicia, skaleczenia, rany, zadrapania.
Bakteria jest niebezpieczna, ponieważ po dostaniu się do organizmu przez uszkodzoną tkankę wytwarza bardzo silną substancję - egzotoksynę tężca. Trucizna z dopływem krwi wpływa do centralnego układu nerwowego. Siła ta ma siłę zastępczą tylko dla toksyny botulinowej, ale jest całkowicie bezpieczna do przełknięcia, ponieważ nie jest wchłaniana w jelicie.
Objawy tężca
Od momentu, w którym pręt dostanie się do organizmu człowieka i do klinicznych objawów choroby, zajmuje około 6-14 dni. W tym okresie patogen rozmnaża się i produkuje truciznę.Pierwszymi oznakami i prekursorami tężca u ludzi mogą być: ból głowy, dreszcze, bolesne odczucia podczas połykania, utrata apetytu. Ale częściej choroba rozwija się ostro na tle normalnego stanu zdrowia.
Gdy charakterystyczne objawy tężca pojawiają się u ludzi, rana zwykle goi się, ale w obszarze tym zaczyna się martwić tępy ból. Jednocześnie pojawia się trismus - skurcz mięśni żucia, który ogranicza ruch w stawie żuchwy do tego stopnia, że nie można otworzyć ust. Mięśnie odpowiedzialne za żucie kurczą się konwulsyjnie.
Później do trismosa dodano dwa dodatkowe objawy tężca: "sardoniczny uśmiech" i opisthotonus. Pierwszy z nich jest związany z zaangażowaniem mięśni mimicznych w procesie. Twarz jest zniekształcona przez uporczywy grymas, w którym kąciki ust są opuszczone, a brwi uniesione. Ta bolesna ekspresja przypomina uśmiech i wynika z przedłużonego mimowolnego skurczu mięśni twarzy.
Opisthotonus to charakterystyczna postawa, która jest wynikiem tonicznego skurczu mięśni pleców, szyi i kończyn. Ciało łuk ostro łuk z łukiem z podparciem na piętach i tył głowy, głowa jest odrzucana z powrotem, dłonie są przyciśnięte do klatki piersiowej, dłonie i stopy są również zgięte. Ta sytuacja może być utrzymywana przez długi czas i wskazuje na wpływ pnia mózgu.
Ponieważ napięcie toniczne jest przekazywane do przestrzeni międzyżebrowej i mięśni przepony, niedotlenienie pojawia się w odpowiedzi na zmniejszenie minimalnej objętości oddychania. W procesie tym uczestniczą tylko duże mięśnie, cechą zmiany jest ciągłe nadciśnienie i ból. Wraz z przebiegiem choroby, pod wpływem różnych bodźców( słuchowych, słuchowych, wzrokowych), rozwijają się drgawki tężcowe, czasem trwale.
Stan konwulsyjny towarzyszy wielu wtórnym objawom: hipertermii, gdy temperatura wzrasta do 40 °, nadmiernego wydzielania( ślinienie), tachykardii, pocenie się.Osoba jest zawsze świadoma i ma silny lęk. Nie ma żadnych nieprawidłowości w narządach wewnętrznych.
Śmierć może pochodzić od uduszenia spowodowanego uciskiem mięśni krtani w szczycie drgawkowych napadów padaczkowych. Najczęściej jest to spowodowane zatrzymaniem oddychania lub zatrzymaniem czynności serca. Chociaż śmiertelność jest bardzo wysoka, powrót do zdrowia jest możliwy, ale jest bardzo powolny( do 2 miesięcy).Skurcze i napięcie mięśni zmniejszają się stopniowo. Ten okres czasu obarczony jest różnymi komplikacjami, takimi jak zapalenie płuc, zawał serca, sepsa, złamania trzonów kręgowych, przykurcze mięśni.
Przeczytaj również objawy i leczenie błonicy.
Diagnostics
Skrupulatny zbiór wywiadu to wczesna diagnoza tężca. W przypadku tej patologii dane laboratoryjne mają drugorzędne znaczenie, ponieważ nie można wykryć egzotoksyny we krwi i nie ma żadnych nieprawidłowości.
Tylko dla tężca jest połączenie trywizmu, "sardonicznego uśmiechu", dysfagii( klasycznej triady), a także bólów bólowych wokół wyleczonych ran i sztywnych mięśni szyi.
Dlatego diagnoza opiera się na wskaźnikach klinicznych. Charakterystyczne jest również nieobecność nieprawidłowości w narządach wewnętrznych.
Leczenie tężcowi
Leczenie odbywa się na oddziale intensywnej terapii pod nadzorem anestezjologa. Kompleksowe leczenie i leczenie tężca u ludzi implikuje:
- wykluczenie bodźców zewnętrznych. Badanie
- i leczenie ran.
- wprowadzenie surowicy do neutralizacji toksyny.
- zwalczanie skurczów poprzez zmniejszenie napięcia mięśni szkieletowych. Tachotomia
- , sztuczna wentylacja płuc lub intubacja w przypadku wystąpienia niewydolności oddechowej.
- obsługa podstawowych funkcji.
- zapobieganie powikłaniom przy użyciu antybiotyków.
- pełne odżywienie( karmienie przez sondę).
- 24-godzinny monitoring personelu medycznego.
Zapobieganie tężcowi
Środki zapobiegawcze są przeprowadzane w kilku kierunkach. Istnieje niespecyficzna, specyficzna i awaryjna profilaktyka tężca.
- 1) Niespecyficzna profilaktyka to edukacja zdrowotna ludzi, która ma na celu zapobieganie urazom, zarówno w warunkach domowych, jak i produkcji.
- 2) Specjalna profilaktyka jest przeprowadzana na planie szczepień poprzez wprowadzenie szczepionki przeciw tężcowi. Jest pokazywany wszystkim dzieciom, począwszy od 3 miesiąca życia. Po ukończeniu cyklu immunizacji organizm ludzki może produkować antytoksyny przez kolejną dekadę.W związku z tym ponowne szczepienie powinno być przeprowadzane co 10 lat.
- 3) Profilaktyka awaryjna jest zalecana w przypadku urazów skóry, urazów, oparzeń, ukąszeń zwierząt, odmrożeń, pracy społecznej, a także w przypadku operacji na jelitach. Polega na leczeniu rany, specyficznej immunoprofilaktyce i powinna być przeprowadzona nie później niż 20 dni po urazie.