Subkliniczna niedoczynność tarczycy i jej cechy. Prawidłowe podejście do leczenia
Niedoczynność tarczycy jest zespołem spowodowanym niedostateczną ilością niektórych hormonów tarczycy. Jest to jedna z najczęściej występujących chorób tarczycy, które są niebezpieczne, ponieważ jej objawy są podobne do wielu chorób somatycznych, a tym samym potencjalnie długotrwałe leczenie całkowicie różnych chorób. Istnieją trzy rodzaje niedoczynności tarczycy:
- manifest;
- subkliniczny;
- skomplikowane.
Największa liczba dyskusji w medycynie dotyczy drugiego rodzaju. Subkliniczna niedoczynność tarczycy wyróżnia się tym, że jej obecność jest wskazywana jedynie przez oznaki ujawnione w laboratoryjnych badaniach krwi. Z tego zespołu, jest zwiększenie poziomu hormonu TSH( hormonu stymulującego tarczycę) na tle cząsteczek prawidłowych wskaźników wolnych hormonów.
Główną grupą ryzyka tej choroby są starsze kobiety. Czasami subkliniczna niedoczynność tarczycy występuje u dzieci, ale z reguły jest tymczasowa i skutecznie eliminowana poprzez uzupełnianie poziomu hormonów.
Na pytanie co?
mogą obejmować następujące główne przyczyny subkliniczną niedoczynność:
- autoimmunologiczne zapalenie tarczycy( Hashimoto Inną chorobą, w której korpus zaczyna niszczyć komórki tarczycy);
- leczenie radioaktywnymi preparatami jodu;
- wycięcie tarczycy( resekcja - prawie całkowite usunięcie gruczołu tarczycy, przeprowadza się w trudnych i ciężkich przypadkach nadczynności i onkologii);
- leczenie rozlanego wole toksycznego, w oparciu o zastosowanie tyreostatyki;
Alarmy
Objawy tej choroby są często nieobecne, co komplikuje proces diagnozy. W dużej liczbie przypadków diagnozę przeprowadza się dopiero po hormonalnym badaniu krwi, co oznacza znaczne opóźnienie.
Jeśli symptomy nadal występują, to znaczy mają zewnętrzną ekspresję, to:
- zaburzenie pamięci i uwagi;
- zaburzenia nastroju do rozwoju stanów depresyjnych;
- zaburzenia czynności menstruacyjnych( nieregularne miesiączki lub w ogóle nie występują);
- obrzęk zespół: utrata słuchu, trudności w oddychaniu nosa, chrypka głosu, obecność odcisków zębów na języku oraz w inny sposób;
- niekorzystne zmiany w metabolizmie. Stwierdzono, że w subkliniczną tarczycy cierpi metabolizm tłuszczów, które w sposób naturalny prowadzi do zwiększenia masy ciała, może być przyczyną miażdżycy naczyń i rozwoju na tle choroby niedokrwiennej serca, dławicę piersiową i możliwości późniejszego mięśnia sercowego;
- błędy w pracy układu pokarmowego: zaparcia, kamienie żółciowe, dyskinezy dróg żółciowych, wątroby.
istnieją pewne „ale»: zestaw
- objawów konkretnej osoby jest osobą fizyczną, to nie może być całkowicie dowolna kombinacja. Obraz znaków powinien być oceniany jako całość.
- Najczęstsze objawy, jak pokazują wyniki badań, to pierwsze trzy z tych objawów. Objawy
wątpić - w dół spekulacji, potrzeba badanie
Rozpoznanie niedoczynności tarczycy polega na ustaleniu poziomu TSH hormonów, T4( tyroksyny), T3( trójjodotyroniny), a także ustalić dokładne przyczyny choroby. Zawartość hormonu T3 w obecności choroby będzie zmniejszona lub normalna, a TSH - zwiększona.
Podejrzenie subklinicznej niedoczynności tarczycy odbywa się za pomocą ultradźwięków. W zależności od wyników USA wyznaczają lub scyntygrafię tarczycy, lub oznaczania przeciwciał lub biopsje guzków tarczycy.
Scyntygrafia jest metodą wizualizacji, opartą na wprowadzeniu do ciała promieniotwórczego promieniowania emitującego izotop. Promieniowanie jest stałe, a tym samym powstaje obraz tarczycy: jego anatomiczna struktura jest wyświetlana, obecność lub brak dodatkowych płatków. Czas trwania badań - 20 minut. Jeśli decyduje się trzymać scyntygrafii, nie martw się, ponieważ liczba wejścia izotopy uniemożliwiające możliwość toksycznego działania na organizm.
Przeprowadza się także biochemiczny test krwi, ponieważ cholesterol i inne lipidy we krwi są wywoływane w tej chorobie.
Jak leczyć i czy warto to robić?
Odnośnie problemu leczenia niedoczynności tarczycy, powinniśmy natychmiast zwrócić uwagę na brak konsensusu wśród lekarzy. Wielu autorytatywnych naukowców uważa, że subkliniczna niedoczynność tarczycy nie wymaga leczenia, ponieważ ogólnie nie jest chorobą.Niemniej jednak potrzeba leczenia wynika z faktu, że bezwzględna większość lekarzy i naukowców medycznych potwierdza potencjalne niebezpieczeństwo wystąpienia wielu powikłań w niedoczynności tarczycy.
Z tego powodu leczenie subklinicznej niedoczynności tarczycy polega na korekcie poziomu TSH i jest to możliwe dzięki terapii substytucyjnej. Zalety takiej terapii to:
- zapobiegający postępowi subklinicznej niedoczynności tarczycy w manifeście;
- zmniejszone ryzyko zgonu w chorobach sercowo-naczyniowych;
- nawracający rozwój objawów tej choroby.
Z drugiej strony leczenie polega na ciągłym podawaniu leków, co pociąga za sobą pewne trudności. Dlatego powszechną praktyką jest indywidualne podejście do każdego pacjenta, biorąc pod uwagę jego wiek, okoliczności wystąpienia choroby i niektóre inne czynniki. Wyjątek stanowią kobiety w ciąży, które są przepisywane natychmiast. We wszystkich innych przypadkach decyzję o rozpoczęciu leczenia L-tyroksyną podejmuje się dopiero po ocenie trzech składników:
- , jakie są możliwe konsekwencje w przypadku braku leczenia;
- do jakiego skutku będzie użycie leku;
- jakie skutki uboczne będą mieć L-tyroksyna na ciele pacjenta.