Choroby dróg oddechowych

Do najgroźniejszych chorób układu oddechowego należy dławica piersiowa. Angina( ostre zapalenie migdałków) jest chorobą zakaźną z miejscowymi objawami w postaci ostrego zapalenia jednego lub więcej składników limfadenoidalnego pierścienia gardła, najczęściej migdałków. Streptococcus, dostający się do jamy ustnej i gardła z pożywieniem, wodą i powietrzem, osadza się na błonie śluzowej migdałków podniebiennych. Przy obniżonej miejscowej i ogólnej oporności organizmu oraz wysokiej zdolności uszkadzania drobnoustrojów, może rozwinąć się pierwszy etap zapalenia - katar dławica piersiowa. To jest początkowa forma choroby. Charakteryzuje się zaczerwienieniem i łagodnym obrzękiem błony śluzowej migdałków bez jakichkolwiek nakładek i nalotów.

Wraz z przenikaniem drobnoustrojów do tkanki ciała migdałowatego rozpoczyna się ropienie pojedynczych pęcherzyków. Takie krosty mogą się ze sobą łączyć, tworząc większe ropne skupiska. Zwykle znajdują się one powyżej błony śluzowej ciała migdałowatego, promieniując przez niego w postaci żółtych zaokrąglonych punktów i ziaren na tle wyraźnego zaczerwienienia błony śluzowej i nie usuwają szpachelki. Ta postać bólu gardła nazywa się grudkowym. Ropienie pęcherzyków, ras-

położonych blisko powierzchni i pokrytych cienką warstwą komórek powierzchniowych, można otworzyć, pozostawiając na powierzchni migdałków szybkie gojenie wrzodów. Druga forma ropnego zapalenia gardła-lakunusa - charakteryzuje się pojawieniem się w jamach szczelinowatych zanieczyszczeń ropnych lub płynów zapalnych. Na powierzchni migdałków znajdują się wyspy brudno-szarych warstw. Filmy te nie wykraczają poza ciało migdałowate, można je łatwo usunąć za pomocą szpatułki. Błona śluzowa pod takimi nakładkami jest czerwona, opuchnięta. Migdałki z dusznicą bolesną przyjmują postać "mapy geograficznej".Jednak w niektórych przypadkach cały migdałek jest pokryty ciągłą gęstą powłoką.Ta dławica jest nazywana włóknikową lub drenującą.

Pacjenci z dusznicą bolesną są zazwyczaj leczeni w domu. Hospitalizacja jest ograniczona do pacjentów z ciężką chorobą lub powikłaniami, a także tych, którzy mają trudności z wykluczeniem błonicy z części ustnej gardła. Zalecane leżenie w łóżku przez 5-6 dni, dieta oszczędzająca mechanicznie, multiwitaminy. Leczenie polega na terapii penicyliną, ponieważ paciorkowiec jest wrażliwy na ten lek. Jednak, w zależności od pewnych warunków, nie wyklucza się stosowania innych leków przeciwbakteryjnych. Należy zauważyć, że dawka i czas trwania leczenia powinny być wystarczające, aby zapobiec powikłaniom. Do płukania jamy ustnej zaleca się odwary ziół leczniczych i roztworów dezynfekujących, w tym napary lecznicze na piwo.