Akalifa Wilksa

Acalypha wilkesiana

Ojczyzna - Polinezja.

Krzew zimozielony do 3 m wysokości. Pędy są wyprostowane, z czerwonawą korą, lekko erodowane. Liście przeciwległe, prosty jajowaty, wierzchołkowy długoramienny, brzeg spłaszczony. Płyta liściowa ma kolor brązowo-zielony z jasnymi czerwonymi plamami miedzi.

Nieznaczne małe kwiaty o czerwonawym zabarwieniu zbiera się w cienkich, skierowanych ku górze kwiatostanach o długości do 5-10 cm.

Na podstawie tego gatunku otrzymuje się liczne odmiany, różniące się różnorodnością kolorów liści. Najsłynniejsze z nich to:

• Cypress Elf( wcześniej znany jako Mardi Grass) - dość wysoka( 40-60 cm) roślina, czasami opadające łodygi, wąskie liście, faliste, jasno różowe lub prawie szkarłatne;

• Cejlon - czasami kilka skręconych falistych liści, brzeg nieco zagęszczony, z czerwonawobiałymi plamami na tle miedzi lub brązu;

• Godseffiana - liście są lancetowate, ale mniej niż oryginalne gatunki, są silnie owłosione, białe, kremowe lub złote obramowania przebiegają wzdłuż krawędzi blaszki liściowej;

• Halleakana - liście mają "filigranowe" nacięcia lub głębokie rozcięcie, pomalowane z miedziano-karmazynowego na kasztanowe;• Heterophylla - liście od liniowego do lancetowate, nierówno postrzępione, istnieje mutacja sportowo-wegetatywna, z wąską zieloną linią z nieregularną żółtawą lub białą obwódką wzdłuż krawędzi liści;

• Hoffmanii - liście węższe niż pierwotne gatunki, nieregularnie zagięte. Kolor jest jasnozielony, bardzo cienki na marginesie, czasem tylko w ząbkach białych;Inferno - skuteczna kombinacja odcieni żółtych, pomarańczowych i czerwonych kolorów blaszki liściowej;

• Java White - liście są prawie żółte z zielonkawymi kropkami;

• Coast kapa - niektóre liście mają jasne żółte kropki i paski na zielonym tle;w innych połowa ostrza liści jest żółta, a połowa zielona;

• Kilanea - niska roślina, prawie karłowata, liście cienkie ciemnozielone z nutą czerwonego lub miedziano-czerwonego koloru;

• Loisiana Red - trójkolorowe liście: na ciemnozielonym tle jasnozielone i kremowe plamki, spód jest fioletowy;

• Macrophylla - liście mają kształt serca, są raczej duże, więc w krajach anglojęzycznych ta odmiana jest czasami nazywana "gigantycznym sercem".Kolor blaszki liściowej łączy odcienie czerwieni, brązu lub brązu z brązowym odcieniem w postaci kropek;

• Liście marginaty są duże, z ostrą krawędzią, ciemne, oliwkowozielone, z białym paskiem na środku i różowoczerwonym na obwodzie. Zielonkawe kwiaty zbiera się w kwiatostanach kłosowych;

• Musaica - pozostawia owalne lub owalne, zielone z pomarańczowymi i brązowymi plamami;

• Obovata - długie liście długolistne, duże( ponad 20 cm długości), owalne. Kolor blaszki liściowej waha się od oliwkowozielonej do jasnozielonej i różowej, z wiekiem - brązowo-zielony z karminowym różem i cieniowany zielonkawo-różowymi kwiatami;

• Halka - wyraźnie faliste brzegi liści o ciemnych zębach i obręczy;

• Raggidy - liście są cięte na wąskie listki, z których każda kończy się dwoma wąskimi długimi gałęziami, górna strona jest niebiesko-fioletowa z różową obwódką, dolna strona jest fioletowa;

• Raggedy Ann - liście z wąskimi płatami od ciemnoczerwonego do prawie brązowego;

• Tahiti - udziały liści są często poskręcane, brzegi i niewyraźne plamy z żółto-zielonej DO;ciemnozielony kolor;

• Tequila Sunrise - paski i plamki na zielonych liściach są pomalowane na czerwono i złote kolory;

• Tricolor - kolor blaszki liściowej łączy odcienie czerwieni, zieleni i żółci.

Courtship. Akalifa preferuje intensywne rozproszone światło, od bezpośredniego światła słonecznego jest pritenyayut. Bardzo dobrze czuje się w lekkich kuchniach, łazienkach z oknami. Latem przydaje się na balkonie lub w ogrodzie w półcienistym miejscu.

Roślina jest ciepłolubna, optymalna temperatura w lecie wynosi 22-24 ° C, przy niższej temperaturze wzrost spowalnia, liście mogą spaść.Zimą temperatura spada do 16-18 ° C, ale nie jest niższa.

Podlewanie prowadzi

jednolite w ciągu roku, z wodą o temperaturze pokojowej, w okresie zimowym - kilka stopni wyższej. Brak wilgoci jest bardziej niebezpieczny: po wyschnięciu substratu roślina umiera. Jednak nie należy go wypełniać, ponieważ korzenie łatwo gniją.Gdy temperatura otoczenia jest wysoka, konieczne jest rozpylenie lub zainstalowanie garnka na tacy z mokrym mchem lub kamykami.

jako mieszaniny substratu z użyciem kilku opcji: 1) z blachy, torf, darń ziemi i piasku w stosunku 2: 1: 1: 1;2) Liściasty, darń, piasek w stosunku 1: 1: 0,5;3) liść, ogród, gruby piasek w równych częściach z dodatkiem suszonej dziewanny. W każdym przypadku podłoże musi mieć wystarczającą ilość humusu, reakcja jest słabo kwaśna. Nawożenie wiosną i latem, raz na 2-3 tygodni nawozu organicznego( dziewanny 1: 10 lub wlew odchodów 1: 25).W przypadku braku materii organicznej można stosować pełny nawóz mineralny z mikroelementami.

Przeszczep roślinę raz w roku na wiosnę, jeżeli korzenie pojawiają się z otworu odwadniającego. W przypadku gatunków ozdobnych-liściastych konieczne jest szczypanie-2-3 razy w sezonie wegetacyjnym w celu intensywniejszego rozgałęzienia.egzemplarze dwóch trzyletnich straciły efekt dekoracyjny, pod koniec uprawy zimowym, pozostawiając kikut 25-30 cm wysokości. Aby przyspieszyć wzrost i przebudzenie śpiących pąków, konieczne jest częste i obfite opryskiwanie.

A. schetinistovolosistaya kwitną lepiej jeśli prischipnut pędy roślin raz lub kilka kopii( 2-4), w małych( od 12 do 13 cm średnicy) garnka.

Akalifa bardzo boi się przeciągów, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze lokalizacji.

Jeśli warunki hodowli nie są przestrzegane, rośliny wykazują oznaki chorób niezakaźnych. Brak powoduje

światła zwiększony wzrost trzonu międzywęźla rozciągnięty, łodyg zmniejsza siłę, bladych liści. Konieczne jest przycinanie i przestawianie rośliny w jaśniejszym miejscu.

Jeśli wilgotność powietrza jest niska, końce liści i wierzchołek pędów stają się brązowe i brązowe.

Jeśli w glebie brakuje azotu lub żelaza, liście stają się żółte, cienkie i wysuszone.

W przypadku braku oświetlenia, niska temperatura i niesymetryczne w żywieniu roślin kwitnących jest opóźniony, zmniejszył liczbę kwiatostanów.

Akalifa jest dotknięty wełnowcem, mączlikem, pająkiem.

Ostrzeżenie! Należy zachować ostrożność podczas uprawiania acalipha, zwłaszcza A. chrząstek szczeciniastych. Roślina jest trująca!

Rozmnażanie pokrzywiec powodzeniem jako metody wegetatywnego i nasion, jednak rozmnażanie nasion jest stosowany głównie w tworzeniu nowych odmian. Nasiona wysiewa

marzec-kwiecień do mieszaniny liści i piasku w równych częściach, posypane na wierzchu podłoża cienkie warstwy. Kiełkowanie prowadzi się w temperaturze 20-22 ° C.

Większe powodzenie reprodukcji ma miejsce w przypadku sadzonek wierzchołkowych. Gatunki ozdobne-liściaste nie mają określonego okresu selekcji, sadzonki z powodzeniem wyrastają w ciągu roku. Może być użyty do reprodukcji i pozostawia pędy po przycięciu. Aby uzyskać rośliny o szybkim okresie kwitnienia, sadzonki Akalif we wrześniu.2-3 pozostawia się na kawałek blachy uchwyt leczonych IAA i zakorzenione w mieszaninie piasku z torfem lub liścia, torf, darń ziemi i piasku w stosunku 2: 2: 1: 1.Dobre wyniki uzyskuje się również po ukorzenieniu w wodzie. Aby zwiększyć wilgotność, sadzonki są przykryte szklanym słojem, plastikową butelką lub plastikową torebką.