Słaby wynik w nauce z powodu "nerwowości".
Wszelkie lęki, lęki i tarcia rodzinne mogą przeszkadzać w nauce. Oto kilka przykładów.
Sześcioletnia dziewczynka, zazdrosna o swojego młodszego brata, jest przez cały czas "rozproszona", niezdolna do koncentracji i niespodziewanego i nieuzasadnionego atakowania innych dzieci.
Dziecko może cierpieć z powodu choroby w rodzinie lub rozwodu ewentualnego rodzica lub nieporozumień związanych z seksem. W klasach młodzieżowych może bać się prześladowcy lub szczekającego psa w drodze do szkoły, surowego nauczyciela, bojącego się poprosić o pozwolenie pójścia do toalety lub przemówienia przed klasą
.Dorośli to wszystko wydaje się banalne, ale sześcio- lub siedmioletni horror może pozbawić zdolność myślenia.
Dziewięcioletnie dziecko, nieustannie bite i karane w domu, może stać się tak spięte i niespokojne, że nie może niczego zapamiętać.
"Leniwe" dziecko, które nie odrabia zadań domowych, zwykle nie jest leniwe. Młode ze wszystkich zwierząt od urodzenia są bardzo ciekawe i energiczne. Jeśli dziecko utraciło te właściwości, to wychowanie jest winne: Dzieci
wydają się leniwy w szkole z wielu powodów. Jeden uparty, ponieważ jest zbyt spersonalizowany. Jego osobiste hobby, jest bardzo energiczny. Czasami dziecko boi się zrobić coś w szkole( lub gdzieś indziej) z obawy przed niepowodzeniem. Zwykle wynika to z faktu, że w rodzinie jego osiągnięcia były stale niedoceniane lub w nim ustalono zbyt wysokie standardy.Dziwne, jak może się wydawać, niektóre dzieci uczą się słabo z powodu nadmiernej staranności. Takie dziecko wiele razy powtarza lekcję lub ćwiczenie wykonywane w obawie przed zapomnieniem lub pomyłką.A z powodu tego zamieszania zawsze pozostaje w tyle za innymi.
Dziecko pozbawione wczesnej miłości i poczucia bezpieczeństwa, zazwyczaj w szkole, wydaje się spięte, niespokojne i nieodpowiedzialne, niezdolne do zainteresowania się zajęciami i zbliżenia się do uczniów lub nauczycieli.
Niezależnie od przyczyn złego funkcjonowania dziecka w szkole, problem należy podejść z dwóch stron. Ale niezależnie od tego, czy je znajdziesz, czy nie, rodzice i nauczyciele, dzieląc się wiedzą o dziecku, zawsze mogą korzystać z jego zainteresowań i dobrych cech, aby wciągnąć dziecko w życie klasy i we wspólne sprawy.