Określ poszczególne metody promocji
Jedno z moich dzieci mogło zrobić prawie wszystko, gdyby myślał, że byłbyś zdenerwowany, gdyby tego nie zrobił.Takie podejście było naprawdę skuteczne, chociaż zawsze musiałem myśleć o tym, aby nie narażać dziecka na emocjonalny szantaż.Zawsze marzył o zatwierdzeniu iz powodzeniem wykorzystałem to jako zachętę dla niego. I oczywiście, po zrobieniu czegoś, musiałem mu powiedzieć, jak byłem zadowolony, pod wrażeniem, podziwianym i wzruszonym jego uczynkiem.
Ale drugi absolutnie nie był zainteresowany moją aprobatą lub dezaprobatą.Ale jednocześnie bardzo się martwił, czy uważa się go za osobę dorosłą i odpowiedzialną.Jako zachęta dla niego mogłem z tego skorzystać.
Wszystkie moje dzieci potrzebowały różnych bodźców, a nie tych, które wydawały mi się niezbędne( jeden, jak się dowiedziałem, działa prawie we wszystkich przypadkach - to czekolada, chociaż, jak pamiętacie, nie jest to warte nagradzania dzieci za robienie słodyczy).Niektóre z tych zachęt są emocjonalne: akceptacja, postawa jako osoba dorosła. Inne stanowią bardziej zindywidualizowane zachęty dla każdego dziecka: większa odpowiedzialność, status, zasiłek pieniężny, wolność.Innymi słowy, dziecko może otrzymać nagrodę za możliwość gotowania czegoś dla całej rodziny, kupowanie ubrań, które, jego zdaniem, zwiększą jego status w towarzystwie rówieśników lub zostawią go, by później poszedł spać.
Krótko mówiąc, nie można stosować tych samych metod motywacyjnych z każdym dzieckiem, ponieważ w tym przypadku nic się nie stanie. Ani nie osiągniesz niczego od dziecka, ani nie otrzymasz tego, czego naprawdę chce. Musisz więc dobrze zrozumieć, co dokładnie działa na dziecko i jak to zrobić lepiej. Oczywiście, konkretne uosobienie nagrody zmieni się wraz z dorastaniem dziecka, ale jest bardziej prawdopodobne, że jeśli twoje dziecko najbardziej doceni wolność w wieku dwóch lat, będzie je doceniać, gdy stanie się nastolatkiem. Jednak najprawdopodobniej nie będzie już postrzegał jako nagrody pozwolenia na wejście po schodach, nie trzymając się za rękę.
W tych rzadkich przypadkach, kiedy nie trzeba myśleć o marchewce, ale o biczu, charakter kary powinien być inny. Jedno dziecko nie będzie miało znaczenia, jeśli pozbędziesz go z kieszeni na tydzień, a drugie będzie przerażone. Konieczne jest nałożenie kary na te same podstawowe pojęcia, co awans: wolność, pieniądze, status, zatwierdzenie.