Lilie

Lily zajmuje szczególne miejsce w kwiaciarstwie, jako jedna z najpiękniejszych kultur świata. Wyróżnia się elegancją i pięknem kwiatów, często o silnym aromacie. Od najdawniejszych czasów lilie zajmują zdecydowane miejsce w najbardziej wykwintnych ogrodach kwiatowych.

Najczęstsze gatunki i odmiany lilii z białymi, pomarańczowymi i pomarańczowo-czerwonymi kwiatami. Lilie są znane z żółtego, różowego, liliowego i innych kolorów, z wyjątkiem niebieskiego.

odmiana róż o różnym pochodzeniu daje możliwość posiadania roślin kwiatowych, począwszy od maja, a kończy późną jesienią.Jeśli weźmiesz pod uwagę, że wiele gatunków i odmian jest podatnych na forsowanie, przez cały rok możesz mieć kwitnące lilie.

Kwiaty Lily są długo trzymane w wodzie, odsłaniając prawie wszystkie pąki.

Białe lilie łączą się dobrze w bukiet z prawie wszystkimi kolorami. Pomarańczowy, żółty, pomarańczowy, czerwony dobrze wyglądać z niebieskim, niebieski lub fioletowy delphiniums, ze wszystkimi białymi kwiatami, ale w każdym razie z różowy lub czerwony karmin.

Cut lilie są zalecane nie więcej niż o połowę długości łodygi, a jeśli to możliwe i mniej, ponieważ usunięcie większości pędów wyczerpuje roślinę.

Propaguj lilie z cebulkami, cebulkami, nasionami i niektórymi gatunkami z cebulkami macierzystymi, a także liśćmi.

Rozprzestrzenianie bulw ma zastosowanie do wszystkich rodzajów lilii i jest główną metodą reprodukcji. Raz posadzona cebula w ciągu dwóch do trzech lat jest w stanie utworzyć gniazdo kilku cebulek. To gniazdo jest wykopywane, żarówki są oddzielone od siebie, a jedna jest sadzona w nowym miejscu. Najlepszy czas na dzielenie i sadzenie cebulek to koniec sierpnia i początek września.

Jeśli cebulki nie są sadzone jesienią, można to zrobić wczesną wiosną, ale w żadnym przypadku nie należy opóźniać lądowania. Odległość pomiędzy sadzeniem cebulek różni się w zależności od rodzaju lilii od 20 do 30 centymetrów.żarówki

sadzi się na głębokości 15-20 cm, z wyjątkiem białej lilii( kandidum), które ma zostać posadzone jest nie większa niż 2 cm od powierzchni gruntu do wierzchołka główki.

Aby zapobiec uszkodzeniu przez szkodniki, żarówki są trawione w roztworze rogu w stężeniu 0,25-0,3% przez 15-30 minut. Przed chorobami opyla TMTD szyby i formalinę w stężeniu 1. . 200, to znaczy jedna część roztworu formaldehydu 40 procent rozcieńczono 200 częściami wody.

Uprawa żarówek w bruzdach lub dziurach, na dnie których wylewa się dwucentymetrowa warstwa piasku. Korzenie bańki wyprostowuje się podczas sadzenia i, równomiernie zagęszczane, są pokryte ziemią.Po posadzeniu koniecznie podlewać i mulczować drobnym próchnicą.

dobre ściółka dla róż służyć jak trociny, ochrony gleby przed przegrzaniem, ale powinien przyczyniać więcej nawozu azotowego, jak trociny, rozkładając wiązania azotu gleby.

Replikacja żarówek to najbardziej efektywna metoda. Daje możliwość uzyskania z jednej żarówki od 15-20 do 100-150 nowych roślin.

Najlepsze daty separacji łuski to wczesna wiosna i jesień( okres przeszczepu roślin).

Żarówka wyjęta z gleby jest zmywana z ziemi i ostrożnie oddzielana od niej za pomocą łusek( całości lub części).Przy częściowym oddzieleniu łuski obwodowej pozostała część bulwy jest zasadzona w glebie, zatrzymując roślinę mateczną.

Czasami, w celu uniknięcia zniszczenia cennych Lukavica, to nie wydobyte z ziemi i lekko odkrywczy, oddzielone przez kilka płatków na miejscu.

płatki po oddzieleniu przemywa żarówki Ciemnoróżowy roztworu nadmanganianu potasu( 1 g na litr wody) i rozprzestrzenia się cienką warstwę na papier suszy się łatwo. Następnie natryskiwany na małe plastikowe torby opyla TMTD dobrze wiązane i umieszczona w ciemnym miejscu w warunkach otoczenia w temperaturze 18-20 ° C.Okresowo woreczki są skanowane w celu usunięcia rozkładających się łusek.

Po 30-40 dniach w płatkach z zasadami tworzy się małe żarówki, który wraz z wagą wytrąca się w pudełkach lub do gleby( w zależności od okresu docelowej).Gdy wiosną wagi, lądowanie płatków z cebulami może być wykonane bezpośrednio w glebie - na grzbietach - a następnie obfite podlewanie i ściółkowanie. Jesienne skalowanie wskazane jest utrzymywanie wagi w lodówce lub w zimnej piwnicy w temperaturze 0 + 4 ° С.W styczniu są sadzone w pudełkach i umieszczane w szklarni w jasnym miejscu. Wkrótce są pędy. W maju.posadzone w ziemi i pritenyayut tarcze lub gałęzie.

Powielanie przez cebulki macierzyste jest stosowane w liliach tygrysich, Rubin, Sargent, Estonia, Red Start, Bulbous i niektórych innych gatunkach i odmianach. Bulwy są zielone lub zielono-brązowe, prawie czarne w kątach liści. Kiedy dojrzewają, zaczynają spadać na ziemię.Ta chwila to najlepszy czas na ich zbieranie i siew na otwartych grzbietach.

Płatki lilii Sargent i Estonii najlepiej wysiewać w skrzyniach i trzymać zimą w zimnej oranżerii, piwnicy lub w szklarniach.

Żarówki wysiewa się w ziemi, aby pokryć zimą trociny lub liście. Wiosną mają skłonność do polubienia pędów.

Mniej często rozmnażanie przeprowadza się u dzieci uformowanych u podstawy łodygi, z sadzonkami łodygi i liści.

Rozmnażanie nasion jest szeroko stosowane w przypadku niektórych gatunków lilii. Wiele białych lilii rurkowych - regale, sulfurgele itp. - i przy rozmnażaniu nasion zachowuje ich cechy. Nasienna metoda rozmnażania lilii umożliwia natychmiastowe uzyskanie dużej liczby zdrowych i mocnych sadzonek, lepiej dostosowanych do warunków lokalnych.

Łatwo jest związać nasiona z wolnego zapylania lilii i jej hybryd, Wilmott, David, długich kwiatów, Filipino. Wiele gatunków lilii, nie wiążąc nasion w wolnym zapyleniu, wiąże je sztucznym zapyleniem.

Najszerzej propagowane przez nasiona regalia lilii. Kapsułki z nasionami są ścinane, gdy stają się brązowe i zaczynają pękać na szwie. Następnie suszy się je i przechowuje do siewu w niskiej temperaturze. Nasiona wysiewa się w lutym-marcu w szklarni w skrzynkach, przykrywa papierem i utrzymuje w temperaturze 22-25 ° przed wschodem, po czym temperaturę obniża się do 15-18 °.Gęste pędy nurkują, jednocześnie próbując uszkodzić korzenie w jak najmniejszym stopniu. Wodę ostrożnie, tak aby nie spowodować choroby rozsady. W kwietniu-maju pudełka z sadzonkami są przewożone do szklarni, aw maju-czerwcu sadzonki sadzi się na grzbietach i na pritenyayut. Jeśli sadzonki są słabe, pozostają w skrzynkach do sierpnia-września, a czasem do następnego roku. Grzbiety z zimowiskiem portu sadzonek. Możliwe jest zasianie nasion lilia w glebie.

Nie wszystkie rodzaje lilii są łatwo rozmnażane przez nasiona. Z natury kiełkowania nasion lilii można podzielić na trzy grupy:

Szybko rosnące - regale( tybetańskie), Vilmotta, filipińskie, koralowce. Dają dobre sadzonki podczas siewu wiosennego.

Hard-growing - Daurian, szafran, specjalny, pardall, monodelphum. W tej grupie nasiona przeznaczone do kiełkowania wymagają sadzenia mroźnego lub pod-zimowego.

Gatunek, który w pierwszym roku daje tylko podziemny wzrost korzeni. Powyżej ziemskich części pojawiają się w roku w lilii specjalnego( speciozum), złoty( auratum), chalmoid( martagon), japoński, kaukaski, itp. Ważne jest, aby siać nasiona tych lilii świeże. Przy określonej temperaturze i przetwarzaniu pędy można uzyskać na wiosnę.W tym celu nasiona miesza się z podłożem( mieszaniną torfu i piasku) i zawiera dwa do trzech miesięcy w temperaturze pokojowej( 12-20 ° C).Po pojawieniu się kręgosłupa i małej cebuli, nasiona wlewa się do worka polietylenowego i umieszcza na 2 miesiące w lodówce. Zasiane nasiona po tym reżimie dają sadzonki na wiosnę.

W strefie centralnego Czarnozema możliwe jest wysiewanie nasion większości gatunków lilii.

Dbanie o lilie w warunkach otwartego gruntu ma na celu utrzymanie wilgotności gleby, poluzowanie i oczyszczenie z chwastów, ochronę roślin przed chorobami i szkodnikami oraz utrzymanie prawidłowego odżywiania.

Lilie potrzebują lekkiej, luźnej i pożywnej gleby. Dlatego przy wstępnym sadzeniu na ciężkich glebach stosuje się torf, piasek, humus. Wiosną i pierwszą połową lata podaje się paszę, początkowo z przewagą nawozów azotowych, później - nawozów fosforowych i potasowych.

W przypadku chorób lilii największym zagrożeniem jest szara plama wywołana przez grzyby botrytis. Wskazaniem szarego zgnilizny jest pojawienie się na liściach szarych plamek owalnej postaci, które następnie wiercą i scalają.Liście i łodygi stają się brązowe i wysychają( jakby spalone).Szara zgnilizna silniej atakuje rośliny w mokrych latach, a także w nadmiernym podlewie, zwłaszcza jeśli woda opada na liście.

W zwalczaniu szarej zgnilizny i innych chorób grzybiczych duże znaczenie ma zbieranie i niszczenie łodyg i liści jesienią, regularne opryskiwanie 1% płynem Bordeaux lub emulsją koppermiczną.Dobre wyniki daje wprowadzenie na powierzchnię łóżek wiosną popiołu drzewnego( 200-300 gramów na metr kwadratowy powierzchni).

Jednym z najlepszych środków przeciwko chorobom grzybowym jest azurin, który jest przygotowany w następujący sposób:

Rozwiązanie zastępcze. W 1,5 litrze gorącej wody rozpuszcza się 300 gramów siarczanu miedzi. W tym samym czasie 100 gramów sody kalcynowanej rozpuszcza się osobno w 1,5 litrze wody. Po ochłodzeniu pierwszego roztworu do 15-17 ° C stopniowo dodaje się roztwór sodowy, stopniowo mieszając. Jest reakcja. Po półtorej godziny wlewa się 200 cm3 25% amoniaku. Po ośmiu do dziesięciu godzin rozwiązanie jest gotowe do użycia. Powinien być błękitny. Osad na dnie nie trzęsie się.Roztwór przygotowuje się i przechowuje w szklanym lub emaliowanym pojemniku.

Rozwiązanie robocze. Na 10 litrów wody weź 100-200 gramów zapasowego roztworu. Rośliny są opryskiwane obficie.Żarówki wytrawia się przez 30-40 minut, rozcieńczając 200-300 cm3 roztworu rezerwowego w dziesięciu litrach wody.

W upalnych latach przegrzanie gleby niekorzystnie wpływa na rośliny, dlatego przydatne jest ściółkowanie trocinami, lekkim papierem lub siew pomiędzy rzędami lilii karłowatych jednorocznych( alissum, petunii itp.).

Na glebach niezbyt dobrze zaopatrzonych w składniki odżywcze, na wiosnę nakładany jest górny opatrunek - z przewagą azotu, przed kwitnieniem - fosfor, po kwitnieniu - potas.