Adaptacja małżeństwa i rodziny

Całe życie człowieka przechodzi w interakcji z innymi ludźmi. Musi stale dostosowywać się do ich zainteresowań, potrzeb, intencji, pragnień.

Innymi słowy, mówimy o adaptacji społeczno-psychologicznej, która jest zdolnością danej osoby do wspólnych działań w celu osiągnięcia ogólnych celów grupy lub zespołu. Adaptacja społeczno-psychologiczna musi obejmować umiejętność porozumiewania się, rozumienia innych, współpracy i współpracy z nimi.

Podsystem kontaktów społecznych danej osoby ujawnia różnorodność jego osobistych relacji, ocen społeczno-psychologicznych i aspiracji, które stanowią adaptację psychologiczną.Ten podsystem w całości opiera się na wiedzy zdobytej przez niego podczas jego życia, interesów publicznych, statusu społecznego i osobistych stanowisk.

Zdolność przystosowywania się nie jest dana człowiekowi z natury, by tak rzec, pierwotnie. Wychowuje się stopniowo, od wczesnego dzieciństwa, najpierw w rodzinie, a potem formuje się, gdy dziecko wchodzi w szerszy krąg komunikacji.

Rozwijanie cech osobowościowych dożywotnie, zakres i charakter zdobytej wiedzy, kierunku zainteresowań, oryginalność emocjonalne i wolicjonalne cech, wartości moralne - to wszystko tworzy pewien stopień swobody osoby do reagowania na określonych warunkach i na podstawie indywidualnej adaptacji do niekorzystnych czynników psychologicznych, pozwala aktywniei celowo je transformować.

Oczywiście, gdy zwracamy się do pracy psychologów i psychiatrów klinicznych, że, co do zasady, mówimy o intrapersonal adaptacji jako określonej równowagi pomiędzy wewnętrzną strukturę osoby. Brak adaptacji - brak mechanizmów integracji systemu aktywności umysłowej lub jej poszczególnych części. Niewystarczające dostosowanie aktywności umysłowej jednostki prowadzi do różnych skutków „niewystarczające”, promuje rozwój systemów, mechanizmów obronnych i może prowadzić do zaburzeń neuropsychiatrycznych.

System adaptacji umysłowej jest dynamiczny, zawsze w fazie rozwoju. Funkcjonalność swoich większych i mniejszych podsystemów i łączy wszystkie zmiany czasu z powodu niestabilności określa ich biologiczne i społeczno-psychologiczne podstawy, w tym poprzez czasowe lub na tyle trwałe, aby zmienić temperament, zdolności danej osoby, jego orientacji osobistej, zagregowanego popytu, moralnego charakteru, silnej woli i emocjonalnegowłaściwości. W tym sensie adaptacja jest wielopłaszczyznową, wielopoziomową edukacją umysłową.

Wewnętrznym środowiskiem jednostki jest cała jego psychika. Obejmuje ona potrzeby, pragnienia, emocje, stan, stan zdrowia, a także wartości, zrozumienie sensu i celu życia, ustawienia systemowe, takie jak stereotypowe reakcje i zachowania, subiektywnej refleksji całej kultury i moralności. Tak więc, adaptacja społeczno-psychologiczny - to przede wszystkim behawioralne wymogi osobowości, oczekiwania, cele, funkcje grupy, dostosowanie do różnych rodzajów relacji międzyludzkich w danym zespole.

praktyka badań socjologicznych potwierdza słuszność podziału dużej grupy konfliktów na podstawie różnic w celu zaspokojenia potrzeb małżonków. Nie ulega wątpliwości, że niezaspokojone potrzeby negatywnie wpływają na stabilność małżeństwa.

Muszą być dokładnie zbadane i przeanalizowane, w oparciu o cechy partnera małżeńskiego.

Biografia psychologiczna każdego człowieka jest ogromnym zbiorem wrażeń, wspomnień, radości, smutku, wątpliwości duchowych. Wrażenia życiowe nakładają się na siebie nawzajem, wiele z nich nie jest realizowanych i wydaje się spełniać, ale mimo to mogą wywierać wpływ na ludzkie zachowania. Wzmianka może być psychologicznie kilka ważnych punktów, które decydują o stabilności( & gt; raka, ale wszystkie one są razem, jeszcze nie reprezentują generamlizovannogo jakość lub właściwości, które decyduje o sukcesie lub porażce małżeńskiej relacji

.

Powstaje pytanie: jak i jak połączyć różne teoretyczne podejścia socjologów, lekarzy, psychologów, zajmujących się tak złożoną sferą relacji międzyludzkich jak małżeńskie? Możesz otworzyć na nieskończoność coraz więcej nowych zjawisk psychologicznych, procesów, stanów, które w jakiś sposób wpływają na stabilność małżeństwa. Możesz zidentyfikować setki cech charakteru, które zniszczą lub wzmocnią związek małżeński. Dlatego wymagany jest jakościowo nowy poziom generalizacji. Kategoria "adaptacja", z naszego punktu widzenia, jest kluczowa dla psychologii małżeństwa i relacji rodzinnych, ponieważ żadna z kategorii psychologii osobowości, psychologii społecznej i ogólnej nie może pełnić funkcji integracyjnych. Wydaje się, że tę okoliczność tłumaczy się tym, że psychologia małżeństwa i związków rodzinnych kształtuje się na przecięciu psychologii jednostki, psychologii socjologii społecznej, medycznej, ogólnej i demografii rodziny.Żadna z kategorii, zaczerpnięta z tych dyscyplin, nie może wykonywać syntezujących, jednoczących funkcji. Odnosi się to w równym stopniu do wszystkich kategorii, z których dotychczas korzystaliśmy: "osobowość", "stosunki interpersonalne", "komunikacja", współpraca "," współpraca "," interakcja "," role małżeńskie "," potrzeby ","charakter, temperament itp.

Te i kilka innych kategorii, które można wykorzystać w analizie związków małżeńskich i rodzinnych, można połączyć z jedną, niezwykle pojemną koncepcją - "adaptacja małżeństwa i dezadaptacja".Wyraża skuteczność wszystkich procesów zachodzących w relacjach małżeńskich i rodzinnych. Adaptacja i dezadaptacja określają ostateczny efektywny wpływ na małżeństwo i relacje rodzinne natury i temperamentu małżonków, ich światopoglądowe poglądy i orientacje na wartości, przeszłe doświadczenia życiowe i przeszłe traumy psychiczne. Ponadto pojęcie "adaptowanego i nieprzystosowawczego zachowania" jest szeroko stosowane w psychologii medycznej i psychiatrii. Na przykład możesz studiować zachowanie zarówno osoby zdrowej, jak i chorej w małżeństwie i rodzinie.

Kategoria "adaptacja i dezadaptacja małżeństwa-rodziny" pozwala łączyć całkowicie różne rodzaje rodzin - problem, konflikt, neurotyczność, aspołeczne - a nawet różnorodność ich podgatunków.

Wszelkie aspekty ludzkiego zachowania można rozpatrywać pod kątem tego, czy odpowiadają one ogólnym celom małżeństwa i życia rodzinnego, czy też nie przyczyniają się do stabilności stosunków małżeńskich. Wiadomo, że konflikty małżeńskie można uznać za naruszenie procesu adaptacji rodziny. Ten punkt widzenia daje nam możliwość podejścia do całkowicie nowego podejścia do faktu wysokiego rozwodu wśród młodych rodzin. Z reguły wymienialiśmy dziesiątki różnych przyczyn niestabilności młodych małżeństw. Zrobili obraz rozwiązania małżeństw mozaikowych. Ze względu na mnogość subiektywnych motywów trudno było zrozumieć faktyczny proces dezintegracji związków małżeńskich i wypracować jakąś określoną pozycję zarówno w wyjaśnieniu, jak iw opracowaniu środków profilaktyki społecznej. Wiele motywów wydawało się niepoważne, niepoważne, co doprowadziło do nadmiernego optymizmu co do środków służących ich zapobieganiu.

Główny nacisk kładziono na utratę lub poczucie miłości i to był błąd. Uczucia miłości były uważane za alfa i omegę życia małżeńskiego. Kierując się tym poglądem, nie można wytłumaczyć wielu przypadków rozpadu młodych małżeństw. Oczywiście utrudniało to pracę w dziedzinie socjologicznej i psychologicznej interpretacji zachodzących procesów.

W systemie społecznej i psychologicznej adaptacji konieczne jest wyodrębnienie adaptacji małżeństwo-rodzina jako zdolności do życia w małżeństwie i rodzinie.

Adaptacja małżeństwa to stopniowy proces wzajemnej adaptacji małżonków, oparty przede wszystkim na pozytywnych przywiązaniach i pozytywnych uczuciach( sympatii, miłości, przyjaźni, miłości).Jednak uczucie współczucia i miłości nie daje jeszcze pewności, że adaptacja małżeństwa jako całości zakończy się sukcesem.

Przypomnijmy, że celem małżeństwa - organizowanie wspólnych działań na pełnym zadowoleniu materiału, duchowe, seksualnych i innych potrzeb małżonków. To wymaga dopasowania do potrzeb i interesów obu partnerów, które spotkały się niezależnie i autonomicznie. To jest, gdy młoda para i czekają na pierwsze nieporozumienia rozbieżności, odmienność, odmienność.Jest złożoną siecią wzajemnych zależności, to rozpoczyna proces wzajemnej adaptacji, koncesje, kompromisów, pierwszy konfrontacji i sporów. Odnotowano również uzgodnione oceny konkretnej sytuacji życiowej, które powstały przed małżonkami. Mężczyzna i kobieta poślubić, są od wielu lat uwzględnionych w najróżniejszych wspólnych działań, które z powodzeniem wymaga od nich zrozumienia, spójność, jasną współpracy.

stopień zgody małżeńskiej w dużej mierze zależy od tego, jak każdy członek cywilnego diadzie w stanie postawić się w czyjejś miejscu i zrozumieć szczególny sytuacjami-nia. Jak wiadomo, związek małżeński natomiast nigdy nie dowiedzieć się prawa i obowiązki, choć przekazywane przez temacie SIS norm społecznych, zwyczajów, tradycji, w szczególności rodzina ma unikalne cechy. Każdy małżonek produkuje specjalny, indywidualny styl komunikowania się z innym partnerem. W ten sam sposób w małżeństwo utworzonej orientacji wystarczająco stabilne względem siebie, tj. E. Produkowane przez niektóre rodzaje zachowań.W readaptacji wyniku małżeństwa małżonków zapowiada się jako in-podcałkowej indeksu względnej spójności, ale wszystkie strony rodziny.

Istotą naszych poglądów jest, że stabilność młodego małżeństwa jest określana przez procesy adaptacji małżeństwa, które jest szczególnie intensywnie wystąpić w pierwszych latach życia razem.adaptacja ślub można pimov następujący:

- Dostosowanie do ról małżeńskich, nowych obowiązków, a także praw do wspólnych skoordynowanych działań, podział pracy w związek małżeński;

- adaptacja do temperamentu, charakteru, cały światowy partner psychicznego;

- dostosowanie do potrzeb, zainteresowań, przyzwyczajeń, stylu życia i sposobu partnera małżeńskiego;

- dostosowanie się do podstawowych wartości życia „filozofii życia”, w zrozumieniu celów i znaczenia partnera życiowego;

- adaptacja fizjologiczna, w tym płeć;

- adaptacja do aktywności zawodowej partnera. Podkreślając te rodzaje małżeńskiej adaptacji, niemniej nie możemy udawać, że obejmuje wszystkie aspekty. Wydaje się, że każdy rodzaj takiego dostosowania mogą być rozłożone na elementy składowe bardziej szczegółowo opisujący proces wzajemnej małżonka adaptacyjnych.

Młoda para może mieć silne poczucie dobrego materiału i warunków życia, a mimo to małżeństwo nie jest utworzona ze względu na fakt, że nie potrafią dostosować się do siebie nawzajem. Charakterologiczne cechy młodej pary( lub jeden z nich) mogą tworzyć trwałe sferę stres psychiczny, konflikty, kłótnie, żale, podejrzliwości, oskarżeń, i tak dalej. D. W końcu, życie małżeńskie nie jest możliwe. Dlatego przywiązujemy szczególną wagę do procesu wzajemnej adaptacji i uważają, że kluczem do sukcesu dobrych relacji między małżonkami.

Z punktu widzenia teorii adaptacji małżeństwa w bardzo różny sposób, a co najważniejsze, może to być interpretowane bardziej szczegółowo problem małżeński kompatybilności.

Okazuje się, że w wyniku nie dostosowane i trudno dostosować zachowanie niektórych ludzi po prostu nie są w stanie małżeństwa. To może wyjaśniać różne formy i rodzaje antyspołecznych i zachowań dewiacyjnych: alkoholizm, niemoralności, sceptycyzmu, nihilizmu, zakłócanie porządku, przestępstw.

Zakres adaptacji ludzi jest inny. Oznacza to, że pewne typy osób będzie mieć szczególne trudności z adaptacją w małych grupach i kolektywów. Co więcej, jednostka cierpi, na przykład, choroby fizyczne i psychiczne, będzie miał swoje własne wyzwania i trudności z adaptacją w małżeństwie i rodzinie. Zatem teoria małżeństwa i rodziny adaptacji ma zastosowanie zarówno do osób z ogólnie przyjętymi normami moralnymi, a także dla osób z większych wad.

adaptacja Ślub i niedostosowanie pozwalają nam skutecznie oceny stabilności lub niestabilności małżeństwa, aby przynieść ze sobą różnorodność rodzajów konfliktu małżeńskiego.

Z tego punktu widzenia, możemy rozwijać nowe podejścia do zapewniania vnevrachebnoy pomocy psychologicznej dla młodych par, aby poprawić ich zdolność do adaptacji.

Zdolność

do przystosowania się do różnych rodzajów środków nie metafizyczny i dialektyka myślenie przyznać obecnej egzystencji w jednym i tym samym zjawisko pozytywne i negatywne, z postępującą i regresywne. Ta zdolność wzrasta wraz z mobilnością układu nerwowego, towarzyskości, dojrzałości emocjonalnej, stabilności psychicznej. Głównym ogniwem niedopasowania osoby zdrowej jest utrata samokontroli, samodyscypliny, zwiększonego poziomu emocjonalności, chronicznego zmęczenia i napięcia.

Udało nam się zidentyfikować związek ogólnych zdolności adaptacyjnych jednostki z interakcjami międzyludzkimi w małżeństwie i życiu rodzinnym.

Połączenie umiejętności, dokładniej i dokładniej, stopnia ich rozwoju i dostępności pozwala nam zidentyfikować pewne typy osobowości: 1) wysoce przystosowane;2) średnio przystosowane;3) niskiej adaptacji;4) nieprzystosowanie.

Wysoce przystosowane osoby mają wysokie i bardzo wysokie umiejętności w zakresie komunikacji, współpracy, współpracy. O takich ludzi możemy powiedzieć, że są "urodzonymi psychologami", ponieważ dobrze rozumieją stan psychiczny innych ludzi. Mają wysoką zdolność do samopoznania. Są bardzo samokrytyczne, chociaż nie prowadzą do samobiczowania i mają poczucie własnej wartości. Są z reguły przyjazne i serdeczne wobec innych ludzi, wyróżniają się wysokim poziomem rozwoju moralnego.

Do wszelkich obowiązków traktuje się z wystarczającą odpowiedzialnością, w przeważającej większości mają dobre zdrowie psychiczne. Psychiatrzy wszystkich szkół i kierunków bez wątpienia odnoszą się do takich osób jako do "normy", chociaż samo pojęcie "normy" jest bardzo niejasne. Osoby o wysokich kwalifikacjach stanowią dość dużą grupę osób. Dla nas ważne jest to, że są "rdzeniem" stabilnych i udanych małżeństw, ponieważ lepiej nadają się do życia małżeńskiego i rodzinnego. Takie jednostki harmonijnie łączą typy alokacyjne, socjocentryczne, altruistyczne i egocentryczne. W związku z tym istnieje odpowiedni wybór w zależności od okoliczności.

Umiarkowanie przystosowane osobniki charakteryzują się nierównomiernym rozwojem ogólnych zdolności adaptacyjnych. Na przykład, dobre skłonności do komunikacji i kontakty emocjonalne można łączyć z nierozwiniętą umiejętnością kontrolowania własnych uczuć i emocji.

Możemy przypisać te lub inne osoby do średnio dostosowanych tylko w oparciu o analizę danych psychiatrii i psychologii medycznej. We współczesnej psychiatrii takie osoby nazywa się akcentowanymi. Radziecki psychiatra AE Licko uważa, że ​​prawidłowe i dokładne, aby mówić o uwydatnienie charakteru, reprezentujący „skrajne warianty normy, w których indywidualne cechy charakteru nadmiernej siły, w wyniku podatności selektywność w stosunku do pewnych rodzajów psychogennych efektów z dobrą, a nawet zwiększonej odporności nainne ".Zauważmy, że zarówno AE Lichko, jak i K. Leonhard są zgodni, że osoby uwydatnione nie są patologiczne.„W innej interpretacji, to musiałby dojść do wniosku, że tylko normalny przeciętny człowiek powinien być uznany, a wszelkie odchylenia od tej średniej( średnia szybkość) musiałaby rozpoznać patologię”.

Według AE Lichko, z akcentami, niektóre zaburzenia psychiczne występują tylko w niektórych rodzajach urazów psychicznych, w trudnych sytuacjach.

"Akcentowanie jest w istocie tymi samymi indywidualnymi cechami, ale z tendencją do przejścia do stanu patologicznego. Anankastic, paranoidalne i histeryczne cechy mogą tkwić w pewnym stopniu, w rzeczywistości dla każdego, ale objawy są tak małe, że ucieczka one obserwację.Przy większej surowości narzucają one piętno na osobowość jako taką iw końcu mogą nabrać patologicznego charakteru, niszcząc strukturę osobowości.

Oczywiście, różne rodzaje jednostek doznają szczególnych trudności w relacjach interpersonalnych, a ich podkreślone cechy mogą być źródłem poważnych trudności dla ustanowienia normalnych stosunków małżeńskich. Jak często są osoby z tymi LUB innymi akcentowanymi cechami? K. Leonhard na ten temat pisze:

«... ludność naszego kraju( czyli GDR.- VS),

zresztą ludności Berlina, jest podkreślona przez 50% identyczności i 50% - średnia typ ludzi.

W odniesieniu do populacji państwa dane mogą być zupełnie inne. "

Tak więc, możemy założyć, że podkreślona osobowości -dovolno popularny rodzaj i będziemy odnosić się do osobowości umiarkowanie.

Nizkoadaptirovannye osobowość - jest pewna grupa ludzi, pokrywając całkowicie różne kontyngenty osób z chorobą alkoholową, różne zaburzenia neuro-psycho-cal( histeria obsesyjno-kompulsyjne, seria długotrwałych lęków, różne rodzaje depresji, bardzo wyraźne przypadki wyczerpania układu nerwowego, psychastenia, padaczkai inni), narkomani. Osobom nisko przystosowanym można przypisać osoby o słabym i umiarkowanym upośledzeniu umysłowym.

Jaka część populacji to osoby o niskich kwalifikacjach? Jeżeli weźmiemy pod uwagę dane Światowej Organizacji Zdrowia dla krajów uprzemysłowionych w zakresie występowania alkoholizmu, narkomanii, nerwicy, łagodne do umiarkowanego upośledzenia umysłowego, to puchim figura w ciągu 12-22%.

niedostosowanych osobowości - grupa ludzi z progresywnym siruyuschimi form schizofrenii, choroby maniakalno-depresyjnej, z ciężkim uszkodzeniem mózgu z ciężkim upośledzeniem umysłowym, itd. Ze względu na różne definicje i różnice w sprawozdawczości statystycznej, różne kryteria stosowane przez psychiatrów różnych szkół. .kierunki te wskaźniki są bardzo zróżnicowane i wynoszą od 1 do 5% populacji w krajach uprzemysłowionych. Z reguły osoby te znajdują się pod opieką państwa lub jednostek, są one często pozbawione zdolności do czynności prawnych. W związku z tym grupa ta nie może obejmować osoby z zachowania antyspołeczne, a także recydywy, który słusznie uważany nizkoadaptirovannymi osobowości. Tak więc cztery zintegrowane grupy w zależności od stopnia i poziomu dopasowania do międzyludzkiej interakcji, współpracy komunikacji: 1) bardzo dostosowany osobowości( VL), 2) nieco zmodyfikowanych osobowości( SL), 3) nizkoadaptirovannye człowiek( NL) i 4) niedopasowane osobowości( DL).Ponieważ małżeństwo - to diadzie, różne przypadki można podzielić na następujące rodzaje kombinacji poziomu adaptacji.

1. 4. HV + HV + HV + JL JL 7. Współdziałanie

2. 5. VL + CO CO + CO + 8 NL NL

3. VL + 6 CO + NL NL NL + DL 9. Oczywiście

, że poziom adaptacji małżeńskiej i dezadaptacji będzie zupełnie inny w tych możliwych kombinacjach. W dwóch pierwszych, w którym spotykają się kilka bardzo przystosowanym i umiarkowanie dostosowany osobowości, będziemy świadkami dość wysoki stopień sukcesu relacji małżeńskiej. Różne kombinacje nizkoadaptirovannyh, dezadaptirovannyh dane z medium przystosowane najwyraźniej nam problem i neurotycznych małżeństw konfliktu, trwałość, co jest bardzo niskie( od sześciu do dziewięciu kombinacji).Kombinacje trzech i pięciu dadzą nam środkowo stabilne związki małżeńskie. Zgodnie z wynikami badań społeczno-demograficzna „Moskwa-76” i „Moskwa-78”, które otrzymaliśmy w przybliżeniu następujący obraz: wśród wszystkich gospodarstw domowych badanych udane małżeństwa stanowiły około 18-20%, zła - w przedziale 16-18%, reszta 62-66% małżeństw jest średnio stabilnych.

Zaletą tego podejścia jest to, że wszystkie typy rodzin( antyspołeczne, neurotyczny, alkoholik, itd.) Może być organicznie wpisane w naszej typologii, aby uzyskać odpowiednią interpretgatsiyu psychospołeczne.

Ogólne zdolności adaptacyjne mogą być empirycznie mierzone i prezentowane w systemie dowolnych wskaźników. Przypomnijmy, że w świecie, psychologicznej i psychiatrycznej praktyce opracowane testy psychologiczne wystarczająco wysoki stopień doskonałości i niezawodności. Są testowane na ogromnym materiale socjologicznym, społeczno-psychologicznym i klinicznym. Można z nich korzystać z powodzeniem, badając konkretne zdolności jednostki do adaptacji interpersonalnej. Jest rzeczą naturalną, że będzie to wymagać modyfikacji ich definicji, a ponadto, że wyniki będą interpretowane i wyjaśnić w kategoriach teorii małżeństwa i adaptacji rodziny.

Jednym z najlepszych sposobów na badaniu różnorodnych możliwości wspólnego adaptacja jednostki jest specjalny system metod badawczych. Aby udowodnić, że metoda ta może być realizowana w głównym nurcie teorii małżeństwa i rodziny adaptacji oferujemy analizę testów w celu zbadania wpływu poszczególnych cech charakteru na adaptację międzyludzkiej.

Stosując podstawowe cechy i właściwości jednostki, że wszystkie cechy podzielono na dwie grupy: 1), właściwości i cech ludzkiej natury, które promują komunikacji międzyludzkiej, ich współpracę;2) cechy i właściwości, które uniemożliwiają lub utrudniają adaptację interpersonalną.

Klasyfikacja cech charakteru dla tych kategorii została przedstawiona w tabeli. Ponadto cechy charakteru są łączone w arbitralny i chaotyczny porządek, tak że podstawowa zasada ich tworzenia jest tak mała, jak to tylko możliwe, "uderzająca" w

dla następujących osób. W ten sposób otrzymujemy pytanie testowe: W jakim stopniu Pana( rodzina: mąż, żona, ojciec, matka, syn, córka i inni) mają następujące cechy charakteru i temperament „W drugiej części badania testowego podano” prompt „?:"Cechy charakteru i temperament są wyrażone: bardzo słabe, słabe, umiarkowane, silne, bardzo silne"( patrz tabela 2).Ewaluacja odpowiada tradycyjnemu pięciopunktowemu systemowi, dzięki czemu może uzyskać określoną ekspresję ilościową.cechy charakteru

grupowanie i temperament w zależności od sukcesu lub niepowodzenia

proces adaptacji Następnie pytamy dla małżonków, a czasem dziecko, jeśli jest starszy niż 12 lat, aby zakończyć ten test najpierw na siebie, a potem na to charakteryzuje się mąż( żona)ojciec( matka) i charakter

itd. d., które ułatwiają lub utrudniają badanie interpersonalna adaptacja

zawiera 30 pozytywnych cech temperamentu i cech charakteru, które są mierzone od +1 do +5.Dlatego też całkowita liczba punktów może być wyrażona jako suma od + 30 do +150 konwencjonalnego zera w skali liniowej.30 negatywnych cech temperamentu i cech charakteru jest ocenianych od-1 do-5( najwyższy stopień "negatywności").

Całkowita suma wyników może wynosić od -30 do 150 w skali liniowej od zera warunkowego.

Powiedzmy, że nasz test jest wypełniony przez żonę.Następnie, dla tych samych cech charakteru, została oceniona przez jej męża. Według samooceny żony obliczamy oddzielnie ocenę wartości pozytywnych i negatywnych. Na przykład w pierwszym przypadku suma wynosi +105, aw drugim -30.Umieszczamy te dane na skali i tworzymy najprostszy diagram. Podobnie, na ciasta, wypełnione męża na żonę, czekamy na ocenę tych cech charakteru, które zazwyczaj uniemożliwiają udanego Panna adaptacji oraz zintegrowanej oceny cech sprzyjających niego. Załóżmy, że otrzymujemy wartości -96 i +45.Ponownie aplikujemy dane w skali liniowej i tworzymy diagram. Mamy zbieżną powierzchnię całkowitą, którą można warunkowo nazwać strefą zgody.

Jednocześnie mamy dwie strony, które wyrażają zasadniczą różnicę w samoocenie i ocenie męża. Tutaj rozpoczyna się interpretacja wyników testu. Naturalnie główną różnicą jest różnica między samooceną a innymi.

W naszym przykładzie, który został zaczerpnięty z rzeczywistej praktyki badania małżonków M., otrzymaliśmy, że żona znacznie przecenia pozytywne cechy swojej postaci. Uważa się za zgodną, ​​dobroduszną, otwartą, tolerancyjną itd. Okazało się, że jest to dalekie od prawdy. Aby uzyskać kontrolę, poproszono nas o wypełnienie testu charakteryzującego małżonka M., jej czternastoletniego syna. Po obliczeniu uzyskano całkowite wyniki równe -87 i +57.Szacunki męża i syna różnią się, ale nieistotnie. Znacząca analiza ocen pokazuje, że ojciec i syn oceniają ją jako autorytatywną, zdecydowaną i nieugiętą kobietę, choć uważa się za raczej miękką, podatną i podatną.

Więc mamy wyraźny niewystarczające samoocena, co znacznie komplikuje autokorekty własnego zachowania, zapobiega, aby zobaczyć swoje błędy w zachowaniu męża i syna.Żądania, które matka i żona im przekazują, są przesadnie surowe, a czasem nawet szorstkie. Niestety, M. sama nie może zmienić taktyki swojego zachowania, co prowadzi do "buntu" przeciwko mężowi i synowi, tworząc w naturalny sposób kłótnie i konflikty.

Poprawność naszych poglądów potwierdza samoocena i ocena osobowości w grupie, którą znajdujemy w literaturze dotyczącej psychologii. Opisana przez nas metoda opisu charakteru jest wykonana w stylu technik socjometrycznych opracowanych w psychologii krajowej i zagranicznej. Najważniejsze tutaj jest interpretacja i interpretacja danych uzyskanych z punktu widzenia teorii adaptacji społeczno-psychologicznej jednostki do interakcji grupowej.

Wnioski dotyczące roli samooceny jako określonego wskaźnika adaptacji osobistej potwierdzają wyniki innych badań.„Można założyć, że osoby z samooceną, nieadekwatne szacunków dokonanych przez Panel z wysokim indeksem niezaspokojone potrzeby w komunikacji, nie są przystosowane najbardziej w swoich grupach jeszcze kto nie udało się osiągnąć samostanowienia w tych grupach dochodzić swoją indywidualność.”

Ocena i funkcje Samoocena charakteru poszczególnych członków rodziny i otwiera drogę do badania konfliktu na podstawie pewnych cech, ale jest niezależna tematem badań.

Zatem, dopasowanie ogólnej zdolności osobnika do interakcji międzyludzkiej obejmujące: 1) zdolność do współpracy;2) zdolność do komunikacji;3) zdolność do emocjonalnego i racjonalnego rozumienia innych;4) zdolność do samokontroli i samoświadomości;5) możliwość wyboru odpowiedniego rodzaju regulacji zachowania, w zależności od warunków i okoliczności. Natural „podstawa” tych umiejętności są wrodzone i nabyte cechy, właściwości i cechy: a) na centralny układ nerwowy;b) krew;c) rodzaj. Wszystkie te razem wzięte „bloków” lub „podsystem” i określić zakres indywidualnej adaptacji lub niedostosowania się do małżeństwa i życia rodzinnego.

To naturalne, że do badania pewnych specyficznych umiejętności niezbędnych do stworzenia specjalnego testu, który w obecności 30-60 zastrzeżeń, tj. E. za pomocą wskaźników empirycznych systemu, które pozwoliłyby im zmierzyć i określić ilościowo.

konsekwencji oszacowana narzędzie jest szereg testów, z których każdy analizuje szczególnej zdolności.

Więc wykazały, że w zasadzie jest ona ponownie ALNO stworzenie metodologii badań empirycznych na temat społeczno-psychologiczny, aw szczególności małżeństwa i rodziny, ADAP-tacji. To może być stosowany w małżeństwo i rodzina doradztwa, biurach terapii rodzinnej, psihonev-rologicheskih klinikach neurologicznych działów szpitali, szkół, podczas badania środowiska rodzinnego uczniów, jak również określenie przydatności osób, których praca związana jest z ludźmi.

podobną wartość metodologia jest jeden układ łączenia każdej dużej grupy show-teley, jak również dobrą zdolność do uzupełniania. To ostatnie jest szczególnie ważne dla metodycznej pracy wątroby małżeństwa i poradnictwo rodzinne i terapia rodzin pokojach. Niestety, ten rodzaj pracy, który wydaje nam się niezwykle ważne, aby dostarczyć informacje do wiadomości publicznej w kwestiach rodziny i małżeństwa, prawie nikt do finansowania.

doświadczenie konkretnych badań socjologicznych i demograficznych pokazują, że rozwój podobnych metod Ustaw i jego testowanie na tablicy 500 rodzin wymagałoby co najmniej trzech lat od grupy badawczej i rozwojowej z czterech osób( jeden starszy i dwa młodszy oficer naukowy-nia, jeden asystent).Szacunkowy koszt rozwoju - 22-25 tysięcy rubli. .

finansowania badań naukowych w dziedzinie nauk społecznych nie otrzymały jeszcze światło na łamach czasopism naukowych. I pytanie jest, naszym zdaniem, jest bardziej pilne niż kiedykolwiek, ponieważ złożonych projektów badawczych i nie mogą być wykonywane tylko na osobistej inicjatywy naukowca.

typy postaci i ich przejawy w związku małżeńskim

o naturze małżonkami często zależą wszystkie niuanse relacji międzyludzkich i emocjonalnego i psychologicznego klimatu w rodzinie.

Czy każde małżeństwo szczególnie niekorzystnej sytuacji lub zamożnych, bardziej stabilny i mniej stabilne, bardzo często zależy od charakteru małżonków. To ze względu na te okoliczności naszą uwagę na studium natury osobowości i jej wpływu na relacje małżeńskie i rodzinne.

oryginalność każdej osoby jest najwyraźniej objawia się w postaci.„Ze względu na naturę psychologii, aby zrozumieć całość poszczególnych specyficznych właściwości psychicznych, które przejawia się w typowym osobowości trybie aktywności znalezione w typowych okolicznościach i relacje są zdefiniowane przez jednostki w tych okolicznościach.”Poszczególne właściwości charakter

zależą od siebie, są one ze sobą powiązane i stanowią integralną i pierwotną jedność.Pewne cechy i właściwości organizacja tworzy strukturę znaków.ludzie analiza obiekt

K. Leonhard stalowe z zaakcentowana cech, t. E. z niektórych funkcji nadmiernie wyraźny znak lub temperamentu. W

podkreślona osobowości położył potencjalnie pozytywne i negatywne cechy społeczne, które mogą znacznie utrudnić relacje interpersonalne.

«... Idealna postać jest, oczywiście, utopijna fikcja, naprawdę dobrze, rzeczywiste znaki dowody cech charakteru, oryginalności swoich przewoźników. Jest oczywiste, że charakter pracy mogą być owocne tylko wtedy, gdy znajduje się on poza wąskie granice normalnego psychologię i będzie prowadzone w danych, dodatkowo, zaburzenia psychologiczne „1.

Zrozumienie "normalnej osobowości", "normalnego charakteru" jest więcej niż trudne. Chodzi o to, że jedna cecha charakteru daje osobie możliwość perfekcyjnego dostosowania się w pewnych okolicznościach społecznych i moich, aby spowodować znaczące trudności w innych. Na przykład, nauczycielka może rozwinąć pewien styl o-scheniya z jego uczniów, który jest bardzo skuteczny i owocny, ale w tym samym stylu, wniesioną w jej relacji z mężem, ciągle wywołuje gniew, irytacja tego ostatniego. W rezultacie wzajemne relacje między małżonkami są zagrożone.

A teraz zwracamy się do bezpośredniej charakterystyki typów osobowości, postaci zaproponowanych przez K. Leonharda.

Demonstracyjne osobowości są próżne i kochają naturę, starając się być w centrum uwagi za wszelką cenę.Są one stale zaangażowany we własnej chwały i przyciągnąć na siebie uwagę, aby przypisywać do siebie-stoinstva, że ​​nie mają, są ciągłe zysk gayut kłamać.Kłamstwo jest tak charakterystyczne dla takich osób, że w psychiatrii nazywa się je "patologicznymi kłamcami".Leżą tak umiejętnie i zewnętrznie zgodnie z prawdą, że większość ludzi bierze to kłamstwo za czystą prawdę.

«Leżą z niewinnym wyrazem twarzy, rozmowy ze soba sednikom przyjazne, proste i prawdziwe.Łatwość ich zachowania tłumaczy się faktem, że notoryczne kłamstwo za histerię w momencie komunikacji staje się prawdziwe. "

Conspicuous osobowość charakteryzuje ich zdolność do wypierania z jego umysłu wielu przykrych wspomnień dla nich wydarzenia lubią o nich zapomnieć.Znajdują się one w autohipnozie. Mówiąc o typie histerycznym, K. Leonhard zauważa, że ​​czasami udaje mu się przezwyciężyć ból fizyczny. Histerycy mogą, na przykład, wbić igłę w ciało bez poczucia nieprzyjemności. Oznacza to, że jego zdolność do represji rozciąga się na fizyczne manifestacje.

Z reguły kobiety wskazujący rodzaj ewentualnych trudności w relacjach z ludźmi reagować histeryczne reakcje: płacz, lamenty, oskarżenia, kłótnie, symulowany omdlenia.

Osoby tego typu są bardzo często skarżą się na ich „nędznego losu” i bardzo szczegółowym mówić o swoich kłopotach, smutki, aby spowodować użalania się nad sobą.

Conspicuous osobowość zawsze zaniepokojony wrażenie robią na innych, uciekają się do różnych taktyk, improwizując szybko i niezbyt długo, biorąc pod uwagę jego linię postępowania. Psychiatrzy odnotowują doskonałe zdolności artystyczne demonicznych osobowości. Są bogaci w fantazję.Jest rzeczą naturalną, że ludzie wskazujący rodzaj bardzo kontaktowy, rozmowny, można łatwo dostosować do innego, dobrego poczucia stan psychiczny innych.

W szczególny sposób takie osoby mogą wyjść z pewnych trudnych sytuacji. Na przykład kobieta może udawać chorobę, "wchodzić w nią" z powodu trudności, które spotkały na drodze. W sprzyjających okolicznościach i warunkach osoba demonstracyjna może z powodzeniem dostosować się do otoczenia, pracy, obowiązków małżeńskich i rodzinnych.

pedantyczny osobowość stale „wyciągnąć” z decyzją przypadku, nawet gdy wszystko jest przemyślane i waży do ostatniego szczegółu. Nie są w stanie wyrzucić z ich umysłów wątpliwości, lęki, które znacznie utrudniają im działanie, powodują, że są bardzo niezdecydowani.„Chcą, zanim zaczną działać coraz więcej czasu, aby upewnić się, że najlepszym rozwiązaniem nie można stwierdzić, że większe sukcesy warianty nie istnieje.”

Osoby tego typu nieustannie wahają się między "za" i "przeciw", co tylko nasila sprzeczne uczucia i emocje. Ten ostatni w wyniku tego zyskuje niezwykłą siłę.Osoby pedantyczne są bardziej predysponowane do stanów nerwicowych i obsesyjnych. W przypadku nerwic może powstać strach, który prowadzi do tego, że osoba znajdująca się w błahej sytuacji widzi groźne zagrożenie."Z powodu takich ciągłych, rozdzierających serce wątpliwości pojawia się bolesny strach, który pochłania neurotyków z obsesjami. Jednocześnie ich własny umysł uważa, że ​​obawy są bezpodstawne, ale nie mogą ich pokonać.Już w peri-odzieży rozwoju afektu pedant-anancast zmaga się z przekonującymi ideami;ale ponieważ jego zdolność do przemieszczania oczywiście niewystarczające, to walka ta wzmaga obsesyjno reprezentacji, co prowadzi do najbardziej „kołysanie”, który nadmuchuje strach do granic możliwości. "

Jeśli wziąć drugą najbardziej typową formą manifestacji pedantyczne osobowości, możemy śmiało ut-verzhdat które jest obowiązkowe, wykonawczej, dokładna, punktualna osobą.Niezaprzeczalne zalety tej osoby - w jej dokładności, uczciwości, jasności i kompletności w wykonywaniu każdej pracy. Dlatego to nie przypadek to pedantyczne postacie, z reguły przykładni, pracownicy wykonawczy. Mają idealny porządek w miejscu pracy. Zwykle są ostatnimi, którzy opuszczają pracę, ciągle i znowu sprawdzają i ponownie sprawdzają, czy wszystko jest w porządku.

Bardzo często są zaufane przez najbardziej odpowiedzialną pracę, gdzie wymagana jest dokładność, niezawodność i wysoka wydajność.Osoby tego typu mogą nawet zgłosić się na ochotnika do pracy w nadgodzinach, aby nadrobić stracony czas z powodu takich i innych okoliczności związanych z usługą.

"Obowiązki domowe", pisze K. Leonhard, "nie można też przeprowadzić płynnie i płynnie. Kobiety bardziej niż mężczyźni podlegają nadmiernej, uciążliwej celności. Sprzątanie w pokoju jest skrupulatne i dokładne, a nawet częściej niż to konieczne. Specjalna czystość powinna znajdować się w kuchni. Gotowanie jedzenia zajmuje dużo czasu anankom, ponieważ produkty do prania, ich mycie, zbieranie warzyw, kasza odbywa się z największą starannością.Dla pedantycznym osobowości i pracy i opieki w gospodarstwie domowym jako powikłanie, że radość życia, umiejętność ich podziwiać, jak to było przejść obok nich. "

Naturalnie osobowość pedantyczna ma własne trudności zarówno w życiu osobistym, jak i rodzinnym. Dom może być panowany z wzorowym porządkiem, ale nie można go w żaden sposób naruszyć.Pasta do zębów, na przykład, umieszczona w niewłaściwym miejscu, może służyć jako okazja do konfliktu."Przykładowy porządek" może być prawdziwą udręką dla innych członków rodziny, którzy mają inne cechy typologiczne. W takich przypadkach małżeństwo i życie rodzinne może być utrudnione przez setki drobiazgów i drobiazgów, z punktu widzenia outsidera.

Zablokowane osobowości. Charakterystyczną cechą tego typu jest niezwykła, czasem nawet patologiczna, opór różnych emocji, uczuć, afektów. Z tego powodu został nazwany "utknął".Uczucia negatywne trwają przez długi czas w takiej osobie, chociaż wydarzenia, które spowodowały te emocje już dawno minęły.naruszenie

interesów osobistych, z reguły nigdy zapomniane osobowości utknięcie, więc często są one opisane jako ludzi mściwych lub zemsty. Ponadto są wrażliwe, boleśnie drażliwe, łatwo podatne na zranienia. Często są aroganccy i zarozumiali. Ambicja - szczególnie charakterystyczne dla osób z nadmierną pasji oporu: ambicja towarzyszy pewność siebie, a nagrody Tacy ludzie zawsze wystarcza.

Takie myśli i uczucia związane z „obelgi”, „nadużycie”, „kombinuje”, „nieuczciwość” i t. D., może stopniowo pochłaniają wszystkie myśli tego typu człowiekiem, który może doprowadzić do supervaluable formacji i urojenia w pewnych okolicznościachpomysły, wszelkiego rodzaju fikcje.

Ludzie tego typu mogą mieć obsesję na punkcie obsesji, na przykład fałszywej cudzołóstwa żony( męża).Pod tym względem zazdrość jest niemal patologiczna. Naturalnie na tej podstawie w rodzinie rodzą się kłótnie, nieporozumienia. Co do zasady, fakty żona niewierności mężczyzny jak istnieją żadne, ale podejrzenie - więcej niż wystarczająco: „Czy naprawdę kiedyś w pracy”;"A co tak naprawdę stało się w sklepie?";"Czy zawsze miałeś przyjaciela?". ..

Zazwyczaj ludzie tego rodzaju może działać jako „bojownika o sprawiedliwość”, „prawda”, „prawdy”, pomimo faktu, chto wszystkie fakty wskazują inaczej. Osobowość tego rodzaju, nie mający tendencję do siebie | powinien usheniyu wygrać prawdziwe uznanie pozostałej żywności, aby mieć powód do dumy. Stąd ich ambicja może być motorem na drodze do wielkiej pracy i twórczego działania. Jest prawdopodobne, że w małżeństwie, gdzie jeden z małżonków ma zastosowanie do „utknąć” osobistości będą miały swoje własne problemy w relacjach interpersonalnych między małżonkami.

pobudliwy osobowość. Główną cechą ich charakteru są bardzo słaba kontrola nad uczuciami, napędów i motywacji. Zachowanie tej osobygłównym powodem nie jest pozbawione logiki ważenia ich działania i impulsy, instynkty, niekontrolowaną potrzebę., co jest sugerowane przez umysł, nie jest brane pod uwagę. Jeśli im się nie podoba, nie są one szukają możliwościpogodzić, to obca tolerancji. W efekcie takie osoby na najbardziej błahe okazji zawrzeć kłótni z władzami, z pracownikami, rude, podawane zawiadomienie o rezygnacji, nie ukrywając się zgłosić ewentualne konsekwencje. Widzimy specyficzne trudności napotykanych przez ludzi tego typu.jego niekontrolowane charakter przejawia się w relacji z żoną, zrób mi.'ve zrobił wiele błędów, taka osoba może głęboko i szczerze żałuję tego, co się stało. Osoby takie charakteryzują się zwiększonym konfliktem w domu i pracy. Są nieustannie drażliwi, nerwowi, pobudliwi. W spoczynku, ci ludzie różnią się uczucia, czyni żadnej pomocy innym.

Gipertimicheskie osobowość, według K. Leonhard, charakteryzującej się pragnienie działania na wzniesieniu nastroju, zwiększona mnóstwo konstytucyjną mowy, stałej tendencji, ale odbiega od tematu rozmowy.

Oni zawsze patrzeć na życie z optymizmem, łatwo przezwyciężyć smutek, generalnie to łatwo żyć w świecie. Ze względu na zwiększoną aktywność pragnienia dotrą produkcję i sukces. Aktywność pragnienie stymulować ich inicjatywę, ciągle pcha się znaleźć nowy. Odchylenie od głównej myśli stwarza wiele nieoczekiwanych skojarzeń, który również sprzyja aktywnemu myślenia twórczego. W społeczeństwie gipertimi-CAL osobowości - dobrym rozmówcą, są one stale w centrum uwagi, wszyscy rozrywkę.Charakteryzują się szybką zmianą nastroju.„Cloudless wesołość, nadmierne żywość stwarza duże niebezpieczeństwo dla takich ludzi żartobliwie przechodzą przez zdarzenia, które powinny być traktowane poważnie.stale obserwowane one naruszenia norm etycznych, ponieważ są pewne momenty, jak i utraty poczucia obowiązku, a zdolność do nawrócenia. Wymowa gipomaniak delikatnie wkłada w grę jego wiarygodności, często ryzykując utratę własnością wpadł wątpliwej przedsiębiorstwie. Nadmierna aktywność pragnienie zamienia się w jałowe rozprzestrzenia, człowiek za dużo jest podjęta i niczego doprowadzić do końca. Bogactwo pomysłów w takich przypadkach zamienia się w puste projekcje. "

Tak więc, droga życia u osób gipertimicheskih mogą mieć swoje własne trudności i problemy. Ogólnie rzecz biorąc, przystosowują się one wystarczająco dobrze do małżeństwa i życia rodzinnego.

opisy dystymiczne osobowości K. Leonhard, poważne i zazwyczaj koncentrują się na najciemniejszych, najsmutniejszych aspektów życia znacznie więcej niż radosne. Wydarzenia, które wstrząsnęły je głęboko, może przynieść poważne ten pesymizm do stanu depresji reaktywnej, zwłaszcza w przypadkach, w których istnieje wyraźna subdepresyjne możliwości. W osobowości społeczeństwo dystymiczne prawie nie uczestniczyć w rozmowie, tylko od czasu do czasu wtrącić po długiej przerwie.

nie jest trudno wyobrazić sobie, jak taka osoba zachowuje się w małżeństwie i życiu rodzinnym. Urodzeni pesymiści widzą w życiu rodzinnym jest dużo bardziej smutny i nieszczęśliwy boczny niż zachęcające. Często ich spustoszenie nie ma podstaw. Zawsze myślę, że

Joneses uczą, że są gorsze od innych podniesionych. . Zazwyczaj mają one tendencję do całej ich „domu”, „rodzina”, aby zaniżać.Tymczasem sytuacja finansowa ich rodzin, jak się okazuje, jest całkiem przyzwoity, normalnych warunków życia w naturze, a dzieci nie więcej niż inne figle. Dystymiczne osoba wykonuje wszystkie okoliczności małżeństwa i życia rodzinnego przez pryzmat czysto pesymistycznego postrzegania. Kłopot osobowość tego typu jest to, że mają one niewiele, co może znaleźć radość i spokój.

Temperament o charakterze afektywno-labilnym. Osoby o tym temperamencie charakteryzują się zmianą stanów optymistycznych i pesymetrycznych. Na pierwszym planie jest jeden z tych biegunów, bez widocznych przyczyn i zewnętrznych motywów.„To ciekawe, że szczęśliwe wydarzenia są tacy ludzie nie tylko radosne emocje, ale także towarzyszyć ogólny obraz wzmożona: pragnienie aktywności, zwiększenie gadatliwość, gonitwa myśli. Smutne wydarzenia powodują depresję, a także powolną reakcję i myślenie.

powodem zmiany biegunów nie zawsze są bodźce zewnętrzne, czasem jest to dość nieuchwytny firma Povoa w ogólnym nastroju. "Jeśli

gipertimichesky temperament jest dziedziczona od jednego z rodziców XX i zaburzenia dystymiczne - z drugiej strony, w takich przypadkach istnieje vzaimokompensatsiya dla których charakter HN gładkiej, neutralnym nastroju.

Jednak w wielu przypadkach czynniki dziedziczne nie wzmacniają akcentowania, ale prowadzą do wyrównania charakteru. Zdarza się to często w przypadkach, gdy matka i ojciec zaakcentowanie ha raktera przeciwnym kierunku( jeden - poglądowe, inny - pedantycznie cech)."Ta obserwacja jest interesująca przede wszystkim dla tych, którzy widzą w psychopatiach coś zasadniczo negatywnego. Tymczasem dwie połączone ze sobą psychopatie mogą doprowadzić do powstania normy. "Afektywnie wzniosły temperament. Takiemu charakterowi towarzyszą gwałtowne zmiany nastroju.

Ludzie tego typu reagują na różne wydarzenia życiowe znacznie intensywniej i gwałtowniej niż reszta. Oni "są równie łatwo zachwyceni radosnymi wydarzeniami i rozpaczą nad smutnymi. Od żarliwej radości do śmiertelnej tęsknoty. .. mają jeden krok. "Wzniosłe reakcje są typowe dla takich osób. Podniesienie, z reguły, wiąże się z subtelnymi, altruistycznymi motywami. Radość z sukcesów przyjaciół, krewnych, krewnych może być niezwykle silna, a entuzjazm - nawet nadmierny. Są entuzjastyczne porywy, niezwiązane z czysto osobistym związkiem. Miłość do muzyki, sztuki, przyrody, pasji do sportu, zakonu doświadczeń, poszukiwanie świata - wszystko to można wykorzystać wzniosłą człowieka do rdzenia.

Ludzie tego typu są wyjątkowo wrażliwi, zwłaszcza na smutne fakty. Litość, współczucie dla nieszczęśliwych ludzi, dla chorych zwierząt może doprowadzić taką osobę do rozpaczy. Jeśli chodzi o łatwy do naprawienia niepowodzeń, frustracji, że inni będą zapomniane jutro, wzniosła osoba może czuć się szczery i głęboki smutek. Jakieś zwykłe kłopoty przyjaciela, on czuje się bardziej bolesny niż ofiara. Nawet małe nieporozumienia w rodzinie są postrzegane przez nich niezwykle imponująco i nie ma nic do powiedzenia na temat wielkich konfliktów. W życiu rodzinnym takie osoby mogą być zaskakująco niepraktyczne.

Osoba lękliwa( lękliwa).W dzieciństwie, mają poczucie strachu jest ekstremalne. Boją się zasnąć w ciemności, boją się innych dzieci, nieoświetlonych korytarzy, psów, drżą przed burzą.Charakteryzują się one nieśmiałością, uległością, giętkością, zatłoczeniem i brakiem bezpieczeństwa w sobie. W rzeczywistych sytuacjach są bardzo niechętne i bojaźliwy, jakby żyć w ciągłym strachu, lęku możliwych kłopotów, niebezpieczeństw, kłopotów. Naturalnie te cechy komplikują ich życie. W życiu rodzinnym są posłuszni, posłuszni, przychylni, niesklarowani. Czas odpoczynku i wypoczynku spędzają głównie w domu, gdzie czują się najbardziej chronieni. Tacy ludzie są wszędzie i zawsze są "celem", ponieważ z reguły nie mogą przynajmniej w jakiś sposób stanąć na nogi.

Osobowości emocjonalne. Emocje, jak zauważa K. Leonhard, wiążą się z głębokimi reakcjami w dziedzinie subtelnych emocji: z ludzkością i reakcją.To jak oni mają wspólnego z plakatów do( -ekzaltirovannymi osobowości, jednak nie popadać w skrajności emocjonalnie Jeśli afektywne wywyższony osobowość może być scharakteryzowane przez „szybki”, „płynny”, „podekscytowany” THE emocji -. . „Sensitive”„wrażliwy”. Ludzie tego typu są szczery i życzliwy, bardzo płaczliwy, poruszają się jak one niezwykle miłosierny. Nawet nie tragiczne filmach często wyglądają ze łzami w oczach. Szczególna wrażliwość natury prowadzi do tego, że emocjonalne zawirowania Normalne wyświetlanievayut na takich ludzi głęboko bolesne lub spowodowanie reaktywna depresja.

mieć Emotive osobowości depresja surowość zawsze odpowiadają ciężkości doświadczenia. Oni nie mają predyspozycji do depresyjnych reakcje. Są łatwe do radości, a także rejestruje je głębiej niż inni.

Należy zauważyć, że osoby z emocjami są bardzo trudne w konfliktach małżeńskich.

To całkiem naturalne, że szczególna kombinacja typów charakteru i temperamentu jest szczególnie interesująca.

Ponieważ, na przykład, osoby hyperthymiczne są proste, a przebiegłość, pozory, nieszczerość nie pasują do ich stylu życia, nie można połączyć tego typu z demonstratywnym( histerycznym).Szczególnie interesujące jest połączenie cech demonstracyjnych i afektywno-labilnych, ponieważ oba mają skłonność do aktywności poetyckiej i artystycznej.

"Pedanteria i niepokój temperament odnoszą się do różnych płaszczyzn psychicznych. Jednakże, jeśli oba rodzaje akcentowania są obserwowane u jednej osoby, efekt sumowania jest możliwy ".Jednym z tych objawów jest czkawka

, która może objawiać się od dzieciństwa.

"Połączenie zacięć i lęków ma szczególną jakość.Niepokój wiąże się ze spadkiem ludzkiej godności. Takie osoby są słabe, bezradne. Zaciekle ludzie nie mogą tego znieść, starają się wyróżniać pod każdym względem, bardzo łatwo zranić ich ego. Nadwyżka rekompensaty. Ta kompensacyjna reakcja jest również obserwowana przy temperamencie emocjonalnym, ale najczęściej towarzyszy lękowi. Ponieważ każdy stara się ukryć swoje słabości, zachowanie takich ludzi charakteryzuje przesada i pewna wytrwałość. "

W książce "Osobowość zaakcentowana" K. Leonhard wskazuje na inne możliwe kombinacje zaakcentowanych cech charakteru i temperamentu. Osoba może mieć dwa lub nawet trzy akcenty, a to generuje wielką różnorodność wariantów ludzkiej osobowości, które obserwujemy w prawdziwym życiu.

Tworzenie typów opartych na niektórych wspólnych wrodzonych właściwościach i cechach osoby jest złożonym i trudnym zadaniem dla współczesnej nauki. Jednak takie próby mają wielkie znaczenie teoretyczne i praktyczne. Bez takiej informacji o poszczególnych przypadkach w niektórych typach nie jest możliwa ani praca teoretyczna, ani praktyczna. Badania typologiczne przeprowadzone przez K. Leonharda okazały się niezwykle interesujące i praktyczne.

Każdy musi przede wszystkim znać swoją specyfikę, swoje mocne i słabe strony, aby skutecznie wykorzystać je w nawiązywaniu korzystnych kontaktów z innymi ludźmi. Jedna osoba potrzebuje większej kontroli nad swoimi uczuciami i emocjami, druga - więcej uwagi i ciepła dla swoich bliskich, trzecia musi rozwinąć umiejętności komunikacyjne, czwarta - być bardziej krytyczna wobec samego siebie.

Każda osoba ma swoje cechy, które w ten czy inny sposób przejawiają się zarówno w relacjach małżeńskich, jak iw relacjach z dziećmi. Wiedza na temat charakteru osoby, jego temperament jest przewidywanie i przewidywanie rzeczywistych trudności i problemów, co zwiększa możliwość adaptacji małżeństwa.

Jeśli jeden z partnerów małżeńskich rozumie i zna naturę drugiego, pomaga mu właściwie reagować na określone działania.

W małżeństwie możliwe są różne kombinacje typów, co tworzy wyjątkowy klimat psychologiczny dla każdej rodziny. Oczywiście, każdy z opisanych typów charakteryzuje się własnymi specjalnymi sytuacjami konfliktowymi. Jeśli jednak małżonkowie są wystarczająco ostrożni, tolerancyjni i zgodni, cechy akcentowane nie stanowią zagrożenia dla stabilności małżeństwa.

Istnieje jeszcze jeden aspekt tego problemu: w przypadku poradnictwa małżeńskiego i rodzinnego, do których małżonkowie się zwracają, pracujący z nimi papista musi postawić "diagnozę" każdemu z nich, tj.określić ich cechy charakterystyczne. Bez tego nie jest możliwe skuteczne udzielanie pomocy małżonkom.

Zatem znajomość typów postaci i temperamentów pomaga lepiej zrozumieć zarówno siebie, jak i innych ludzi. Ta wiedza daje nam możliwość bardziej efektywnego i owocnego budowania naszego związku małżeńskiego.