Rodzaje kaligrafii
Rodzaj Kallisia z rodziny Commelinaceae ma 12 gatunków. Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego "kalos" - pięknego i "lisiego" - lilii.
Do celów dekoracyjnych kolizja jest zazwyczaj elegancka( C. elegans).Jest to wieloletnie zioło z pełzającymi, rozkręcającymi się łodygami. Liście są na przemian z rurowych osłonek, jajowaty lub owalny, podłużny z zaostrzonym końcem, do 2 cm, o długości 0,5-1 cm szerokości. W górnej części liści ciemnozielone wąskich wzdłużnych srebrzysto-białych pasków wzdłuż żyły dolna purpurowo-zielony lub fioletowy. Cała roślina jest krótko-usztywniona, aksamitna. Kwiaty małe białe z 3 płatkami rozwijają się w siedzącym bliźniaczym lokalu na końcach pędów;kwiatostan boczny. Kwitnie kaligrafia na wiosnę.Ta roślina ma dwa rodzaje pędów. Pierwszy typ to normalne pędy liściowe o długości do 2 mz dużymi lancetowatymi zielonymi liśćmi. Drugi rodzaj to horyzontalne pędy pełzające;pokryte liśćmi rzęskowanej pochwy z niedostatecznie rozwiniętymi blaszkami liściowymi, zakończone rozetą liści. Cechy te dają pędy roślin i „owłosione” nazwy -. . Złoty wąsy, włosy Wenus, wibrujący włosów itp
callisia fragrans( callisia fragrans W.)
Ten rodzaj kallizii pojawił się w Europie ponad sto lat temu i od tego czasu Meksykucałkiem osiadł jako roślina pokojowa, chociaż nie od razu zadeklarował swoje właściwości lecznicze. Roślina jest dość duża, od 70 do 130 cm wysokości, z dwoma rodzajami pędów. Niektóre - wyprostowane, mięsiste, nadają roślinie podobieństwo do młodej kukurydzy. Pozostawia im prawidłowy rozwój, długość 20-30 cm, szerokość 5-6 cm pędów. - To poziome „wąsy”, składający się z „sustavchikov” - w ich połączenia rosnąć niedojrzałych liści. Na końcach wąsów tworzył miecz liścia, służy do rozmnażania rośliny. Przy dobrej opiece pachną kaligrafię w pokojach. Kwiaty są małe, mają mniej niż jeden centymetr średnicy, pachnące, w gęstych belkach zebranych w kwiatostany paniculate. Zapach jest przyjemny, przypomina zapach hiacyntów.
Dichorizandra, choć należy również do rodziny komelin, jest niezależnym rodzajem. W kulturze wewnętrznej bardziej znane są królewskie i bukietowe dichorizandra.
Kolor bukietowy Dichorizandra( Dichorisandra thyrsiflora).Na zachodzie jest również nazywany niebieski imbir, brazylijski lub Hawajski imbir, ale w rzeczywistości to przyprawa ma znaczenia. Ojczyzna - lasy tropikalne Brazylii, Peru.
werbenę z kłączy bulwiastych, do 2 m i średnicy 1 m. Wynika proste powlekane spiralnie rozmieszczone duże eliptyczne lub lancetowaty liści. Pochwa liścia jest caulineous, ciliate na krawędzi. Liście z ostro zakończonym wierzchołkiem, zielonym lub ciemnozielonym, słońce się rumieni. Kwiaty w lokach zebrane w gęste krótkie piramidalne wiechy. Płatki 3, ciemny niebieski lub fioletowy, płatki u podstawy z białą plamą.Pręciki 6, ze złotożółtymi pylnikami i włóknami. Po kwitnieniu i owocowaniu trzon umiera, a roślina przechodzi w stan spoczynku. Dzhorizandra royal( D. reginae Moore).
Jak odróżnić prawdziwą złotą musztardę od jej "podwójnej" - dichorisandry? Jeśli kartka kaligrafii jest podzielona na pół i rozciągnięta na boki, wtedy widać cienkie nitki - to główny znak.