Choroba Downa.

Istnieje specjalny rodzaj organicznego niedorozwoju umysłowego, zwanego chorobą Downa. Obejmuje nie tylko psychiczne, ale także fizyczne odchylenia. Wzrost fizyczny jest spowolniony, a dziecko nie osiąga parametrów dorosłych. W większości przypadków intelekt rozwija się bardzo powoli, ale w niektórych przypadkach jest dość rozwinięty. Takie dzieci mają zwykle elastyczny, łagodny charakter.

Szanse na urodzenie dziecka z chorobą Downa wzrastają do końca okresu płodności. Jeśli młoda kobieta ma pierwsze dziecko z chorobą Downa, może być pewna, że ​​w jej wieku nie ma szans na drugie dziecko tego samego typu.

Choroba Downa jest zwykle diagnozowana przy urodzeniu, ale w niektórych przypadkach można ją pewnie zdiagnozować dopiero po kilku miesiącach obserwacji.

Podobnie jak w innych przypadkach opóźnionego rozwoju umysłowego, decyzja o przyszłości dziecka zależy od tego, jak się rozwija, jakie są możliwości uczenia się i zabawy z innymi dziećmi, jak dużo matka będzie w stanie wykonywać inne obowiązki, a także dbać o niego. Niektóre z takich dzieci wychowują się w domu bez większego wysiłku ze strony rodziców iw przyjaznym otoczeniu. W innych przypadkach, gdy dziecko dorasta, staje się jasne, że dla niego i reszty rodziny będzie lepiej, jeśli będzie on trzymany w specjalnej instytucji. Mając to na uwadze, należy złożyć wniosek z wyprzedzeniem, ponieważ w takich instytucjach trzeba czekać kilka lat na kolejkę.Później możesz zawsze zrezygnować z tego miejsca. Stałe doradztwo specjalistów pomoże podjąć właściwą decyzję.

Niektórzy lekarze od samego początku doradzają zamożnym rodzicom, aby wychowali takie dziecko w prywatnym domu, który dba o siebie, aby nie przywiązywać się do dziecka, od którego nie można się wiele spodziewać i poświęcać wystarczającej uwagi innym dzieciom. Dla niektórych rodzin jest to odpowiednie, ale nie dla wszystkich. Uważam, że rodzice nie powinni spieszyć się z decyzją, a jeśli mają wątpliwości, muszą skonsultować się z psychiatrą.Jednak tylko kilka rodzin może sobie pozwolić na prywatną opiekę nad dzieckiem przez wiele lat. I bardzo niewiele szkół publicznych może przyjmować takie dzieci z różnych powodów.