Oftalmopatia endokrynologiczna
To powikłanie to uszkodzenie tkanek zlokalizowanych wokół gałki ocznej, które rozwija się w wyniku nieprawidłowego działania układu odpornościowego. W przypadku tej choroby dochodzi do zmiany dystroficznej w różnych strukturach oka, na przykład w mięśniach okoruchowych. Mechanizm tego powikłania polega na tym, że przeciwciała powstające w organizmie do hormonów tarczycy przyczyniają się do rozwoju zmian zapalnych w tkance tłuszczowej zlokalizowanej w oczodole za gałką oczną.Zapalenie prowadzi do zwiększenia objętości tłuszczu. Powyższe zmiany prowadzą do rozwoju "putesygazii" i dystrofii mięśni okulomotorycznych. Choroba występuje w trzech etapach.
I etap charakteryzuje się pojawieniem się obrzęku powiek, osoba ma dolegliwości bólowe w oczach, łzawienie. Etap
II charakteryzuje się łączeniem skargi z powodu podwójnego widzenia w oczach podczas patrzenia na przedmioty( diplopia).Stadium
III jest najcięższe i charakteryzuje się niepełnym zamknięciem luki ocznej, a także wyraźnymi zmianami dystroficznymi z gałek ocznych, takimi jak atrofia nerwu wzrokowego i pojawienie się wrzodów na rogówce.
Objawy oftalmopatii endokrynologicznej rozwijają się stopniowo. Po pierwsze, zmiany zachodzą tylko od strony oka. Gdy choroba postępuje, dotyczy to drugiego oka. Poczucie presji zlokalizowanej za gałkami ocznymi zaczyna przeszkadzać.Wraz z postępem procesu uczucie się nasila. Przywiązuje zwiększoną wrażliwość do światła, rzeźby w oczach. Z upływem czasu rozwijają się wytrzeszczaki( "powieki"), co zwykle prowadzi do niecałkowitego zamknięcia powiek. Wraz ze wzrostem tkanki tłuszczowej na orbicie dochodzi do naruszenia wypływu krwi z oczu, co objawia się pojawieniem się obrzęku wokół gałki ocznej. Ponadto postęp procesu prowadzi do ucisku nerwu wzrokowego, który objawia się zaburzeniami percepcji koloru, zwężeniem pola widzenia i obrzękiem nerwu wzrokowego, który ujawnia się w oczach okulisty. Leczenie oftalmopatii endokrynnej obejmuje obowiązkowe leczenie wola dyfuzyjnego, a raczej stany tyreotoksykozy. Konieczne jest osiągnięcie stabilnego stanu normalizacji poziomu hormonów tarczycy we krwi. W przypadku rozwoju drugiego etapu oftalmopatii endokrynologicznej, preparaty glukokortykoidowe są przepisywane w dawce wybranej każdorazowo ściśle przez indywidualnego lekarza. Lek przyjmuje się w przepisanej dawce przez dwa tygodnie. Następnie dawka jest zmniejszana o połowę i stopniowo doprowadzana do 5 mg na dzień.Leczenie dawką podtrzymującą leku trwa zwykle 2-3 miesiące. W przypadku nieskuteczności leczenia glikokortykosteroidami( lek hormonalny), przechodzą na leczenie promieniowaniem rentgenowskim. W przypadku zagrożenia utratą wzroku przeprowadza się leczenie operacyjne, w którym wykonuje się usunięcie niektórych ścian orbitalnych.