Moczenie nocne
Moczenie nocne, znane jako moczenie moczu, jest zwykle powszechne u małych dzieci, zwłaszcza przed ukończeniem czwartego roku życia. Zgodnie z powszechną definicją, nocne nietrzymanie moczu staje się problemem medycznym, gdy dziecko( 4 lata lub więcej) oddaje mocz w nocy w łóżku częściej niż raz w miesiącu.
Rodzice zaczynają się martwić, gdy nietrzymanie moczu dziecka trwa od dwóch do trzech lat. Lekarze zwykle nie podzielają takiego niepokoju. Wiele z nich nie wyraża obaw, dopóki dziecko nie ukończy pięciu lat.
Nawet nieczęste nocne nietrzymanie moczu wymaga uwagi, a większość rodziców słusznie chce poznać przyczyny i, jeśli to możliwe, naprawić sytuację.
Możliwe przyczyny
Niemowlęta i małe dzieci nie są jeszcze dostatecznie rozwiniętym układem nerwowym. Podczas snu nie ostrzega ich o
, że muszą wstawać i sikać.Niemowlęta mają również niewielką pojemność pęcherza moczowego, a chęć oddania moczu podczas głębokiego snu jest silniejsza niż zdolność do przebudzenia.
Niektóre dzieci już radzą sobie z pęcherzem przed ukończeniem trzeciego roku życia. W innych przypadkach słabą kontrolę nad tą funkcją można zaobserwować nawet za pięć lat. Większość z tych problemów zanika w wieku od sześciu do dziesięciu lat.
Zaburzenia emocjonalne
Zarówno u małych dzieci, jak i starszych dzieci, moczenie nocne może być kontynuowane, ponieważ rodzice nie wytrwale wyjaśniają im, że powinni się obudzić, gdy chcą pisać.Czasami dziecko ma głębokie podrażnienie, które powoduje, że buntują się przeciwko rodzicom i nadal oddają mocz w łóżku. Może to być również reakcja na presję zewnętrzną( na przykład w szkole) lub ważną zmianę w rodzinie( na przykład narodziny drugiego dziecka).
Zaburzenia fizyczne lub organiczne
Jeśli po nocnym nietrzymaniu moczu następuje dzień, należy zastanowić się, czy dziecko cierpi na przewlekłą chorobę pęcherza moczowego lub inną chorobę organiczną związaną z oddawaniem moczu.
Można to udowodnić przez fakt, że dziecko w wieku czterech lub pięciu lat ma znowu nietrzymanie nocne, które wydaje się pozostawać w przeszłości.
Tak, oczywiście, jeśli rodzice mieli moczenie nocne w późnym dzieciństwie, to dzieci
prawdopodobnie będą kontynuowane w tym samym czasie. Dlatego upewnij się, że dowiedziałeś się od rodziców i rodziców twojego współmałżonka.
Dziecko, które rodzice akceptują tak jak są, niezależnie od nocnej choroby Ponieważ dziecko nie osiągnęło wieku czterech lat, nie martw się oczywiście o nocne nietrzymanie moczu, oczywiście w przypadku braku innych objawów lękowych. W żadnym wypadku rodzice nie mogą żądać, a ponadto przyspieszać lub karać dziecko za to. Zbyt duży nacisk może spowodować luz i doprowadzić do emocjonalnych załamań.Podczas badań lekarskich lekarz może zalecić, w jaki sposób pomóc kontrolować aktywność pęcherza. Realizacja tych zaleceń powinna być przeprowadzona w sposób rozsądny i taktowny.
zanim dziecko wstało w nocy, aby oddać mocz, a teraz zaczęły nocne zakłócenia w pęcherzu;Strumień moczu
u dziecka jest często nieregularny, mocz jest wydalany kroplami lub strumień jest bardzo cienki;
nietrzymanie moczu występuje nie tylko w nocy, ale także w ciągu dnia;
dziecko pije za dużo płynu;
dziecko ma wysypkę wokół swoich genitaliów;
dziecko ma zaparcia.
Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, , jeśli Twoje dziecko ma ból, pieczenie podczas oddawania moczu, mocz zawiera krew, nietrzymanie nocne towarzyszy gorączka. Lub jeśli kilka takich objawów jest notowanych na raz.
ma większą szansę na szybsze poradzenie sobie z tym problemem. W rzeczywistości, patologiczne nocne nietrzymanie moczu samo w sobie występuje w 14% przypadków - i to głównie z powodu prawidłowego zachowania zrozumienia rodziców.
Jednym ze sposobów pokazania swojej miłości jest okazanie pozytywnej wytrwałości. System zachęt jest dobry dla wielu dzieci. Na przykład możesz zaznaczyć gwiazdkę w kalendarzu przez kilka kolejnych nocy, gdy dziecko nie oddaje moczu w łóżku. A potem zachęć do sukcesu. W żaden sposób nie karaj dziecka!
Bubble
U dzieci, które doświadczają nocnego zatrzymania moczu po sześciu latach, ćwiczenia rozwijające mięśnie pęcherza mogą być pomocne, aż dziecko osiągnie wiek ośmiu lub dziewięciu lat. Ta procedura powinna być przeprowadzona w połączeniu z lekarzem, odbywa się to w następujący sposób.
Rodzice wielokrotnie mierzą mocz dziecka kilka razy dziennie. Jeśli objętość moczu dla jednego oddania moczu jest większa niż 120 g, to dziecko ma normalną pojemność pęcherza. Jeśli pojemność jest mniejsza, przyczyną jest problem.
Pojemność pęcherza dziecka wynosi około 30 gramów rocznie. Zatem normalna pojemność pęcherza u sześcioletniego dziecka wynosi 180-240 g. Taki pęcherz zapewni dziecku powstrzymanie się od oddawania moczu przez całą noc.
Jeśli zostanie stwierdzone, że dziecko ma mały pęcherz moczowy, rodzic musi upewnić się, że dziecko co najmniej raz dziennie utrzymuje mocz tak długo, jak to możliwe, przed oddaniem moczu.
Układ moczowy składa się z dwóch nerek, dwóch rur( moczowodów), które łączą nerki z pęcherzem, samym pęcherzem i cewką moczową, rurką, przez którą wychodzi mocz z pęcherza. Każda nerka zaopatrywana jest w krew z tętnicy nerkowej. Kiedy krew przechodzi przez maleńkie kanały w korowej i rdzeniowej warstwie nerek, żużel jest filtrowany i tworzy się mocz. Filtrowana krew spływa z żyły nerkowej.
W przypadku wielu dzieci procedura ta sprawdza się najlepiej, gdy wracają do domu po grze lub szkole.
Gdy dziecko powstrzymuje mocz, powinien zostać poproszony o wypicie jak największej ilości płynu. Pęcherz następnie wypełni się i rozszerzy szybciej.
Aby pomóc Twojemu dziecku ustawić "nowe zapisy" w opóźnianiu oddawania moczu, odwróć jego uwagę od mówienia, grania w gry, oglądania telewizji lub innych środków. Chodzi o to, aby pomóc dziecku przezwyciężyć skurcze pęcherza moczowego, które trwają średnio 10 sekund każda: gdy skurcze zatrzymają się, dziecko może jeszcze opóźnić oddawanie moczu.
Jeśli nie może się już powstrzymać, musi oddać mocz w doniczce lub naczyniu miarowym.
W ciągu kilku tygodni zanotuj, ile gramów moczu wyemitowało dziecko po każdym takim ćwiczeniu z opóźnieniem w oddawaniu moczu. Zauważ także, ile razy w tym czasie dziecko miało nocne nietrzymanie moczu. Wielu rodziców zauważy, że wraz ze wzrostem pojemności pęcherzyków zmniejszy się liczba inkontynencji.
Alarm nietrzymania moczu
Niektóre badania medyczne wykazały, że gdy rodzice i dzieci dobrze współpracują z lekarzem, to w 3/4 przypadkach przydatny jest budzik. Teraz popularne jest urządzenie, które wymaga podłączenia elektrod zasilanych z akumulatora do łóżka dziecka. Elektrody są podłączone do budzika, co podnosi dziecko, gdy łóżko staje się mokre. Jeśli to urządzenie będzie używane przez kilka miesięcy, dziecko zacznie się budzić wcześniej i wcześniej podczas inkontynencji i ostatecznie zacznie się podnosić podczas napełniania pęcherza, a nie z dźwięku alarmu.
Eksperci w tym zakresie zalecają przygotowanie łóżeczka do spania przy zachowaniu następujących warunków.
Jeśli dziecko ma 8 lat, powinien zostać poinstruowany, aby sam ustawić budzik( rodzice sprawdzają urządzenie, aby upewnić się, że działa poprawnie).
Przed snem dziecko musi oddać mocz. W pobliżu łóżka znajduje się latarka lub światło nocne. Przed pójściem spać, dziecko przypomina sobie, że przestanie sikać, gdy tylko zadzwoni alarm. Kiedy budzik działa, dziecko powinno natychmiast udać się do toalety i dokończyć oddawanie moczu. Następnie dziecko musi powrócić, osuszyć urządzenie, w tym elektrody, i zresetować alarm.
Takie podejście nakłada na dziecko dużą odpowiedzialność za monitorowanie alarmu.
Poczucie odpowiedzialności jest bardzo ważne - pomaga dziecku zrozumieć, że nikt nim nie rządzi.
Niektórzy rodzice karzeją dziecko, ograniczają spożycie płynów wieczorem lub skarżą go. Jednak udowodniono, że takie środki są bezużyteczne.
Lekarz może doradzić, jak zachowywać się wobec rodziców z nocnym nietrzymaniem moczu u dzieci , jak prawidłowo ćwiczyć, aby zwiększyć pojemność pęcherza moczowego, lub użyć budzika do moczenia moczu.
Jeśli te metody nie działają, lekarz może prowadzić leczenie farmakologiczne. Powszechnie stosowanym lekiem do inkontynencji nocnej jest chlorowodorek imipraminy( tofranil), który zawęża wylot pęcherza i dziecko budzi się, gdy pęcherz jest pełny. Wysoki odsetek nawrotów nocnego nietrzymania moczu obserwuje się po zaprzestaniu podawania tego leku. Ponadto lek może być niebezpieczny w przypadku przypadkowego przedawkowania. Jeśli istnieje podejrzenie poważnej organicznej przyczyny choroby, lekarz może skierować dziecko do specjalisty, na przykład urologa, a jeśli problem jest oparty na zaburzeniach emocjonalnych, wówczas psychiatra.