Autyzm u dzieci: objawy, wczesne objawy, leczenie, przyczyny
Autyzm jest chorobą, która wpływa na układ nerwowy, który powstaje w wyniku zaburzeń rozwoju mózgu i przejawia się w postaci opóźnienia w rozwoju podstawowych umiejętności, kompleksowego deficytu aktywności społecznej i komunikacji, jednostronnych zainteresowań i powtarzalnych działań.
Patologia rozwija się od urodzenia, ale pierwsze oznaki pojawiają się około trzech lat.
W 1971 roku choroba została oddzielona od schizofrenii, chociaż sama koncepcja autyzmu została po raz pierwszy wprowadzona w 1943 roku. Ta rzadka choroba psychiczna dominuje u chłopców( 3-5 razy częściej), ale u dziewcząt jest trudniejsza. Osoby z autyzmem mają trudności ze zrozumieniem otaczającego ich świata i mają problemy z myśleniem.
Przyczyna autyzmu nie została ustalona. Istnieją sugestie, że wynika to z niewłaściwego oddziaływania genów między sobą lub z powodu ich mutacji. Do tej pory mechanizm powstawania charakterystycznych zmian w kilku częściach mózgu jest niejasny.
Istnieją jednak czynniki, które zdaniem ekspertów mogą przyczynić się do pojawienia się autyzmu u dzieci.
Tak, możliwe przyczyny:
Autyzm charakteryzuje się szeregiem stabilnych objawów, których pierwsze oznaki występują w dzieciństwie i pozostają w zrelaksowanej formie przez całe życie.
Istnieją trzy główne objawy, według których można oceniać autyzm u dzieci:
Osoby z autyzmem interesują się szczegółami poszczególnych rzeczy, nie widząc całego obrazu. Rzeczywistość jawi im się jako coś zagubionego, ciągły chaos, w którym nie ma porządku i znaczenia. Stale usiłują ustalić rutynę, ustalić określoną ścieżkę działania, ale zmieniające się okoliczności, sytuacje i ludzie powodują uczucie zamieszania i niepokoju.
Autistics nie widzi ani nie słyszy zmian, które się zdarzają, i można je porównać do osób głuchych i niewidomych. Niepokój może powodować zakłócenia zwykłego sposobu życia i zmianę stanu rzeczy, ponieważ są one charakterystyczne dla oporu przed zmianami i wykonywania codziennych czynności w określonej kolejności( rytuał ubrań w ubraniach).
Tacy ludzie są w stanie odczuwać emocje innych, postrzegają łzy jako piłki wodne i nie rozumieją, że dana osoba jest zła. Ubóstwo ekspresji emocji przejawia się od najmłodszych lat. Dzieci z autyzmem nie wspierają emocjonalnych relacji z bliskimi, unikają kontaktu wzrokowego, nie trzymają się swojej matki i często opierają się bliskiemu kontaktowi fizycznemu. Charakterystyczna jest nietolerancja zarówno pozytywnego, jak i negatywnego stresu emocjonalnego.
Autystyczni ludzie nie mają wyobraźni, nie potrafią sobie wyobrazić, co myśli inna osoba i dlatego nie mogą przewidzieć zdarzeń.Budowanie przyjaznego lub romantycznego związku jest prawie niemożliwe.
Łagodna forma autyzmu pozwala ci żyć oddzielnie od rodziców w wieku dorosłym z odpowiednio ukształtowanymi umiejętnościami komunikacyjnymi i rozwojem umysłowym.
Autyzm zdiagnozowano już 3 lata. Bardzo ważne jest, aby nie przegapić choroby na początkowym etapie, aby rozpocząć leczenie, zanim choroba rozwinie się w nieuleczalną postać.Obecność alarmującej symptomatologii jest okazją do odniesienia w szpitalu.
Diagnoza opiera się na analizie behawioralnej. Takiej diagnozy nie da się szybko uczynić, badanie przeprowadza się skrupulatnie. Aby zidentyfikować naruszenia zdolności komunikowania się, poziomu rozwoju i zachowania, opracowano specjalne kwestionariusze.
Metody diagnostyczne: obserwacja i konwersacja
Niemożliwe jest wyleczenie autyzmu. Główne cele interwencji medycznej można nazwać zwiększeniem funkcjonalnej niezależności, pozbyć się obsesyjnych działań, pomocy w adaptacji społecznej. Leczenie opiera się na szkoleniach, dla których opracowano specjalne programy i zastosowaniu leków: neuroleptyków, leków przeciwdepresyjnych i stymulantów.
Leki są przepisywane wyłącznie w celu usunięcia depresji, lęku i niepokoju. Przy spokojnym autyzmie leczenie nie jest wymagane. Zwykle komunikacja z innymi ludźmi jest dostosowywana za pomocą programów behawioralnych.
Dobry efekt rehabilitacyjny zapewnia hipoterapia( leczenie końmi) i terapia delfinami. Udowodniono, że autystom łatwiej jest wejść w kontakt ze zwierzętami niż z ludźmi. Należy powiedzieć, że podejście i czas trwania terapii są różne dla każdej osoby, ponieważ obraz choroby jest wysoce indywidualny.
Autyzm dla współczesnej medycyny to nieuleczalna i tajemnicza dolegliwość.Wśród autystycznych czasami są wybitni, utalentowani ludzie o wybitnych umiejętnościach i to zjawisko nie ma żadnego wyjaśnienia.
Patologia rozwija się od urodzenia, ale pierwsze oznaki pojawiają się około trzech lat.
W 1971 roku choroba została oddzielona od schizofrenii, chociaż sama koncepcja autyzmu została po raz pierwszy wprowadzona w 1943 roku. Ta rzadka choroba psychiczna dominuje u chłopców( 3-5 razy częściej), ale u dziewcząt jest trudniejsza. Osoby z autyzmem mają trudności ze zrozumieniem otaczającego ich świata i mają problemy z myśleniem.
Przyczyny autyzmu u dzieci
Przyczyna autyzmu nie została ustalona. Istnieją sugestie, że wynika to z niewłaściwego oddziaływania genów między sobą lub z powodu ich mutacji. Do tej pory mechanizm powstawania charakterystycznych zmian w kilku częściach mózgu jest niejasny.
Istnieją jednak czynniki, które zdaniem ekspertów mogą przyczynić się do pojawienia się autyzmu u dzieci.
Tak, możliwe przyczyny:
- 1) Wewnątrzmaciczna choroba płodu;
- 2) Ciężka praca: niedostateczne zaopatrzenie w tlen podczas porodu lub urazów porodowych;
- 3) Czynniki dziedziczne;
- 4) Organiczne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego;
- 5) Infekcje wirusowe i bakteryjne;
- 6) Zakłócenie procesów metabolicznych;
- 7) Narażenie na toksyczne substancje na ciele matki w czasie ciąży.
Objawy autyzmu u dzieci
Autyzm charakteryzuje się szeregiem stabilnych objawów, których pierwsze oznaki występują w dzieciństwie i pozostają w zrelaksowanej formie przez całe życie.
Istnieją trzy główne objawy, według których można oceniać autyzm u dzieci:
- - złożoność socjalizacji;
- zakłócenia w interakcji z nieznajomymi;
- Ograniczone zainteresowania i stereotypowe zachowania.
Osoby z autyzmem interesują się szczegółami poszczególnych rzeczy, nie widząc całego obrazu. Rzeczywistość jawi im się jako coś zagubionego, ciągły chaos, w którym nie ma porządku i znaczenia. Stale usiłują ustalić rutynę, ustalić określoną ścieżkę działania, ale zmieniające się okoliczności, sytuacje i ludzie powodują uczucie zamieszania i niepokoju.
Autistics nie widzi ani nie słyszy zmian, które się zdarzają, i można je porównać do osób głuchych i niewidomych. Niepokój może powodować zakłócenia zwykłego sposobu życia i zmianę stanu rzeczy, ponieważ są one charakterystyczne dla oporu przed zmianami i wykonywania codziennych czynności w określonej kolejności( rytuał ubrań w ubraniach).
Tacy ludzie są w stanie odczuwać emocje innych, postrzegają łzy jako piłki wodne i nie rozumieją, że dana osoba jest zła. Ubóstwo ekspresji emocji przejawia się od najmłodszych lat. Dzieci z autyzmem nie wspierają emocjonalnych relacji z bliskimi, unikają kontaktu wzrokowego, nie trzymają się swojej matki i często opierają się bliskiemu kontaktowi fizycznemu. Charakterystyczna jest nietolerancja zarówno pozytywnego, jak i negatywnego stresu emocjonalnego.
Autystyczni ludzie nie mają wyobraźni, nie potrafią sobie wyobrazić, co myśli inna osoba i dlatego nie mogą przewidzieć zdarzeń.Budowanie przyjaznego lub romantycznego związku jest prawie niemożliwe.
Łagodna forma autyzmu pozwala ci żyć oddzielnie od rodziców w wieku dorosłym z odpowiednio ukształtowanymi umiejętnościami komunikacyjnymi i rozwojem umysłowym.
Diagnostyka autyzmu
Autyzm zdiagnozowano już 3 lata. Bardzo ważne jest, aby nie przegapić choroby na początkowym etapie, aby rozpocząć leczenie, zanim choroba rozwinie się w nieuleczalną postać.Obecność alarmującej symptomatologii jest okazją do odniesienia w szpitalu.
Diagnoza opiera się na analizie behawioralnej. Takiej diagnozy nie da się szybko uczynić, badanie przeprowadza się skrupulatnie. Aby zidentyfikować naruszenia zdolności komunikowania się, poziomu rozwoju i zachowania, opracowano specjalne kwestionariusze.
Metody diagnostyczne: obserwacja i konwersacja
- ;
- eksperymentalne( stosowane są testy, kwestionariusze, akcje na próbce);Sprzęt
- ( MRI, echoencefalografia, elektroencefalografia, rehezja mózgu);Laboratorium
- ( do oceny stanu krwi i odporności).
Leczenie autyzmu u dzieci
Niemożliwe jest wyleczenie autyzmu. Główne cele interwencji medycznej można nazwać zwiększeniem funkcjonalnej niezależności, pozbyć się obsesyjnych działań, pomocy w adaptacji społecznej. Leczenie opiera się na szkoleniach, dla których opracowano specjalne programy i zastosowaniu leków: neuroleptyków, leków przeciwdepresyjnych i stymulantów.
Leki są przepisywane wyłącznie w celu usunięcia depresji, lęku i niepokoju. Przy spokojnym autyzmie leczenie nie jest wymagane. Zwykle komunikacja z innymi ludźmi jest dostosowywana za pomocą programów behawioralnych.
Dobry efekt rehabilitacyjny zapewnia hipoterapia( leczenie końmi) i terapia delfinami. Udowodniono, że autystom łatwiej jest wejść w kontakt ze zwierzętami niż z ludźmi. Należy powiedzieć, że podejście i czas trwania terapii są różne dla każdej osoby, ponieważ obraz choroby jest wysoce indywidualny.
Autyzm dla współczesnej medycyny to nieuleczalna i tajemnicza dolegliwość.Wśród autystycznych czasami są wybitni, utalentowani ludzie o wybitnych umiejętnościach i to zjawisko nie ma żadnego wyjaśnienia.