Jeden, dwa, trzy - patrz!

Cechy gry i jej wartość edukacyjna. Celem tej gry jest nauczenie dziecka, jak budować obraz obiektu o danej wielkości i używać go w grach. Dzieci mają już doświadczenie w graniu w gry. Nowością jest znalezienie obiektu( pierścienia z piramidy) na podstawie jego wielkości: próbka o właściwym rozmiarze jest najpierw podawana dziecku przez pęki, ale wyszukiwanie odbywa się bez niego.

Dzieci sprawdzają poprawność swoich działań za pomocą znanej metody stosowania pierścienia do próbki. To pozwala dziecku zrozumieć tę technikę jako środek samokontroli. W ten sposób gra przygotowuje się do samokontroli, która nie tylko poprawia percepcję dziecka, ale także wpływa na rozwój jego osobowości. Poprzednie gry przygotowały dzieci do pomyślnego rozwiązania tego problemu.

Gra ma postać kontrolującą.Jego przeprowadzenie pozwala nauczycielowi dowiedzieć się, które z dzieci opanowało już metody porównywania i szacowania wielkości, a kto jeszcze nie.

Podobnie jak inne gry zbiorowe, ta gra wzbogaca doświadczenie społeczne dzieci. Wypełnianie instrukcji sygnałem słownym przyczynia się do wychowania wytrzymałości zarówno dla wykonujących zadanie, jak i dla tych, którzy oceniają jego poprawność.

Materiał do gry. Jednokolorowe piramidy, które były już używane w poprzednich grach( najlepiej żółte i zielone), z liczbą pierścieni co najmniej siedmiu. Potrzebujesz dwóch lub trzech piramid w każdym kolorze.

Opis gry i jej techniki. Dzieci siedzą na swoich krzesłach, ułożone w półkole, nauczyciel rozkłada rozłożone piramidy na dwóch lub trzech stołach, mieszając pierścienie. Dwie piramidki w różnych kolorach układają się na małym stoliku przed dziećmi i rozbierają jedną z nich.

Następnie wywołuje trójkę dzieci i nadaje każdemu z nich pierścień o tej samej wielkości. Każdemu powierza się znalezienie pary dla swojej obrączki o dokładnie takiej samej wielkości."Uważnie obejrzyj swoje pierścienie i spróbuj zapamiętać, jak duże są, aby się nie pomylić.Jaki masz pierścień, duży czy mały? "Pyta nauczyciela dzieci jeden po drugim. Jeśli dziecko ma trudności z odpowiedzią, sugeruje, aby zbliżył się do zebranej piramidy i przyłączył swój pierścień do pierścienia o tym samym rozmiarze.

Następnie te dzieci są proszone o pozostawienie pierścieni na swoich stołkach i wyszukanie innych pierścieni o tym samym rozmiarze. Pedagog ostrzega, że ​​można wyszukiwać loków tylko wtedy, gdy wszystkie dzieci wypowiedzą następujące słowa: "Jeden, dwa, trzy - patrz!" Prosi on wszystkie siedzące dzieci, aby powtórzyły te słowa razem z nim, a wraz z ostatnim słowem troje dzieci wezwanych zaczęło szukać pierścieni."Zobaczmy, jak wykonują nasze zadanie i co nam przyniosą" - pedagog zwraca się do reszty dzieci.

Po wybraniu pierścienia każde dziecko wraca na miejsce i stosuje je do swojej próbki, która pozostała na krześle. Po upewnieniu się, że wybór jest prawidłowy, dziecko bierze oba pierścienie w swoje ręce i pokazuje je wszystkim dzieciom. Jeśli jest przekonany o błędzie, może go poprawić, zastępując wybraną obrączkę inną.

Po wykonaniu zadania dzieci pokazują swoim pierścieniom wszystkich, inni klaszczą, mówią: "Mo-lodty!" Pierścienie wracają do nauczyciela, a dzieci siedzą na swoich miejscach. Jedno z dzieci zwraca znalezione kółka do stołów, a następnie gra jest powtarzana z udziałem innych dzieci.

W celu zmiany powtórzenia gry można użyć jako wzorca piramidy w innym kolorze.

Zasady gry.

1. Uważnie przeanalizuj otrzymany wzór dzwonka, spróbuj zapamiętać jego wartość i zostaw pierścień na taborecie.

2. Aby wyszukać dzwonek jest on autoryzowany tylko na sygnał "Szukaj!".

3. Możesz wyszukać pierścień o dowolnym kolorze, ale dokładnie tak duży, jak próbka.

4. Przed wyświetleniem pierścienia do grupy należy upewnić się, że zadanie jest wykonywane poprawnie( umieścić je na próbnym pierścieniu).

Wskazówki dla nauczyciela. Ponieważ gra ma na celu sprawdzenie osiągnięć każdego dziecka, przygotowanie się do niego, konieczne jest sporządzenie listy dzieci z wyprzedzeniem w celu zaznaczenia wyników każdego z nich w trakcie gry.

Jeśli ktoś nie poradzi sobie z zadaniem, możesz pozwolić mu pobrać z nim próbkę, aby naprawić błąd na miejscu. Z tymi, którzy zbyt często się mylą, powinieneś oddzielnie grać w poprzednie gry( na przykład "Come to the Meadow") i w tej samej grze.

Dzieci mogą przyjmować pierścienie dowolnego koloru. Przestrzeganie tej zasady przyczynia się do oderwania od nieistotności tej cechy aktywności, co jest bardzo ważne dla intelektualnego rozwoju dzieci.

Prowadząc tę ​​grę, staraj się zwracać szczególną uwagę na rozwój samokontroli dzieci. Upewnij się, że każdy uczestnik gry musi sprawdzić się przed pokazaniem znalezionego pierścionka. Nie przeszkadzaj, jeśli dziecko podczas wykonywania zadania spogląda na próbkę pozostawioną na krześle. Sugeruje to, że dziecko musi zaktualizować obraz wizualny i próbuje kontrolować się w trakcie grania.