Lecznicze właściwości piasku

Psammoterapia( od łacińskiego psammos - "piasek", terapia - "leczenie") to metoda leczenia gorącym piaskiem. W obróbce piasku pisali znani uzdrowiciele Herodot, Galen, Awicenna. Był używany w starożytności w prawie wszystkich krajach, w których piasek jest dostępny. Największe sukcesy osiągnęły uzdrowiciele starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu.

Oficjalna medycyna w Rosji uznała ostatnio psammoterapię za "oficjalną" metodę leczenia.

Obecnie zaczęto ją praktykować w ośrodkach wypoczynkowych, klinikach specjalizujących się w leczeniu schorzeń narządu ruchu, a także w kosmetologii.

Piasek ma wiele właściwości, które dają mu moc uzdrawiania.

Podczas ogrzewania na słońcu lub przy użyciu sztucznych urządzeń, piasek dobrze absorbuje ciepło i powoli oddaje go do środowiska. To wyjaśnia możliwość leżenia na gorącej, piaszczystej plaży przez wiele godzin. W wyniku wzrostu temperatury podskórnych tkanek, mięśni, stawów i głębokiego ocieplenia całego organizmu w różnych narządach, aktywowany jest proces wydalania toksyn i toksyn z organizmu. Będąc wysoce higroskopijny, piasek natychmiast wchłania pot wydzielany przez ludzkie ciało po wystawieniu na działanie ciepła, zapobiegając przegrzaniu organizmu.

W psammoterapii stosuje się piasek, najczęściej ogrzany do temperatury 50-60 ° C, co jest optymalne do aktywacji szeregu reakcji biochemicznych.

Psammoterapiya ma wyraźną aktywność chemiczną.Faktem jest, że w piasku zawiera dużą

ilość węglanów potasu, wapnia i magnezu. Prowadzi to do tego, że ogólna reakcja piasku staje się słabo zasadowa. Kiedy ciało, wylewane ze wszystkich stron przez piasek, zaczyna wydzielać pot, na skórze tworzy się rodzaj filmu dwutlenku węgla, który pomaga przyspieszyć przepływ tlenu przez ciało, co normalizuje przemianę materii.

Piasek, w kontakcie ze skórą, delikatnie masuje powierzchnię skóry, podrażniając jej czułe włókna nerwowe, prowadząc do narządów i tkanek.