Ruch w masażu
Wpływ fizjologiczny. Ruchy mają korzystny wpływ na układ mięśniowo-szkieletowy, wpływając nie tylko na 3 mięśnie, więzadła i stawy, ale również na reaktywność całego organizmu.
Fizjologiczny wpływ odbioru określają cztery efekty: tonik, kompensacja, trofia i normalizacja funkcji.
Podczas przyjmowania impulsy, impulsy z proprioceptorów i innych zakończeń nerwowych zaangażowanych w ruchy zwiększają się.Strefa ruchowa kory mózgowej jest wzbudzona, a ten odruch( odruchy trzewno-ruchowe według MR Mogendovicha) powoduje wzrost funkcji i poprawia trofię organów wegetatywnych. Poprawia funkcję układu sercowo-naczyniowego, zwiększa funkcję zewnętrznego oddychania, zwiększa metabolizm, intensywność procesów trawienia
, właściwości ochronne i ogólnie odporność organizmu.
W przypadku naruszenia funkcji dowolnego systemu, praca nieuszkodzonej części lub innego systemu zostaje wzmocniona, to znaczy ruchy przyczyniają się do przyspieszenia powstawania kompensacji.
Movement poprawia wydzielanie i krążenie mazi stawowej, a także krążenie krwi i limfy w okolicy stawu, zwiększa procesy metaboliczne i przyspiesza procesy regeneracji tkanek. Pod wpływem ruchów rozwój lterrofii spowodowanej hipodynamią jest opóźniony. Ruch
daje dobry efekt w leczeniu sztywności stawów, z marszczeniem i skracaniem aparatu więzadłowego, przykurczami mięśni, zrostami i depozytami soli, które tworzą się wokół stawu i ograniczają jego ruch. Pod wpływem ruchów szybko ustępują zapalne wysięki i krwotoki, poprawia się kurczliwość włókien mięśniowych i elastyczność mięśni i więzadeł.
Wszystko to ma ogromne znaczenie nie tylko z makro-, ale także z mikrourazami, czasami występującymi niemal niedostrzegalnie lub powodującymi uczucie "niezręczności" w stawach.
Rodzaje odbioru: 1) ruch pasywny ;2) aktywny ruch;3) ruch oporu.
Technika wykonania. Pasywne ruchy wykonywane są przez masażystę najczęściej pod koniec sesji masażu z pozycją masowanego pleców leżącego na plecach. Zgromadzeni powinni być tak zrelaksowani, jak to tylko możliwe i nie brać udziału w przyjęciu. Ruchy w stawach są dokonywane na naturalnych osiach każdego stawu powoli, delikatnie, ze stopniową regulacją amplitudy do maksimum przez 4-5 czas ich działania, a to maksimum nie powinno powodować bólu.
Pasywne ruchy w stawach szczotki są wykonywane w pozycji leżącej na plecach, z ramieniem zgiętym pod kątem 90 ° w stawie łokciowym i spoczywającym na kanapie. Podczas poruszania się w tych lub innych stawach palców ręki( zgięcie-przedłużenie, wyprowadzenie, koliste - w przypadku palców I) masażysta mocuje paliczki palcami, tak aby w pozostałych stawach nie było ruchów. W przypadku zginania i wyprostu w stawach śródręczno-paliczkowych musi on unieruchomić palce jedną ręką, a drugą stawem nadgarstkowym( ryc. 41).
W stawie nadgarstka wykonywane są zgięcia i wyprostowania, ruchy okrężne, redukcja i retrakcja. Aby to zrobić, jedna ręka masażysty przymocowuje przedramię bliżej stawu nadgarstkowego, a druga, ściskając palce masowanej ręki, wytwarza wskazane ruchy( ryc. 42)
Ryc.42. Zgięcie nadgarstka w stawie nadgarstkowym.
Rys.41. Ruchy pasywne w stawach śródręczno-paliczkowych: zgięcie - ;b - rozszerzenie palców.
Rys.43. Zgięcie w stawie łokciowym.
■
W stawie barkowym wykonywane jest zgięcie i wyprostowanie, obrót, wyprowadzenie i obrót. Masażysta pochylony na ramieniu stawu łokciowego przymocowuje ramię i przedramię i bez zdejmowania łokcia wykonuje okrężne ruchy, w które wkłada łopatkę.W tej pozycji prowadzi ramię do małżowiny usznej( ryc. 44).Aby zwiększyć amplitudę ruchów giętno-prostownikowych, zmasowany powinien leżeć na krawędzi kanapy w ten sposób( Rysunek 45), tak aby staw barkowy i ramię zwisały( bez podparcia).Przy ruchach obrotowych całej kończyny górnej masażysta bierze masę szczoteczką, podobnie jak w uścisku dłoni, i wykonuje ruchy wzdłuż maksymalnej amplitudy w obu kierunkach.
W stawie łokciowym wykonuje się zginanie i rozciąganie , pronację i supinację.Dla zgięcia-extension masażysta chwyta ramię z jednej strony jak najbardziej zbliżone do stawu łokciowego i przedramienia - z drugiej strony przy nadgarstku i wytwarza ruch. Dla pronacji-czynnościowej supinacji stopy masażysta wykonuje rękę sprasowany jak uścisk dłoni: lewą rękę - w lewo, w prawo - w prawo. Druga ręka masażysty utrzymuje zakrzywioną kończynę za pomocą stawu łokciowego( ryc. 43).Jeśli ruchy bierne
są wykonywane w pozycji siedzącej, terapeuta staje się z powrotem masowane i kładzie dłoń na obręczy barkowej w acromion, inne poprawki wygiętą sprasowany przedramię w stawie łokciowym( rys. 46).W tej pozycji wykonywane są obroty, wyprowadzenia, wydłużenie zgięcia. Aby obrócić ramię masować ramię zgięte w stawie łokciowym: terapeuty, stojących z przodu, zamki ramię w dolnej trzeciej w obu rękach, tak aby przedramię masowane leżące na jego przedramieniu i tworzy obrót.
Rys.44. Przyniesienie barku do małżowiny usznej.
Rys.45. Ruchy prostownikowo-prostownikowe w stawie barkowym.
Rys.46. Redukcja wiodąca w stawie ramiennym w pozycji siedzącej z masażem.
Rys.47. Zgięcie w stawie skokowym.
Wymagania metodyczne dotyczące wykonywania ruchów w stawach stopy są podobne do tych stosowanych w stawach ręki.
Przy wykonywaniu ruchów biernych w kostki masażysty jednej strony zajmuje obszar ścięgna piętowego, a drugi - na łuku stopy. W tym stawie wykonuje się zginanie i rozciąganie, pronację i supinację, a także okrężne ruchy stopy w obu kierunkach( ryc. 47).
pasywny ruch do kolana i biodra często stawów następująco: masażysty z jednej strony chwyta kostkę, z drugiej strony ustala się w górnej części uda tuż powyżej stawu kolanowego i piętą prowadzi do pośladka( Fig 48).wtedy jeden z ręką masażysty ścięgno Achillesa rejestruje, drugi - ścięgno mięśnia czworogłowego, a to daje bardzo powolne rozszerzenie kolano, z
rys.48. Zgięcie kończyny dolnej w stawie kolanowym i przyniesienie pięty do mięśnia pośladkowego.
Rys.49. Rozszerzenie w stawie kolanowym.
ograniczenie amplitudy zginania stawu biodrowego jest zdefiniowany przez punkt rozpoczęcia zgięcia kolana drugiej nogi leżącego na kanapę( Fig. 50);Podczas wykonywania obrotów ruchy nóg, zgięte w stawach biodrowych i kolanowych, prostowane jest następnie ponownie złożone i usuwać zagiętym, itd.( Figura 51). ..;gdy obrót jednej strony terapeuty polega na grzebienia biodrowego, drugi oddaje piszczel powyżej kostki i kolana obraca się wewnątrz, na zewnątrz( rys. 52).
goleń idzie w górę( rysunek 49.), a następnie masażystką ponownie zgina nogę w stawie kolanowym i rękę na biodrze, kolanach i stawia stopę na stole;dalej masażysta powoduje piętę do pośladka, potem jego ręka spoczywała na jego udzie, niższe przenosi nogę i zaczyna powoli doprowadzić kolano do klatki piersiowej.
Rys.50. Przywołanie kolana do klatki piersiowej.
Rys.51. Usuwanie bioder i ruchy okrężne w stawie biodrowym.
Rys.52. Rotacja w stawie biodrowym.
Rys.53. Zgięcie w stawie skokowym z położeniem masy leżącej na plecach.
Pasywne ruchy w stawach kończyn dolnych mogą być wykonywane w pozycji masażu leżącego na brzuchu. Podczas ruchu w stawu skokowego masażysty jednej strony mocuje stopkę, a drugi - w dolnej trzeciej części piszczelowej, noga musi być zgięta o 90 °( fig. 53).Podczas zginania w stawie kolanowym masażysta ściska kostkę jedną ręką, a drugą umieszcza na dolnej części pleców( ryc. 54).Rozszerzenie, uprowadzenia i wskazywaniu stawu biodrowego przeprowadzono następująco: jeden masażysta strony wniesionej na podstawie podudzia od wewnątrz, drugi oddaje talii, podczas gdy większa amplituda wykonywanych ruchów, tym bardziej przycisnął kręgosłupa lędźwiowego do masażu kanapie( rys. 55).
Pasywne ruchy w w obrębie szyjnego kręgosłupa wykonywane są w pozycji siedzącej z masażem. Masażysta, stojąc z tyłu, kładzie ręce na głowie powyżej uszu masować po obu stronach i uczynić zbocza głową od prawej do lewej( ryc. 56) i okrężne ruchy w obu kierunkach. Położył jedną dłoń na czole, drugą na grzbiecie głowy, masażysta przechyla głowę w przód iw tył.
Rys.54. Zgięcie w stawie kolanowym i przyłożenie pięty do mięśnia pośladkowego z pozycją masażu leżącego na brzuchu.
Rys.55. Wycofanie w stawie biodrowym z położeniem masy leżącej na brzuchu.
Rys.56. Pochylenie głowy w prawo i w lewo. Ruch
bierne ciało związki międzykręgowe
w dwóch położeniach.
Massed siedzi. Masażysta stoi z tyłu, kładzie dłonie na stawach barkowych i pochyla bagażnik do przodu, po czym cofa się.Następnie, przesuwając dłonie na mięśnie naramienne, obraca ciało masowanego od prawej do lewej( ryc. 57).
Masaż leży na brzuchu. Masażysta wyciąga jedną rękę pod szyję, która jest masowana poniżej i wykonuje przedłużenie tułowia( Rysunek 58).W tym samym czasie druga ręka naprawia obszar międzykabłykowy, a po każdym ruchu stopniowo przesuwa się do sacrum. Następnie terapeuta doprowadza pod jedną najdalej od ramienia stawu barkowego samej sprasowany przez przemieszczenie go pomiędzy kończyn i tułowia, z drugiej strony ustala się o bliższy ostrza dla siebie lub w obszarze lędźwiowym i występuje skręcenie kręgosłupa( rys. 59).
Rys.57. Obraca bagażnik w prawo i lewo.
Rys.59. Skręcenie kręgosłupa z pozycją masy leżącej na brzuchu.
Rys.58. Rozszerzenie tułowia.
dodatek do powyższych gatunków otrzymania szeregu innych, które rzeczywiście należą do ET( UR) i wywoływanym rozciąganie masażu i skręcania górnych i dolnych.
Ruch z oporem. Ta metoda ma następujące odmiany: 1) masażysta wykonuje ruchy, a masowany zapewnia odporność;2) masowane wykonuje ruchy, a masażysta zapewnia opór.
Wymagania metodyczne dotyczące techniki odbioru są takie same jak w przypadku ruchów biernych. Odporność
Ruch pozwolić działać wybiórczo na każdej grupy mięśni lub wspólnych więzadeł, co jest ważne w praktyce masażu, zwłaszcza dla utrzymania układu mięśniowego toniczności wzmacniają mięśnie, poprawiają ich elastyczność, promocji procesy tkanek miękkich i kości, gojenie, i tak dalej.itp. Zamiast ruchów z oporem w ostatnich latach, powszechnie zaczęto używać różnych symulatorów, produkowanych seryjnie i pozwalających na renderowanie na systemie mięśniowym i aparacie więzadłowymgorsze, pokonujące i statyczne efekty.
Aktywny ruch. odbywa się tylko na polecenie masażysty masowane w celu zweryfikowania wpływu technik masażu wykonywanych na tonu i elastyczności pewnych grup mięśniowych. Klasyfikacja aktywnych ruchów jest szczegółowo opisana w każdej sekcji leczniczej kultury fizycznej.
Najczęstszym błędem podczas wykonywania ruchów:
1) Gwałtowny wzrost do maksymalnego zakresu ruchu bez odpowiedniego przygotowania;
2) wykonywanie ruchów w sposób szorstki( szarpiący);
3) wydajność odbioru nie jest zgodna z naturalnymi osiami charakterystycznymi dla złącza.