Jeden, dwa, trzy, powiedz!

Cechy gry i jej wartość edukacyjna. Ta gra jest pierwszym krokiem w rozwoju skoncentrowanej uwagi. Normalnie, gdy dziecko jest oferowana praca składa się z dwóch lub trzech rzeczy, że nie słychać go aż do końca, to zaczyna działać i wykonuje tylko część.Sugeruje to, że dziecko nie może zachować w umyśle kilku warunków dla zadania, a zatem i skupić się na nich w swoich działaniach.

Proponowana gra uczy dzieci odróżniać kilka różnych warunków rozwiązania problemu i brać je pod uwagę podczas wykonywania czynności w grze. Niektóre z tych warunków wymaga aktywności poznawczej( poznanie obiektu w obrazie i pamiętam jak to się nazywa, że ​​jest. E. Aby zmobilizować swoją wiedzę i idee) i inne silnej woli wysiłku( nie nazwać przedmiot z wyprzedzeniem).

Gra jest rozgrywana z całą grupą.W małych grupach dzieci z kolei rozwiązują problem nauczania. Obserwując działania innych i oceniając je, dziecko zaczyna lepiej rozumieć i rozumieć wymagania i zasady gry. Pomaga mu to samemu lepiej działać.

Gra daje dzieciom możliwość aktywnego działania z obiektami.

Materiał do gry. Zdjęcia odzwierciedlające środowisko dziecka. Mogą to być znajome rzeczy, których rozpoznanie i nazywanie wciąż wymaga pewnego wysiłku. Na przykład, naczynia( herbata, taca, pot, itp), kwiaty( Rose, tulipan, dzwon) bydła( koza, świnia, pies, wiewiórki, królika, Wilk, etc.), medyczne( motyl, chrząszcz gąsienica,latać itd.), rośliny( drzewa, brzozy, krzewy, itp), odzież( sukienka, kapelusz, płaszcz, garnitur), meble( biurko, krzesło, fotel, szafa, etc.).Obraz przedmiotów powinien być realistyczny, łatwo rozpoznawalny i atrakcyjny dla dzieci. Takie zdjęcia można wybierać spośród różnych rodzajów lotto dla przedszkolaków( botanicznych, zoologicznych, loterii, lotto w czterech językach).Pożądane jest, aby zdjęcia były duplikowane. Ponadto musisz mieć każdy materiał, który zachęci dzieci - koła, kijki lub gwiazdki.

Opis gry i jej techniki. Sugerując dzieciom usiąść w półkolu, nauczyciel siedzi naprzeciw nich przy stole, na którym przygotowywany jest materiał do zabawy. To jest stos zdjęć do gry, a także zdjęcia, koła i gwiazdy, które zachęcają dzieci.

Nauczyciel oferuje dzieciom zabawę obrazkami: "Pokażę im jeden po drugim, a ty - zadzwoń.Po prostu zadzwoń po moim sygnale. Najpierw spójrz uważnie na to, co jest rysowane i pamiętaj, jak to się nazywa. Ale nie mów nic, dopóki nie powiem: "Jeden, dwa, trzy - powiedz!" Ktokolwiek pierwszy poprawnie wywoła zdjęcie po moim sygnale, on je otrzyma. Spróbujmy! »

Mentor zajmuje pierwsze zdjęcie pokazuje jej dzieci i oferuje myśl, że przedstawia, ale nie mówić na raz, i po prostu gotowy do powiedzenia."Raz, dwie trzy rozmowy!" - te słowa wymawia się wyraźnie, mierzy, a przed ostatnim słowem zachowuje się niewielka pauza. Najpierw dostaje ten, który poprawnie nazywa zdjęcie. Grając w ten sposób z trzema różnymi obrazkami, nauczyciel oferuje nową opcję.Teraz zadzwoń do zdjęcia nie wszystkie dzieci, ale tylko cztery, z kolei. Czworo dzieci siedzących na krawędzi jest zaproszonych do wywołania zdjęcia, a cała reszta - do oceny ich działań i zadzwonić do zwycięzcy. Jeśli prawidłowa odpowiedź jest podawana jednocześnie przez dwoje dzieci, oboje otrzymują zdjęcie. Reszta dzieci, jeśli nie naruszyły reguły i poprawnie nazwała zdjęcie, otrzymała kubki motywacyjne.

Po pierwszych czterech gra następny. Więc wszystko z kolei rozwiązuje zadanie dydaktyczne, ocenia poprawność rozwiązania i nagradza zwycięzców.

Gdy cała zdjęć wyczerpany opiekuna proponuje zbliżyć go do tych, którzy wygrali jedno zdjęcie lub jeden krąg, i pokazać je wszystkie. Nagroda pozostaje na stole z nauczycielem, a dzieci wracają na swoje miejsca. Następnie dorosły zaprasza tych, którzy wygrali dwa zdjęcia, a następnie tych, którzy wygrali dwa kółka. Pochwala ich za uważność, wszyscy klaszczą.Nagroda pozostaje na stole, a dzieci siadają na siedzeniach. Potem wychodzą dzieci, które otrzymały wiele zdjęć i wiele kręgów. Każdy się z nimi wita, chwali ich za bycie uważnym, a wychowawca nagradza ich gwiazdkami.

"A teraz - mówi nauczyciel - niech dzieci podniosą ręce, które nic nie otrzymały. Czy mamy takie? Dlaczego nic ci nie dali? Jak myślisz? "W delikatnej formie wychowawca daje dzieciom do zrozumienia, że ​​przyczyna niepowodzenia była sama w sobie: byli nieuważni, często rozpraszali, łamali zasady. Nauczycielka wyraża przekonanie, że następnym razem dzieci z pewnością będą uważne i wygrają coś.

Zasady gry.

1. Przed udzieleniem odpowiedzi musisz uważnie przyjrzeć się obrazowi i zapamiętać, jak obraz jest wywoływany.

2. Możesz zadzwonić do przedmiotu tylko po słowach: "Jeden, dwa, trzy - powiedz!"

3. Ten, który poprawnie i wcześniej nazwał obiekt, otrzymuje zdjęcie. Ci, którzy spóźniają się z odpowiedzią, otrzymują krąg( różdżkę).Ten, który odpowiedział przedwcześnie, nic nie otrzymuje.

Wskazówki dla nauczyciela. Ta gra daje ci możliwość określenia, które z dzieci mogą być gromadzone i uważne oraz komu jest ono trudne. W przypadku takich uczniów lepiej jest grać osobno, w parach, wybierając dzieci z mniej więcej równymi szansami.

Ważnym aspektem gry jest zachęcanie do osiągnięć jej uczestników. Jest to szczególnie potrzebne tym dzieciom, które próbują zmobilizować swoją uwagę i zastosować dostępną wiedzę.Zauważając porażkę poszczególnych dzieci, musisz wykazać się taktowaniem, pokazać dziecku swoje zainteresowanie jego przyszłymi sukcesami i wyrazić przekonanie, że nauczy się uważności.