Od prostych po złożone gry dla dzieci

W wieku 3, gdy dziecko już opanowane działanie gry( działania dla zabawy) - nauczył się wykonywać szereg związanych w rozumieniu działania, rozmawiać lalki lub misia, który skierowany akcję( „Eat”, „Konieczne jest, aby umyć”, etc. ..), dla niego otwiera nowy aspekt gry: te działania należą do kogoś.Spełnia je sam, co oznacza, że ​​on. Ale tak naprawdę tak naprawdę nie karmi, nie myje "dziecka", nie chodzi z nim, to wszystko "jak gdyby", dla zabawy. W rzeczywistości matka chodzi z dzieckiem, matka karmi. Więc jest jak matka, jest teraz matką, jak matka.

Rola dziecka pojawia się w grze. Przyjęcie roli polega na zachowaniu się jak ktoś, postawienie się w roli kogoś innego.

Co tłumaczy pojawienie się roli w grze dla dzieci?

Zresztą, psychologowie, naukowcy doszli do wniosku, że głównym powodem powstania roli w grze - pragnienie dziecka do angażowania się w skłania go do świata dorosłych. Ale ze względu na ograniczone możliwości i przestrzeń przydzieloną mu w wielkim świecie, dziecko nie może ugotować prawdziwej owsianki, zasiąść za kierownicą tego samochodu. Więc on odtwarza wszystkie te działania w swoim kąciku zabaw, z obiektów dostępnych dla niego - zabawki, a tylko wyobrażając sobie, że -. . matka, kierowca, lekarz, itp

W wieku 3-5 lat, rola staje się centralnym elementem gry dla dzieci,ale to nie oznacza, że ​​zachowanie dziecka w wieku 3 lat i 5 lat było takie samo. Zmienia się wraz z rozwojem intelektualnym dziecka, poszerzaniem jego wiedzy, doświadczaniem komunikacji z dorosłymi i rówieśnikami. Jaka jest zmiana, komplikacja zachowania ról w grze?

Spójrzmy na przykłady i rozważmy kilka odcinków gry jednego chłopca.

Ilyusha 3 lata. Postawił przed drabiną, zostawił na korytarzu po jakiejś robocie domowej, swoim małym krześle i siedząc na niej zakręcił w dłoni małą obrączkę.Od czasu do czasu porzuca tę okupację, wspina się po szczeblach drabiny i "rozgląda się po okolicy".Potem znów wraca do "steru".

Pytam go:

- Co robisz?

- Żeglarstwo na parowcu.

- A kim jesteś?

- Ilyusha( ze zdziwieniem i oszołomieniem, bo doskonale znam jego imię).

Minęło sześć miesięcy. Mama gotuje obiad w kuchni, a Ilyusha kładzie na krzesłach wszystkie swoje "dziecięce" naczynia i łuski. Wylewa się wodę z czajnika do miseczek.

- Co robisz?- Pytam.

- Gram w ten sposób.

- A kim jesteś?

- Sprzedawca w aptece.

Poważnie manipuluje butelkami.

Ilyusha to piąty rok. Zabawia się i rozmawia z lalkami w swoim pokoju. Następnie wychodzi z zestawem zabawkowym "Doktor Aibolit" i zwraca się do starszej siostry:

- Pozwól, że cię polecę!

Siostra uczennica, przewidując wykonanie możliwe „lekarza”, mówi:

- Nie mam czasu, jesteś mama będzie latać lepiej.

Ilya zwraca się do matki:

- Lekarz przyszedł do ciebie, jaki masz ból?

- Szef, - odpowiada mama.

dla „lekarza”, widocznie taka choroba nie jest przedmiotem zainteresowania, a on protestuje:

- No, niech lepiej - oddać bolały.

Ta uwaga nie należy do „lekarza” i Ilya, ale natychmiast wraca do relacji lekarza i pacjenta( Ilya

mama „ty” i lekarza z pacjentem - „ty”).

- Dam ci zastrzyk i bandaż.

Rozpoczęcie "medycznej" manipulacji spowodowanej zabawkami i doświadczeniem samego Iljuszy.

- Coś, co doktor, bardzo boleśnie robisz zastrzyk, - chce grać razem z moją matką.

- A ja w ogóle nie jestem lekarzem - zaśmiał się Ilya. - Jestem przebrany za Barmaleya. Teraz zabiorę cię do niewoli. ..

W tych przykładach widoczne przejście od zwykłego naśladownictwa dorosłych działań do świadomej decyzji roli rozwijających zachowanie roli podłączając mowę do działań merytorycznych swobodnie przejść z jednej roli do drugiej, z działalności RPG na własną rękę,prawdziwe.

Dziecko w wieku poniżej 3 lat nadal nie ma świadomości swojej roli w grze. Jest to nadal "rola w działaniu" - wdrażanie szeregu działań charakterystycznych dla osoby dorosłej( jego gospodarstwa domowego lub funkcje zawodowe).Dziecko, jak lekarz słucha lalki, stawia jej termometr, dzięki czemu strzał, ale wciąż jest to samo nie nazywa się lekarz, po prostu powtarza to po dorosłych.

W czwartym roku działania w grze stają się bardziej zróżnicowane, pojawia się mowa o odgrywaniu ról. Dziecko niesie nie tylko specyficzną rolę działań w odniesieniu do lalki, ale rozmawiając z nią, to naśladuje lalki odpowiedź( mówił z kolei: na sam -To lalkę).To właśnie podczas tej „rozmowy” po raz pierwszy w niezależnej grze nie jest oparty na rolach traktowania - przypisanie lalka szczególną rolę - i nazywania siebie nazwę dla dorosłych. Mówi lalka:

- Córka snu!

- Już się zdrzemnąłem, wstań!Mama daje kompost!

- Nie chcę!(Zmiany, mały głos lalki.)

Jeśli po meczu, aby zapytać dziecko, jakim był, był w stanie wywołać jego odgrywać rolę( „jestem matką”).Tak więc pojawienie się odgrywania ról w dialogu z lalką( lub z żyjącym partnerem - dorosłym, rówieśnikiem) jest znakiem realizacji przez dziecko roli odgrywania roli.

Po 4 latach nauki u dzieci można zaobserwować nie tylko większą różnorodność akcji w grze.który zdał sobie sprawę z roli, ale także znaczny wzrost w zakresie ról gry( włączenie gry oprócz ról rodziny - matka, ojciec, syn, lub obu córek i ról zawodowych - lekarz, kierowca, sprzedawca, pedagog i pielęgniarka przedszkola, żołnierzy, itd. .., bajek i postaci literackich o najbardziej specyficznych funkcjach - Wolf, Baba-Jaga, Aibolit i Barmaley itp.).

można powiedzieć, że od 3 do 5 lat to przejście dziecka w grze za pomocą prostego nieświadomego naśladowania, naśladowanie działań dorosłych wobec nazywania się od imienia osoby, która jest właścicielem, powtarzalnej gra akcji, a następnie - do świadomego przyjęcia roli, wolnej operacyjnego,( świadomezmiana roli w grze, jej realizacja nie tylko poprzez warunkowe, obiektywne działania, ale także poprzez mowę, poprzez komunikację roli z partnerami).

Jest to typowy( uśredniony) obraz rozwoju zachowań ról w grze. W prawdziwym życiu, nie wszystko jest tak gładkie: niektóre dzieci bawiące gry pojawia się przed innymi - później. Wiele z nich jest zachowanie rola pozostaje w imitacji przedmiotu konkretne działania dorosłych, prostych symulacji fabularnej, bez przechodzenia do bardziej złożonych form.

Rozwój rolę w zachowaniu dziecka w dużej mierze zależy od jego włączenia w społeczność dzieci starsze lub rówieśników, którzy rozumieją ten sposób budowania grę, lub poprzez stymulowanie pewnych wpływów dorosłych - nauczyciel przedszkola.

W domu, te wpływy są głównie od rodziców - mama i tata, który od czasu do czasu na zabawę z dzieckiem, zachęcić go niezależna gra fabularna, wyboru zabawek, które promują grę.